Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 450 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | białoruski | czeski | dopełniacz | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | holenderski | islandzki | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | regionalne | rosyjski | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | żartobliwie | zdrobnienie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 64 przypisów.
aga (z tur.) — naczelnik, dowódca. [przypis redakcyjny]
andżar a. handżar (z tur.) — puginał. [przypis redakcyjny]
asker (tur.) — żołnierz turecki. [przypis redakcyjny]
bakalie (z tur.) — suszone owoce południowe, także ogólnie: słodycze. [przypis redakcyjny]
basza a. pasza (z tur.) — wielkorządca turecki. [przypis redakcyjny]
basza a. pasza (z tur.) — wysoki urzędnik turecki; pan. [przypis redakcyjny]
bazar (z tur.) — rynek obozowy. [przypis redakcyjny]
beg ( z tur.) — gubernator. [przypis redakcyjny]
buława (z tur.) — mała ozdobna maczuga, symbol władzy wojskowej, tu: tytuł hetmana wielkiego litewskiego. [przypis redakcyjny]
buława (z tur.) — symbol władzy wojskowej; rodzaj broni, mała maczuga, często ozdobna. [przypis redakcyjny]
burdziak (z tur.) — wór skórzany na wodę a. wino. [przypis redakcyjny]
buzdygan (z tur.) — rodzaj broni, ozdobna pałka; w XVII w. symbol władzy oficera. [przypis redakcyjny]
buzdygan (z tur.) — rodzaj buławy. [przypis redakcyjny]
czambuł (z tur. czapuł: zagon) — oddział tatarski, dokonujący najazdów w głębi terytorium przeciwnika, w celu odwrócenia jego uwagi od działań sił głównych. [przypis redakcyjny]
czambuł (z tur. czapuł: zagon) — oddział tatarski, dokonujący najazdów w głębi terytorium przeciwnika, w celu odwrócenia jego uwagi od działań sił głównych lub zagarnięcia łupów i jasyru. [przypis redakcyjny]
czaprak (z tur.) — przykrycie na konia. [przypis redakcyjny]
czechman a. czekman (z tur.) — rodzaj sukni wierzchniej z zaszytymi rękawami; kontusz tatarskim krojem. [przypis redakcyjny]
dywan (tur.) — rada państwa. [przypis redakcyjny]
dywan (tur.) — rada. [przypis redakcyjny]
dywan (z tur.) — senat, rada państwa. [przypis redakcyjny]
emir (tur.) — rozkaz. [przypis redakcyjny]
ferezja (z tur.) — wierzchnia suknia; tu przen.: pomówienie, oszczerstwo. Podobne użycie dalej: „w sukienkę proditionis [zdrady] obleczono” oraz np. u Zebrzydowskiego w Pismach rokoszowych: „chcąc mię w sukienkę niewdzięczności oblec”. [przypis redakcyjny]
giaur (z tur., pogard.) — niewierny, chrześcijanin. [przypis redakcyjny]
hajdamaka (z tur.) — buntownik, rozbójnik, uczestnik któregoś z powstań chłopskich na Ukrainie w latach 1730–1770; tu: Kozak. [przypis redakcyjny]
haracz (z tur.) — danina, opłata. [przypis redakcyjny]
janczarowie (tur.) — piechota turecka. [przypis redakcyjny]
janczarowie (z tur. jeniczery: nowe wojsko) — najbitniejsza, uprzywilejowana część wojska tureckiego, składająca się prawie z samych poturczonych chrześcijan, porwanych w dziecięcym wieku i osobno w tym celu wychowanych. [przypis redakcyjny]
janczar (z tur.) — pieszy żołnierz turecki. [przypis redakcyjny]
janczarzy a. janczarowie (z tur.) — piechota turecka. [przypis redakcyjny]
jasyr (z tur.) — jeńcy, niewolnicy. [przypis redakcyjny]
jasyr (z tur.) — niewola. [przypis redakcyjny]
jasyr (z tur.) — niewola tatarska lub turecka. [przypis redakcyjny]
jasyr (z tur.) — niewola tatarska. [przypis redakcyjny]
jasyr (z tur.) — niewolnicy, jeńcy. [przypis redakcyjny]
Jedykuła (tur.) — „Siedem wież”, więzienie. [przypis redakcyjny]
kałauz (daw., z tur.) — przewodnik. [przypis redakcyjny]
kałauz (tur.) — przewodnik. [przypis redakcyjny]
kałauz (z tur.) — przewodnik; kałauzować: odprowadzać pod strażą. [przypis redakcyjny]
kałauz (z tur.) — przewodnik. [przypis redakcyjny]
kałkan (z tur.) — tarcza okrągła. [przypis redakcyjny]
karawan (z tur.) — wóz. [przypis redakcyjny]
karbacz a. korbacz (z tur.) — batog. [przypis redakcyjny]
kireja a. kiereja (z tur. za pośredn. ukr.) — opończa sukienna, burka obszerna. [przypis redakcyjny]
kord (z tur.) — miecz, szabla. [przypis redakcyjny]
kozerny (z tur.) — atutowy, świętny (wyrażenie karciarskie). [przypis redakcyjny]
kulbaka (z tur.) — wysokie siodło z szerokiemi drewnianemi łękami. [przypis redakcyjny]
kultas a. kutas (z tur.) — ozdoba szmuklerska w postaci pędzla z nici lub sznureczków. [przypis redakcyjny]
lafa (z tur.) — płaca, żołd. [przypis redakcyjny]
Lechistan (tur.) — Polska. [przypis redakcyjny]
lulka (z tur.) — część fajki, w którą wkłada się tytoń; fajka. [przypis redakcyjny]
majdan (z tur.) — plac wolny w obozie, rynek. [przypis redakcyjny]
masłok (tur.) — napój odurzający (z bieluniu itp.). [przypis redakcyjny]
musztułuk (z tur.) — nowina (zwykle dobra). [przypis redakcyjny]
musztułuk (z tur.) — wiadomość, tu: odpowiedź. [przypis redakcyjny]
nadziak (z tur.) — czekan, obuch, rodzaj broni ręcznej. [przypis redakcyjny]
oda (z tur.) — izba, mieszkanie. [przypis redakcyjny]
ody (tur.) — koszary. [przypis redakcyjny]
roztruchan (z tur.) — ozdobny puchar biesiadny. [przypis redakcyjny]
sajdak (z tur.) — puzdro na łuk, cięciwę i strzały. [przypis redakcyjny]
santuk (z tur.) — skrzynka, sepet. [przypis redakcyjny]
semenowie (z tur.) — wyborowe wojsko, tu: nazwa kozaków pod rotmistrzem Kobyłeckim. [przypis redakcyjny]
sepet (daw., z tur.) — ozdobny mebel, skrzynka z szufladami na kosztowności. [przypis redakcyjny]
sepet (daw., z tur.) — skrzynka na kosztowności. [przypis redakcyjny]
sepet (z tur.) — kufer, kosz. [przypis redakcyjny]