Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 477 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | chemiczny | chiński | czeski | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 10994 przypisów.

krętoruny (daw.) — o kręconych włosach. [przypis edytorski]

krętowłosy bożek leśny — satyr, jedna z istot wchodzących w skład orszaku Dionizosa, greckiego boga wina i dzikiej natury; satyrowie byli przedstawiani jako ludzie ze zmierzwionymi włosami, z koźlimi nogami i uszami, kojarzono ich z pożądaniem i lubieżnością. [przypis edytorski]

kreatura (daw., z łac.) — osoba zawdzięczająca swoją pozycję komuś wpływowemu, wykreowana przez kogoś. [przypis edytorski]

kreatura (daw., z łac.) — osoba zawdzięczająca swoją pozycję komuś wpływowemu, wykreowana przez kogoś. [przypis edytorski]

kreatura — tu daw., z łac. creatura: stworzenie, istota; dziś: osoba podła, budząca wstręt swoim postępowaniem. [przypis edytorski]

kreatura — tu: osoba budząca wstręt i obrzydzenie. [przypis edytorski]

kreca — świerzb, typowa choroba oświęcimska. [przypis edytorski]

Krechowiecki, Adam (1850–1919) — polski pisarz, krytyk, redaktor. Twórca rozpraw naukowych o Kraszewskim i Mickiewiczu. [przypis edytorski]

Kreci — tj. Kreteńczycy. [przypis edytorski]

Kreczetnikow, Michaił Nikitycz (1729–1793) — generał-lejtnant wojsk rosyjskich; walczył pod Barem na tydzień przed jego zdobyciem przez wojska pod dowództwem Stiepana Fiodorowicza Apraksina. [przypis edytorski]

Kreczetnikow, Piotr Nikitycz (1727–1800) — generał rosyjski, dowódca korpusu interwencyjnego tłumiącego konfederację barską. [przypis edytorski]

kreda (daw., pot.) — kredyt. [przypis edytorski]

kreda (geol.) — ostatni, najpóźniejszy okres ery mezozoicznej, ok. 145–66 mln lat temu. [przypis edytorski]

kreda, jura, trias (geol.) — okresy ery mezozoicznej. [przypis edytorski]

kredenca (daw., z wł.) — usługa. [przypis redakcyjny]

kredenc (daw.) — pierwsza usługa (przy stole). [przypis redakcyjny]

kredencerz (daw.) — służący opiekujący się kredensem, tj. zastawą stołową, odpowiedzialny za podawanie do stołu. [przypis edytorski]

kredencerz — sługa, nakrywający do stołu i podający kielichy. [przypis redakcyjny]

kredencerz — służący odpowiedzialny za zaopatrzenie w produkty spożywcze. [przypis edytorski]

kredencerz — służący zajmujący się zastawą i podawaniem do stołu. [przypis edytorski]

kredencować (daw.) — wychodzić naprzód, wybiegać ze służbą. [przypis redakcyjny]

kredencować (daw.) — zaczynać. [przypis redakcyjny]

kredencować — służyć (jako pierwsi). [przypis redakcyjny]

kredensarz — dziś: kredencerz. [przypis edytorski]

kredens (daw.) — pomieszczenie przeznaczone do przechowywania zastawy stołowej oraz dla służby podającej do stołu. [przypis edytorski]

kredens (daw.) — służba stołowa, pełnienie obowiązków związanych z podawaniem do stołu w pałacach i dworach. [przypis edytorski]

kredens (daw.) — tu: naczynia, zastawa stołowa. [przypis edytorski]

kredens — naczynia, tj. kubki, kielichy, talerze, miski, często bardzo bogato zdobione. [przypis redakcyjny]

kredens — naczynia, tj. kubki, kielichy, talerze, misy, często bardzo bogato zdobione. [przypis redakcyjny]

kredensować — szynkować, przelewać (krew), być wzorem, przewodniczyć. [przypis redakcyjny]

kredensowy chłopak (daw.) — służący, odpowiedzialny za porządek w zastawie stołowej. [przypis edytorski]

kredens — tu: listy uwierzytelniające, pełnomocnictwa. [przypis redakcyjny]

kredo a. credo (z łac. credo: wierzę) — wyznanie wiary, tekst odmawiany w liturgii katolickiej w niedziele i święta; Piłat w kredzie — mowa o fragmencie wyznania wiary, gdzie mówi się o Jezusie Chrystusie, że został „umęczon pod Ponckim Piłatem”, tj. był sądzony i skazany na tortury i śmierć przez rzymskiego prefekta Poncjusza Piłata. Poza Bogiem Ojcem, Duchem Św., Jezusem i jego matką Maryją, Poncjusz Piłat jest jedyną osobą wymienioną z imienia w tekście Credo. [przypis edytorski]

kredyt (daw.) — tu: zaufanie. [przypis edytorski]

kredyt (daw.) — wiarygodność; tu: szacunek, poważanie. [przypis edytorski]

kredytorami — wierzycielami; wyd. lwów, ma: opiekunami a kredytorami. [przypis redakcyjny]

kredytor (daw.) — wierzyciel. [przypis edytorski]

kredytor — wierzyciel. [przypis edytorski]

kredytować (z łac. credo: wierzę, ufam) — tu: dawać wiarę, uważać za prawdę. [przypis edytorski]

kredyt — pewność, zaufanie. [przypis redakcyjny]

kredyt — tu: wiara, wiarygodność. [przypis redakcyjny]

kreisenden Stühlen — Gebärstühlen. [przypis edytorski]

Kreishauptmann (niem.) — odpowiednik polskiego starosty. [przypis edytorski]

kreiskomiser, popr. Kreiskommissar (niem.) — komisarz okręgowy. [przypis edytorski]

kreißen — gebären. [przypis edytorski]

kreizas — iš audinio ar popieriaus iškarpytas dantytas papuošalas, pinikai. [przypis edytorski]

Krejczy — nazwisko to nosiło (lub nosi) wielu wybitnych Czechów, w czasach powstawania Fabryki Absolutu mogli to być m.in.: František Krejčí (1858–1934), psycholog, filozof i polityk; František Václav Krejčí (1867–1941), pisarz, dziennikarz i polityk; Jan Krejčí (1868–1942), językoznawca, rektor uniwersytetu Masaryka. [przypis edytorski]

kremaster — mięsień w męskich narządach rozrodczych. [przypis tłumacza]

krement (z łac. crementum: przyrost, narastanie) — prawdopodobnie chodzi o akcent wyrazowy. [przypis redakcyjny]

Kremer, Józef (1806–1875) — polski filozof, estetyk, encyklopedysta i historyk sztuki. [przypis edytorski]

Kremer, Karol (1812-1860) — architekt krakowski. [przypis edytorski]

Kremer, Tadeusz (1883–1947) — polonista, profesor jednego z gimnazjów krakowskich; pochodził z zasłużonej dla nauki rodziny Kremerów, spokrewnionej w trzecim pokoleniu z Lucjanem Rydlem. [przypis edytorski]

kremliński — przen. moskiewski, rosyjski. [przypis edytorski]

Kreml — warowny zamek władców Rosji w Moskwie. [przypis edytorski]

Kremona — Κρέμωνα, miasto w Galii Cisalpińskiej, nad rzeką Po [ob. Pad]. [przypis tłumacza]

kremo — w gwarze obozowej krematorium. [przypis edytorski]

Krempa, Franciszek (1853–1935) — działacz ludowy, wójt Padwi, poseł do galicyjskiego Sejmu Krajowego, austriackiej Rady Państwa oraz Sejmu Ustawodawczego i Sejmu RP, znany z dużej liczby interpelacji, głównie dotyczących jego okręgu wyborczego; jeden z organizatorów Republiki Tarnobrzeskiej (1918). [przypis edytorski]

Kremucjuszowi Kordusowi, oskarżonemu (…) — Tacyt, Roczniki, XV, 34. [przypis tłumacza]

krenelaż (z fr.) — blanki, zębate zwieńczenie murów obronnych, stanowiące osłonę dla obrońców. [przypis edytorski]

krenica — krynica; źródło. [przypis edytorski]

krenkšti — kosėti šalinant skreplius ar ką kitą iš gerklės. [przypis edytorski]

kreolina — silny środek odkażający, stosowany w weterynarii. [przypis edytorski]

Kreolka, Kreol — w Ameryce Łacińskiej i na południu USA potomek europejskich kolonizatorów i emigrantów. [przypis edytorski]

Kreolka — pierwotnie: potomkini europejskich kolonizatorów (hiszpańskich, portugalskich lub francuskich) urodzona w Ameryce Łacińskiej (tu: na Wyspach Kanaryjskich) i traktująca ziemie, na których mieszka, jako swoją ziemię rodzinną; później: urodzona w regionie kolonialnym kobieta pochodzenia europejsko-tubylczego. [przypis edytorski]

Kreolka — potomkini białych kolonizatorów (hiszp., port. a. fr.) w Ameryce Łacińskiej. [przypis edytorski]

Kreol — urodzony w Ameryce Łacińskiej potomek europejskich kolonizatorów. [przypis edytorski]

Kreon — król Teb, odgrywał rolę w tragedii Labdakidów; mit tebański opracowali wszyscy trzej wielcy tragicy. [przypis tłumacza]

Kreont — brat żony Edypa, po upadku jego został królem Teb. [przypis redakcyjny]

kreozot — składnik smoły drzewnej: oleista ciecz o charakterystycznym zapachu, będąca produktem suchej destylacji drewna. [przypis edytorski]

kreozot — substancja dezynfekująca pozyskiwana ze smoły z drewna bukowego. [przypis edytorski]

kreozot — substancja dezynfekująca pozyskiwana ze smoły z drewna. [przypis edytorski]

krepa (daw.) — czarna tkanina wykorzystywana w ubiorze osób i do wystroju miejsc z okazji pogrzebu i żałoby. [przypis edytorski]

krepa — matowa tkanina o lekko pomarszczonej powierzchni a. ogólnie materiał czarny: nazwa dotyczy noszonego jako oznaka żałoby czarnego ubrania (względnie czarnej opaski), jak też materiału, z którego się je wykonuje. [przypis edytorski]

krepa — rodzaj tkaniny o lekko pomarszczonej fakturze, kojarzonej z żałobą. [przypis edytorski]

krepa — tkanina o lekko pomarszczonej fakturze, kojarzona z żałobą. [przypis edytorski]

krepa — tkanina z silnie skręconej przędzy, drobnoziarnista i matowa. [przypis edytorski]

krepa — tu: czarna, żałobna tkanina. [przypis edytorski]

krepa — ubranie żałobne, czarna opaska lub czarne ubranie. [przypis edytorski]

krepa (z fr.) — włos kręcony, ozdoba kędzierzawa. [przypis redakcyjny]