Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 459 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Twórczość dramatyczna
— zbieg różnych ironii
Ściera osobistość — chcieć się nie chce!
Przysiada u stosu ksiąg:
— Nieszczęście psowa...
Cyprian Kamil Norwid
Pierścień Wielkiej Damy
MAK-YKS
serdecznie:
Mówiących tak, jak Pan, słyszę rzadko…
Ale jest źle podawać się chwili —
Iż...
Juliusz Słowacki
Kordian
Boże! jak ten stary
Rósł zapałem w olbrzyma; lecz ja nie mam wiary,
Gdzie ludzie...
Motyw: Melancholia
Jest to stan głębokiego, egzystencjalnego smutku, poczucia straty (często nie mającej określonego przedmiotu) oraz bezpowrotnego zagubienia sensu życia. Melancholię wiązać należy z rodzącą cierpienie świadomością kondycji ludzkiej, nieuchronnie naznaczonej przemijaniem i śmiercią. Stan ten łączy się z pewnego rodzaju bezwładem duchowym i cielesnym, inercją, zastojem sił witalnych. Głównym zajęciem melancholika jest obserwacja: jego oko śledzi przemijanie oraz zanikanie zjawisk i ludzi.