Footnotes

pardes (hebr.) — sad, ogród (także rajski). [przypis edytorski]

Pardon. C'est vrai (fr.) — Przepraszam. To prawda. [przypis edytorski]

pardon (daw.) — litość, zwł. nad pokonanym. [przypis edytorski]

pardon (daw.) — oszczędzenie przeciwnika w walce. [przypis edytorski]

pardon (daw.) — wybaczenie, litość. [przypis edytorski]

pardon (fr.: przepraszam; proszę o darowanie) — łaski, litości. [przypis edytorski]

Pardon (fr.) — Przepraszam. [przypis edytorski]

pardon (fr.) — przepraszam. [przypis edytorski]

Pardon! Mille fois pardon! (fr.) — przepraszam, po stokroć przepraszam. [przypis edytorski]

Pardon, monsieur (fr.) — proszę wybaczyć; o, przepraszam pana. [przypis edytorski]

pardonować — ułaskawiać, darować komuś życie, oszczędzić kogoś. [przypis edytorski]

pardon — wybaczenie a. darowanie życia. [przypis edytorski]

pardon (z fr.) — przebaczenie; tu: akt sądowny uniewinniający. [przypis edytorski]

pardwa — ptak z rodziny kurowatych. [przypis edytorski]

pardwa — średni ptak łowny z rodziny kurowatych. [przypis edytorski]

parękroć — kilkakrotnie; tu: wielu. [przypis edytorski]

parę niedoszłego płodu — dwoje małych dzieci. [przypis edytorski]

parę szkieł piwa (pot.) — parę kufli piwa. [przypis edytorski]

Parent Duchâtelet, Alexandre (1790–1836) — francuski higienista; autor m.in. 2-tomowego opracowania socjologicznego De la prostitution dans la ville de Paris, considérée sous le rapport de l'hygiène publique, de la morale et de l'administration („Prostytucja w Paryżu z punktu widzenia higieny publicznej, moralności i administracji”, 1836), powstałego w ciągu 8 lat na podstawie dokumentów policyjnych i wywiadów terenowych. [przypis edytorski]

parentela (daw.) — pokrewieństwo, powinowactwo, powiązania rodzinne. [przypis edytorski]

parentela — pokrewieństwo, powinowactwo. [przypis edytorski]

parentela — pokrewieństwo; rodzina. [przypis edytorski]

parentela — rodzina i krewni. [przypis edytorski]

par esprit de contradiction (fr.) — z przekory. [przypis edytorski]

par excellance (fr.) — w najwyższym stopniu, w pełnym tego słowa znaczeniu. [przypis edytorski]

par excellence (fr.) — w całym tego słowa znaczeniu. [przypis edytorski]

par excellence (fr.) — w całym tego słowa znaczeniu; w najwyższym stopniu. [przypis edytorski]

par excellence (fr.) — w całym tego słowa znaczeniu, w najwyższym stopniu. [przypis edytorski]

par excellence (fr.) — w całym znaczeniu tego słowa, w najwyższym stopniu. [przypis edytorski]

par excellence (fr.) — w najwyższym stopniu. [przypis edytorski]

par excellence (fr) — w najwyższym stopniu, w pełnym tego słowa znaczeniu. [przypis edytorski]

par excellence (fr.) — w pełnym znaczeniu tego słowa. [przypis edytorski]

par exellence — fr. w całym znaczeniu tego słowa. [przypis edytorski]

par exemple (fr.) — na przykład. [przypis edytorski]

par exemple (fr.) — na przykład. [przypis edytorski]

par exemple (fr.) — przykładowo. [przypis edytorski]

Parfaîtement! (fr.) — Doskonale! [przypis edytorski]

Parfaitement, monsieur, c'est la même chose (fr.) — Doskonale, proszę pana, to to samo. [przypis edytorski]

par force (fr.) — na siłę. [przypis edytorski]

par force (fr.) — na siłę; siłą. [przypis edytorski]

par force (fr.) — przemocą, gwałtem. [przypis edytorski]

par force (fr.) — siłą; polowanie par force: polowanie konno ze sforą psów na zwierzynę, którą ściga się, aż padnie zmęczona. [przypis edytorski]

par force (fr.) — siłą. [przypis edytorski]

par Francji — tytuł członka wyższej izby ówczesnego parlamentu francuskiego. [przypis edytorski]

pargamin (daw.) — dziś: pergamin. [przypis edytorski]

pargamin (daw.) — dziś popr.: pergamin. [przypis edytorski]

pargamin — dziś: pergamin. [przypis edytorski]

pargamin — dziś popr.: pergamin. [przypis edytorski]

pargamin — dziś popr. pisownia: pergamin. [przypis edytorski]

pargaminowe — pergaminowy. [przypis edytorski]

pargaminowe policzki (przest.) — pergaminowe. [przypis edytorski]

pargaminowy — daw. pergaminowy. [przypis edytorski]

pargaminowy — dziś: pergaminowy. [przypis edytorski]

pargaminowy — pergaminowy, tzn. przypominający kartę księgi, a zarazem czoło starca. [przypis edytorski]

pargamin — pergamin. [przypis edytorski]

pargamin — pergamin; tu przen.: dokument znacznej wagi. [przypis edytorski]

pargamin — własc. pergamin; wyprawiona skóra, służąca dawniej do zapisywania ważnych dokumentów; tu: dokument. [przypis edytorski]

paria a. parias — członkini/członek najniższej kasty społecznej. [przypis edytorski]

paria a. parias — członkini najniższej kasty społecznej. [przypis edytorski]

parias — członek najniższej kasty w Indiach; przen.: najbardziej pogardzany i krzywdzony członek społeczeństwa. [przypis edytorski]

parias — członek najniższej kasty w Indiach; przen. wyrzutek. [przypis edytorski]

parias — członek najniższej kasty w Indiach. [przypis edytorski]

parias — „niedotykalny”, człowiek należący do jednej z niższych kast indyjskich, uważany za nieczystego. [przypis edytorski]

parias — niedotykalny, najniższa kasta w Indiach. [przypis edytorski]

paribus curis vestigia figit — z równą uwagą mierząc krok (cytat z Eneidy Wergiliusza, VI, 158). [przypis edytorski]

parień (ros.) — chłopak, młodzieniec. [przypis edytorski]

pari (fr.) — zakład. [przypis edytorski]

par inconstance (fr.) — z powodu niestałości. [przypis edytorski]

par intermittence (fr.) — z przerwami. [przypis edytorski]

Parisiorum-Lutheciae — rzymska nazwa Paryża. [przypis edytorski]

„Paris” lub „Parie” — gra słów: po francusku nazwa Paryża brzmi tak samo, jak liczba mnoga wyrazu oznaczającego zakładanie się, a je parie można przetłumaczyć jako 'zakładam się, obstawiam'. [przypis edytorski]

Parka Kloto (mit. gr. i rzym.) — jedna z trzech bogiń losu, zwana Prządką, faktycznie zajmowała się snuciem nici życia ludzkiego, a nie jej przecinaniem, które stanowiło zadanie jej siostry Atropos. [przypis edytorski]

Parka (mit. rzym.) — bogini przeznaczenia; odpowiedniczka jednej z Mojr w mit. gr.: Kloto, Lachesis i Antropos, które przędły i przecinały nić ludzkiego życia. [przypis edytorski]

Parka (mit. rzym.) — bogini przeznaczenia. [przypis edytorski]

Parka (mit. rzym.) — jedna z trzech bogiń przędących i przecinających nić ludzkiego losu; w mit. gr. ich odpowiednikami były Mojry, córki Zeusa i Temidy. [przypis edytorski]

Parka (mit. rzym.) — jedna z trzech bogiń przędących i przecinających nić ludzkiego losu; w mit. gr. ich odpowiednikami były Mojry. [przypis edytorski]

Parka (mit. rzym.) — jedna z trzech bogiń przeznaczenia, przędących i przecinających nić ludzkiego losu; były to: Nona, która przędła nić życia ludzkiego, Decima, która czuwała nad nicią, oraz Morta, która nić przecinała; w mit. gr. ich odpowiednikami były Mojry. [przypis edytorski]

Parka (mit. rzym.) — prządka losu, jedna z trzech bogiń przeznaczenia, zajmujących się nicią ludzkiego życia; pierwsza przędła nić, druga nad nią czuwała, najstarsza z nich przecinała ją ostatecznie; w mit. gr. ich odpowiednikami były Mojry. [przypis edytorski]

Parka (mit. rzym.) — prządka losu; odpowiedniczka Mojry w mit. gr. (były trzy siostry Mojry, córki Zeusa i Temidy, bogini sprawiedliwości; Kloto, która przędła nić życia ludzkiego, Lachesis, która czuwała nad nicią oraz Atropos, która nić przecinała). [przypis edytorski]

Parka (mit. rzym.) — tu: bogini losu. [przypis edytorski]

parkany — tu: sieci. [przypis edytorski]

Parka — prządka losu w mit. rzym.; w mit. gr. Mojra; były trzy siostry, córki Zeusa i Temidy, bogini sprawiedliwości: Kloto, która przędła nić życia ludzkiego, Lachesis, która czuwała nad nicią oraz Atropos, która nić przecinała; tu: chodzi zapewne o ostatnią z wymienionych. [przypis edytorski]

Parki — boginie („prządki”) losu ludzkiego; tu również: strzegące tajemnicy wyroków tegoż losu. [przypis edytorski]

Parki (mit. gr.) — boginie przeznaczenia: Kloto, Lachesis i Antropos, przędły i przecinały nić ludzkiego życia. [przypis edytorski]

Parki (mit. gr.) — trzy boginie przeznaczenia: Kloto, Lachesis i Antropos, przędły i przecinały nić ludzkiego życia. [przypis edytorski]

Parki (mit. rzym.) — boginie snujące nić ludzkiego losu. [przypis edytorski]

Parki (mit. rzym.) — personifikacja przeznaczenia, trzy boginie, które przędły i przecinały nić ludzkiego losu, odpowiednik Mojr w mit. gr. [przypis edytorski]

Parki (mit. rzym) — personifikacje przeznaczenia: Nona, Decima i Morta; odpowiedniczki Mojr z mit. gr., córek Zeusa i Temidy, prządek wątku życia ludzkiego: Kloto (Prządka) miała wysnuwać nić, Lachezis (Obdarzająca) snuła wątek dalej, zaś Atropos (Nieubłagana a. Nieodwracalna) przecinała go nożycami. [przypis edytorski]

Parki (mit. rzym.) — trzy boginie, a zarazem personifikacje przeznaczenia: Nona, Decima i Morta; odpowiadały Mojrom, prządkom losu ludzkiego z mit. gr. (Klotho, Lachesis i Atropos). [przypis edytorski]

Parki (mit. rzym.) — trzy boginie przędące i przecinające nić ludzkiego losu; w mit. gr. ich odpowiednikami były Mojry, córki Zeusa i Temidy. [przypis edytorski]

Parki (mit. rzym.) — trzy boginie przeznaczenia, przędące nić ludzkiego życia, odpowiednik greckich Mojr. [przypis edytorski]

Parki (mit. rzym.) — trzy boginie przeznaczenia, zajmujące się nicią ludzkiego życia; najstarsza z nich przecinała ją ostatecznie; w mit. gr. ich odpowiednikami były Mojry. [przypis edytorski]

Parki — według wierzeń w starożytnej Grecji, boginie odpowiedzialne za los człowieka. [przypis edytorski]

Parki — w mit. rzym. boginie władające losem i przeznaczeniem ludzi. Wyobrażane jako prządki: pierwsza z nich rozpoczynała snuć nić życia, druga ją odmierzała, a trzecia przecinała. Utożsamiane z gr. Mojrami. [przypis edytorski]

parkotnia (łow.) — okres godowy zajęcy; parkoty. [przypis edytorski]

parlamentariusz — poseł wojenny, który z białą flagą symbolizującą pokojowe zamiary idzie do wrogów, aby w imieniu swoich towarzyszy broni zaproponować rozmowy. Według prawa wojennego nie wolno go zabijać. [przypis edytorski]

parlamentariusz — tu: parlamentarzysta, członek parlamentu. [przypis edytorski]

parlamentować (daw.) — wypełniać obowiązki parlamentariusza, prowadzić rokowania. [przypis edytorski]

parlamentowy — dziś: parlamentarny. [przypis edytorski]

parlare italiano, utrapiare polono, wymyślare androno, nulla niente di buono — żartobliwa stylizacja na język włoski: mówić po włosku, dokazywać po polsku, wymyślać androny (bzdury), nic dobrego (niegrzeczne dzieci). [przypis edytorski]