Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 455 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | polityczny | portugalski | potocznie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rzadki | rzymski | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 370 przypisów.
a baczyszli, iż cię szczęście wzniosło (daw.) — konstrukcja z partykułą -li: a jeśli uważasz (zauważysz), że cię szczęście wzniosło. [przypis edytorski]
abnegatka (daw.) — kobieta, która wyrzeka się czegoś, rezygnuje z własnej korzyści dla dobra innych. [przypis edytorski]
Aboć się (…) śmieje (daw.) — konstrukcja z partykułą -ci (skróconą do: -ć); czy się śmieje. [przypis edytorski]
aboć wezmą, abo co daj (daw.) — albo od ciebie wezmą, albo sam masz dać. [przypis edytorski]
abo (daw.) — albo, lub. [przypis edytorski]
abo (daw.) — albo. [przypis edytorski]
abo (daw.) — albo; tu: czy. [przypis edytorski]
abo (daw., gw.) — albo. [przypis edytorski]
aboli (daw.) — albo, lub też. [przypis edytorski]
abrys (daw.) — plan. [przypis edytorski]
abrys (daw.) — rysunek, szkic; stroje ludowe, o których mówi Norwid, ozdabiane były kopiami runów z nagrobków, traktowanymi jednak nie jak pismo, a jako abstrakcyjne wzory. [przypis edytorski]
abrys (daw.) — szkic, zarys. [przypis edytorski]
abstynować się (daw., z łac.) — wstrzymać się; tu: od głosowania za lub przeciw. [przypis edytorski]
abych (daw.) — abym. [przypis edytorski]
abych (daw., reg.) — abym. [przypis edytorski]
aby (daw.) — tu: tylko. [przypis edytorski]
Aby go (…) ciągnął (daw.) — aby go ciągnąć. [przypis edytorski]
acan (daw.) — pot. skrót. od: waszmość pan. [przypis edytorski]
acan (daw.) — skrót od waćpan, waszmkość pan. [przypis edytorski]
acan (daw.) — skrót od „waszmość pan”. [przypis edytorski]
acan (daw.) — skrót od zwrotu grzecznościowego: waszmość pan. [przypis edytorski]
acan (daw.) — waćpan. [przypis edytorski]
acani (daw.) — skrót od: waszmość pani. [przypis edytorski]
Acanna (daw.) — panna. [przypis edytorski]
acanna (daw.) — skrót od zwrotu grzecznościowego: miłościwa panna. [przypis edytorski]
aczby (daw.) — chociaż by. [przypis edytorski]
aczciby (daw.) — chociaż by. [przypis edytorski]
acz (daw.) — aczkolwiek, jednakże. [przypis edytorski]
acz (daw.) — choć, chociaż. [przypis edytorski]
acz (daw.) — choć. [przypis edytorski]
acz (daw.) — chociaż; aczkolwiek. [przypis edytorski]
acz (daw.) — chociaż. [przypis edytorski]
aczem (daw.) — chociażem. [przypis edytorski]
Adamów (daw.) — Adamowy, Adama. [przypis edytorski]
a (daw.) — „a” w funkcji spójnika łącznego. [przypis edytorski]
a (daw.) — i. [przypis edytorski]
a (daw.) — tu: oraz. [przypis edytorski]
adlatus (daw.) — przyboczny, pomocnik, zaufany. [przypis edytorski]
adlatus (daw.) — przyboczny, zaufany; z połączenia łac. ad (przy) i latus (bok). [przypis edytorski]
admiracja (daw., z łac.) — podziw, uwielbienie. [przypis edytorski]
admirować (daw., z łac.) — uwielbiać, podziwiać. [przypis edytorski]
admonicja (z łac., daw.) — przygana, upomnienie. [przypis edytorski]
adoptacja (daw.) — adopcja, przysposobienie, prawne uznanie cudzego dziecka za własne. [przypis edytorski]
adres (daw.) — pismo zbiorowe wystosowane do osoby wybitnej lub zajmującej wysokie stanowisko. [przypis edytorski]
adwersarz (daw., z łac.) — przeciwnik, oponent. [przypis edytorski]
ady a. dyć (daw.) — przecież, właśnie, ale. [przypis edytorski]
ady a. dyć (daw.) — przecież, właśnie, ależ. [przypis edytorski]
ady (daw.) — przecież, jednak, ależ. [przypis edytorski]
aeronauta (daw.) — pilot samolotu, lotnik. [przypis edytorski]
aeronauta (daw.) — pilot statku powietrznego; tu: baloniarz. [przypis edytorski]
aeroplan (daw.) — samolot. [przypis edytorski]
aeroplan (daw.) — samolot. [przypis edytorski]
aeroplan (daw.) — samolot. [przypis edytorski]
afekcja (daw.) — skłonność, afekt; podrażnienie, pobudzenie; tu: chorobliwe podrażnienie jakiegoś organu. [przypis edytorski]
afekcjonalny (daw., z łac.) — skłonny do wzruszeń. [przypis edytorski]
afekt (daw.) — miłość, uczucie. [przypis edytorski]
afekt (daw.) — skłonność, sympatia, miłość. [przypis edytorski]
afekt (daw.) — uczucie. [przypis edytorski]
afekt (daw.) — uczucie. [przypis edytorski]
afekt (daw.) — uczucie, tu: żądza. [przypis edytorski]
afektować (daw.) — starać się o coś, pożądać czegoś. [przypis edytorski]
afirmatywa (daw.) — głos popierający w głosowaniu. [przypis edytorski]
afront (daw.) — zniewaga. [przypis edytorski]
agenty (daw.) — dziś popr. forma B. lm: agentów. [przypis edytorski]
agitacyj (daw.) — dziś raczej D.lm: agitacji. [przypis edytorski]
ajencja (daw.) — agencja. [przypis edytorski]
ajencja (daw.) — agencja. [przypis edytorski]
ajent (daw.) — agent, pośrednik. [przypis edytorski]
ajent (daw.) — agent, pośrednik. [przypis edytorski]
ajent (daw.) — agent. [przypis edytorski]
akademik (daw.) — profesor akademii, uniwersytetu; członek Akademii Francuskiej. [przypis edytorski]
akademik (daw.) — profesor akademii, uniwersytetu. [przypis edytorski]
akademik (daw.) — słuchacz akademii lub uniwersytetu, student; profesor uniwersytetu. [przypis edytorski]
akademik (daw.) — słuchacz akademii, uniwersytetu; student. [przypis edytorski]
akaparować (daw., z fr. accaparer) — zagarniać dla siebie. [przypis edytorski]
akcydencja (daw.) — akcydens: nieistotna cecha rzeczy mogąca się zmieniać zależnie od okoliczności. [przypis edytorski]
akcypa (daw., z łac.) — datek za posługi kościelne. [przypis edytorski]
akomodować (czemuś) (daw.) — dostosować się (do czegoś). [przypis edytorski]
akomodować się (daw.) — przystosowywać się. [przypis edytorski]
aksjoma (daw.) — aksjomaty. [przypis edytorski]
aksjom (daw.) — aksjomat: pewnik, niewzruszona zasada; aksjoma: daw. M. lm, dziś: aksjomaty. [przypis edytorski]
aksjom (daw.) — aksjomat: pewnik, niewzruszona zasada. [przypis edytorski]
aksjom (daw.) — aksjomat: pewnik, niewzruszona zasada. [przypis edytorski]
aktorat (daw.) — pozew. [przypis edytorski]
aktykować (daw.) — wpisać do akt. [przypis edytorski]
akuszeria (daw.) — położnictwo. [przypis edytorski]
akuszerka (daw.) — położna. [przypis edytorski]
akwizycja (daw.) — nabytek. [przypis edytorski]
albo (daw.) — tu: czyż, czyżby; czy też. [przypis edytorski]
alboli (daw.) — albo też; czy może. [przypis edytorski]
alboli (daw.) — czy też. [przypis edytorski]
alboli (daw.) — konstrukcja z partykułą -li; znaczenie: albo też. [przypis edytorski]
alboli (daw.) — lub też. [przypis edytorski]
alebych (daw.) — ale bym. [przypis edytorski]
aleć (daw.) — ale; ale przecież. [przypis edytorski]
aleć (daw.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -ci, skróconą do -ć; znaczenie: ale przecież, ale jednak. [przypis edytorski]
aleć (daw.) — spójnik ale, wzmocniony partykułą -ć. [przypis edytorski]
aleć (daw.) — spójnik „ale”, wzmocniony partykułą „-ć”. [przypis edytorski]
alem nie słyszał (daw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: ale nie słyszałem. [przypis edytorski]
aleś ty sprawił (daw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: ale ty sprawiłeś. [przypis edytorski]