Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 472 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | filozoficzny | fizyka | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | staropolskie | szwedzki | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 795 przypisów.
superior (z łac.) — przełożony w zakonie. [przypis edytorski]
supernaturalizmy (z łac.) — rzeczy nadnaturalne. [przypis redakcyjny]
super non revelationem (łac.) — o niewydawanie. [przypis redakcyjny]
supero, superare (łac.) — zwyciężyć, pokonać, przewyższyć; tu: 3. os. lp cz.przesz. superavit: przewyższył. [przypis edytorski]
superstites (łac.) — pozostali przy życiu. [przypis redakcyjny]
suplementować (z łac.) — zasilić, wspomóc. [przypis redakcyjny]
suplent (z łac.) — zastępca profesora gimnazjalnego, praktykant. [przypis edytorski]
suplika (daw., z łac.) — prośba, błaganie. [przypis edytorski]
suplikant (z łac.) — proszący. [przypis edytorski]
suplikant (z łac.) — proszący, zanoszący prośbę, błagający. [przypis redakcyjny]
suplikant (z łac. supplicans, supplicantis) — proszący, błagający. [przypis edytorski]
suplika (z łac.) — prośba, podanie. [przypis edytorski]
suplika (z łac.) — prośba. [przypis edytorski]
suplika (z łac. supplicare: prosić, błagać) — prośba. [przypis edytorski]
suplikować (daw., z łac.) — pokornie prosić. [przypis edytorski]
suplikować (daw., z łac. supplicare: prosić, błagać) — pokornie prosić. [przypis edytorski]
suplikujący (z łac.) — składający suplikę, tj. podanie; proszący. [przypis edytorski]
suplikuję (łac.) — błagam, proszę. [przypis redakcyjny]
suponować (daw., z łac.) — przypuszczać. [przypis edytorski]
suponować (daw., z łac.) — przypuszczać; sugerować. [przypis edytorski]
suponować (daw., z łac.) — przypuszczać; zakładać; o pojęciu itp.: pociągać za sobą istnienie jakiegoś innego pojęcia. [przypis edytorski]
suponować (z łac.) — podejrzewać. [przypis edytorski]
suponować (z łac.) — przypuszczać, domyślać się. [przypis redakcyjny]
suponować (z łac.) — przypuszczać, podsuwać komuś jakąś myśl, sugerować. [przypis edytorski]
suponować (z łac.) — przypuszczać, przyjąć założenie. [przypis edytorski]
suponować (z łac.) — przypuszczać, przyjmować. [przypis edytorski]
suponować (z łac.) — przypuszczać. [przypis edytorski]
suponować (z łac.) — przypuszczać. [przypis redakcyjny]
supozycja (z łac.) — przypuszczenie, domysł. [przypis edytorski]
supozycja (z łac.) — przypuszczenie, domysł. [przypis redakcyjny]
supozycja (z łac.) — przypuszczenie. [przypis edytorski]
supplicatio pro apostasia (łac.) — prośba w sprawie apostazji (tj. odstępstwa od wiary). [przypis edytorski]
supplices preces (łac.) — uniżone prośby. [przypis redakcyjny]
supponebam (łac.) — myślałem. [przypis redakcyjny]
supponebam (łac.) — przypuszczałem. [przypis redakcyjny]
supponebant (łac.) — przypuszczali. [przypis redakcyjny]
supponebant (łac.) — rozumieli. [przypis redakcyjny]
supponebat (łac.) — przypuszczał. [przypis redakcyjny]
supponebat (łac.) — sądził. [przypis redakcyjny]
supponendo (łac.) — myśląc sobie. [przypis redakcyjny]
supponendo (łac.) — przypuszczając. [przypis redakcyjny]
supponendo (łac.) — rozumiejąc. [przypis redakcyjny]
suppono (łac.) — domyślam się. [przypis redakcyjny]
suppono (łac.) — rozumiem. [przypis redakcyjny]
suppressionis veri (łac.) — zatajenia prawdy. [przypis edytorski]
supra usum (łac.) — niesłychane. [przypis redakcyjny]
suprema lex (łac.) — najwyższe prawo. [przypis redakcyjny]
supremi et directi domini et ultimae instantiae iudicis (łac.) — najwyższego i bezpośredniego pana i najwyższego sędziego. [przypis redakcyjny]
surdis fabula narratur (łac.) — do głuchych się gada. [przypis redakcyjny]
surdo tyranno fabula dicta (łac.) — bajka opowiadana głuchemu tyranowi. [przypis redakcyjny]
surge puer (łac.) — wstawaj, chłopcze. [przypis redakcyjny]
surgit amari aliquid (łac.) — wznosi się coś gorzkiego (Lukrecjusz, De rerum natura). [przypis edytorski]
surogat (z łac.) — namiastka, coś zastępczego. [przypis edytorski]
surogat (z łac.) — namiastka, coś zastępczego. [przypis edytorski]
surogat (z łac.) — namiastka, produkt zastępczy dla czegoś. [przypis edytorski]
surrogat (daw., z łac.) — zastępca. [przypis edytorski]
sursum corda (łac.) — w górę serca. [przypis edytorski]
Sursum corda (łac.) — w górę serca. [przypis edytorski]
Sursum corda! (łac.) — w górę serca. [przypis edytorski]
Susceperunt verbum cum omni aviditate, scrutantes Scripturas, si ita se haberent (łac.) — Dz 17, 11. [przypis tłumacza]
suscipiat a te (łac.) — przyjęty przez ciebie. [przypis edytorski]
suspensorium (z łac. suspensus: zawieszony) — część zbroi rycerzy ochraniająca męskie genitalia, pełniący podobną rolę ochraniacz noszony przez sportowców lub przy chorobach jąder. [przypis edytorski]
suspicionis (łac.) — podejrzenia. [przypis redakcyjny]
suspicio veneni (łac.) — podejrzenie trucizny. [przypis redakcyjny]
suspicja (daw., z łac.) — podejrzenie. [przypis edytorski]
suspicja (łac.) — przypuszczenie. [przypis edytorski]
susque deque (łac.) — za nic. [przypis redakcyjny]
Suum cuique decus posteritas rependat (łac.) — niech potomność odmierzy każdemu należny zaszczyt. [przypis redakcyjny]
suum cuique (łac.) — każdemu co mu się należy. [przypis edytorski]
suum cuique pulchrum (łac.) — swoje dla każdego piękne. [przypis redakcyjny]
suum effectum sortiri (łac.) — swój skutek wziąć. [przypis redakcyjny]
syderalny a. syderyczny (z łac.) — gwiezdny, gwiazdowy. [przypis edytorski]
syderyczny (z łac. sidereus: gwiezdny) — gwiezdny, dotyczący ciał niebieskich; w astronomii: okres pełnego obiegu ciała niebieskiego (daw. gł. Księżyca) po orbicie. [przypis edytorski]
syderyczny (z łac. sidus, sideris: gwiazda) — gwiezdny. [przypis edytorski]
sygnować (z łac.) — dawać znać; tu: dzwonić. [przypis edytorski]
symbola amicitiae (łac.) — znaki przyjaźni. [przypis redakcyjny]
symbolum (łac.) — godło. [przypis redakcyjny]
symbolum (łac.) — znak, symbol. [przypis edytorski]
symplak (z łac.) — prostak; tu: nowicjusz, początkujący. [przypis edytorski]
Symplicjusz (z łac.) — naiwny, prostaczek. [przypis edytorski]
symplicystyczny a. symplifikujący (z łac.) — nadmiernie uproszczający i spłycający. [przypis edytorski]
symplicystyczny (z łac.) — prosty. [przypis edytorski]
symplicyzm (z łac.) — prostota, zwł. nadmierna. [przypis edytorski]
symplicyzm (z łac. simplex, simplicis: prosty) — nadmierne upraszczanie i spłycanie. [przypis edytorski]
symplistyczny (z łac. simplex, simplicis: prosty) — prosty, nieskomplikowany; prostacki. [przypis edytorski]
symptomata (łac.) — objawy. [przypis edytorski]
synekura (z łac.) — miejsce pracy niewymagające szczególnego wysiłku. [przypis edytorski]
synekura (z łac. sine cura: bez troski, bez starań) — wygodne stanowisko, nie wymagające wysiłku, a zapewniające dostatnie życia. [przypis edytorski]
synekura (z łac. sine cura: bez troski, bez starania) — dobrze płatne stanowisko niewymagające żadnej pracy; często w odniesieniu do stanowisk dworskich i kościelnych. [przypis edytorski]
synekura (z łac. sine cura: bez troski, bez starania) — dobrze płatne stanowisko niewymagające żadnej pracy. [przypis edytorski]
synekura (z łac. sine cura: bez troski, bez starania) — dobrze płatne stanowisko niewymagające żadnej pracy. [przypis edytorski]
synekura (z łac. sine cura: bez troski) — intratna posada, źródło dochodu nie wymagające wysiłku. [przypis edytorski]
synekurka, zdrobn. od synekura (z łac. sine cura: bez troski, bez starania) — wygodna posada; dobrze płatne stanowisko niewymagające żadnej pracy; często w odniesieniu do stanowisk dworskich i kościelnych. [przypis edytorski]
Syrius (łac.) — Syriusz, najjaśniejsza gwiazda nieba północnego. [przypis edytorski]
Syrtes (łac.) — Syrty, dwie zatoki morza Śródziemnego przy brzegach Afryki płn.; b. niebezpieczne dla żeglugi. [przypis redakcyjny]
