Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | potocznie | przestarzałe | regionalne | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | ukraiński | włoski | żartobliwie

Według języka: wszystkie | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 5879 przypisów.

źdrzejemy (starop.) — dojrzewamy. [przypis edytorski]

źdźbło — tu: okruch, odrobina. [przypis edytorski]

źdźblić się (neol. od rzecz. źdźbło) — pojawiać się w drobnych fragmentach, w smużkach, źdźbłach. [przypis edytorski]

ździebko (gw.) — trochę. [przypis edytorski]

ździebła — częstsza jest forma „źdźbła”. [przypis edytorski]

ździebło — dziś częściej: źdźbło; ani ździebło mniej: ani trochę mniej, tak samo. [przypis edytorski]

Źle jest człowiekowi być samemu — słowa z biblijnej Księgi Rodzaju (Rdz 2, 18), którymi Bóg po stworzeniu mężczyzny w rajskim ogrodzie Eden tłumaczy stworzenie kobiety. [przypis edytorski]

Źle jest człowiekowi-mężczyźnie być na świecie samemu — słowa z biblijnej Księgi Rodzaju (Rdz 2, 18), którymi Bóg po stworzeniu mężczyzny w rajskim ogrodzie Eden tłumaczy stworzenie kobiety. [przypis edytorski]

źlejszy — dziś popr.: gorszy. [przypis edytorski]

źle mu być tak samemu, trzeba mu jakiego podpomożenia — Rdz 2, 18. [przypis edytorski]

Źle, o, źle się bawicie, wam to zabawa, nam idzie o ży­cie — nawiązanie do bajki Józefa Ignacego Krasickiego Dzieci i żaby, w której chłopców rzucających w żaby kamieniami dla zabawy jedna z nich powstrzymuje słowami „Chłopcy, przestańcie, bo się źle bawicie! Dla was to jest igraszką, nam idzie o życie”. [przypis edytorski]

źleś zrozumiał — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: źle zrozumiałeś. [przypis edytorski]

źle się uiścił z (…) obowiązku — dziś popr.: źle się wywiązał z obowiązku. [przypis edytorski]

źle uprzedzony do kogo — z góry źle nastawiony do kogo. [przypis edytorski]

źlić się (daw.) — złościć się, gniewać. [przypis edytorski]

ζωή αιώνιος (gr.) — życie wieczne. [przypis edytorski]

ζῷον πολιτικόν (gr.) — zwierzę polityczne; określenie człowieka podane przez Arystotelesa, wskazujące, że ludzie z natury realizują się dzięki uczestnictwu w życiu wspólnoty ludzkiej. [przypis edytorski]

źrał a. źrały (daw.) — dojrzały. [przypis edytorski]

źrałość (daw.) — dojrzałość, dorosłość. [przypis edytorski]

źrałość — dziś popr.: dojrzałość. [przypis edytorski]

źrały a. źrzały (daw., gw.) — dojrzały. [przypis edytorski]

źrały a. źrzały (starop.) — dojrzały. [przypis edytorski]

źrały (daw.) — dojrzały, dorosły. [przypis edytorski]

źrały (daw.) — dojrzały. [przypis edytorski]

źrały (daw.) — dojrzały. [przypis edytorski]

źrały — dziś popr.: dojrzały. [przypis edytorski]

źreć (daw.) — dojrzewać. [przypis edytorski]

źrenice — tu w znaczeniu: tęczówki. [przypis edytorski]

źrennicy — dziś: źrenicy. [przypis edytorski]

źróbek (gw.) — źrebak, konik. [przypis edytorski]

źródła Czarnego Dunajca — jedno nazwano później Źródłem Goszczyńskiego. [przypis edytorski]

źródło (starop.) — oboczna forma pisowni występująca u Reja: źrzódło. [przypis edytorski]

źródliska Heliosowe (mit. gr.) — ciepłe jezioro w Etiopii (tj. na płd. od Egiptu), w którym wypoczywać miały nocą konie z rydwanu boga Słońca, Heliosa. [przypis edytorski]

źrzenica (daw.) — dziś: źrenica. [przypis edytorski]

źrzenica — dziś popr.: źrenica. [przypis edytorski]

źrzenica (starop.) — źrenica. [przypis edytorski]

źrzenice (daw.) — źrenice. [przypis edytorski]

źrzenice (starop.) — dziś popr. D.lp r.ż.: (ze) źrenicy; tu: z oczu. [przypis edytorski]

źrzenice (starop. forma) — dziś M.lm: źrenice. [przypis edytorski]

źrze (starop. forma) — żre; pożera. [przypis edytorski]

źrzódło (daw. a. gw.) — źródło. [przypis edytorski]

źrzódło — dziś: źródło. [przypis edytorski]

źrzódło (starop.) — dziś: źródło. [przypis edytorski]

źrzodło — dziś popr.: źródło. [przypis edytorski]

źwierciadło (daw.) — dziś: zwierciadło. [przypis edytorski]

źwierciadło (daw.) — zwierciadło, lustro. [przypis edytorski]

źwierciadło — dziś popr. pisownia: zwierciadło. [przypis edytorski]

źwierciadło — dziś: zwierciadło. [przypis edytorski]

Źwierciadło — książka Mikołaja Reja, wydana w 1567–1568, której główną część stanowi Żywot człowieka poczciwego, opisujący wzorcowe życie człowieka, zwłaszcza ziemianina, a także czynności przypadające na wsi na każdą porę roku. [przypis edytorski]

źwierciedle (starop. forma) — dziś N.lp: (w) zwierciadle. [przypis edytorski]

źwierz — dziś popr. forma: zwierz, zwierzę. [przypis edytorski]

źwierz — dziś popr. pisownia: zwierz, zwierzę. [przypis edytorski]

źwierzę — dziś popr.: zwierzę (w zapisie uwzględniono regionalną wymowę). [przypis edytorski]

źwierzę — prawdopodobnie powinno być w lm: źwierze (tj. jak zwierzęta). [przypis edytorski]

źwierzęta — dziś popr. forma: zwierzęta. [przypis edytorski]

źwierzętóm — dziś popr. pisownia: zwierzętom. [przypis edytorski]

źwierze (starop.) — dziś M.lm: zwierzęta. [przypis edytorski]

źwierz-li (daw.) — czy zwierz; dziś popr. pisownia: zwierzli. [przypis edytorski]

źwierzóm — dziś popr. forma C. lm: zwierzom, tj. zwierzętom. [przypis edytorski]

źwierzóm — dziś popr. forma: zwierzom, tj. zwierzętom. [przypis edytorski]

żąć (daw.) — ścinać zborze np. sierpem. [przypis edytorski]

żąć — ścinać zboże czy też trawę sierpem. [przypis edytorski]

żądać kogo o co (daw.) — dziś: żądać co od kogo; prosić kogo o co. [przypis edytorski]

żądać satysfakcji — żądać zadośćuczynienia, tu: żądać przyjęcia wyzwania na pojedynek; dać satysfakcję: stanąć do żądanego pojedynku. [przypis edytorski]

żądała mnie w zamęście — chciała wyjść za mnie za mąż. [przypis edytorski]

żąda po mnie — dziś: żąda ode mnie. [przypis edytorski]

żądasz po mnie — dziś: żądasz ode mnie. [przypis edytorski]

żądła pszczole — dziś: żądła pszczele. [przypis edytorski]

żądły — dziś N. lm: żądłami. [przypis edytorski]

żądny (starop.) — proszący, potrzebujący; wnoszący żarliwą, gorącą prośbę. [przypis edytorski]

żądzej (starop. forma) — dziś D.lp r.ż: żądzy. [przypis edytorski]

żądzej (starop. forma) — żądzy. [przypis edytorski]

żądze (starop. forma) — dziś D.lp. r.ż.: żądzy. [przypis edytorski]

żądzey władzey (starop. forma) — dziś D.lp r.ż.: żądzy władzy. [przypis edytorski]

Żabia Przełęcz — przełęcz w głównej grani Tatr pomiędzy dwoma szczytami: Rysami i Żabim Koniem. [przypis edytorski]

żabieniec, Alisma (biol.) — rodzaj roślin wodnych i błotnych. [przypis edytorski]

Żabieniec — być może chodzi o Zadni Mnichowy Stawek w Dolinie za Mnichem, najwyżej położone jezioro w polskich Tatrach (2070 m). [przypis edytorski]

Żabi Koń — szczyt w głównej grani Tatr o wys. 2291 m n.p.m. [przypis edytorski]

żabnica — ryba morska, nazywana też diabłem morskim; większość czasu spędza na dnie i wabi małe rybki mięsistym, wijącym się wyrostkiem na końcu długiej wędki wystającej ze szczytu głowy. [przypis edytorski]

żaboryby — inaczej batrachy; ryby morskie prowadzące przydenny tryb życia; nazwę żaboryby zawdzięczają wydawanym przez siebie odgłosom, przypominającym rechot żab. [przypis edytorski]