Przypisy

kiejście leżeli (gw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika: kiedy leżeliście; tu: 2 os. lm w funkcji formy grzecznościowej. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiejś (gw.) — gdzieś. [przypis edytorski]

Rudyard Kipling, Kim (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiejśta głupie (gw.) — skoro jesteście głupi. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiejśta (gw.) — skrócone od: kiej jesteśta, tj. kiedy jesteście, skoro jesteście. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiejsi (gw.) — kiedyś tam. [przypis edytorski]

Stanisław Wyspiański, Klątwa (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiejże (gw.) — kiedyż. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiela (gw.) — ile. [przypis edytorski]

Stanisław Wyspiański, Wesele (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kielczak (gw.) — mieszkaniec Kielc; tu: przybysz spod Kielc. [przypis edytorski]

Maria Dąbrowska, Dzikie ziele (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiele (gw.) — koło. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część trzecia - Wiosna (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiele (gw.) — koło, przy; tu: pod. [przypis edytorski]

Henryk Sienkiewicz, Za chlebem (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kielo (gw.) — ile. [przypis edytorski]

Antonina Domańska, Historia żółtej ciżemki (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Kazimierz Przerwa-Tetmajer, List Hanusi (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kierz (daw., gw.) — krzak. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kierz (gw., daw.) — krzew. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Pielgrzymka do Jasnej Góry (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kierz (gw.) — krzak. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część trzecia - Wiosna (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kijanek (gw.) — kij. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Pielgrzymka do Jasnej Góry (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kłyźnić się (gw.) — kłócić się. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kłyźnienia (gw.) — kłótnie, skłócanie. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część druga - Zima (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kłyźnienie (gw.) — kłótnia. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część druga - Zima (źródło na Platformie Redakcyjnej)

klangor (gw.) — śpiew lecącego ptactwa. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część trzecia - Wiosna (źródło na Platformie Redakcyjnej)

klichcić (gw.) — gadać. [przypis edytorski]

Janusz Korczak, Sam na sam z Bogiem (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Janusz Korczak, Senat szaleńców; Proza poetycka; Utwory radiowe (źródło na Platformie Redakcyjnej)

klikać (gw.) — wołać. [przypis edytorski]

Janusz Korczak, Sam na sam z Bogiem (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Janusz Korczak, Senat szaleńców; Proza poetycka; Utwory radiowe (źródło na Platformie Redakcyjnej)

klompy (gw.) — obuwie z drewnianą podeszwą. [przypis edytorski]

Edward Redliński, Konopielka (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kluczka (gw.) — tu: laska z wygiętym końcem, którą sołtys zwołuje mieszkańców, obsyłając ją po całej wsi. [przypis edytorski]

Edward Redliński, Konopielka (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kómora (gw.) — komora (daw.): pomieszczenie w budynku, pokój, izba. [przypis edytorski]

Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy), Pożegnanie jesieni (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kobylica (daw.; gw.) — kobyłka, kozioł: drewniany stojak ułatwiający piłowanie drewna. [przypis edytorski]

Ignacy Drygas, Wspomnienia chłopa - powstańca z 1863 r. (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kocić się (gw.) — toczyć się. [przypis edytorski]

Eliza Orzeszkowa, W zimowy wieczór (źródło na Platformie Redakcyjnej)

koczerga (daw., gw.) — pogrzebacz. [przypis edytorski]

Aleksander Brückner, Starożytna Litwa (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kokotek (gw.) — kogucik. [przypis edytorski]

Maria Dąbrowska, Dzikie ziele (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Kokot (gw.) — kogut. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część trzecia - Wiosna (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kokot (gw.) — kogut. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część trzecia - Wiosna (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kołko (gw.) — kołowrotek, urządzenie do wytwarzania przędzy z włókien. [przypis edytorski]

Edward Redliński, Konopielka (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kołychała (gw.) — kołysała. [przypis edytorski]

Eliza Orzeszkowa, W zimowy wieczór (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Koły Żyd śpiwaje, koły wyn hołodny (z gw. ukr.) — kiedy Żyd śpiewa, to znaczy, że jest głodny. [przypis edytorski]

Mendele Mojcher-Sforim, Podróże Beniamina Trzeciego (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kolebać się (gw.) — tu w znaczeniu: wahać się. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część trzecia - Wiosna (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kole (daw., gw.) — koło, około, wokół, obok. [przypis edytorski]

Deotyma, Panienka z okienka (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kole (daw., gw.) — koło. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kole (daw., gw.) — koło, przy. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kole (daw., gw.) — koło, wokół, obok. [przypis edytorski]

Edward Redliński, Konopielka (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Mark Twain Ludożerstwo w wagonach

Przekaż 1,5%