Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | filozoficzny | fizyka | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | staropolskie | szwedzki | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | English | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 11065 przypisów.
su (fr. sou) — drobna moneta, używana we Francji do 1795 r.; słowo przetrwało w języku fr. do dziś jako pot. określenie pieniędzy. [przypis edytorski]
sugestioner — tu: hipnotyzer. [przypis edytorski]
sugestionować — dziś: sugerować. [przypis edytorski]
sugestionować — dziś: sugerować; zasugestionować czyjeś obawy: wpłynąć na czyjeś obawy, używając sugestii. [przypis edytorski]
sugestionujący — dziś: sugestywny. [przypis edytorski]
sugestyjny — dziś popr.: sugestywny. [przypis edytorski]
suggestionis falsi (łac.) — sugerowania nieprawdy. [przypis edytorski]
suggestion mentale (fr.) — sugestia psychiczna (oddziałująca na umysł). [przypis edytorski]
suglebę — praradę standumą. [przypis edytorski]
sugobtuvės — sutuoktuvės. [przypis edytorski]
sui generis (łac.) — swego rodzaju. [przypis edytorski]
suis fière de mon choix (fr.) — jestem dumna z mojego wyboru. [przypis edytorski]
suit of clothes (ang.) — garnitur. [przypis edytorski]
Suivez moi, s'il vous plait (fr.) — Proszę za mną. [przypis edytorski]
suivi (fr.) — śledzony; suivis (fr.) — śledzeni. [przypis edytorski]
suiwantka (neol.) — z fr. suivante: dama do towarzystwa. [przypis edytorski]
suk arabski — targowisko. [przypis edytorski]
suka — tu: peleryna u sukmany. [przypis edytorski]
sukavoti — suslėpti. [przypis edytorski]
sukcesją — dziś popr. forma B. lp: sukcesję. [przypis edytorski]
sukcesja (daw.) — spadek. [przypis edytorski]
sukcesja — dziedziczenie, przejęcie po kimś stanowiska i praw, np. dziedziczność tronu; spadek, spuścizna. [przypis edytorski]
sukcesja — dziedziczenie, tu: dziedziczność tronu. [przypis edytorski]
sukcesja — następstwo prawne, w wyniku którego zbywca przenosi swoje prawa na nabywcę np. spadek, spuścizna. [przypis edytorski]
sukcesja — następstwo prawne, w wyniku którego zbywca przenosi swoje prawa na nabywcę np. spadek, spuścizna; tu forma zdr.: sukcesyjka; [przypis edytorski]
sukcesja — spadek. [przypis edytorski]
sukcesja — spadek, spuścizna. [przypis edytorski]
sukcesjonalny — dziedziczny. [przypis edytorski]
sukces — powodzenie. [przypis edytorski]
sukień — dziś popr.: sukien. [przypis edytorski]
sukiencyja (gw.) — sukcesja, dziedzictwo. [przypis edytorski]
sukienka (daw.) — szata. [przypis edytorski]
sukienka (daw.) — tu: ubranie. [przypis edytorski]
sukienka — tu ogólnie: szata, strój. [przypis edytorski]
sukienka — tu: szaty. [przypis edytorski]
sukienka — tu: ubranie. [przypis edytorski]
sukienka — w gwarze łowieckiej: sierść zwierzyny płowej, w tym saren. [przypis edytorski]
sukienke — dziś popr.: sukienkę. [przypis edytorski]
Sukiennice — zabytkowy budynek sukiennic, znajdujący się w Krakowie na Starym Mieście. [przypis edytorski]
Sukiennice — zabytkowy, renesansowy budynek pośrodku Rynku Głównego w Krakowie; pierwotnie hala targowa, mieszcząca głównie kramy z suknem. [przypis edytorski]
sukienny — uszyty z sukna, tj. grubej tkaniny wełnianej. [przypis edytorski]
Sukkot — w judaizmie radosne Święto Szałasów (a. Święto Namiotów; także: Kuczki), przypadające wczesną jesienią (we wrześniu), rozpoczynające się pięć dni po święcie Jom Kippur (Dzień Sądu), dwa tygodnie po rozpoczęciu roku (święto Rosz Haszana); stanowi upamiętnienie opisanej w Księdze Wyjścia wędrówki ludu wybranego z Egiptu do Ziemi Obiecanej, kiedy to Żydzi zmuszeni byli prowadzić koczowniczy tryb życia, dlatego też do tradycyjnych obchodów święta należy budowanie prowizorycznych szałasów (stąd nazwa: sukka: szałas, kuczka) i przenoszenie się tam całymi rodzinami na czas świąteczny. [przypis edytorski]
Sukkot — żydowskie święto religijne upamiętniające czas wędrówki po pustyni, ale równocześnie radość wyzwolenia się z niewoli egipskiej i wejścia do Ziemi Obiecanej. Święto odbywa się po żniwach i jest równocześnie dziękczynieniem za zbiory. Sukkot trwa siedem dni, ósmego dnia odbywa się Simchat Tora, radosna, w swoim charakterze, procesja z Torą. [przypis edytorski]
sukkub (z łac. succuba: nałożnica; succubare: leżeć pod) — demony pod postacią pięknych kobiet nawiedzające we śnie mężczyzn i dręczące ich pokusami erotycznymi oraz wysysające energię życiową; niekiedy sukkuby mogły również być demonami płci męskiej przybierającymi postać kobiecą a. hermafrodytami. [przypis edytorski]
sukmana — długie męskie okrycie wierzchnie z sukna lub wełny, dołem rozszerzane, dawniej powszechnie noszone przez chłopów. [przypis edytorski]
sukmana — długie męskie okrycie z sukna lub wełny, noszone dawniej przez chłopów. [przypis edytorski]
sukmana — męska szata. [przypis edytorski]
sukmanka — zdr. od sukmana; rodzaj płaszcza z sukna (szorstkiej wełny), daw. najczęściej noszonego przez chłopów. [przypis edytorski]
sukmanka — zdr. od sukmana; rodzaj płaszcza z sukna (szorstkiej wełny), daw. najczęściej noszonego przez chłopów. [przypis edytorski]
sukna postaw — zwój sukna. [przypis edytorski]
sukna — tu: strój. [przypis edytorski]
suknią — dziś B.lp r.ż.: suknię. [przypis edytorski]
suknią — dziś popr. B.lp r.ż.: suknię. [przypis edytorski]
suknią — dziś popr. forma B.lp: suknię. [przypis edytorski]
suknią (starop. forma) — daw. forma B.lp r.ż., dzis: suknię. [przypis edytorski]
suknia (daw.) — strój. [przypis edytorski]
suknia (daw.) — strój, ubiór. [przypis edytorski]
suknia (daw.) — strój, ubranie. [przypis edytorski]
suknia (daw.) — szata, strój. [przypis edytorski]
suknia (daw.) — ubranie, strój (także męski). [przypis edytorski]
suknia — szata, ubiór. [przypis edytorski]
suknia — tu daw.: ubranie, strój (także męski). [przypis edytorski]
suknie (daw.) — ogólnie: ubranie. [przypis edytorski]
suknie (daw.) — strój, ubiór. [przypis edytorski]
suknie (daw.) — tu: ubranie. [przypis edytorski]
suknie (daw.) — ubranie. [przypis edytorski]
sukniej (daw.) — dziś: sukni. [przypis edytorski]
suknie — tu daw.: ubrania. [przypis edytorski]
suknie — tu ogólnie: ubrania. [przypis edytorski]
suknie — tu: ubrania. [przypis edytorski]
suknie — tu: ubrania, sutanny. [przypis edytorski]
sukni swéj zapomniał mniszéj — zapomniał, że należy do duchowieństwa. [przypis edytorski]
sukno — ciężki wełniany materiał. [przypis edytorski]
sukno luńskie — sukno inaczej zwane lundysz, lundyńskie czyli londyńskie, sprowadzane z Anglii. [przypis edytorski]
Sukot — (z hebr. szałas, namiot; l.mn. od hebr. suka) Święto Namiotów, zw. też Świętem Szałasów lub Kuczek. Radosne święto plonów przypadające 15. dnia miesiąca tiszri (wrzesień-październik). [przypis edytorski]
sukulenty (biol.) — grupa sucholubnych roślin, które przystosowały się do życia w warunkach utrudnionej dostępności wody, wykształcając tkankę wyspecjalizowaną w jej gromadzeniu i przechowywaniu; należą do niej np. kaktusy, agawa, aloes. [przypis edytorski]
sukurs (daw.) — wsparcie, pomoc. [przypis edytorski]
sukurs (daw.) — wsparcie. [przypis edytorski]
sukurs (daw., z łac.) — pomoc. [przypis edytorski]
sukurs (daw., z łac.) — wsparcie, pomoc. [przypis edytorski]
sukursować (daw.) — przychodzić w sukurs, wspierać, pomagać. [przypis edytorski]
sukursowany (z łac.) — wspomagany. [przypis edytorski]
sukurs — pomoc. [przypis edytorski]
sukurs (z łac., książk.) — pomoc, asysta. [przypis edytorski]
sukurs (z łac.) — pomoc, ratunek. [przypis edytorski]
sukurs (z łac.) — pomoc, wsparcie, odsiecz, ratunek. [przypis edytorski]
sukurs (z łac.) — wsparcie, odsiecz. [przypis edytorski]
sukurs (z łac.) — wsparcie, pomoc. [przypis edytorski]
Sukzessions-Leiter — Reihe der Generationennachfolge. [przypis edytorski]
Sułkowski, Antoni Paweł (1785–1836) — polski oficer, książę; generał dywizji Księstwa Warszawskiego; po śmierci ks. Poniatowskiego przez krótki czas wódz naczelny korpusu polskiego w armii napoleońskiej (20–27 października 1813), złożył dymisję, zwolniony przez Napoleona ze służby, powrócił do Polski. [przypis edytorski]
Sułkowski, Józef (1773–1798) — polski oficer, adiutant gen. Napoleona Bonapartego; uczestnik wojny polsko-rosyjskiej w 1792 i powstania kościuszkowskiego 1794; uczestnik francuskiej kampanii włoskiej, w 1798 wyruszył z Napoleonem na wyprawę do Egiptu, po udziale w kilku bitwach zginął podczas zwiadu pod Kairem. [przypis edytorski]
sułtan — tytuł dawnych władców Turcji i niektórych innych państw muzułmańskich. [przypis edytorski]
sułtan — tytuł władcy Turcji (do 1922) bądź innych krajów muzułmańskich. [przypis edytorski]
sułtan Ulug-bey, Uług Beg (właśc. Muhammad Taragaj; 1394–1449) — sułtan z dynastii Timurydów; słynny astronom i matematyk, mecenas sztuki i nauki. [przypis edytorski]
Sulamitka — Sulamith, imię Oblubienicy, bohaterki Pieśni nad pieśniami, hebrajskiego poematu miłosnego włączonego do Biblii (bohater męski występował pod imieniem Salomon). [przypis edytorski]
Sulcbach a. Taunus — miejscowość w ?Niemczech, w Hesji. [przypis edytorski]
Suleja, Andrzej a. Jędrzej, właśc. Tylka-Suleja (1855–1915) — podhalański pisarz ludowy, samouk, autor opowiadań i wierszy o tematyce podhalańskiej. [przypis edytorski]
sulfamidy, właśc. sulfonamidy (med.) — grupa syntetycznych leków antybakteryjnych (odkryte w 1932, wprowadzone do lecznictwa w 1934, nagroda Nobla w 1939); obecnie stopniowo wycofywane na rzecz bezpieczniejszych i skuteczniejszych antybiotyków. [przypis edytorski]
sulfa — skrócone: sulfamidy, sulfonamidy. [przypis edytorski]
sulica — broń drzewcowa o cienkim grocie, używana do przebijania zbroi. [przypis edytorski]
