Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | celtycki | chemiczny | dawne | francuski | frazeologia, frazeologiczny | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | łacina, łacińskie | literacki, literatura | matematyka | medyczne | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | rodzaj nijaki | rosyjski | rzadki | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | włoski | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 17 przypisów.
wagabunda (przestarz., z łac.) — włóczęga, obieżyświat. [przypis edytorski]
wapory (daw., przestarz.) — wyziewy, opary. [przypis edytorski]
war (przestarz.) — wrzątek. [przypis edytorski]
wicesgerent (przestarz., z łac. vices: zastępca; gerent: osoba działająca, wykonawca) — w XVIII w. urzędnik powoływany przez starostów grodzkich do wykonywania wyroków. [przypis edytorski]
więź (przestarz.) — wiązka, pęk. [przypis edytorski]
wnyki (przestarz.) — lanie; tu w znaczeniu: dostaniesz ty ode mnie porządne lanie. [przypis edytorski]
wotować (przestarz.) — głosować. [przypis edytorski]
wpośród (przestarz.) — wśród. [przypis edytorski]
w tej pracy zabawnych (przestarz.) — zajmujących się tą pracą. [przypis edytorski]
wylanie (przestarz.) — wylewność, żywiołowa szczerość, serdeczność. [przypis edytorski]
wyniść (przestarz.) — wyjść. [przypis edytorski]
wypróżniać (przestarz.) — opróżniać. [przypis edytorski]
wypróżnić (przestarz.) — opróżnić. [przypis edytorski]
wyrostek (przestarz.) — nastolatek, chłopak. [przypis edytorski]
wystawić sobie (przestarz.) — wyobrazić sobie. [przypis edytorski]
wystawić sobie (przestarz.) — wyobrazić sobie. [przypis redakcyjny]
wywiuczyć (z tur., przestarz.) — rozładować, zdjąć bagaż z grzbietu zwierzęcia. [przypis edytorski]
