Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 111464 przypisów.
swobodnym — dziś powiedzielibyśmy: wolnym. [przypis edytorski]
swocyk (gw.) — zdrobn. od: swok (swak), tj. mąż ciotki. [przypis edytorski]
swoić się — oswajać się. [przypis edytorski]
swoich wielkich krewniaków, jeleni — sarny i znacznie od nich większe jelenie to różne gatunki zwierząt, chociaż wiele osób mylnie uważa, że sarna to samica jelenia. [przypis edytorski]
swoię (starop. forma) — dziś B.lp r.ż.: swoją. [przypis edytorski]
swoim świecznikiem zapalał drugi, również siedmioramienny — siedmioramienny świecznik (menora) stanowi podstawowy symbol judaizmu. [przypis edytorski]
swoją siostrzenicę Elżbietę — Elżbietę Gabrielę Bawarską (1876–1965), księżniczkę bawarską, od 1900 żonę Alberta, następcy tronu Belgii, który w 1909 został królem Belgów. [przypis edytorski]
swojak — krewny; mieszkaniec tej samej wsi, tych samych okolic. [przypis edytorski]
swoję (daw.) — dziś popr. forma B.lp: swoją. [przypis edytorski]
swoję (daw.) — dziś popr. forma D.lp: swoją. [przypis edytorski]
swoję — daw. forma B. lp, dziś popr.: swoją. [przypis edytorski]
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń I. Witolorauda
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń I. Witolorauda
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń I. Witolorauda
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń I. Witolorauda
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń I. Witolorauda
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń I. Witolorauda
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń I. Witolorauda
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń I. Witolorauda
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń I. Witolorauda
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń I. Witolorauda
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
swoję (daw. forma) — dziś: swoją. [przypis edytorski]
swoję — dziś forma B.lp r.ż.: swoją. [przypis edytorski]
swoję — dziś popr. forma B. l. poj.: swoją. [przypis edytorski]
swoję — dziś popr. forma B. lp r.ż.: swoją. [przypis edytorski]
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
swoję — dziś popr. forma B.lp: swoją. [przypis edytorski]
swoję — dziś popr. forma B. lp: swoją. [przypis edytorski]
swoję — dziś popr. forma B.lp: swoją (zniekształcone dla rymu). [przypis edytorski]
swoję — dziś popr. forma B.: swoją. [przypis edytorski]
swoję — dziś popr. forma D.lp r.ż.: swoją. [przypis edytorski]
swoję — dziś popr.: swoją. [przypis edytorski]
swoję głowę (starop. forma) — swoją głowę. [przypis edytorski]
swoję rodzonę — dziś popr. B. lp: swoją rodzoną. [przypis edytorski]
swoję (starop. forma B. lp, r.ż.)— dziś popr.: swoją. [przypis edytorski]
swoję (starop. forma) — dziś B.lp r.ż.: swoją. [przypis edytorski]
swoję (starop. forma) — dziś popr.: (w) swoją. [przypis edytorski]
swoję (starop. forma) — swoją. [przypis edytorski]
swoję trochę podatku — swój niewielki podatek; tę niewielką sumę podatku, którą musi płacić. [przypis edytorski]
swoje Bogi — dziś popr. forma B. lm: swoich bogów. [przypis edytorski]
swojego karła posadził — był to karzeł, który przybył do Pięknej Rączki z koniem, zbroją i wyposażeniem dla niego na wyprawę; autor, skracając narrację z książki Malory'ego, pominął wzmiankę o karle przy tamtym wydarzeniu. [przypis edytorski]
swojego ministra — tu: diabła. [przypis edytorski]
swojego siostrzeńca, Pana Borsa z Ganisu — tak w oryginale ang. (nephew); jest to jednak omyłka autora, gdyż ojciec Lancelota, król Ban, był bratem króla Borsa starszego, ojca Borsa młodszego; zatem Lancelot i Bors młodszy byli dla siebie wzajemnie braćmi stryjecznymi. [przypis edytorski]
swojej kryzys artystycznej — dziś r.m.: swojego kryzysu artystycznego. [przypis edytorski]
swojem — daw. forma dla r.ż. i r.n.; dziś: swoim. [przypis edytorski]
swojem — daw. forma N. i Msc. lp zaimków r.n.; dziś tożsama z r.m.: swoim. [przypis edytorski]
swojem — daw. forma N. i Msc. zaimków r.n.; dziś tożsama z r.m.: swoim. [przypis edytorski]
swojem — daw. forma zaimków rodzaju żeńskiego i nijakiego; dziś: swoim. [przypis edytorski]
swojemi — daw. forma N. i Msc. lm zaimków r.ż. i r.n.; dziś tożsama z r.m.: swoimi. [przypis edytorski]
swojemi — dziś popr.: swoimi. [przypis edytorski]
swoje znajome — dziś popr. forma B. lm r.m-os.: swoich znajomych. [przypis edytorski]
swojski — tu: oswojony. [przypis edytorski]
swołocz parsziwaja! Ja tebie pokażu (ros.) — parszywa swołocz, ja ci pokażę. [przypis edytorski]
swołocz (pogardl.) — o człowieku lub ludziach budzących odrazę. [przypis edytorski]
swołocz (pogard.) — ludzie budzący odrazę, bydło. [przypis edytorski]
swołocz — pogard. przezwisko (o osobie nieuczciwej, źle wychowanej a. odrażającej). [przypis edytorski]
Swołocz (…) swiataja wiera, bożji ugodniki, poszli, swołocz! (ros.)— Swołocz… święta wiara, sługi Boże, precz, swołocz! [przypis edytorski]
swornie (daw.) — porządnie, w sposób zorganizowany. [przypis edytorski]
swor — tu: ćwiek (sworzeń). [przypis edytorski]
sworzeń — element łączący części maszyny w taki sposób, że mogą się one obracać. [przypis edytorski]
swowolnie (daw.) — tu: własnowolnie, dobrowolnie. [przypis edytorski]
swymi ramiony — dziś popr. forma N.lm: swoimi ramionami. [przypis edytorski]
swymi wdzięki — dziś popr. forma N.lm: swymi wdziękami. [przypis edytorski]
swym sprawam (daw.) — dziś: swym sprawom. [przypis edytorski]
swynia (gw.) — świnia. [przypis edytorski]
swywola (daw.) — swawola. [przypis edytorski]
swywola — dziś: swawola. [przypis edytorski]
swywole — dziś: swawole. [przypis edytorski]
swywolić (daw., gw.) — swawolić, bawić się. [przypis edytorski]
swywolnie (daw.) — swawolnie; wesoło i lekkomyślnie. [przypis edytorski]
swywolnik a. swawolnik (daw.) — człowiek postępujący według własnej woli, nie podporządkowujący się autorytetom. [przypis edytorski]
swywolny (daw.) — kierujący się tylko własną wolą. [przypis edytorski]
swywolny (daw.) — swawolny. [przypis edytorski]
swywolny (daw.) — swawolny, samowolny. [przypis edytorski]
swywolny — swawolny. [przypis edytorski]
sybarycki — charakterystyczny dla sybaryty: człowieka rozmiłowanego w zbytku, wygodach i przyjemnościach życia. [przypis edytorski]
sybarycki — świadczący o rozmiłowaniu w radościach życia. [przypis edytorski]
sybaryta — człowiek rozmiłowany w zbytku, wygodach i przyjemnościach życia. [przypis edytorski]
sybaryta — człowiek rozmiłowany w zbytku, wygodach i przyjemnościach życia. [przypis edytorski]
sybaryta — osoba lubiąca rozrywki, zbytki. [przypis edytorski]
sybarytka — osoba mająca zamiłowanie do wygód, luksusu i używania przyjemności. [przypis edytorski]
sybarytyzm — leniwy, wygodny tryb życia w luksusach i dostatku; wygodnictwo. [przypis edytorski]
sybarytyzm — leniwy, wygodny tryb życia w luksusach i dostatku; wygodnictwo. [przypis edytorski]
sybarytyzm — od: sybaryta, czyli określenia człowieka rozmiłowanego w zbytku, wygodach i przyjemnościach życia. [przypis edytorski]
sybarytyzm — postawa charakteryzująca się zamiłowaniem do prowadzenia dostatniego, wygodnego, pełnego zbytków życia. [przypis edytorski]
sybarytyzm — rozmiłowanie w przyjemnościach życia. [przypis edytorski]
sybarytyzm — rozmiłowanie w zbytku, wygodach i przyjemnościach życia. [przypis edytorski]
Syberia — kraina geograficzna w płn. Azji, wchodząca w skład Rosji. [przypis edytorski]
Syberia — kraina geograficzna w płn. Azji, w obrębie Rosji. [przypis edytorski]
syberyna — gruba, wełniana tkanina. [przypis edytorski]
syberynowy — wykonany z syberyny, tj. grubej, gęsto tkanej i bardzo ciepłej tkaniny wełnianej, popularnie używanej w XIX i na początku XX w. do wyrobu jesiennych i zimowych okryć wierzchnich. [przypis edytorski]
sybiliński — proroczy, wieszczy; Sybilla (mit. rzym.): wieszczka, autorka ksiąg, w których były zapisane proroctwa przyszłych losów Rzymu, przechowywanych w świątyni Jowisza Kapitolińskiego, interpretowanych na żądanie senatu przez specjalne kolegium kapłańskie. [przypis edytorski]
sybiliński — tajemniczy; Sybilla (mit. rzym.) — wieszczka, autorka ksiąg sybillińskich, w których były zapisane przyszłe losy Rzymu. Senat Rzymu w chwilach największego zagrożenia dla państwa wielokrotnie sięgał po przepowiednie z ksiąg sybillińskich. [przypis edytorski]
Sybilla — imię nadawane wieszczkom i kapłankom Apollina; najbardziej znana była Sybilla z Kume, w pobliżu ob. Neapolu, autorka ksiąg z proroctwami przyszłych losów Rzymu, przechowywanych w świątyni Jowisza Kapitolińskiego, interpretowanych na żądanie senatu przez specjalne kolegium kapłańskie. [przypis edytorski]
Sybilla — kobieta przepowiadająca przyszłość, szczególnie różne katastrofy i nieszczęścia; imię staroż. wieszczki. [przypis edytorski]
Sybilla kumejska a. kumańska — kapłanka wyroczni Apollina w Cumae, w pobliżu ob. Neapolu. [przypis edytorski]
Sybilla Kumejska — w staroż. Grecji i Rzymie imię Sybilla oznaczało po prostu prorokinię; najsławniejsze są dwie: kumeńska i tyburtyńska. [przypis edytorski]
Sybilla (mit. gr; mit. rzym.) — wieszczka przepowiadająca przyszłość; najbardziej znaną Sybillą była kapłanka wyroczni Apollina w Cumae, której przypisywano autorstwo ksiąg z przepowiedniami dotyczącymi losów Rzymu. [przypis edytorski]
Sybilla (mit. gr; mit. rzym.) — wieszczka przepowiadająca przyszłość; najbardziej znaną Sybillą była kapłanka wyroczni Apollina w Cumae we Włoszech, opisana przez Wergiliusza w Eneidzie; przypisywano jej autorstwo ksiąg z przepowiedniami religijnymi. [przypis edytorski]
Sybilla (mit. gr.; mit. rzym.) — wieszczka przepowiadająca przyszłość. [przypis edytorski]
Sybilla (mit. gr.; mit. rzym.) — wieszczka przepowiadająca przyszłość. [przypis edytorski]
Sybilla (mit. gr.) — wieszczka, przepowiadająca przyszłość; najbardziej znaną Sybillą była kapłanka wyroczni Apollina w Cumae we Włoszech, opisana przez Wergiliusza w Eneidzie; przypisywano jej autorstwo ksiąg z przepowiedniami religijnymi. [przypis edytorski]
Sybilla (mit. gr.) — wieszczka przepowiadająca przyszłość pod wpływem środków odurzających. [przypis edytorski]
Sybilla (mit. gr.) — wieszczka przepowiadająca przyszłość. [przypis edytorski]
sybilla — tu ogólnie: prorokini. [przypis edytorski]
Sybilla — u starożytnych Greków i Rzymian: wieszczka i kapłanka Apollina. [przypis edytorski]
Sybilla — w mitologii greckiej wieszczka przepowiadająca przyszłość. [przypis edytorski]
Sybilla — w staroż. Grecji i Rzymie imię to oznaczało po prostu prorokinię; najsławniejsze są dwie: kumańska i tiburtyńska. [przypis edytorski]
Sybircy — sybiracy, przestępcy zesłani na Sybir. [przypis edytorski]
Sybir — dramat Gabrieli Zapolskiej z 1899 r. o kulisach powstania zabajkalskiego. [przypis edytorski]
sybirka — część odzieży używanej na Syberii: niebieski lub czarny ocieplany dwurzędowy płaszcz z grubego materiału, krótki kaftan ze stójką albo czapka z nausznikami. [przypis edytorski]
