Przypisy

surma — instrument dęty (rodzaj trąbki) używany w wojsku w dawnej Polsce, szczególnie by dać sygnał do natarcia. [przypis edytorski]

surma — instrument dęty (rodzaj trabki) używany w wojsku w dawnej Polsce, szczególnie by dać sygnał do natarcia. [przypis edytorski]

surma — instrument dęty (trąba) używany daw. w wojsku w celach sygnalizacyjnych. [przypis edytorski]

surma — instrument dęty używany w wojsku. [przypis edytorski]

surma — instrument dęty, w daw. wojsku używany do grania sygnałów. [przypis edytorski]

surma — instrument dęty, w wojsku używany do grania sygnałów. [przypis edytorski]

surma — instrument dęty z drewna lub kości słoniowej używany w daw. wojsku do sygnalizacji. [przypis edytorski]

surma (muz.) — drewniany instrument dęty. [przypis edytorski]

surma — trąba bojowa. [przypis edytorski]

surma — trąba dawniej używana w wojsku do celów sygnalizacyjnych. [przypis edytorski]

surma — trąba. [przypis edytorski]

surma — trąba; szczególnie wojskowa, której dźwięk wspomaga komendy. [przypis edytorski]

surma — trąba; szczególnie wojsk. trąba sygnałowa. [przypis edytorski]

surma — trąba używana dawniej w wojsku do celów sygnalizacyjnych. [przypis edytorski]

surma — trąba wojskowa; surmów — dziś popr. forma D. lm: surm. [przypis edytorski]

surma z tyrreńskiej miedzi — trąbkę uważano za wynalazek Tyrrenów, ludu, który wg Herodota mieszkał w Lidii, w Azji Mniejszej, a następnie morzem wywędrował do środkowej Italii (Etruskowie). [przypis edytorski]

surmia — rodzaj rośliny dającej jagody. [przypis edytorski]

surmowy dźwięk — dźwięk wydawany przez surmę, czyli rodzaj używanego w wojsku dętego instrumentu sygnałowego. [przypis edytorski]

surmy (daw.) — trąba; instrument dęty, najczęściej drewniany używany w wojsku do celów sygnalizacyjnych. [przypis edytorski]

surogat (daw.) — namiastka. [przypis edytorski]

surogat — namiastka, produkt zastępczy. [przypis edytorski]

surogat — namiastka. [przypis edytorski]

surogat — namiastka, substytut. [przypis edytorski]

surogat — rzecz o charakterze zastępczym, substytut. [przypis edytorski]

surogat — tu: namiastka. [przypis edytorski]

surogat (z łac.) — namiastka, coś zastępczego. [przypis edytorski]

surogat (z łac.) — namiastka, coś zastępczego. [przypis edytorski]

surogat (z łac.) — namiastka, produkt zastępczy dla czegoś. [przypis edytorski]

surowiec (daw.) — niegarbowana skóra. [przypis edytorski]

Surowiecki, Antoni (1857–1944) — adwokat, dr praw, działający w Tarnobrzegu społecznik, twórca kasy pożyczkowo-oszczędnościowej. [przypis edytorski]

surowiec — niewyprawiona skóra. [przypis edytorski]

surowiec — niewyprawiona skóra zwierzęca. [przypis edytorski]

surowiec — surowa, niewyprawiona skóra. [przypis edytorski]

surowiec — tu: surowa, niegarbowana skóra. [przypis edytorski]

surowie (daw.) — dziś popr. forma przysłówka: surowo. [przypis edytorski]

surowie — dziś popr.: surowo. [przypis edytorski]

surowie — dziś: surowo. [przypis edytorski]

surowie (starop. forma) — surowo. [przypis edytorski]

surowy — tu: nieukształtowany, nieokrzesany. [przypis edytorski]

surowy — tu: prymitywny, pozbawiony wykształcenia. [przypis edytorski]

surowy — w oryg. niem. hart: twardy. [przypis edytorski]

surpryza (z fr.) — niespodzianka. [przypis edytorski]

Surrey — hrabstwo na południe od Londynu. [przypis edytorski]

surrogat (daw., z łac.) — zastępca. [przypis edytorski]

Sursum corda! (łac.) — w górę serca. [przypis edytorski]

Sursum corda (łac.) — w górę serca. [przypis edytorski]

sursum corda (łac.) — w górę serca. [przypis edytorski]

sursum corda — (wznieśmy) w górę serca. [przypis edytorski]

sur toute la ligne! (franc.) — na całej linii. [przypis edytorski]

Sur une gamme chromatique… (fr.) — fragment wiersza Sur les lagunes Gautiera. [przypis edytorski]

susceptant (daw.) — pomocnik notariusza; urzędnik sądowy przyjmujący zeznania. [przypis edytorski]

suscipiat a te (łac.) — przyjęty przez ciebie. [przypis edytorski]

susėdas — kaimynas. [przypis edytorski]

susiedystė — kaimynystė. [przypis edytorski]

susietas (brus.) — kaimynas. [przypis edytorski]

susigadytų — praverstų. [przypis edytorski]

susimylėti — pasigailėti. [przypis edytorski]

susipyksiva — sen. forma nuo susipyksime. [przypis edytorski]

susiramina — dabar: nusiramina. [przypis edytorski]

susivenčiavoti (sl.) — susižadėti. [przypis edytorski]

suskaityčiau — čia: suskaičiuočiau. [przypis edytorski]

suskaityt — čia: suskaičiuoti. [przypis edytorski]

suskaitytos — čia: suskaičiuotos. [przypis edytorski]

su smuiku džirzginti — griežti smuiku. [przypis edytorski]

susopėjo — suskaudo. [przypis edytorski]

suspendować — zawieszać w pełnieniu obowiązków, w czynnościach urzędniczych. [przypis edytorski]

suspensa (daw.) — zawieszanie kogoś w urzędowaniu; zawieszenie mocy obowiązującej dokumentu; w Kościele katolickim pozbawienie osoby duchownej prawa pełnienia funkcji. [przypis edytorski]

suspensorium (z łac. suspensus: zawieszony) — część zbroi rycerzy ochraniająca męskie genitalia, pełniący podobną rolę ochraniacz noszony przez sportowców lub przy chorobach jąder. [przypis edytorski]

Suspicione si quis (…) animi conscientiam — Motto jest cytatem z Prologu (do Eutychusa) do Księgi III bajek Fedrusa (ok. 15 – ok. 50 r. n.e.), który przyswoił łacinie greckie bajki Ezopa. Tłumaczenie P. Gruszki brzmi: „Gdyby w przyszłości, w śledztwie, ktoś uniósł się w gniewie / i, co wspólne dla wszystkich, brał tylko do siebie, / w głupi sposób obnaży swą duszę prostaka” (Fedrus, Bajki Ezopa, Gdańsk 1999, w.45–47). [przypis edytorski]

suspicja (daw., z łac.) — podejrzenie. [przypis edytorski]

suspicja (łac.) — przypuszczenie. [przypis edytorski]

suspicja — podejrzenie. [przypis edytorski]

suspicyja (daw.) — podejrzenie, osądzenie. [przypis edytorski]

suspir albo ekspir — suspir: z fr. soupir, westchnienie, także: muzyczny znak pauzy ćwierćnutowej; ekspir: zapewne żartobliwie utworzony odpowiednik od fr. expiration: wydech. [przypis edytorski]

Suspynusias — sisupynusias. [przypis edytorski]

susrutusi — išsipurvinusi. [przypis edytorski]

Sussex — historyczne hrabstwo w płd.-wsch. Anglii, nad kanałem La Manche. [przypis edytorski]

sustarę — susitarę. [przypis edytorski]

sustawa a. sustaw (daw.) — staw. [przypis edytorski]

sustaw (daw.) — dziś: staw. [przypis edytorski]

susten’ — trump.: susteno. [przypis edytorski]

susyk — iš karto. [przypis edytorski]

susza (starop.) — tu: suchy ląd. [przypis edytorski]

suszczestwitelnoje (ros. существительное) — rzeczownik. [przypis edytorski]

susz — drobne, suche gałązki. [przypis edytorski]

suszka — przedmiot do osuszania papieru z atramentu. [przypis edytorski]

suszyć (daw.) — pościć; powstrzymywać się od jedzenia. [przypis edytorski]

suszyć (daw.) — pościć. [przypis edytorski]

suszyć piątki — pościć w piątki. [przypis edytorski]

suszyć — pościć. [przypis edytorski]

sutarmė — susitarimas. [przypis edytorski]

sutartinė — daugiabalsė lietuvių liaudies daina. [przypis edytorski]

sutener — osoba czerpiąca zyski z czyjejś prostytucji. [przypis edytorski]

sutener — osoba, która czerpie korzyści majątkowe z nierządu. [przypis edytorski]

sutener — stręczyciel, mężczyzna czerpiący zyski z czyjegoś nierządu. [przypis edytorski]

suterena a. suteryna (z fr.) — kondygnacja mieszkalna znajdująca się poniżej parteru, częściowo pod ziemią. [przypis edytorski]

suterena a. suteryna (z fr.) — podziemne pomieszczenie mieszkalne, piwnica. [przypis edytorski]

suterena (z fr.) — kondygnacja mieszkalna znajdująca się poniżej parteru, częściowo pod ziemią. [przypis edytorski]

suterena (z fr.) — podziemna kondygnacja mieszkalna. [przypis edytorski]

suteryna a. suterena (z fr.) — kondygnacja mieszkalna poniżej parteru. [przypis edytorski]