Leśmianator ***

gościągną potym szczep napłodne cichym szpacy wdzie
jabłek wprawdzięcznie dojdzie stoły
biorą miód, który potym szlachci pańskim szep narzekam ja swym snadnie.
jako szlachci pańskie napłodne cichym szpacy wdzięcznie.
jako szpacy wdzie
jabłek wpracowiewają.
z mego kwiatry pod swoje dojdzie rodzę, lecz mię tu słowi łacno słowi łacno szpacy wdzie.
jabłek wprawić umienie.
jabłek wprawdzie niejszy wdzie narzewa rozstrzelane ciem, a promieniejszy wdzie drzewają.
z mego wonnego kwiatu słońce, a odpoczniejszy w hesperyskie rodzę, lecz miód, który potym sadzie rozstrzewa rodzę, lecz mego wonnego kwiatry potym snadnie narzewa rodzę, lecz mego wonnego wonnego kwiatu słodne cię narzekam ja swoje dojdzie człowi łacno słońce, pracowite pszczoły.
a ja swoje dojdzie.
tu szpacy wdzie.
jabłek wprawdzięcznie rodzę, lecz miód, który z potym liściu, siądź pola zawżdy chłodnie
jabłek wpracowicy, tu proste pszczeptem szczeptem szczoły
biorą miód, który z potym liściu, siądź pod mym snadnie.
tu szczeptem szcz