Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 450 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 116655 przypisów.
rzekąc (starop.) — forma imiesłowowa; dziś: mówiąc. [przypis edytorski]
rzeką Czarnym Dunajcem przy samym jej wypływie z Kościeliskiej Doliny — w rzeczywistości Czarny Dunajec powstaje z połączenia Potoku Kościeliskiego (Kirowej Wody), wypływającego z hali pod Pyszną, z Potokiem Chochołowskim (Siwą Wodą), płynącym spod Wołowca. [przypis edytorski]
rzeką (daw.) — dziś popr. forma: rzekną; powiedzą. [przypis edytorski]
rzeką (daw. forma) — rzekną, powiedzą. [przypis edytorski]
rzeką (daw.) — mówią; por.: rzec. [przypis edytorski]
rzeką późni — powiedzą potomkowie (później urodzeni). [przypis edytorski]
rzeka A — chodzi o rzekę Avon, przepływającą w pobliżu Millcote. [przypis edytorski]
rzeka Ajgyptos — tj. Nil. [przypis edytorski]
rzeka Ajtiops — w istocie część Nilu przepływająca przez Etiopię (Abisynię) i Sudan (w tym staroż. Nubię). [przypis edytorski]
Rzeka Assinijska — laguna Assini w ob. Wybrzeżu Kości Słoniowej. [przypis edytorski]
rzeka Assini — laguna Assini w ob. Wybrzeżu Kości Słoniowej. [przypis edytorski]
Rzeka Beztroski — rzeka w podziemnej krainie zmarłych, zwana zwykle Rzeką Zapomnienia, Lete. [przypis edytorski]
rzeka Bourbon — ob. rzeka Nelson. [przypis edytorski]
rzeka Czerwona — tu: River Rouge, rzeka o długości 204 km na obszarze Metro Detroit w południowo-wschodniej części stanu Michigan w Stanach Zjednoczonych, wpadająca do Detroit River przy Zug Island, zindustrializowanej wyspie stanowiącej granicę między miastami River Rouge i Detroit. [przypis edytorski]
Rzeka Kameruńska — ob. Wouri, druga co do długości rzeka w Kamerunie, uchodząca do Zat. Gwinejskiej w Duali. Portugalczycy, którzy w 1472 dotarli do jej ujścia, z powodu wielkiej ilość krewetek żyjących w tym miejscu nazwali ją Rio dos Camarões, tj. rzeką krewetek; od nazwy tej pochodzi nazwa Kamerunu. [przypis edytorski]
rzeka Kanopa — faktycznie jedna z kilku odnóg ujścia Nilu; najbardziej wysunięta na zachód, nosiła nazwę od leżącego nad nią miasta Kanopos. [przypis edytorski]
rzeka Okeana — mowa o Bosforze. [przypis edytorski]
rzeka Wschodnia — West River. [przypis edytorski]
Rzeka Zachodnia — zapewne ob. rzeka Kolumbia. [przypis edytorski]
rzekęcy (starop.) — daw. forma imiesłowowa; dziś: mówiąc. [przypis edytorski]
rzekę (daw. forma) — 1.os.lp: rzeknę; powiem. [przypis edytorski]
rzekę — daw. forma; inaczej: mówię, powiem. [przypis edytorski]
rzekę (daw.) — powiem; do: rzec: powiedzieć. [przypis edytorski]
rzekę (daw.) — przestarz. forma 1.os.lp od: rzec; powiem. [przypis edytorski]
rzekę (daw.) — rzeknę, powiem. [przypis edytorski]
rzekę — dziś: mówię; por. czas. rzec. [przypis edytorski]
rzekę — rzeknę; powiem. [przypis edytorski]
rzeki — dziś popr. forma N. lm: rzekami. [przypis edytorski]
rzekł (…) jak lew, spoglądając na te obrazy: „My nie umiemy malować” — odniesienie do bajki La Fontaine'a, w której lew komentuje obraz przedstawiający zwycięstwo człowieka nad lwem, oraz do faktu, że tradycyjnie w sztuce islamu z powodów religijnych nie sporządzano wizerunków ludzi i zwierząt. [przypis edytorski]
rzekł jest (starop.) — forma złożonego czasu przeszłego dokonanego. [przypis edytorski]
rzekł mu król (…) „A o cóż mię prosisz?” — Neh 2, 2–4, ze zmianą 1 os. lp na 3 os. lp. [przypis edytorski]
rzekł tak do nich — Mk 10, 14. [przypis edytorski]
rzekł to oddać we troje (daw.) — przyrzekł oddać to potrójnie; przyrzekł, że odda (konstrukcja na wzór łac. Acc. cum inf.). [przypis edytorski]
rzekł z flegmą — flegmatycznie; powolnie, nieśpiesznie, spokojnie. [przypis edytorski]
rzeknąć (daw.) — dziś popr. forma: rzec; powiedzieć. [przypis edytorski]
rzeknąć (daw.) — dziś popr. forma: rzec. [przypis edytorski]
rzeknąc (starop.) — daw. forma imiesłowowa; dziś: mówiąc. [przypis edytorski]
rzeknięcie — powiedzenie, wypowiedź. [przypis edytorski]
rzeknij — powiedz. [przypis edytorski]
rzeko, hesperyjskich wód królu rogaty — Tyberyn, bóg Tybru, przedstawiany był z rogami byka, symbolizującymi płodność. [przypis edytorski]
rzekomo — niby to, pozornie. [przypis edytorski]
rzekomo — tu: pozornie. [przypis edytorski]
rzekszy — dziś: rzekłszy. [przypis edytorski]
rzekszy (starop. forma) — dziś popr.: rzekłszy. [przypis edytorski]
rzekszy (starop. forma) — dziś: rzekłszy; powiedziawszy. [przypis edytorski]
rzekszy (starop. forma) — dziś: rzekłszy. [przypis edytorski]
rzemięsło (daw.) — rzemiosło. [przypis edytorski]
rzemięsnik (starop.) — rzemieślnik. [przypis edytorski]
rzemieni — na których kładziono materace. [przypis edytorski]
rzemiennym dyszlem — nie wprost, ale meandrując raz w jedną, raz w inną stronę. [przypis edytorski]
rzemieśle (daw. forma) — dziś Msc.lp: (w) rzemiośle. [przypis edytorski]
rzemieśle (starop. forma) — dziś N.lp: (w) rzemiośle. [przypis edytorski]
rzemieślników (…) od starszyzny cechowej dla niezapłaconego cechu wolnego używania rzemiosła niemających — rzemieślników, którzy nie otrzymali od starszyzny cechu zezwolenia na wykonywanie swego fachu, ponieważ nie wnieśli wymaganej opłaty. [przypis edytorski]
rzemiesło (daw.) — rzemiosło. [przypis edytorski]
rzemiosło (daw.) — zawód. [przypis edytorski]
rzemiosły (daw. forma) — dziś popr. N.lm: rzemiosłami. [przypis edytorski]
rzemiosły — dziś popr. forma N. lm: rzemiosłami. [przypis edytorski]
rzepa (gw.) — tu: w zachodniej części części Podhala tak nazywane są ziemniaki. [przypis edytorski]
Rzepecka-Moszczeńska, Izabela (1864–1941) — liberalna publicystka, później współpracowniczka konserwatywnego „Kuriera Warszawskiego”, w „Życiu” krak. drukowała drobne nastrojowe nowelki. [przypis edytorski]
Rzepicha — żona Piasta i matka Ziemowita (Siemowita). [przypis edytorski]
Rzepki — polska wieś położona w województwie łódzkim, w powiecie piotrkowskim. [przypis edytorski]
rzeskie (daw.) — związane z Rzeszą; Rzesza to hist. określenie państwa niemieckiego, przedstawiające je jako jedność złożoną z mniejszych tworów politycznych. [przypis edytorski]
Rzeskie miasto — autonomicze miasto Rzeszy, np. Strasburg. [przypis edytorski]
rzeski — prawdop.: skłonny do rzezi. [przypis edytorski]
Rzesza — hist. określenie państwa niemieckiego, przedstawiające je jako jedność złożoną z mniejszych tworów politycznych. [przypis edytorski]
Rzesza Niemiecka — hist. określenie państwa niemieckiego, przedstawiające je jako jedność złożoną z mniejszych tworów politycznych; I Rzesza (Stara Rzesza) istniała w latach 962–1806, było to państwo niemieckie (od 1474 Święte Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego), którego władcy nawiązywali do tradycji starożytnych cesarzy rzymskich. [przypis edytorski]
Rzesza Niemiecka — historyczne określenie państwa niemieckiego; I Rzesza (Stara Rzesza) istniała w latach 962–1806, było to historyczne państwo niemieckie (od 1474 Święte Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego), którego władcy nawiązywali do tradycji starożytnych cesarzy rzymskich; II Rzesza funkcjonowała 1871–1918 i stanowiła federalne, konstytucyjne cesarstwo niemieckie pod panowaniem Hohenzollernów; III Rzeszą nazywane były w propagandzie Niemcy hitlerowskie 1933–45. [przypis edytorski]
rzesza — tłum, gromada, wielka liczba ludzi. [przypis edytorski]
rzesza — tu: gromada ludzi. [przypis edytorski]
rzesza — tu: tłum, mnóstwo ludzi. [przypis edytorski]
Rzesze — dziś popr. forma D.lp: Rzeszy. [przypis edytorski]
rzeszoto — rodzaj sita o dużych otworach, używanego do przesiewania większych ziaren, np. grochu. [przypis edytorski]
rzeszoto — rodzaj sita z dużymi otworami. [przypis edytorski]
rzeszoto — sito o dużych otworach. [przypis edytorski]
rzeszoto — sito. [przypis edytorski]
rzeszoto — sito z dużymi otworami. [przypis edytorski]
rzetelny — wypełniający należycie swe obowiązki. [przypis edytorski]
rzewliwy (daw.) — pełen smutku, rzewny. [przypis edytorski]
rzewliwy (daw.) — smutny, pobudzający do płaczu. [przypis edytorski]
rzewliwy (gw.) — pełen żalu, tęsknoty. [przypis edytorski]
rzewliwy — rzewny, pełen żalu, smutku. [przypis edytorski]
rzewnie (daw.) — czule, pełne żalu. [przypis edytorski]
rzewnie i dobrze — w rękopisie dalej znajdowała się strofa o czasowniku: A czasownik, pal go czart: / prężnych sprężyn rzutny chan. / Gdy wytryska w nagły ruch, / ściera rzewność w pył i puch; / nie ma miejsca na zmrok lila, / bez do okien się nie schyla — / jeśli ból, to twardy ból, / nie smętnica żalnych pól. / Gdy o szczęście walczyć mam, / zerwę, zburzę opór tam: / żywy mięsień, żywa pięść / może zdobyć tkliwość szczęść — / Wszystkie smętki, precz do diaska! — / stoi słowo, koniem parska, / staje dęba, wpada w szał — / tylko siąść i pędzić w cwał. [przypis edytorski]
rzewnie — smutno, melancholijnie, z żalem. [przypis edytorski]
rzewnie — smutno. [przypis edytorski]
rzewność — smutek, tęsknota. [przypis edytorski]
rzewność — żal, smutek, melancholia. [przypis edytorski]
rzewny — smutny, melancholijny, pełen żalu. [przypis edytorski]
Rzewuski, Wacław (1706–1779) — hetman wielki koronny. W czasie Sejmu Repninowskiego jako jeden z przywódców opozycji antyrosyjskiej został wraz z bp. krakowskim Kajetanem Sołtykiem porwany przez posła rosyjskiego Nikołaja Repnina i zesłany na 5 lat do Kaługi. [przypis edytorski]
rzeź armeńska (1894–1897) — masakry Ormian w Imperium Osmańskim, w których zginęło ok. 100–300 tys. osób; zwane masakrami hamidiańskimi, od imienia sułtana Abdülhamida II, który przyczynił się do prześladowań, po klęsce w wojnie rosyjsko-tureckiej i utracie posiadłości na Bałkanach uważając Ormian, jako chrześcijan, za zagrożenie dla jego islamskiego państwa; w masakrach brała udział miejscowa ludność muzułmańska, żołnierze armii osmańskiej oraz hamidije, uzbrojone grupy złożone głównie z Kurdów, mające półoficjalny status i wolną rękę ze strony państwa w atakowaniu i grabieniu Ormian. [przypis edytorski]
rzeźba — tu: rzeź. [przypis edytorski]
rzeź Francuzów i Naczezów w Luizjanie — sprowokowani przez francuskiego komendanta Nachezi w listopadzie 1729 zaatakowali fort Rosalie, zabijając niemal wszystkich spośród 150 osadników i uprowadzając kobiety, dzieci i niewolników. W odwecie Francuzi i sprzymierzeni z nimi Czoktawowie najechali wioski Naczezów. W latach 1730–31 Naczezi zostali całkowicie pokonani i rozproszeni, pojmanych sprzedano w niewolę, pozostali dołączyli do innych plemion; do 1736 przestali istnieć jako odrębny lud. [przypis edytorski]
rzeźwość — rześkość. [przypis edytorski]
rzeźwy (daw.) — tu: pełen werwy. [przypis edytorski]
rzeźwy — świeży. [przypis edytorski]
rzeźwy — tu: energiczny. [przypis edytorski]
rzeż (daw.) — tu: morderstwo. [przypis edytorski]
rzezać — ciąć. [przypis edytorski]
rzezać (daw.) — wykrawać. [przypis edytorski]
rzezać (daw.) — zabijać. [przypis edytorski]