Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 450 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 116655 przypisów.
przódziej (gw.) — prędzej, wcześniej. [przypis edytorski]
przódziej — wcześniej; por. daw. wprzódy. [przypis edytorski]
przódziej — wcześniej. [przypis edytorski]
przódzi (gw.) — przedtem, wcześniej. [przypis edytorski]
przodek brać — tu: iść przodem. [przypis edytorski]
przodek (daw.) — pierwszeństwo. [przypis edytorski]
przodek (daw.) — tu: pierwszeństwo. [przypis edytorski]
przodek (starop.) — tu: przednia część (szaty). [przypis edytorski]
przodek — tu: przednia część wozu. [przypis edytorski]
przodki — daw. forma M.lm; dziś: przodkowie. [przypis edytorski]
przodkować — iść z przodu. [przypis edytorski]
przodkować — mieć pierwszeństwo, tu: rządzić. [przypis edytorski]
przodkować (starop.) — przodować. [przypis edytorski]
przodkowanie (daw.) — pierwszeństwo. [przypis edytorski]
przodkowy koń — koń zaprzężony na przedzie, przed dyszlem. [przypis edytorski]
przodowa izba (daw.) — pomieszczenie od frontu. [przypis edytorski]
przodownika chóru szarpią, jeżeli grają „Scyllę” — mityczna Scylla to potwór morski w postaci psa o sześciu pyskach i dwunastu przednich łapach, mieszkający pod skałą w morzu i ściągający żeglarzy ze statków. [przypis edytorski]
przodownik (daw.) — sierżant policji w przedwojennej Polsce. [przypis edytorski]
przody (gw.) — wprzódy, najpierw, wcześniej. [przypis edytorski]
prztyk — pstryczek. [przypis edytorski]
przybaczyć się (gw.) — przypomnieć się. [przypis edytorski]
przybieżać (daw.) — przybiec, przyjść. [przypis edytorski]
przybieżeć (daw.) — przybiec. [przypis edytorski]
przybieżeć (daw.) — przyjść, przybiec. [przypis edytorski]
przybijaczka — narzędzie tkackie do przybijania pasm. [przypis edytorski]
przybitka — kawałek tkaniny, papieru lub filcu wciskany do lufy daw. broni ładowanej odprzodowo w celu oddzielenia ładunku prochowego od pocisku oraz uszczelnienia lufy. [przypis edytorski]
przybór (daw.) — zestaw przedmiotów służących do czegoś; tu: ekwipunek, rynsztunek. [przypis edytorski]
przybór — strój, przebranie; w wojennym przyborze: w zbroi, z bronią; w wojskowym rynsztunku; w stroju stosownym na wojnę. [przypis edytorski]
przybór — tu: sprzęty, przybory a. ozdoby. [przypis edytorski]
przybory — daw. narzędzia do czegoś a. ozdoby, przybranie; tu przen.: metody, sposoby. [przypis edytorski]
przybory — dziś popr. forma N. lm: przyborami; przybory (tu daw.): ogół przedmiotów tworzących komplet, tu: składających się na rząd koński (osprzęt potrzebny do jazdy). [przypis edytorski]
przybory Montessori — zabawki edukacyjne, używane w wychowaniu systemem włoskiej lekarki i pedagożki Marii Motessori (1870–1952). [przypis edytorski]
przybory pancerne — elementy pancerza. [przypis edytorski]
Przyboś, Julian (1901–1970) — poeta, eseista, przedstawiciel awangardy; awangardową poetykę łączył z tematem pracy, a w późniejszym okresie — także z motywami wiejskimi. [przypis edytorski]
przybrana — tu: przebrana, upozorowana. [przypis edytorski]
przybycia urzędowej węgierskiej komisji — w 1910 Tatry należały do monarchii austro-węgierskiej. [przypis edytorski]
przybydź (starop. forma) — dziś: przybyć. [przypis edytorski]
Przybyłem z daleka — Orestes wychowywał się z dala od Argos, w odległej o ok. 200 km Fokidzie. [przypis edytorski]
przybylec — dziś: przybysz. [przypis edytorski]
przybylec — przybysz. [przypis edytorski]
przybyli odwiedzić brata — tj. pana domu, profosa Jeana Bonnot de Mably (1696–1729), którego synów uczył Rousseau (ks. VI). [przypis edytorski]
przybyliścież — czy przybyliście. [przypis edytorski]
przybyliśmy do Anglii z Ryszardem Zdobywcą — Sly myli królów ang., Wilhelma Zdobywcę (William the Conqueror, 1028–1087) i Ryszarda Lwie Serce (Richard the Lionheart, 1157–1199). [przypis edytorski]
Przybylski, Zygmunt (1856–1909) — komediopisarz, recenzent czasopism „Słowa” i „Wiek”, w latach 1894–1896 dyrektor teatru lwowskiego, a w l. 1896–1904 teatrzyku ogródkowego w Warszawie, znany z farsy Wicek i Wacek z 1896 roku. [przypis edytorski]
Przybylski, Zygmunt (1856–1909) — komediopisarz, recenzent „Słów” i „Wieku”, w latach 1894–1896 dyrektor teatru lwowskiego, a 1896–1904 teatrzyku ogródkowego w Warszawie, znany z farsy Wicek i Wacek z 1896 roku. [przypis edytorski]
Przybyszewski, Stanisław (1868–1927) — młodopolski pisarz, poeta i dramaturg. [przypis edytorski]
Przybyszewski, Stanisław (1868–1927) — pisarz, dramaturg, poeta, jeden z pierwszych ekspresjonistów w literaturze europejskiej, czołowy twórca Młodej Polski i jej estetycznego programu (Confiteor), redaktor krakowskiego „Życia”, skandalista, członek cyganerii krakowskiej. [przypis edytorski]
Przybyszewski, Stanisław (1868–1927) — pisarz, dramaturg, poeta, jeden z pierwszych ekspresjonistów w literaturze europejskiej, czołowy twórca Młodej Polski i jej estetycznego programu (Confiteor), redaktor krakowskiego „Życia”, skandalista, członek cyganerii krakowskiej. Jego płomienne manifesty, twórczość i styl życia przyniosły mu szeroką popularność. Postać ważna także dla literatury niemieckiej, dzięki pisanym w młodości poematom prozą, później przetłumaczonych na polski. [przypis edytorski]
Przybyszewski, Stanisław (1868–1927) — pisarz, dramaturg, poeta, jeden z pierwszych ekspresjonistów w literaturze europejskiej, czołowy twórca Młodej Polski i jej estetycznego programu (Confiteor), redaktor krakowskiego „Życia”, skandalista, członek cyganerii krakowskiej. Jego płomienne manifesty, twórczość i styl życia przyniosły mu szeroką popularność. [przypis edytorski]
Przybyszewski, Stanisław (1868–1927) — pisarz, dramaturg, poeta, twórca manifestu Młodej Polski (Confiteor), jeden z pierwszych ekspresjonistów w literaturze europejskiej, skandalista, członek cyganerii krakowskiej, redaktor krakowskiego „Życia”, artystyczny przywódca Młodej Polski; pisał m.in.: powieści (Dzieci szatana, Homo sapiens), dramaty (Śnieg, Matka), poematy prozą, eseje, wspomnienia; postać ważna także dla literatury niemieckiej dzięki pisanym w młodości poematom prozą, później przetłumaczonym na język polski. [przypis edytorski]
Przybyszewski, Stanisław (1868–1927) — pisarz, dramaturg, poeta, twórca manifestu Młodej Polski (Confiteor), jeden z pierwszych ekspresjonistów w literaturze europejskiej, skandalista, członek cyganerii krakowskiej, redaktor krakowskiego „Życia”, artystyczny przywódca Młodej Polski. Pisał m.in.: powieści (Dzieci szatana, Homo sapiens), dramaty (Śnieg, Matka), poematy prozą, eseje, wspomnienia. [przypis edytorski]
Przybyszewski, Stanisław (1868–1927) — pisarz, dramaturg, poeta, twórca manifestu Młodej Polski (Confiteor), jeden z pierwszych ekspresjonistów w literaturze europejskiej, skandalista, członek cyganerii krakowskiej, redaktor krakowskiego „Życia”, artystyczny przywódca Młodej Polski; pisał m.in.: powieści (Dzieci szatana, Homo sapiens), dramaty (Śnieg, Matka), poematy prozą, eseje, wspomnienia; postać ważna także dla literatury niemieckiej, dzięki pisanym w młodości poematom prozą, później przetłumaczonych na polski. [przypis edytorski]
Przybyszewski, Stanisław (1868–1927) — poeta, dramaturg i skandalista, redaktor krakowskiego pisma „Życie”. Postać ważna także dla literatury niemieckiej, dzięki pisanym w młodości poematom prozą, później przetłumaczonych na polski. [przypis edytorski]
Przybyszewski, Stanisław Feliks (1868–1927) — pisarz, dziennikarz, ekspresjonista i dekadent, czołowy twórca Młodej Polski i jej estetycznego programu — Confiteor z 1899; redagował „Życie” i „Zdrój”. [przypis edytorski]
Przybyszewski, Stanisław Feliks (1868–1927) — poeta, dramaturg i skandalista, redaktor krakowskiego pisma „Życie”. Postać ważna także dla literatury niemieckiej, dzięki pisanym w młodości poematom prozą, później przetłumaczonych na polski. [przypis edytorski]
[przybytek] świętych — w oryginale niem. Selige: błogosławiony. [przypis edytorski]
przybytek — tu: zysk. [przypis edytorski]
przyćmić (daw.) — przygasić. [przypis edytorski]
przyćwiekowany — przygwożdżony. [przypis edytorski]
przy całkowitym utrzymaniu — tu: oprócz całkowitego utrzymania. [przypis edytorski]
przycapić — niespodziewanie złapać, schwycić. [przypis edytorski]
przycapić — ucapić; złapać. [przypis edytorski]
przychadzają (starop. forma) — dziś 3 os.lm: przychodzą. [przypis edytorski]
przychęcać (starop.) — nęcić, przynęcać; wabić. [przypis edytorski]
przychęcać (starop.) — zachęcać. [przypis edytorski]
przychęcony (starop.) — zachęcony. [przypis edytorski]
przychlebne — przypochlebne, pochlebiające, komplementujące. [przypis edytorski]
przychlebnie — dziś: przypochlebnie. [przypis edytorski]
przychlibny (gw.) — przymilny, przyjemny. [przypis edytorski]
przychówek — potomstwo. [przypis edytorski]
przychodnia nie zasmęcisz, ani złupisz, boście i wy w ziemi egipskiej przychodniami byli. — 2. Mojż. 22, 21. [przypis edytorski]
Przychodzą na świat dwie córki… — pierwsza córka Marii i Pierre'a Curie, Irène, przyszła laureatka nagrody Nobla w dziedzinie chemii, przyszła na świat 12 września 1897, rok przed odkryciem polonu i radu. Drugą córkę, która zmarła po porodzie, Maria urodziła w sierpniu 1903, czyli 5 lat po słynnych odkryciach. Trzecią córką, Ewę, urodziła 6 grudnia 1904, po otrzymaniu pierwszej Nagrody Nobla. [przypis edytorski]
przychodzić (daw.) — przechodzić, tj. przewyższać. [przypis edytorski]
przychodzić do wniosku (daw.) — dziś: dochodzić do wniosku. [przypis edytorski]
przychodzień — ten, kto przyszedł, wędrowiec, gość. [przypis edytorski]
przychodziszli (daw.) — konstrukcja z partykułą -li w funkcji wzmacniającej i pytającej; znaczenie: czy przychodzisz. [przypis edytorski]
przychodzi z papierem jak krzywoprzysięzca — skazanym za krzywoprzysięstwo wieszano na piersi papier z opisem ich przestępstwa. [przypis edytorski]
przychwałka — dziś: pochwała. [przypis edytorski]
przychwalił — dziś: pochwalił. [przypis edytorski]
przychwyciło — dziś raczej: pochwyciło, uchwyciło. [przypis edytorski]
przychynąć — przysunąć, przybliżyć, przyłożyć do czegoś. [przypis edytorski]
przyciągnęli pięciuset rycerzy — dziś popr.: przyciągnęło pięciuset rycerzy. [przypis edytorski]
przycieś — drewniana podstawa, na której wspiera się ściana. [przypis edytorski]
przycieś — drewniana podstawa ściany. [przypis edytorski]
przycieś (gw.) — podstawa wykonana z belek, na której opiera się ściana domu. [przypis edytorski]
przycieś — podstawa z odpowiednio spojonych belek, na której opiera się ściana domu. [przypis edytorski]
przycieś — w budownictwie drewnianym: podstawa z odpowiednio spojonych belek, na której opiera się ściana domu. [przypis edytorski]
przyciesię a. przycieś — podstawa z belek, na której opiera się ściana. [przypis edytorski]
przyciesie a. przycieś — w budownictwie: podstawa z odpowiednio spojonych belek, na której opiera się ściana domu. [przypis edytorski]
przyciesie — dolna belka ściany; przenośnie: podstawy budynku. [przypis edytorski]
przyciśniony (daw.) — dziś: przyciśnięty. [przypis edytorski]
przyciśniony (daw. forma) — dziś: przyciśnięty. [przypis edytorski]
przyciśniony (starop. forma) — przyciśnięty; tu: poddany naciskowi. [przypis edytorski]
przycisk sześćkrotnie wznawiają — mają sześć długich sylab. [przypis edytorski]
przycisk — tu: akcent. [przypis edytorski]
przycisk — tu: przycisk do papieru, ciężki, zwykle ozdobny przedmiot, służący do przytrzymywania leżących luzem papierów. [przypis edytorski]
przycupła — dziś popr.: przycupnęła. [przypis edytorski]
przycupły — dziś popr.: przycupnęły. [przypis edytorski]
przycytować (z łac. cito) — przytoczyć. [przypis edytorski]
przyczajon — dziś: przyczajony. [przypis edytorski]