Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 478 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | biologia, biologiczny | czeski | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | pogardliwe | polski | portugalski | pospolity | potocznie | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 3647 przypisów.

Faun (mit. rzym.) — bóg płodności, pól i lasów, opiekun pasterzy, przedstawiany jako brodaty mężczyzna z koźlimi kopytami i rogami; utożsamiany z greckim Panem, któremu przypisywano dużą aktywność seksualną. [przypis edytorski]

Faun (mit. rzym.) — bóg płodności, przedstawiany jako brodaty mężczyzna z koźlimi kopytami i rogami. [przypis edytorski]

Faun (mit. rzym.) — bóg płodności. [przypis edytorski]

Faun (mit. rzym.) — bóstwo lasów i pól, utożsamiane z gr. Panem i satyrami; tu: Puk. [przypis edytorski]

faun (mit. rzym.) — bożek płodności, przedstawiany jako brodaty mężczyzna z koźlimi kopytami i rogami. [przypis edytorski]

faun (mit. rzym.) — istota leśna wyobrażana jako mężczyzna z koźlimi kopytami i rogami; utożsamiana z greckim satyrem. [przypis edytorski]

faun (mit.rzym) — lubieżny bożek leśny. [przypis edytorski]

faunów, satyrów (daw. forma) — dziś: fauny, satyry. [przypis edytorski]

faunowie (daw. forma lm; dziś: fauny) — pół mężczyźni, pół kozły. W mit. rzym. bóstwa polne i leśne towarzyszące pasterzom. [przypis redakcyjny]

Faun — rzymski bóg płodności, przedstawiany jako brodaty mężczyzna z koźlimi kopytami i rogami. [przypis edytorski]

fauny — półludzie, półkozły, postacie z mit. gr.. Podobny motyw idylli pasterskiej, z jakim mamy do czynienia tu w w. 41–44, znajduje się też w Ks. 2, Pieśni II. [przypis redakcyjny]

Fauré, Gabriel Urbain (1845–1924) — francuski kompozytor i organista. [przypis edytorski]

Fauriel, Claude Charles (1772–1844) — historyk i filolog francuski. [przypis edytorski]

fausse maîtresse (fr.) — fałszywa kochanka. [przypis edytorski]

Faust, Coster i GutenbergJohann Fust a. Faust (ok. 1400–1466): drukarz z Moguncji, współpracownik Gutenberga; Laurens Janszoon Coster (ok.1370–1440): holenderski mieszczanin, rzekomy wynalazca sztuki drukarskiej w Europie, mający pierwszeństwo przed Gutenbergiem; obecnie uważa się, że opowieści o nim są zaś legendami; Johannes Gutenberg (ok.1400–1468): drukarz i wydawca z Moguncji, wynalazca druku z użyciem prasy drukarskiej i ruchomych metalowych czcionek. [przypis edytorski]

Faust — czarownik z niemieckiej legendy, który wszedł w pakt z diabłem. [przypis edytorski]

Faust — cz. I wyd. 1808, cz. II wyd. pośmiertnie 1833; najważniejsze dzieło J. W. Goethego, uznawane za syntezę jego poglądów. Dramat został osnuty wokół zakładu Boga z Mefistofelesem o duszę tytułowego Fausta, który zgodził się oddać ją diabłu w zamian za przywrócenie młodości i umożliwienie ponownego życia w poszukiwaniu szczęścia. [przypis edytorski]

Faust — dramat Johanna Wolfganga Goethego z 1833. [przypis edytorski]

Fauste, precor, gelida quando pecus omne sub umbra ruminat (łac.) — Faustusie, chciałbym, skoro całe stado w chłodnym cieniu przeżuwa… (początek pierwszej eklogi Baptysty Spagnoliego, pierwszego wiersza w podręczniku do łaciny ówczesnych szkół średnich). [przypis edytorski]

Faust — Johann Faust (lub Fust, zm. 1466), mieszczanin z Moguncji uważany wraz z Gutenbergiem za współwynalazcę sztuki drukarskiej. [przypis redakcyjny]

Faust, Mefistofeles — bohaterowie dramatu Goethego Faust: uczony Faust zawarł pakt z diabłem Mefistofelesem. [przypis edytorski]

Faustów i Manfredów — nawiązanie do tytułowych bohaterów dramatów, samotników i indywidualistów, tragicznie przeżywających swą egzystencję: Manfreda (1817) Byrona oraz Fausta (wyd. 1833) Goethego. [przypis edytorski]

Faust — obszerny, dwuczęściowy dramat niemieckiego poety i dramaturga Johanna Wolfganga von Goethego, napisany w latach 1773–1832. [przypis edytorski]

faustowska kuźnia — taka, jak w opisana dramacie Faust. Część druga Goethego przez Mefistofelesa. [przypis edytorski]

Faust — poemat dramatyczny Johana Wolfganga Goethego (1749–1832). [przypis edytorski]

Faust — postać literacka, mędrzec który zawarł pakt z diabłem, bohater dramatu Faust J.W. Goethego, do którego fabuły luźno nawiązują wydarzenia z wodewilu. [przypis edytorski]

Faust — postać literacka, naukowiec, który sprzedał diabłu duszę w zamian za wiedzę, bohater tytułowy dramatu Goethego. [przypis edytorski]

Faust — postać literacka, naukowiec sprzedający diabłu duszę w zamian za wiedzę, bohater tytułowy dramatu J. W. Goethego. [przypis edytorski]

Faust — postać literacka, uczony, który sprzedał diabłu duszę w zamian za wiedzę, tytułowy bohater dramatu J. W. Goethego. [przypis edytorski]

Faustyna [Starsza, właśc. Annia Galeria Faustina (ok. 100–140)] — żona cesarza [Antoninusa Piusa. Ich córka, także Faustyna, była żoną cesarza Marka Aureliusza; red. WL]. [przypis tłumacza]

faute de lecture (fr.) — błąd odczytania. [przypis edytorski]

faute de mieux (fr.) — w braku czegoś lepszego. [przypis edytorski]

faute de mieux (fr.) — z braku lepszego. [przypis edytorski]

Fautor utroqne (…) ludum — Horatius, Epistulae, I, 18, 66. [przypis tłumacza]

faux pas (fr.) — fałszywy krok; niezręczność. [przypis edytorski]

faux-pas (fr.) — fałszywy krok. [przypis edytorski]

faux pas (z fr.) — nietakt. [przypis edytorski]

favellar in punta di forchetta — rozprawiać na ostrzu noża (włoskie wyrażenie na określenie wyszukanej rozmowy). [przypis tłumacza]

Fawoni a. Fawoniusz (mit. rzym.) — bóg i uosobienie wiatru zachodniego i zachodniej strony świata, utożsamiany z gr. Zefirem; wiatr łagodny, zwiastujący wiosnę. [przypis edytorski]

Fawoni — nazwa wiosennego wiatru zachodniego (łac). [przypis redakcyjny]

Fawonius — wiosenny wiatr zachodni. [przypis edytorski]

Fawoniusz — łagodny wiatr zachodni, zw. też Zefirem. [przypis redakcyjny]

Fawoni własc. Fawoniusz (mit. rzym.) — wietrzyk wiosenny, odpowiednik gr. Zefira. [przypis edytorski]

fawor (daw.) — przychylność. [przypis edytorski]

fawor (daw.) — przywilej, względy. [przypis edytorski]

fawor (daw.) — wyróżnienie, łaska; przychylność, względy. [przypis edytorski]

fawor (daw.) — życzliwość, łaska. [przypis redakcyjny]

fawor (daw., z łac.) — przychylność. [przypis redakcyjny]

fawor (daw., z łac.) — przychylność; wyróżnienie, łaska; względy. [przypis edytorski]

fawory (lm) — ponęty. [przypis redakcyjny]

faworytalny (daw.) — ulubiony. [przypis edytorski]

faworyt (daw.) — pasmo zarostu pozostawione na policzku. [przypis edytorski]

faworyt Ludwika XVIII, który nie mógł odzyskać znaczenia — Decazes. [przypis tłumacza]

faworyt — pasmo zarostu pozostawione na policzku. [przypis edytorski]

faworyty — baczki, bokobrody. [przypis edytorski]

faworyty — baki; elegancko strzyżony zarost na policzkach (przy wygolonym podbródku). [przypis edytorski]

faworyty — bokobrody, baczki. [przypis edytorski]

faworyty (daw.) — baczki, bokobrody. [przypis edytorski]

faworyty (daw.) — baczki. [przypis edytorski]

faworyty — dziś: baczki, bokobrody. [przypis edytorski]

faworyty — obfite uwłosienie okalające twarz z obu stron; bokobrody. [przypis redakcyjny]

faworyty — pasma zarostu na policzkach. [przypis edytorski]

faworyty (przestarz.) — zarost pozostawiony na policzkach; bokobrody, baki. [przypis edytorski]

fawor (z łac., daw.) — przywilej, względy. [przypis redakcyjny]

fawor (z łac.: przychylność, życzliwość) — wyróżnienie. [przypis edytorski]

fax et tuba (łac.) — pochodnią i surmą. [przypis redakcyjny]

Faxinal dos indios de Catanduvas — nazwa terytorium oznaczająca: „obszary porosłe karłowatymi drzewkami i gęstymi krzakami” (tzw. faxinalem, faszyną) na terytorium Indian z Catanduvas. [przypis edytorski]

Faydit, Pierre-Valentin (1640–1709) — oratorianin, autor książki Télémachomanie (t.1 1700, t.2 1703), zawierającej krytykę dzieła Fenelona Przygody Telemaka. [przypis edytorski]

Fay, Léontine (1810–1876) — francuska aktorka komediowa; debiutowała w wieku pięciu lat, następnie podróżowała po Belgii i Francji jako „cudowne dziecko”, od 1820 występowała w paryskim teatrze Gymnase. [przypis edytorski]

Fazaelida — Φασαήλίς, dziś Ain el Fasaîl. [przypis tłumacza]

Faza pańska minęła dziesiątego lipca… — 10 lipca 1793 r. Danton został usunięty z Komitetu Ocalenia Publicznego, którego kierownictwo przeszło w ręce Robespierre'a. [przypis edytorski]

fazenda — plantacja brazylijska, szczególnie kawy. [przypis edytorski]

fazenda — plantacja. [przypis edytorski]

fazenda — posiadłość ziemska. [przypis edytorski]

fazendeiro (port.; lm: fazendeiros) — fazender, właściciel brazylijskiej plantacji (fazenda), zwłaszcza kawy. [przypis edytorski]

fazendeiros (port.) — rolnicy. [przypis edytorski]

fazender (z port. fazendeiro) — właściciel dóbr ziemskich, farmer. [przypis edytorski]

Fazis — ob. Rioni, główna rzeka zachodniej Gruzji, starożytnej Kolchidy. [przypis edytorski]

fazy — chodzi tutaj o trzy wyróżnione przez Kierkegaarda fazy rozwoju ludzkiej osobowości: estetyczną, etyczną i religijną. [przypis edytorski]

F… cz — Szmul Farbarowicz, ojciec autora. [przypis edytorski]

fécondité (fr.) — płodność. [przypis edytorski]

fécondité (fr.) — rozrodczość; płodność. [przypis edytorski]

fée blanche (fr.) — biała wróżka. [przypis edytorski]

fée (fr.) — czarodziejka, wróżka. [przypis edytorski]

(fr. fin) — fonetyczny zapis słowa: koniec; por. fin de siécle: koniec wieku (prąd w sztuce schyłku XIX stulecia). [przypis edytorski]