Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 156422 przypisów.
poła — dolny fragment ubrania rozpinającego się z przodu. [przypis edytorski]
poła — jedna z dwóch dolnych części rozpinanego ubrania, takiego jak np. marynarka. [przypis edytorski]
połamać kiełbaski na kolanie — W języku francuzkim przysłowiowe wyrażenie na określenie czegoś niemożliwego. [przypis tłumacza]
połamaniec a. łamaniec — tradycyjny wigilijny deser kuchni wschodniej, rodzaj kruchych ciastek pszennych podawanych z masą makową. [przypis edytorski]
Połanieccy — odniesienie do bohaterów powieści obyczajowej Rodzina Połanieckich autorstwa Henryka Sienkiewicza, przedstawiającej losy małżeństwa: kupca Stanisława Połanieckiego ze zubożałą szlachcianką Marynią. [przypis edytorski]
Połaskotał się po gardle, by wywołać śmiech — w oryginale niem.: Er kitzelte sich, um zu lachen: korciło go, żeby się roześmiać. [przypis edytorski]
połatka — siedzenie urządzone dla myśliwych w formie ławy (półeczki) między drzewami, służące do zaczajania się na zwierzę (dzika, niedźwiedzia) przywabionego jedzeniem zostawionym na przynętę. [przypis edytorski]
po łebku — dziś popr.: po łebkach. [przypis edytorski]
połeć — duży kawałek. [przypis edytorski]
połeć — duży kawał słoniny lub mięsa. [przypis edytorski]
połechtać — tu: sprawić przyjemność. [przypis edytorski]
połednie (gw.) — południe. [przypis edytorski]
połknąć pigułę — tu: przyjąć kulę; zostać ranionym kulą z broni palnej. [przypis edytorski]
połknął do spółki z du Tilletem (…) Bridau — [por.] Kawalerskie gospodarstwo. [przypis tłumacza]
połóg — około sześciotygodniowy okres po porodzie. [przypis edytorski]
połóg — okres po porodzie. [przypis edytorski]
połóżmy — przypuśćmy. [przypis autorski]
Połock — miasto u ujścia rzeki Połoty do Dźwiny, dziś w płn. części Białorusi. Warownia wspomniana w dokumentach od IX w., w średniowieczu stanowiła stolicę oddzielnego księstwa i silny ośrodek prawosławny. [przypis edytorski]
Połock — wczesnośredniowieczny gród słowiański, obecnie miasto na Białorusi. [przypis edytorski]
połogą — miejsce pochyłe, o niewielkim spadku. [przypis edytorski]
połogi (daw.) — lekko pochyły, spadzisty. [przypis edytorski]
połogi — pochyły, nisko pochylony. [przypis edytorski]
połogi — pochyły. [przypis edytorski]
połogi — poziomy, płaski. [przypis edytorski]
połogi — rozpościerający się szeroko, rozległy. [przypis edytorski]
Połoj (ros. Полуй, Połuj) — dziś popr.: Połuj, rzeka w azjatyckiej części Rosji, prawy dopływ Obu. [przypis edytorski]
połomić — dziś popr.: połamać. [przypis edytorski]
połomić (gw.) — połamać. [przypis edytorski]
połomił — dziś popr.: połamał. [przypis edytorski]
Połomski, Jerzy — właśc. Jerzy Pająk (ur. 1933), piosenkarz i aktor. [przypis edytorski]
połon (daw., z rus.) — niewola. [przypis edytorski]
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Połoniecki, Bernard (1861–1943) — nakładca szeregu ostatnich dzieł Brzozowskiego. [red. WL]. [przypis edytorski]
połonina — górska łąka położona powyżej granicy lasów w Karpatach Wschodnich, w szczególności w Bieszczadach. [przypis edytorski]
połonina — górska łąka w Karpatach Wschodnich położona powyżej granicy lasów. [przypis edytorski]
połonina — łąka górska położona powyżej granicy lasów w Karpatach Wschodnich. [przypis edytorski]
połonina — łąka położona powyżej granicy lasów w Karpatach Wschodnich; w Polsce połoniny występują w Bieszczadach, często są charakterystycznie położone na grzbietach górskich (np. na Połoninie Caryńskiej). [przypis edytorski]
połonina — tu ogólnie: górska łąka, pastwisko w górach. [przypis edytorski]
połonina — tu ogólnie: łąka. [przypis edytorski]
połon — jasyr. [przypis edytorski]
Maciej Stryjkowski, Kronika polska, litewska, żmudzka i wszystkiéj Rusi
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Maciej Stryjkowski, Kronika polska, litewska, żmudzka i wszystkiéj Rusi
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
połonka — polanka, łączka. [przypis edytorski]
Połonka — w wojew. nowogrodzkim między Słonimem a Lachowiczami. [przypis redakcyjny]
Połonne — miasto w centralnej części Ukrainy, ok. 70 km na płn. zachód od Chmielnika. [przypis redakcyjny]
Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem, Ogniem i mieczem, tom pierwszy
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
połos — połoz, duży wąż. [przypis edytorski]
połos — połoz, wąż. [przypis edytorski]
Połota — rzeka na terenie dzisiejszej Białorusi, dopływ Dźwiny, z którą łączy się w mieście Połock. [przypis edytorski]
Połowa funduszu szła na proboszcza i szkołę (…) — obacz: Dzieje Dobroczynności, t. I, s. 254. [przypis autorski]
Połowa owocu mango… — historia pochodząca z Kronik króla Asioki. [przypis tłumacza]
Połowcy a. Kumanowie — ałtajski lud, posługujący się językiem z grupy kipczackiej; od VIII w. wędrowali z rejonu dzisiejszego Kazachstanu na tereny obecnej Ukrainy, w XII w. wyparci przez władcę Rusi Kijowskiej za Don i Wołgę, wchodzili w koalicje z książętami ruskimi, ich wodzowie wżeniali się w dynastie panujące Serbii, Węgier i Bułgarii, ale także organizowali najazdy na te ziemie. W następnych wiekach zasymilowali się wśród ludów Złotej Ordy. Połowiecki dostojnik, sprzedany w niewolę do Egiptu, założył tam dynastię rządzącą w latach 1250–1382. [przypis edytorski]
Połowcy a. Kumanowie — lud pochodzenia ałtajskiego, w średniowieczu wschodni sąsiedzi Słowian, w XIII w. pokonani i wchłonięci przez Mongołów Złotej Ordy. [przypis redakcyjny]
Połowcy — koczowniczy lud, w XI wieku często najeżdżający Ruś. [przypis edytorski]
Połowcy — lud ałtajski, który przywędrował w średniowieczu z terenów dzisiejszego Kazachstanu i utrzymywał burzliwe relacje sąsiedzkie z księstwami ruskimi. Po najeździe Mongołów w XIII w. Połowcy ulegli rozproszeniu, ich potomkowie żyją do dziś w płn. części Węgier. [przypis edytorski]
połowica (daw.) — małżonka. [przypis edytorski]
połowica (daw.) — połowa; przen.: żona, małżonka. [przypis edytorski]
połowica (daw.) — połowa. [przypis edytorski]
połowica (daw.) — tu: połowa. [przypis edytorski]
połowica (tu daw.) — połowa. [przypis edytorski]
połowica — żart. żona. [przypis edytorski]
połowica (żart.) — żona. [przypis edytorski]
Położenie Innocentego III było trudne, wyznaje to protestant Lea — H. Ch. Lea, A History of the Inquisition, t. I, r. IV. [przypis autorski]
położenie nowe mego ojca — po śmierci Paszkiewicza jen. Wincenty Krasiński pełnił przez czas krótki obowiązki namiestnika Królestwa Polskiego. [przypis redakcyjny]
położenie towarzyskie (daw.) — pozycja społeczna. [przypis edytorski]
położnica — rodząca kobieta. [przypis edytorski]
Położyłam kres ich sprzeczkom bez końca, We wspólnym zamknąwszy ich łożu — Homer, Iliada XIV 205– 209 (Hera do Afrodyty; parafraza). [przypis edytorski]
położyłoby się kres podejrzeniom budzącym się u Hellenów — sprzymierzeńcy nienawidzili Aten, tym bardziej że wystąpienie ze związku wywoływało wojnę z Atenami. Miasta niesprzymierzone obawiały się, że się je zmusi do przystąpienia, państwa większe podejrzliwie śledziły rozszerzanie się związku. Postępowanie Aten nie miało uznania ani u sprzymierzeńców, ani u reszty Greków. [przypis tłumacza]
położy się na kształt okrętu wznak; Wnet miasto żagla nastoperczy wzgórę (…) skórę — pływanie na powierzchni morza z uniesionym skórzastym „żaglem” wskazuje, że tutaj nautilus przypomina raczej żeglarza portugalskiego (Physalia physalis), rurkopława tworzącego duże skupiska kolonijne unoszące się na powierzchni wody dzięki charakterystycznemu pęcherzowi, wypełnionemu gazem i zakończonemu małym, przypominającym żagiel grzebieniem, służącym do przemieszczania się kolonii. [przypis edytorski]
położysty — dziś: rozłożysty. [przypis edytorski]
położysty — niezbyt stromy. [przypis edytorski]
położyszli (starop.) — konstrukcja z partykułą -li; znaczenie: jeśli położysz. [przypis edytorski]
położywa (gw.) — położymy. [przypis edytorski]
połoz (daw. a. reg.) — płaz. [przypis edytorski]
połoz — nazwa licznych gatunków dużych, niejadowitych węży. [przypis redakcyjny]
połoz — tu: wąż. [przypis edytorski]
połozy — groźne węże, potwornej długości, które według ludowych wyobrażeń lęgły się na stepach ukraińskich. Mówi o nich Trembecki w początkowych wierszach Zofjówki: „a trawa bez kosy — Pokrewne Pytonowi mnożyła połosy”. [przypis redakcyjny]
połoz (z rus.) — wąż. [przypis edytorski]
Połtawa — miasto w środkowo-wsch. części Ukrainy. [przypis edytorski]
Połubiński, Aleksander Hilary (1626–1679) — marszałek wielki litewskiego, odznaczył się w wojnie ze Szwedami. [przypis redakcyjny]
Połubiński Hilary — Pisarz pol. lit. [przypis autorski]
połudeń a połudzień (reg.) — obiad, posiłek południowy. [przypis edytorski]
południca (mit. słow.) — złośliwy demon czyhający na swoje ofiary w letnie południe na polach i duszący je; przedstawiany pod postacią młodej kobiety a. staruchy w białej odzieży; wierzono, że południcami stawały się dusze kobiet zmarłych tuż przed, w trakcie lub tuż po ślubie. [przypis edytorski]
Południe — mowa o południowych połaciach Stanów Zjednoczonych. [przypis tłumacza]
południm — południowym; tu: forma skrócona dla zachowania rytmu jedenastozgłoskowca. [przypis edytorski]
południowe upodobania — homoseksualizm. [przypis edytorski]
połupan — połupany (daw. krótka forma przym.). [przypis edytorski]
poły (daw.) — sieć podwójna na ptaki. [przypis redakcyjny]
poły — dolna część ubrania. [przypis edytorski]
poły (gw.) — przez pół, pół. [przypis autorski]
poły — połowy dolnej części ubrania rozpinającego się z przodu. [przypis redakcyjny]
połyskać — dziś: połyskiwać. [przypis edytorski]
połyska — dziś popr. forma: połyskuje; błyska. [przypis edytorski]
połyska — dziś popr. forma: połyskuje. [przypis edytorski]
połyskał — dziś: połyskiwał. [przypis edytorski]
poły — tu: połcie (mięsa). [przypis edytorski]
polać zdrojem nafty — Nafta, gatunek oleju ziemnego, palnego. [przypis autorski]
Polacco! Varsovia! (wł.) — Polak! Warszawa! [przypis edytorski]
Polaco burro — Ma to zresztą tylko znaczenie pogardy kabokla dla pracy, „Tylko osioł pracuje”. Poza tym kaboklo żywi dla polskiego kolonisty podziw i lęk. [przypis autorski]
Polacy mają swój strój narodowy. Zachowajcie starannie tę korzyść: zróbcie wręcz przeciwnie jak ów car — Piotr I Wielki (1672–1725), który wprowadził reformy zastępujące tradycyjne systemy społeczne i polityczne systemami wzorowanymi na państwach zachodnich; w ramach europeizacji i modernizacji narzucił zachodnioeuropejskie stroje, zakazał noszenia brody, rosyjskich ubiorów oraz sprzedaży narodowej rosyjskiej odzieży i obuwia. [przypis edytorski]
Polacy, Tatarzy, w bezczynnym zachwyceniu — Źródłem ogólnym takich pojedynków jest monomachia Aleksandrowa z Menelausem w III ks. Iliady Homera. [przypis redakcyjny]
pola dyktyjskie — od Dikte, góry na Krecie. [przypis edytorski]
Pola Elizejskie a. Elizjum (mit. gr.) — kraina wiecznego spokoju i pośmiertnej szczęśliwości, stanowiąca część Hadesu; zmarli trafiali tam w nagrodę za dobre życie. [przypis edytorski]
Pola Elizejskie a. Elizjum (mit. gr.) — kraina wiecznego szczęścia, gdzie po śmierci przebywają dusze sprawiedliwych ludzi. [przypis edytorski]
