Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 477 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geografia, geograficzny | grecki | gwara, gwarowe | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | norweski | polski | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | ukraiński | włoski | wojskowy | żartobliwie

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 2344 przypisów.

immanentność (filoz.) — wewnętrzna cecha tkwiąca w czymś, niezależna od innych przedmiotów, niewynikająca z działania czynnika zewnętrznego. [przypis edytorski]

immanentny (filoz.) — tkwiący w czymś jako wewnętrzna cecha, niezależna od innych przedmiotów, niewynikająca z działania czynnika zewnętrznego. [przypis edytorski]

immanentny (filoz.) — tkwiący w czymś, niewynikający z działania czynnika zewnętrznego. [przypis edytorski]

immanentny (filoz.) — zawarty w czymś. [przypis edytorski]

immanentyzm — w teorii poznania pogląd sprowadzający doświadczenie do doświadczenia wewnętrznego podmiotu poznającego. [przypis edytorski]

Immer hinein (niem.) — Zawsze do środka. [przypis edytorski]

immerhin wird an iranische Beeinfluszung zunächst zu denken sein (niem.) — mimo wszystko jest tu do pomyślenia wpływ irański. [przypis edytorski]

immer langsam voran (niem.) — przede wszystkim zawsze powoli. [przypis edytorski]

immer (niem.) — zawsze. [przypis edytorski]

immunitas (łac.) — nietykalność, przywilej. [przypis edytorski]

imnę się — forma utworzona od imać się: chwytać za coś. [przypis edytorski]

i mnie skoro — i ja się spieszę. [przypis edytorski]

Imogena — postać kobieca ze sztuki Cymbelin Szekspira, córka tytułowego króla Brytanii. [przypis edytorski]

Imogena — postać z Cymbelina Szekspira [przypis edytorski]

Imola — miasto we Włoszech, położone nad rzeką Santerno, w regionie Emilia-Romania, w prowincji Bolonia. [przypis edytorski]

Imola — miasto we wł. regionie Emilia-Romania. [przypis edytorski]

imość (daw.) — jejmość, skrót od: jej miłość pani. [przypis edytorski]

imość (daw.) — skrót od: jej miłość pani. [przypis edytorski]

I'm osom, cool (właśc. z ang. I”m awsome, cool) — Jestem obłędny, fajny. [przypis edytorski]

imo (starop.) — mimo; nie zważając na co; imo przyrodzenie: mimo przyrodzenia, wbrew naturze. [przypis edytorski]

imo (starop.) — mimo. [przypis edytorski]

imo (starop.) — mimo; puszczać imo się: puszczać mimo siebie, puszczać bokiem, omijać. [przypis edytorski]

Im Osten (niem. ) — dosłownie: na wschodzie. [przypis edytorski]

imo te dostojeństwa (daw.) — oprócz tych dostojeństw. [przypis edytorski]

imparitatem (łac.) — nierówność; tu: o zarzucie niższości stanu. [przypis edytorski]

impavidum ferient ruinae (…) — cytat z Horacego, Pieśni III, 3, 8: ruiny się zwalą na niego, a on nieustraszony nie drgnie. [przypis edytorski]

impedimenta (lm; łac. impedire: hamować) — przeszkody. [przypis edytorski]

impedimentum (łac.) — bagaż, przeszkoda. [przypis edytorski]

impedimentum (łac.) — przeszkoda, kłopot. [przypis edytorski]

impedyment — przeszkoda. [przypis edytorski]

impedyment (z łac.) — zawada, przeszkoda. [przypis edytorski]

imperatorowa rosyjska — Katarzyna II Wielka (1729–1796), żona cesarza Piotra III, po dokonaniu w 1762 zamachu stanu samodzielna cesarzowa Rosji. [przypis edytorski]

imperator — tu: tytuł władców Rosji od czasów Piotra I. [przypis edytorski]

imperatyw kategoryczny — w filozofii Kanta: bezwarunkowy nakaz moralny każący jednostce postępować tak, że w jej przekonaniu reguły tego postępowania mogłyby stanowić powszechne zasady. [przypis edytorski]

imperatyw — tu: zdanie rozkazujące. [przypis edytorski]

imperatyw (z łac.) — nakaz, zasada. [przypis edytorski]

imperiałka (daw.) — wierzch dyliżansu pocztowego lub omnibusu konnego z miejscami pasażerskimi. [przypis edytorski]

imperiał — złota moneta używana w carskiej Rosji. [przypis edytorski]

imperial — wierzch dyliżansu lub omnibusu konnego z siedzeniami dla pasażerów. Terminologia odziedziczona po „karetach cesarskich” (carrosses à impériale), w których na górnej części umieszczone były elementy ozdobne (imperiały). [przypis edytorski]

imperium in imperio (łac.) — państwo w państwie. [przypis edytorski]

imperium, nad którym słońce nigdy nie zachodzi — określenie globalnego mocarstwa tak rozległego, że zawsze w jakiejś jego części trwa dzień; w XIX w. używane w odniesieniu do brytyjskiego imperium kolonialnego, którego terytorium osiągnęło wówczas rozmiar większy niż jakiegokolwiek innego imperium w historii świata. [przypis edytorski]

Imperium Romanum (łac.) — imperium rzymskie. [przypis edytorski]

Impertinent, blanc-bec! Voilà (fr.) — Bezczelny, żółtodziób! Ot co. [przypis edytorski]

impertinente (fr.) — impertynentka; osoba arogancka, zachowująca się w sposób obrażający innych. [przypis edytorski]

impertynencja — niestosowne i obraźliwe zachowywanie się wobec kogoś. [przypis edytorski]

impertynencja — niestosowne i obraźliwe zachowywanie się wobec kogoś. [przypis edytorski]

impertynencja — obraźliwe zachowanie. [przypis edytorski]

impertynencje — niestosowne i obraźliwe zachowywanie się wobec kogoś. [przypis edytorski]

impertynencki — zachowujący się w obraźliwy sposób. [przypis edytorski]

impertynent — człowiek cechujący się impertynencją: obraźliwym, wyzywającym sposobem zachowania się w stosunku do kogoś. [przypis edytorski]

impertynentka — forma żeńska od impertynent: człowiek niegrzeczny [przypis edytorski]

impertynentka — osoba zuchwała i bezczelna, lekceważąca innych. [przypis edytorski]

impet — pęd. [przypis edytorski]

impetycznie — gwałtownie. [przypis edytorski]

Imple facies eorum ignominia; et quaerent nomen tuum Domine (łac.) — napełnij ich twarze hańbą i niech szukają Twego imienia, Panie (Ps 83, 17). [przypis edytorski]

implicite (łac.) — w sposób wynikający z kontekstu, dorozumiany; niejawnie. [przypis edytorski]

implicite — w sposób wynikający z kontekstu, dorozumiany, niejawnie. [przypis edytorski]

impluvium (łac.) — płytki zbiornik wodny w atrium, gromadzący wodę deszczową. [przypis edytorski]

imponderabilia — rzeczy istotne, których jednak nie da się dokładnie zmierzyć. [przypis edytorski]

imponderabilia — rzeczy nie dające się dokładnie zmierzyć ani określić, a przy tym istotne. [przypis edytorski]

imponderabilia — rzeczy nieuchwytne, dosł. nie dające się zważyć (tj. dokładnie określić), ale mające wpływ na rzeczywistość a. bieg jakiejś sprawy. [przypis edytorski]

imponderabilia (z łac.) — rzeczy nieuchwytne, dosł. niedające się zważyć (tj. dokładnie określić), ale mające wpływ na rzeczywistość a. bieg jakiejś sprawy. [przypis edytorski]

imponderabilia (z łac.) — rzeczy nieuchwytne, dosł. niedające się zważyć (tj. dokładnie określić), ale mające wpływ na rzeczywistość a. bieg jakiejś sprawy. [przypis edytorski]

imponować komuś — wzbudzać w kimś podziw i szacunek. [przypis edytorski]

imponujący — budzący podziw, szacunek. [przypis edytorski]

imponujący — tu: okazujący swoją wyższość. [przypis edytorski]

Impossible de comprendre… vous concevez (fr.) — niemożliwe do pojęcia… pan rozumie. [przypis edytorski]

Impossible de comprendre, vous concevez (fr.) — Nie sposób tego pojąć, rozumie pan. [przypis edytorski]

impostor — osoba podszywająca się pod kogoś, udająca kogo innego, niż jest w istocie. [przypis edytorski]

impostor — oszust podszywający się pod inną osobę. [przypis edytorski]

impotens (łac.) — słaby, omdlały, niezdolny do działania; niepanujący nad sobą, gwałtowny, rozpasany. [przypis edytorski]

impresaria — organizator występów danego artysty, sportowca. [przypis edytorski]

impresjonista — tu: osoba kierująca się wrażeniami. [przypis edytorski]

impresjonować — wywierać wrażenie, zwracać uwagę. [przypis edytorski]

impressions (ang.) — wrażenia. [przypis edytorski]

impreza (daw.) — widowisko a. przedsięwzięcie. [przypis edytorski]

impreza (daw. z wł.) — przedsięwzięcie. [przypis edytorski]

imprimatur — oficjalna zgoda kościelna na druk książki. [przypis edytorski]

improduktyw (z fr.) — człowiek nieproduktywny, niczego nie tworzący. [przypis edytorski]

improvisatore (wł.) — improwizator. [przypis edytorski]

Improwizacja Konrada (…), PielgrzymstwoDziady cz. III i Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego Mickiewicza. [przypis edytorski]