Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Jacopo Tintoretto

Sortuj:

Malarstwo Jacopo Tintoretto

O autorze

Jacopo Tintoretto

Ur.
28 września 1518 w Wenecji
Zm.
31 maja 1594 tamże
Najważniejsze dzieła:
Święty Jerzy w walce ze smokiem (1555-58), Portret Weneckiego Admirała (ok. 1570), Chrystus stąpający po jeziorze (1575-80),Wesele Bachusa i Ariadny (1576), Chrzest Chrystusa (1579-81), Ostatnia Wieczerza (1592-94)

Jacopo Robusti zwany Tintoretto (wł. mały farbiarz).

Swój przydomek zawdzięcza ojcu, farbiarzowi tkanin. Wenecki malarz i rysownik manierystyczny, uczeń Tycjana. Rozpoznany przede wszystkim jako wizjonerski malarz scen biblijnych i mitologicznych, przedstawiciel szkoły weneckiej XVI wieku, portrecista i autor licznych scen alegorycznych. Tworzył głównie na zlecenie weneckich bractw religijnych, m.in. Scuola di San Marco (1548-66), Scuola Grande di San Rocco (1564-87) oraz dworów – w rodzinnym mieście ozdobił Pałac Dożów (1562-87), pracował w Mantui, Pradze oraz hiszpańskim Escorialu. Wiele dzieł malarza do dziś znajduje się w miejscach przeznaczenia, np. Ostatnia Wieczerza zdobi prezbiterium San Giorgio Maggiore w Wenecji. Tintoretto daleko odszedł od realizmu na rzecz ekspresji, emocjonalności i dekoracyjności. Jego dzieła charakteryzuje nieoczywista kompozycja, często diagonalna, odważne skróty perspektywiczne, ukazywanie centralnych postaci obrazów w niecodziennych pozach, odwróconych lub w tanecznym ruchu. Choć dla wielu jemu współczesnych był malarzem szokującym, nowatorskim i kontrowersyjnym, zyskał uznanie zarówno wśród mecenatu kościelnego jak i królewskiego. Korzystając z doświadczenia włoskiego malarstwa renesansowego jednym z istotnych problemów malarstwa Tintoretto pozostawała gra światła i cienia, szerokie plamy barwne i szkicowość pewnych fragmentów kompozycji przy jednoczesnej głębi psychologicznej portretowanych postaci.