Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 111463 przypisów.
rychłoli — konstrukcja z partykułą pytajną -li; znaczenie: czy rychło, czy wkrótce. [przypis edytorski]
rychło li wszystko uśnie — konstrukcja z partykułą li; znaczenie: czy rychło wszystko uśnie; czy szybko (…). [przypis edytorski]
rychłoli zabrzmi (daw.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -li; znaczenie: czy rychło zabrzmi, czy wkrótce zagrzmi. [przypis edytorski]
rychło (starop.) — szybko, prędko; wkrótce. [przypis edytorski]
rychło (starop.) — szybko. [przypis edytorski]
rychło — szybko, niedługo. [przypis edytorski]
rychło — szybko. [przypis edytorski]
rychło — szybko, wkrótce; tu: czy, czy prędko. [przypis edytorski]
rychło — szybko, wkrótce; tu: czy prędko. [przypis edytorski]
rychło — tu: czy szybko. [przypis edytorski]
rychłoż — czy rychło; czy szybko. [przypis edytorski]
rychły (daw.) — szybki. [przypis edytorski]
rychły — szybki. [przypis edytorski]
rychlej (daw.) — szybciej. [przypis edytorski]
Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
rychlej — szybciej. [przypis edytorski]
rychlej — szybciej. [przypis edytorski]
rychlejszy (daw., gw.) — szybszy. [przypis edytorski]
rychlej — tu: wcześniej. [przypis edytorski]
rychliwiej — dziś: bardziej rychło. [przypis edytorski]
rychtować (daw.) — przygotowywać; o broni: celować. [przypis edytorski]
rychtować (daw.) — przygotowywać. [przypis edytorski]
rychtować (daw., z niem.) — przygotowywać; tu: przygotowywać do strzału, celować. [przypis edytorski]
rychtować (gw.) — gotować. [przypis edytorski]
rychtować (gw.) — oporządzać, przygotowywać. [przypis edytorski]
rychtować (gw.) — oporządzać, przygotowywać; tu: doprowadzać do porządku. [przypis edytorski]
rychtować (gw.) — przygotowywać. [przypis edytorski]
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
rychtować (gw.) — szykować, oporządzać; dorychtuję cię : urządzę cię (pot.). [przypis edytorski]
rychtować — przygotowywać; tu: celować. [przypis edytorski]
rychtować — szykować, przygotowywać; tu: ustawiać, celować. [przypis edytorski]
rychtyczek (gw.) — zdrobn. od. rychtyk: dokładnie, akurat. [przypis edytorski]
rychtyg (gw., z niem. richtig) — zupełnie jak. [przypis edytorski]
rychtyg (z niem.) — właśnie, dokładnie. [przypis edytorski]
rychtyk — akurat, właśnie, dokładnie. [przypis edytorski]
rychtyk — akurat, właśnie. [przypis edytorski]
rychtyk (gw.) — Akurat. [przypis edytorski]
rychtyk (gw.) — akurat, właśnie, dokładnie. [przypis edytorski]
rychtyk (gw.) — akurat, właśnie. [przypis edytorski]
rychtyk (gw.) — dokładnie, akurat. [przypis edytorski]
rychtyk (gw.) — dokładnie. [przypis edytorski]
rychtyk (gw.) — właśnie, akurat. [przypis edytorski]
rychtyk (reg.) — całkiem, dokładnie tak. [przypis edytorski]
rychtyk (z niem.) — akurat, dokładnie. [przypis edytorski]
rychtyk (z niem.) — dokładnie, akurat. [przypis edytorski]
rycyna (tu pot.) — olej rycynowy, używany jako środek przeczyszczający. [przypis edytorski]
ryczałtem — licząc ogólnie, bez rozbicia na poszczególne pozycje. [przypis edytorski]
Rydberg, Viktor (1828–1895) — szwedzki pisarz i uczony. [przypis edytorski]
Rydel, Lucjan (1870–1918) — poeta, dramaturg doby Młodej Polski; do jego ślubu z Jadwigą Mikołajczykówną nawiązywał Wyspiański w Weselu. [przypis edytorski]
Rydel, Lucjan(1870–1918) — poeta i dramaturg, działacz kulturalny, tłumacz, autor m.in. baśni scenicznej Zaczarowane koło (1900). [przypis edytorski]
Rydel, Lucjan (1870–1918) — polski poeta i dramatopisarz, autor m.in. popularnego widowiska jasełkowego Betlejem polskie (1904). [przypis edytorski]
Rydel, Lucjan (1878–1918) — poeta, dramatopisarz, znawca sztuk plastycznych. [przypis edytorski]
Rydel, Lucjan (1878–1918) — poeta, dramatopisarz, znawca sztuk plastycznych. [przypis edytorski]
Rydel, Lucjan (1878–1918) — poeta, dramatopisarz, znawca sztuk plastycznych. [przypis edytorski]
rydel — rodzaj łopaty o zaokrąglonym ostrzu. [przypis edytorski]
rydel — rodzaj wąskiej łopaty o zaokrąglonym ostrzu. [przypis edytorski]
rydel — rodzaj wąskiej łopaty o zaokrąglonym ostrzu. [przypis edytorski]
rydl (daw.) — dziś: rydel. [przypis edytorski]
Rydz — przedwojenna znana restauracja z dancingiem w Warszawie, przy ul. Nowosenatorskiej 1. [przypis edytorski]
Rydz-Śmigły, Edward (1886–1941) — polski wojskowy, polityk, marszałek Polski, Naczelny Wódz Polskich Sił Zbrojnych w wojnie obronnej 1939; często negatywnie oceniany ze względu na decyzje podejmowane przez niego kampanii wrześniowej. [przypis edytorski]
ryfa — cymbał, bałwan. [przypis edytorski]
ryfa — cymbał (przezwisko). [przypis edytorski]
Ryga — dziś stolica Łotwy, wówczas siedziba niemieckiego zakonu kawalerów mieczowych, założonego w oparciu o regułę templariuszy. [przypis edytorski]
rygiel — zasuwa zabezpieczająca drzwi. [przypis edytorski]
rygorozum (z łac.) — egzamin dopuszczający do wykonywania zawodu. [przypis edytorski]
Ryknęły miedzią atamańskie płuca — ataman krzyknął tak głośno jak wojskowy kocioł, instrument z miedzi, używany jako wezwanie o bitwy. [przypis edytorski]
Ryksa-Rycheza (ok. 993–1063) — córka palatyna reńskiego, żona Mieszka II, królowa Polski. [przypis edytorski]
ryksza — dziś raczej: rikszarz; osoba ciągnąca rikszę. [przypis edytorski]
Rylejew, Kondratij Fiodorowicz (1795–1826) — poeta rosyjski, przyjaciel Mickiewicza, jeden z organizatorów i przywódców powstania dekabrystów, stracony w Twierdzy Pietropawłowskiej. [przypis edytorski]
Rylski, Tadej Rozesławowicz, pol.: Tadeusz Zbigniew Rylski (1841–1902) — ukraiński działacz społeczno-kulturalny wywodzący się z polskiej rodziny szlacheckiej, etnograf; należał do grupy tzw. chłopomanów, grupy inteligentów poszukujących zbliżenia z miejscowym ludem, inicjatorów ukraińskiego odrodzenia narodowego; po ślubie z chłopką ukraińską przyjął prawosławie. [przypis edytorski]
Rymanów — polskie miasto w województwie podkarpackim, w powiecie krośnieńskim. [przypis edytorski]
rymarz — rzemieślnik wyrabiający uprząż, siodła i inne akcesoria jeździeckie (przede wszystkim ze skóry). [przypis edytorski]
rymarz — rzemieślnik wytwarzający uprząż i akcesoria jeździeckie. [przypis edytorski]
Rymkiewicz, Aleksander (1913–1983) — poeta, przed wojną związany z wileńską grupą „Żagary”, także autor książek dla dzieci. [przypis edytorski]
Rymkiewicz, Jarosław Marek (ur. 1935) — poeta, eseista, badacz poezji romantycznej, we własnej twórczości łączący tradycję romantyzmu z neoklasycyzmem. [przypis edytorski]
rymnąć — przewrócić się. [przypis edytorski]
rymy — dziś popr. forma N.lm: rymami. [przypis edytorski]
Rynaldów (starop. forma) — Rynaldowy, (należący do) Rynalda. [przypis edytorski]
Rynaldowę, bohaterowę (starop. forma) — forma dzierżawcza, dziś zastąpiona konstrukcją z D.: Rynalda, bohatera. [przypis edytorski]
Rynek Geyera — łódzki plac przy ul. Piotrkowskiej, nazwany od pobliskiej fabryki włókienniczej Ludwika Geyera; ob. Plac im. Władysława Reymonta. [przypis edytorski]
rynek — gr. agora, plac zebrań. [przypis edytorski]
Rynek w Tarnowie — zabytkowy rynek miejski w centrum Starego Miasta w Tarnowie. [przypis edytorski]
Ryngałła — (ok. 1367 – ok. 1430), córka księcia trockiego Kiejstuta oraz Biruty, siostra Witolda. [przypis edytorski]
Rynga — w wersji z Kroniki Wielkopolskiej siostra Wisława nazywała się Marzanna. [przypis edytorski]
Ryngold — mityczny książę litewski, domniemany ojciec Mendoga. [przypis edytorski]
Ryngold — mityczny pierwszy wielki książę Litwinów z początku XIII w. Dziś uważa się raczej, że dopiero jego synowie, Dowsprunk (Dausprungas) i Mendog (Mindows, Mindaugas), zjednoczyli ludy litewskiej Auksztoty w jeden organizm państwowy. [przypis edytorski]
Ryngoldów (daw.) — Ryngoldowy, należący do Ryngolda. [przypis edytorski]
ryngraf — duży blaszany medalion z godłem państwowym bądź wizerunkiem Maryi, zwykle w kształcie tarczy lub półksiężyca; pierwotnie część zbroi rycerskiej noszona pod szyją. [przypis edytorski]
ryngraf — medalion z godłem państwowym bądź wizerunkiem Maryi, zwykle w kształcie tarczy lub półksiężyca. [przypis edytorski]
ryngraf — medalion z Matką Bożą. [przypis edytorski]
ryngraf — medalion z postacią Maryi, stylizowany na tarczę. [przypis edytorski]
ryngraf — szkaplerz, duży blaszany medalion z wizerunkiem Matki Boskiej lub z herbem. [przypis edytorski]
rynka (reg.) — mały rondelek. [przypis edytorski]
rynna (z niem. Rinne, od rinnen: płynąć, ciec) — rura odprowadzająca wodę z dachu budynku ku ziemi. [przypis edytorski]
rynstunek (starop. forma) — rynsztunek, tzn. całość uzbrojenia i wyposażenia rycerza, żołnierza itp. [przypis edytorski]
rynsztok (daw.) — kanalik wzdłuż ulicy, którym spływały nieczystości w czasach, kiedy nie było w miastach podziemnej kanalizacji. [przypis edytorski]
rynsztok — daw. usytuowany po bokach ulicy, między jezdnią a chodnikiem wąski rów, do którego ściekały nieczystości; tu: o człowieku a. ludziach zdemoralizowanych, z marginesu społecznego. [przypis edytorski]
rynsztok — otwarty kanał ciągnący się wzdłuż jezdni. [przypis edytorski]
rynsztok — otwarty kanał ciągnący się wzdłuż ulicy. [przypis edytorski]
rynsztok — otwarty kanał odprowadzający wodę deszczową i nieczystości, znajdujący się obok ulicy. [przypis edytorski]
rynsztok — otwarty kanał ściekowy biegnący wzdłuż ulicy. [przypis edytorski]
rynsztok — płytki kanał wzdłuż ulicy, którym spływały nieczystości, zanim zbudowano podziemny system kanalizacji. [przypis edytorski]
