Footnotes
By first letter: all | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
By type: all | author's footnotes | Wolne Lektury editorial footnotes | source editorial footnotes | translator's footnotes
By qualifier: all | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | ekonomiczny | fizyka | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | literacki, literatura | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | potocznie | przestarzałe | rodzaj żeński | regionalne | rosyjski | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | łacina, łacińskie | żartobliwie
By language: all | Deutsch | lietuvių | polski
5821 footnotes found
K.C.I.E. — skrót od: Knight Commander of the Order of the Indian Empire, Komandor Orderu Imperium Indyjskiego [przypis edytorski]
k'czemu (daw.) — do czego. [przypis edytorski]
k'czemu (daw.) — ku czemu, do czego. [przypis edytorski]
k'czortu (ros.) — do diabła. [przypis edytorski]
k'czynom (daw.) — ku czynom, do czynów. [przypis edytorski]
k'dawnemu (daw.) — do dawnego stanu. [przypis edytorski]
k'druha jasnym policzkom (daw.) — do druha jasnych policzków. [przypis edytorski]
K. — Königsberg. [przypis edytorski]
K(laczko) — Julian Klaczko (1825–1906); krytyk literacki, publicysta, eseista. [przypis edytorski]
k'miejscu (daw.) — ku miejscu, do miejsca. [przypis edytorski]
k'miescu (daw.) — do miejsca; tu: do posady. [przypis edytorski]
k'nam a. ku nam (daw.) — do nas, w naszym kierunku. [przypis edytorski]
k'niej (daw.) — do niej, ku niej, dla niej. [przypis edytorski]
k'niej (daw.) — do niej. [przypis edytorski]
k'niej (daw.) — ku niej. [przypis edytorski]
k'Niemcom (daw.) — do Niemców. [przypis edytorski]
k niemu (daw.) — do niego. [przypis edytorski]
k'niemu (daw.) — do niego. [przypis edytorski]
k'niemu (daw.) — do niego, w jego kierunku. [przypis edytorski]
k'niemu (daw.) — ku niemu; do niego.
k'Niemu (daw.) — ku Niemu, do Niego. [przypis edytorski]
k'niemu (daw.) — ku niemu, do niego. [przypis edytorski]
k'niemu (daw.) — w jego stronę. [przypis edytorski]
k'niemu — ku niemu, do niego. [przypis edytorski]
k'piersiom — ku piersiom, do piersi. [przypis edytorski]
k'pięknéj Marii (daw.) — ku pięknej Marii; do pięknej Marii. [przypis edytorski]
k'rzeczny (daw.) — odpowiedni („do rzeczy”). [przypis edytorski]
k rzeczy (daw.) — na temat. [przypis edytorski]
k'sobie (daw.) — do siebie. [przypis edytorski]
k'sobie (daw.) — ku sobie; do siebie. [przypis edytorski]
k'sobie (daw.) — ku sobie, do siebie. [przypis edytorski]
k'sobie (daw.) — skrócone: ku sobie, do siebie. [przypis edytorski]
k'sobie (gw.) — ku sobie; do siebie. [przypis edytorski]
k sobie ją przyma (starop.) — do siebie ją przyjmuje. [przypis edytorski]
k'sobie — ku sobie, do siebie. [przypis edytorski]
k'studzieńce (daw.) — ku studzience, do studzienki. [przypis edytorski]
k'tamtej (daw.) — ku tamtej, do tamtej. [przypis edytorski]
k'temu (daw.) — do tego.
k'temu (daw.) — do tego. [przypis edytorski]
k'temu (daw.) — do tego. [przypis edytorski]
k'temu (daw.) — do tego w tym celu.
k'temu (daw.) — ku temu, do tego. [przypis edytorski]
k'temu (daw.) — skrócone: ku temu, do tego. [przypis edytorski]
k'temu — do tego.
k'temu — do tego, dla tego; w tym celu.
k'temu przyszło (daw.) — do tego doszło.
k'tobie a. ku tobie (daw.) — do ciebie. [przypis edytorski]
k'tobie (daw.) — do ciebie. [przypis edytorski]
k'tobie (daw., gw.) — ku tobie, w twoją stronę. [przypis edytorski]
k'tobie — (daw.) — ku tobie, do ciebie. [przypis edytorski]
k'tobie — ku tobie. [przypis edytorski]
k'wam (daw.) — ku wam, do was. [przypis edytorski]
k'wam (daw.) — ku wam; do was. [przypis edytorski]
k'wielkiemu grodowi — w stronę wielkiego grodu. [przypis edytorski]
k wierze niepodobny (daw.) — niewiarygodny. [przypis edytorski]
k'woli (daw.) — a. kwoli: dla. [przypis edytorski]
k'woli (daw.) — dla, z powodu czegoś. [przypis edytorski]
k woli (daw.) — ze względu na. [przypis edytorski]
k'woli — dla (łączy się z rzecz. w C.). [przypis edytorski]
k'woli — dla. [przypis edytorski]
k'woli temu — dlatego; k'woli: dla, z powodu czegoś. [przypis edytorski]
K. X. R. — Karol Książę Radziwiłł (X od daw. przyjętej pisowni).
k'zbawieniu (daw.) — ku zbawieniu; do zbawienia. [przypis edytorski]
ka a. kaj (gw.) — gdzie. [przypis edytorski]
ka (gw.) — gdzie, gdzieś. [przypis edytorski]
ka (gw.) — gdzie; gdzieś. [przypis edytorski]
ka (gw.) — gdzie. [przypis edytorski]
Ka — Ka-chem, 10. nom Dolnego Egiptu ze stolicą w Athribis, na południu Delty. Sąsiadujący z nomem 13. Hek-At. [przypis edytorski]
ka (reg.) — gdzie. [przypis edytorski]
kaama — właśc. bawolec krowi, duży przeżuwacz z Afryki Śr. i Płd. o rogach w kształcie liry. [przypis edytorski]
kab (białorus.) — żeby, aby; oby, bodaj. [przypis edytorski]
kab (białorus.) — żeby. [przypis edytorski]
Kab hetak czorci (białorus.) — żeby tak czarci. [przypis edytorski]
Kab jeho (białorus.) — bodaj go. [przypis edytorski]
Kab jeho wołki zduszyły… (białorus.) — bodaj go wilki udusiły… [przypis edytorski]
Kab jemu kości pokruciło… Kab jego paralusz naruszył — Bodaj mu kości pokręciło… Bodaj go paraliż naruszył. [przypis edytorski]
Kab on wskróś ziemi przepadł (gw.) — bodaj on w głębi ziemi przepadł. [przypis edytorski]
Kab tak do wieku było (białorus.) — żeby tak do śmierci było. [przypis edytorski]
Kab ty skis (białorus.) — żebyś skisł. [przypis edytorski]
Kab tych gubernerów (białorus.) — bodaj tych guwernerów; guwerner: prywatny nauczyciel i wychowawca domowy. [przypis edytorski]
Kab wołom moim da pasza była… (białorus.) — żeby moje woły paszę miały, to by poorały, żeby w moich latach rozkosz była, to by pohulały. [przypis edytorski]
kabab (hebr.) — kebab, bliskowschodnia potrawa z pieczonego na rożnie mięsa, szaszłyk; w kuchni tureckiej: potrawa ze skrawków mięsa odkrawanych z baraniny na rożnie, podawanych z surówką. [przypis edytorski]
kabak (ros. кабак) — karczma, spelunka. [przypis edytorski]
kabalarka — tu: wróżka. [przypis edytorski]
kabalarka — wróżka tworząca swoje przepowiednie z użyciem symboliki pochodzącej z Kabały, systemu filozofii żydowskiej. [przypis edytorski]
kabalista — znawca kabały. [przypis edytorski]
kabalista — znawca Kabały, to jest mistycznej doktryny judaistycznej, na której oparty był m. in. ruch chasydzki. [przypis edytorski]
kabalistyczne słowo — kabała: żydowska mistyczna filozofia religii w średniowieczu. Kabaliści stosowali w swych dociekaniach kombinacje liczb i liter, którym przypisywali głębsze znaczenie. [przypis edytorski]
kabalistyczny — tu: magiczny, zagadkowy. [przypis edytorski]
Kabała — mistyczna doktryna judaistyczna, na której oparty był m. in. ruch chasydzki. [przypis edytorski]
Kabała — mistyczne księgi żydowskie, Zohar — Blask i Tefer jeciva — Księga Stworzenia, oraz Echachaim — Drzewo Życia. [przypis edytorski]
Kabała — mistyczne księgi żydowskie: Zohar (tj. Blask) i Tefer jeciva (tj. Księga Stworzenia), oraz Echachaim (tj. Drzewo Życia). [przypis edytorski]
kabała — mistyka, ezoteryka. [przypis edytorski]
kabała — tu ogólnie: wróżba. [przypis edytorski]
kabała — tu: problemy. [przypis edytorski]
kabała — tu: wróżba. [przypis edytorski]
kabała — tu: wróżba z kart. [przypis edytorski]
kabała — tu: wróżby z kart. [przypis edytorski]
kabała — tu: wróżenie z kart, z ręki, itp. [przypis edytorski]
kaban (ukr.) — wieprz. [przypis edytorski]
Loading