Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 461 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Ziemię muskały spódnice i dusze,
Pito, kciuk w górę wznosząc i mały paluszek.
Moje życie...
Jan Kochanowski
Człowiek boże igrzysko
Nie rzekł jako żyw żaden więtszej prawdy z wieka,
Jako kto nazwał bożym igrzyskiem człowieka...
Jan Kochanowski
O żywocie ludzkim (Fraszki to wszytko, cokolwiek myślemy...)
Fraszki to wszytko, cokolwiek myślemy,
Fraszki to wszytko, cokolwiek czyniemy;
Nie masz na świecie żadnej...
Jan Kochanowski
O żywocie ludzkim (Wieczna Myśli, któraś jest dalej niż od wieka...)
Wieczna Myśli, któraś jest dalej niż od wieka,
Jesli cię też to rusza, co czasem...
Bolesław Leśmian
W pałacu królewny śpiącej
Królewna dłoń o martwe zraniła wrzeciono.
Szerzy się snu zaraza!… Śmierć drzemie u płotu…
Drzewa...
Stanisław Wyspiański
I ciągle widzę ich twarze
Grają tragedię mąk duszy
w tragicznym teatru skłonie,
żar święty w trójnogach płonie,
i flet...
Motyw: Theatrum mundi
Świat jako teatr to jeden z klasycznych (i płodnych np. w antropologii) obrazów świata, opisujących życie ludzi jako aktorów, mających za zadanie odegrać swoje życiowe role na scenie świata. Motyw ten bogato wykorzystywany jest w literaturze pięknej — szczególnie w epokach nawiązujących do myśli antycznej (w renesansie wykorzystywany np. przez Jana Kochanowskiego). W Lalce Prusa w swoisty sposób łączy się także z motywem maski.