Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | chemiczny | chiński | czeski | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 11014 przypisów.
krotochwila (daw.) — zabawa, wesołość, żart. [przypis edytorski]
krotochwila (daw.) — zabawa, żart. [przypis edytorski]
krotochwila — krótki utwór sceniczny podobny do farsy, który opiera się na prostym konflikcie. [przypis edytorski]
krotochwila (starop.) — żart. [przypis edytorski]
krotochwila — tu: krótki utwór sceniczny podobny do farsy, opiera się na prostym konflikcie. [przypis edytorski]
krotochwila — żart, wesołość. [przypis edytorski]
krotochwila — żart, zabawa. [przypis edytorski]
krotochwile i włosy przypłaci — zabawę przypłaci włosami wydartymi mu w bójce. [przypis redakcyjny]
krotochwilnik (daw.) — żartowniś. [przypis edytorski]
krotochwilnik (daw.) — żartowniś, wesołek. [przypis edytorski]
krotochwilnik — żartowniś, wesołek. [przypis edytorski]
krotochwilność (daw.) — poczucie humoru. [przypis edytorski]
krotochwilność (daw.) — zabawność; poczucie humoru. [przypis edytorski]
krotochwilny — daw. dowcipny. [przypis edytorski]
krotochwilny (daw.) — śmieszny, dowcipny. [przypis edytorski]
krotochwilny (daw.) — skłonny do żartów, obdarzony poczuciem humoru. [przypis edytorski]
krotochwilny (daw.) — tu: skłonny do żartów, obdarzony poczuciem humoru. [przypis edytorski]
krotochwilny (daw.) — ucieszny, związany z krotochwilą, tj. z żartem a. z farsą, wesołym utworem scenicznym. [przypis edytorski]
krotochwilny (daw.) — wesoły, żartobliwy, zabawny. [przypis edytorski]
krotochwilny (daw.) — wesoły, zabawny. [przypis edytorski]
krotochwilny (daw.) — żartobliwy, dowcipkujący. [przypis edytorski]
krotochwilny (daw.) — żartobliwy, dowcipny, zabawny. [przypis edytorski]
krotochwilny (daw.) — żartobliwy. [przypis edytorski]
krotochwilny (daw.) — żartobliwy, wesoły, zabawny. [przypis edytorski]
krotochwilny (daw.) — żartobliwy, zabawny, wesoły. [przypis edytorski]
krotochwilny (daw.) — zabawny. [przypis edytorski]
krotochwilny (daw.) — zabawny, żartobliwy. [przypis edytorski]
krotochwilny (daw.) — zabawny, żartobliwy. [przypis edytorski]
krotochwilny (przestarz.) — żartobliwy, śmieszny, zabawny. [przypis edytorski]
krotochwilny (przestarz.) — żartobliwy, śmieszny, zabawny; tu pojawia się też w przestarz. pisowni: krotofilny. [przypis redakcyjny]
krotochwilny — tu: skłonny do żartów, obdarzony poczuciem humoru. [przypis edytorski]
krotochwilny — żartobliwy. [przypis edytorski]
krotochwilny — żartobliwy, zabawny, wesoły. [przypis edytorski]
krotochwilny — żartowniś, dowcipny. [przypis edytorski]
krotochwilny — zabawny, dowcipny. [przypis edytorski]
krotofila a. krotochfila (daw.) — żart, farsa. [przypis edytorski]
krotofila a. krotochfila (daw.) — żart. [przypis edytorski]
krotofila a. krotochfila (daw.) — żart, zabawa. [przypis edytorski]
krotofila a. krotochfila — żart, anegdota. [przypis edytorski]
krotofila a. krotochfila — żart, dowcip; farsa. [przypis edytorski]
krotofila a. krotochfila— żart, farsa. [przypis edytorski]
krotofila a. krotochwila (daw.) — dowcip. [przypis edytorski]
krotofila a. krotochwila (daw.) — dowcip, żart, psota. [przypis edytorski]
krotofila a. krotochwila (daw.) — żart, dowcip. [przypis edytorski]
krotofila a. krotochwila (daw.) — żart. [przypis edytorski]
krotofila a. krotochwila (daw.) — żart, zabawa; żartobliwy utwór. [przypis edytorski]
krotofila a. krotochwila (starop.) — żart. [przypis edytorski]
krotofila a. krotochwila (starop.) — żart. [przypis edytorski]
krotofila a. krotochwila (starop.) — żart. [przypis redakcyjny]
krotofila a. krotochwila (starop.) — zabawa. [przypis edytorski]
krotofila a. krotochwila — żart. [przypis edytorski]
krotofila (daw.) — żart. [przypis edytorski]
krotofila (daw.) — żart, zabawa. [przypis edytorski]
krotofila (daw.) — zabawa. [przypis redakcyjny]
krotofila (starop.) — dowcip; rozrywka, zabawa. [przypis edytorski]
krotofila (starop.) — żart, zabawa. [przypis edytorski]
krotofila (starop.) — żart, zabawa. [przypis redakcyjny]
krotofila (starop.) — zabawa, wesołość. [przypis edytorski]
krotofili — [D.lm:] rozrywek, zabaw. [przypis redakcyjny]
krotofilnie (daw.) — żartobliwie. [przypis edytorski]
krotofilnik (daw.) — żartowniś. [przypis edytorski]
krotofilny a. krotochwilny (starop.) — żartobliwy, dowcipny. [przypis edytorski]
krotofilny (daw.) — dowcipny, żartobliwy. [przypis edytorski]
krotofilny (daw.) — skłonny do żartów; krotochwila — farsa, żartobliwy utwór sceniczny bądź żart, dowcip. [przypis edytorski]
krotofilny (daw.) — ucieszny. [przypis edytorski]
krotofilny (starop.) — zabawny. [przypis edytorski]
krotofilny, właśc. krotochwilny (daw.) — żartobliwy. [przypis edytorski]
krotofilny — żartobliwy, dowcipny. [przypis edytorski]
Krotoniata — Mieszkańcy Krotony słynęli z siły i zręczności w zapasach. [przypis autorski]
Kroton — osada grecka w południowej Italii. [przypis redakcyjny]
kroty (gw.) — kraty. [przypis edytorski]
krowa morska (niem. Seekuh) — tu: manat (Trichechus inunguis lub Trichechus manatus). W dzisiejszej polszczyźnie termin krowa morska oznacza wytępiony gatunek Hydrodamalis gigas, żyjący do 1768 r. w Morzu Beringa. [przypis edytorski]
krowę ze złoconymi rogami — w starożytności złocono rogi zwierząt przeznaczonych na ofiarę dla bogów. [przypis edytorski]
krowianka — wirus wywołujący chorobę skóry bydła domowego, używany w XIX w. jako pierwsza szczepionka u ludzi. Przejście tej niegroźnej choroby uodparniało organizm na śmiercionośnego wirusa ospy prawdziwej (czarnej ospy), dziś już niewystępującego. [przypis edytorski]
krowieniec — nawóz krowi. [przypis edytorski]
krowieniec — tzw. drzewo krowie, wydzielające sok podobny w smaku do mleka. [przypis autorski]
krowienta (teatr.) — początkująca, niezgrabna aktorka, rzadziej aktor. [przypis edytorski]
Kroże (lit. Kražiai, żmudz. Kražē) — miasteczko na Żmudzi położona w okręgu szawelskim; w 1893 r. doszło tu do tzw. „rzezi kroskiej” na terenie pobenedyktyńskiego barokowego kościoła, który po kasacji zakonu w 1891 władze planowały przebudować na cerkiew; miejscowa ludność zgromadzona pod kościołem uniemożliwiała wyniesienie wyposażenia kościoła, interweniowała policja i żandarmi, a wreszcie 22 listopada 1893 gubernator miasta Klingenberg wezwał na pomoc kozaków, którzy zabili 9 osób i ranili 50 spośród zgromadzonych, doszło także do aresztowań i procesów (35 skazano na więzienie lub zesłanie); wydarzenia odbiły się szerokim echem w Europie i w efekcie spowodowały złagodzenie polityki carskiej wobec kościoła katolickiego. [przypis edytorski]
krta — krzta, odrobina. [przypis redakcyjny]
krtań przecięty (starop.) — r.m.; krtaniem zamiast: krtanią; por. Potocki Wojna chocimska, gdzie także „krtań” rodzaju męskiego. [przypis redakcyjny]
krūzas — geriamasis puodukas. [przypis edytorski]
krubeczka, krubka a. krobka — skrzynka lub koszyczek z kory. [przypis edytorski]
kruchta — przedsionek kościoła. [przypis edytorski]
kruchta (z daw. niem. Kruft) — przedsionek kościoła. [przypis edytorski]
krucjaty — wyprawy krzyżowej. [przypis redakcyjny]
krucy — dziś: kruki. [przypis edytorski]
krucy — dziś oppr. forma M. lm: kruki. [przypis redakcyjny]
krucy — dziś popr. forma: kruki. [przypis edytorski]
krucy — dziś popr. forma lm.: kruki. [przypis edytorski]
krucy — dziś popr. forma M.lm: kruki. [przypis edytorski]
krucy — dziś popr. forma M. lm: kruki. [przypis edytorski]
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
krucy — dziś popr. forma M. lm: kruki. [przypis redakcyjny]
krucyfiks — krzyż z przybitą postacią Chrystusa, od łac. crucifixus: ukrzyżowany. [przypis edytorski]
Krucygerzy — Krzyżacy (z łac. „cruciger”, niosący krzyż). [przypis redakcyjny]
Krucygier (z łac.) — krzyżak. [przypis edytorski]
krucy krakają — dziś popr.: kruki kraczą. [przypis edytorski]
krucy krakali — dziś: kruki krakały. [przypis edytorski]
krucz — czerń, czarna barwa. [przypis edytorski]
krucz — czerń. [przypis edytorski]
kruczeć — burczeć w brzuchu (z głodu). [przypis edytorski]
