Karel Čapek
Hordubal
Aż strach oblatuje człeka, że stoją tak bez ruchu. I to miałby być pokój, Juraju...
Aż strach oblatuje człeka, że stoją tak bez ruchu. I to miałby być pokój, Juraju...
Wlókł zmęczonym, smutnym wzrokiem po mieście przycichłym, po fabrykach, które majaczyły w głębi dziedzińców, jak...