Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | filozoficzny | fizyka | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | staropolskie | szwedzki | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | żeglarskie

Według języka: wszystkie | English | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 11053 przypisów.

Sulpicia (I w. p.n.e.) — poetka rzymska, jedyna z poetek starożytnego Rzymu, której utwory przetrwały do dziś; autorka kilku krótkich wierszy skierowanych do kochanka, zgromadzonych w korpusie poezji Albiusa Tibullusa; jej istnienie jako realnej postaci jest dyskusyjne. [przypis edytorski]

suma — długa, uroczysta msza, odprawiana w niedzielę około południa. [przypis edytorski]

suma — długa, uroczysta msza w kościele katolickim, odprawiana raz dziennie, najczęściej w południe. [przypis edytorski]

Suma głównych prawd religiiLa Somme théologique des vérités capitales de la religion chrétienne, Paryż, 1625. [przypis edytorski]

Suma grzechów — Etienne Bauny, Somme des péchés qui se commettent en tous états (…) , Paryż 1630. Do roku 1646 miała 11 wydań. [przypis edytorski]

sumak — gatunek dzikiej kozy, żyjącej na stepach. [przypis edytorski]

sumak — gładki dywan orientalny, tkany na płasko techniką tkacką o tej samej nazwie. [przypis edytorski]

sumak — rodzaj krzewów i drzew strefy podzwrotnikowej i umiarkowanej, z małymi, czerwonymi lub białymi, kwiatami tworzącymi wiechy. [przypis edytorski]

suma — najdłuższa, uroczysta msza, odprawiana około południa w dni świąt i niedziel w kościele katolickim. [przypis edytorski]

Suma — pagrindinės giedotinės mišios, laikomos ppr. šventadienio vidurdienį. [przypis edytorski]

suma — pagrindinės giedotinės mišios, laikomos šventadienį vidurdienį. [przypis edytorski]

sumariusz (daw.) — spis, rejestr, wyciąg z dokumentów. [przypis edytorski]

„Suma” św. TomaszaSuma teologii (Summa theologiae), główne dzieło Tomasza z Akwinu (1225–1274); w kościele katolickim Tomasza z Akwinu uznano za najwybitniejszego z filozofów, zaś Suma była traktowana jako autorytatywne źródło wiedzy filozoficzno-teologicznej. [przypis edytorski]

Sumatra — należąca do Indonezji wyspa w Azji Południowo-Wschodniej, w Archipelagu Malajskim. [przypis edytorski]

suma — uroczysta msza odprawiana w południe. [przypis edytorski]

sumę, co by to kosztowało — dziś raczej: sumę, którą by to kosztowało. [przypis edytorski]

sumenė (lenk.) — sąžinė. [przypis edytorski]

su merced (hiszp.) — jego łaskawość. [przypis edytorski]

sumienie zachowuje się tak, jakby dostało łapówkę (por. s. 176 w. 25 i n.) — autor w ten sposób opatrzył odsyłaczami wewnątrztekstowymi pierwodruk swej powieści; w tym przypadku na odnośnej stronie znajduje się fragment rozdziału VIII: „Ten moment rzekomej dobrej wiary i przygotowywania sobie zawczasu rzetelnych motywów powtarza się w historiach wielu oszustw. Pozory dobre i złe cudownie splatają się z sobą, a potem u widzów wywołują wręcz przeciwne osądy, dlatego bo tzw. zło zawsze jeszcze ludzie wyobrażają sobie jak akt szczerej decyzji, na sposób Franciszka ze Zbójców, Jagona lub Ryszarda III, zamiast widzieć, jak ono już przy swym urodzeniu się, wiedzione instynktem samozachowawczym, wchodzi w chemiczne połączenia z pierwiastkami »dobra«, od których sobie maski pożycza”. [przypis edytorski]

sumieniowi — dziś popr. forma C.: sumieniu. [przypis edytorski]

sumienny… obowiązek — obowiązek sumienia. [przypis edytorski]

sumieštas —sudrumstas. [przypis edytorski]

sumie — uroczysta, długa msza, odprawiana w południe. [przypis edytorski]

sumiot — zaspa; kupa śniegu nawianego (zmiecionego) przez wiatr. [przypis edytorski]

sumitacje (daw.) — tłumaczenia, usprawiedliwienia. [przypis edytorski]

sumitować się — tłumaczyć się, usprawiedliwiać. [przypis edytorski]

sumitować się (z łac.) — tłumaczyć się, usprawiedliwiać się. [przypis edytorski]

Summanus (mit. rzym.) — bóg nocnych błyskawic, przeciwstawiany Jowiszowi, bogu błyskawic dziennych. [przypis edytorski]

summariusz (daw., z łac. summa, tj. „całość”) — streszczenie. [przypis edytorski]

summa summarum (łac.) — podsumowując wszystko; wziąwszy wszystko pod uwagę. [przypis edytorski]

summa summarum (łac.) — uwzględniając wszystko razem. [przypis edytorski]

Summula Statutorum… — Streszczenie statutów wspólnoty […] ustanowionych w celu odkupienia jeńców dla okręgu wschodniego przez najznakomitszego i najdoskonalszego Michała Adolfa hrabiego Althan itp. założyciela Chrześcijańskiej Milicji Niepokalanego Poczęcia, generalnego komendanta obozowego tejże, przełożonego w/w wspólnoty i jej pierwszego wielkiego mistrza, pełnomocnika okręgu wschodniego w sprawie wykupienia więźniów, komisarza skarbu i starosty, [napisane] przez ks. Wojciecha Dembołęckieog z Konojad, doktora sztuk [wyzwolonych] i św. Teologii, zlecone przez generała zakonu konwentualnego Braci Mniejszych Św. Franciszka. — Warszawa 1626 r. w [formacie] kwarto. [przypis edytorski]

summum (łac.) — to, co największe a. najlepsze. [przypis edytorski]

sumnienia (daw. forma) — dziś: sumienia. [przypis edytorski]

sumnienie (daw.) — dziś: sumienie. [przypis edytorski]

sumnienie (daw. forma) — sumienie. [przypis edytorski]

sumnienie (starop. forma) — dziś popr.: sumienie. [przypis edytorski]

sumnieniom (daw. forma) — dziś: sumieniom. [przypis edytorski]

sumnieniowi (daw. forma C) — dziś: sumieniu. [przypis edytorski]

sumować (daw.) — smucić się. [przypis edytorski]

sumpt (daw., z łac.) — koszt. [przypis edytorski]

sumptem królewskim — na koszt króla. [przypis edytorski]

sumpt (przest.) — koszt. [przypis edytorski]

sumpt (z łac.) — koszt, nakłady finansowe. [przypis edytorski]

sumpt (z łac.) — koszt. [przypis edytorski]

sum qui sum (łac.) — jestem, który jestem (odpowiedź Boga na pytanie zadane przez Mojżesza o jego imię; Wj 3, 14). [przypis edytorski]

sumy neapolitańskie — zawrotna kwota ok. 430 tys. dukatów w złocie, którą w 1556 królowa Bona wywiozła z Polski, wyjeżdżając po śmierci męża do rodzinnego księstwa Bari we Włoszech, i pożyczyła królowi hiszpańskiemu i neapolitańskiemu Filipowi II Habsburgowi. Po śmierci Bony, mimo trwających 150 lat starań Zygmunta II Augusta, a następnie skarbu Rzeczpospolitej, udało się odzyskać tylko drobną część pożyczonej sumy. [przypis edytorski]

sunąć się — popr. raczej czas. niezwrotny: sunąć a. snuć się, posuwać się itp. [przypis edytorski]

sunął się — dziś popr.: zsunął się. [przypis edytorski]

sund (szwedz.) — cieśnina. [przypis edytorski]

sunduk (z ros.) — skrzynia. [przypis edytorski]

Sungurow, Nikołaj Pietrowicz (ok. 1803–1838) — przywódca tajnego antyrządowego koła studenckiego zawiązanego w 1831 na Uniwersytecie Moskiewskim; koło zostało wykryte w tym samym roku, a jego członkowie aresztowani; Sungurowa zesłano na Syberię. [przypis edytorski]

Sunion — przylądek w Grecji, najdalej wysunięty na płd.-wsch. punkt Attyki, odległy o ok. 70 km od Aten. [przypis edytorski]

Sunnu — egipskie Sunet, gr. Syene, dziś Asuan, miasto przy I katarakcie, przy granicy Egiptu z Nubią, w 1. nomie Górnego Egiptu. Ok. 660 km na południe od Memfis, 180 km na południe od Teb. [przypis edytorski]

Sunnu — Sunet, gr. Syene, dziś Asuan, miasto w pobliżu I katarakty, w starożytności najdalej wysunięte na południe miasto Egiptu, na granicy z Nubią, w 1. nomie Górnego Egiptu. Znajduje się ok. 660 km na południe od Memfis, 180 km na południe od Teb. [przypis edytorski]

sunny side up (ang.) — dosł.: słoneczną stroną do góry; o jajkach: sadzone. [przypis edytorski]

superata — nadwyżka w kasie; sytuacja, kiedy utarg jest wyższy, niż wskazuje ewidencja sprzedanych towarów; oznacza to, że ilość towarów uległa zmniejszeniu bez zarejestrowanej sprzedaży; sytuacja przeciwna nosi nazwę manko. [przypis edytorski]

superatki — zniekszt.: separatki. [przypis edytorski]

superbe (fr.) — wspaniały; znakomity. [przypis edytorski]

superficies solo cedit (łac.) — dosł.: „to, co jest na powierzchni, przypada gruntowi”; zasada prawa rzym. stanowiąca o tym, że budynki, drzewa i inne elementy trwale związane z gruntem stanowią własność właściciela tegoż gruntu. [przypis edytorski]

Super flumina Babylonis (łac.) — „Nad rzekami Babilonu”, pierwsze słowa łac. wersji biblijnego Psalmu 137, lamentu Żydów przebywających na wygnaniu w tzw. niewoli babilońskiej, wyrażającego żal za utraconą Jerozolimą; także tytuł kilku utworów muzycznych wykorzystujących ten psalm. [przypis edytorski]

super flumina Babylonis (łac.) — nad rzekami Babilonu. [przypis edytorski]

superior (łac.: wyższy) — przełożony w zakonie, np. opat, przeor. [przypis edytorski]

superior (z łac.) — przełożony w zakonie. [przypis edytorski]

superlatyw — pochwała (dosł., z łac.: najwyższy stopień przymiotnika). [przypis edytorski]

supero, superare (łac.) — zwyciężyć, pokonać, przewyższyć; tu: 3. os. lp cz.przesz. superavit: przewyższył. [przypis edytorski]

Supervielle, Jules (1884–1960) — pisarz i poeta fr., po matce z pochodzenia Bask, przyszedł na świat (podobnie jak Albert Samain) w stolicy Urugwaju, Montevideo; autor tomików poetyckich Poèmes (1919), Gravitations (1925), Les Amis inconnus (1934), La Fable du monde (1938) oraz powieści Le Voleur d'enfants (1926), L'Enfant de la haute mer (1931) i sztuk teatralnych La Belle au bois (1932), Robinson (1949); literaturze polskiej dzieła Supervielle'a przyswoiły dopiero tłumaczenia Zbigniewa Bieńkowskiego, Juliana Przybosia, Barbary Czałczyńskiej i Adama Ważyka (od 2 poł l. 60. do l. 80 XX w.). [przypis edytorski]

supiłka (reg.) — fujarka; piszczałka. [przypis edytorski]

supirant (z fr.) — wzdychacz. [przypis edytorski]

suplement — dodatek, uzupełnienie dzieła. [przypis edytorski]

suplementy (daw.) — posiłki. [przypis edytorski]

suplent (z łac.) — zastępca profesora gimnazjalnego, praktykant. [przypis edytorski]

suplikacja — prośba, błaganie. [przypis edytorski]

suplikacja — w kościele katolickim pieśń błagalna, śpiewana szczególnie w okresie klęsk itp. [przypis edytorski]

suplikacyj (daw.) — dziś D.lm: suplikacji; suplikacja: w kościele katolickim pieśń błagalna, śpiewana szczególnie w okresie klęsk itp. [przypis edytorski]

suplika (daw.) — prośba, błaganie, apelacja. [przypis edytorski]

suplika (daw., z łac.) — prośba, błaganie. [przypis edytorski]

suplikantka — osoba wnosząca prośbę. [przypis edytorski]

suplikant — osoba wnosząca prośbę. [przypis edytorski]

suplikant — petent, osoba przedstawiająca prośbę. [przypis edytorski]

suplikant (z łac.) — proszący. [przypis edytorski]

suplikant (z łac. supplicans, supplicantis) — proszący, błagający. [przypis edytorski]

suplika — skarga lub prośba wyrażona pisemnie. [przypis edytorski]

suplika (z łac.) — prośba, podanie. [przypis edytorski]

suplika (z łac. supplicare: prosić, błagać) — prośba. [przypis edytorski]

suplikować (daw.) — pokornie prosić. [przypis edytorski]