Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Szacowany czas do końca: -
Adam Mickiewicz, Sonety odeskie, Sonet III (Mówię z sobą, z drugimi plączę się w rozmowie...)
Sonet IV (Nieuczona twa postać, niewymyślne słowa...) → ← Sonet II. Do Laury

Spis treści

    1. Choroba: 1
    2. Cierpienie: 1
    3. Miłość: 1
    4. Ogień: 1
    5. Serce: 1
    6. Słowo: 1

    Adam MickiewiczSonety odeskieSonet III (Mówię z sobą, z drugimi plączę się w rozmowie…)

    1
    Słowo, Miłość, Choroba, OgieńMówię z sobą, z drugimi plączę się w rozmowie[1],
    SerceSerce bije gwałtownie, oddechem nie władnę,
    Iskry czuję w źrenicach, a na twarzy bladnę;
    Nie jeden z obcych głośno pyta o me zdrowie,
    5
    Albo o mym rozumie coś na ucho powie.
    CierpienieTak cały dzień przemęczę; gdy na łoże padnę
    W nadziei, że snem chwilę cierpieniom ukradnę,
    Serce ogniste mary zapala w mej głowie.
    Zrywam się, biegę, składam na pamięć wyrazy,
    10
    Któremi mam złorzeczyć okrucieństwu twemu,
    Składane, zapomniane, po milijon razy…
    Ale gdy ciebie ujrzę, nie pojmuję, czemu
    Znowu jestem spokojny, zimniejszy nad głazy,
    Aby goreć na nowo — milczeć po dawnemu.

    Przypisy

    [1]

    Mówię z sobą, z drugimi plączę się w rozmowie — sonet ten powstał najprawdopodobniej nie w Odessie, ale w okresie wileńsko-kowieńskim, kiedy Mickiewicz odnowił znajomość z Marylą, wówczas już nie Wereszczakówną a Putkamerową. [przypis edytorski]

    x