Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 8938 przypisów.
singulare (łac.) — pojedyncze; prywatne. [przypis edytorski]
singularis (łac.) — liczba pojedyncza. [przypis edytorski]
singularis (łac.) — szczególnie. [przypis edytorski]
Singularis sum ego donc transeam (łac.) — Ps 140. [przypis tłumacza]
Singulariter, nominativo hic, haec, hoc (łac.) — liczba pojedyncza w mianowniku: ten, ta, to. [przypis edytorski]
Singuli canonici boni viri, sed capitula mola bestia (łac.) — Pojedynczy kanonicy to dobrzy mężowie, lecz kapituła to zła bestia (parafraza łacińskiej sentencji mówiącej oryginalnie o senatorach i senacie). [przypis edytorski]
Sinistras (…) distringunt (łac.) — „Dobywając miecza, owijają wraz lewą rękę płaszczem” (Iulius Caesar, De Bello Civili, IV, 75; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Si nollet Deus pessimas ac nefarias… (łac.) — Gdyby Bóg nie chciał, aby zbrodnie istniały, bez wątpienia jednym skinieniem zgładziłby je z powierzchni ziemi; któż bowiem z nas zdoła się oprzeć boskiej wszechmocy? W jakiż sposób ludzie popełniają zbrodnie wbrew woli Boga, skoro Bóg daje im siły do tego? Co więcej, jeżeli człowiek grzeszy wbrew woli Boga, jest wyższy od niego, gdyż opiera mu się i zwycięża. Stąd wniosek, że Bóg pragnie świat mieć takim, jakim jest; gdyby zapragnął lepszego, miałby lepszy. [przypis tłumacza]
si non fecissem (łac.) — J 2, 11: „Gdybym nie był uczynił”. [przypis tłumacza]
Si nunc primum (…) gentes (łac.) — „Gdyby się po raz pierwszy te cuda zjawiły/ Znienacka albo gdyby nagle je postawić/ Przed oczy śmiertelnika, nic by dlań nie było/ Cudowniejszego, ani nie śmiałyby ludy/ Zamarzyć o czymś jeszcze wspanialszym w naturze!” (Lucretius, De rerum natura, II, 1032; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Si oblitus fuero tui, Jerusalem […] adhaereat lingua mea faucibus meis (łac.) — Jeżeli zapomnę o tobie, Jeruzalem, niech mi język przyschnie do podniebienia (Ps 136, 5–6, w tłumaczeniu Wulgaty). [przypis edytorski]
si omnes consentiunt, ego non dissentio (łac.) — skoro wszyscy się zgadzają, ja się nie sprzeciwiam. [przypis edytorski]
si potest ferii (łac.) — jeśli być może. [przypis redakcyjny]
Si quando turpe sit, tamen est non turpe quum id a multitudine laudetur (łac.) — Cic. de Fin. II, 15; cyt u Montaigne, Próby II, 16. „Choćby co było kiedy haniebne, nie jest haniebne jeśli zyskuje poklask u ogółu”. [przypis tłumacza]
Si quid Socrates (…) assequebantur (łac.) — „Jeżeli Sokrates lub Aristipos popełnili co przeciw obyczajności i przyjętym zasadom, nie sądź, że i tobie to wolno. Wielkimi i boskimi przymiotami okupili tę swobodę” (Cicero, De officiis, I, 41; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
sisto activitatem (łac.) — wstrzymuję czynność (sejmu). Formuła zrywania sejmu na mocy liberum veto. [przypis edytorski]
sistrum (wym. s-istrum; łac., lm: sistra) — starożytny egipski instrument muzyczny, rodzaj metalowej grzechotki, używany przede wszystkim w kulcie Izydy. [przypis edytorski]
si succiderit, de genu pugnat (łac.) — „Jeżeli padnie, na kolanach walczy” (Seneca, De provid. 2; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
sit fas aut nefas (łac.) — niech to będzie godziwe lub niegodziwe. [przypis edytorski]
sitio (łac.) — pragnę; jestem spragniony. [przypis edytorski]
Sit (…) maior (łac.) — „Dopóki żyw był Katon, przerastał Cezara” (Martialis, Epigrammata, VI, 32; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Sit tibi terra levis (łac.) — niech ci ziemia lekką będzie. [przypis redakcyjny]
Si tu es Christus, dic nobis (łac.) — J 10, 24: „Jeśliś jest Chrystusem, powiedz nam”. [przypis tłumacza]
si tu non vis dare, presta, quaesumus (łac.) — jeśli nie chcesz dać, pożycz przynajmniej, prosimy. [przypis tłumacza]
sit venia verbo (łac.) — jeśli się tak wolno wyrazić; jeśli tak można powiedzieć. [przypis edytorski]
sit venia verbo (łac.) — niech mi będzie wolno powiedzieć. [przypis edytorski]
sit venia verbo (łac.) — niech mi wolno będzie powiedzieć. [przypis edytorski]
sit venia verbo (łac.) — za pozwoleniem. [przypis edytorski]
sive (łac.) — czyli. [przypis redakcyjny]
Si ventri (…) maius (łac.) — „Jeśli masz zdrów żołądek i lędźwie, i nogi,/ To i cóż ci dać mogą by skarby królewskie?” (Horatius, Epistulae, I, 2, 5; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Si veritatem loquor, cur me caedis (łac.) — Jeżeli prawdę mówię, czemu mnie bijesz (parafraza cytatu z Ewangelii, J. 18,23). [przypis redakcyjny]
si virtus profligatur, omnia pereunt (łac.) — jeśli cnotę pognębiają, wszystko ginie. [przypis redakcyjny]
si vis pacem, para bellum (łac.) — jeśli chcesz pokoju, gotuj wojnę. [przypis edytorski]
Si volumus (łac.) — Iz 1, 19. [przypis tłumacza]
skandować (z łac.) — recytować wiersze z wyraźnym zaznaczaniem ich rytmu, akcentów i długości głosek. [przypis edytorski]
skaptować (z łac.) — pozyskać, zjednać. [przypis edytorski]
skonfundować się (z łac.) — zmieszać się, stropić się. [przypis redakcyjny]
skonfundować (z łac.) — zbić z tropu, zawstydzić. [przypis edytorski]
skonfundowany (daw., z łac.) — zbity z tropu, zawstydzony. [przypis edytorski]
skonfundowany (daw., z łac.) — zmieszany, zakłopotany; zawstydzony. [przypis edytorski]
skoniurowany (łac.) — sprzysiężony. [przypis redakcyjny]
skonstatować (z łac.) — stwierdzić. [przypis edytorski]
skonwinkować (z łac.) — przekonać. [przypis redakcyjny]
skonwinkować (z łac.) — przekonać, zjednać. [przypis redakcyjny]
skribus (z łac.) — pisarz (tj. urzędnik zajmujący się dokumentacją). [przypis edytorski]
skrupuły (z łac.) — wyrzuty sumienia, wątpliwości. [przypis edytorski]
skrybent (daw., łac.) — piszący, pisarz. [przypis edytorski]
skud (wł. scudo, z łac. scutum: tarcza) — daw. złota lub srebrna moneta używana we Włoszech. [przypis edytorski]
skud (wł., z łac. scutum: tarcza) — daw. złota lub srebrna moneta z wizerunkiem tarczy, bita we Włoszech; lir liczył sobie dwadzieścia skudów. [przypis edytorski]
skulptor (z łac.) — rzeźbiarz. [przypis edytorski]
skulptowany (z łac.) — rzeźbiony. [przypis edytorski]
Slavus (łac.) — Słowianin; sclavus (łac.): niewolnik; podobne skojarzenia etymologiczne można znaleźć m.in. w wykładach paryskich Adama Mickiewicza. [przypis edytorski]
snadnie (łac.) — łatwo. [przypis edytorski]
Socia doloris (łac.) — towarzyszka cierpienia. [przypis edytorski]
socia (łac.) — pomoc. [przypis redakcyjny]
socius doloris (łac.) — towarzysz cierpienia. [przypis edytorski]
socjusz (daw., z łac. socius) — sprzymierzeniec, towarzysz, kompan. [przypis edytorski]
socjusz (daw., z łac. socius) — sprzymierzeniec, wspólnik, towarzysz. [przypis edytorski]
socjusz (daw., z łac.) — towarzysz, kompan. [przypis edytorski]
socjusz (z łac. socius) — towarzysz. [przypis edytorski]
socjusz (z łac. socius) — towarzysz, wspólnik, kolega, kompan, sprzymierzeniec. [przypis edytorski]
socjusz (z łac. socius) — towarzysz, wspólnik. [przypis edytorski]
socjusz (z łac.) — towarzysz. [przypis edytorski]
sodalicja (z łac.) — katolickie stowarzyszenie religijne skupiające osoby świeckie. [przypis edytorski]
solacium (z łac.) — pociecha. [przypis edytorski]
solenniter (łac.) — uroczyście. [przypis edytorski]
solenniter (łac.) — usilnie. [przypis redakcyjny]
solenniter super Romanorum perniciem (łac.) — uroczyście zgubę Rzymian. [przypis redakcyjny]
solipsyzm (filoz., z łac. solus ipse: ja sam) — stanowisko filozoficzne, według którego bezsprzecznie istnieje tylko jeden podmiot i przedmiot: własny poznający umysł („ja”), natomiast rzeczywistość: inni ludzie, rzeczy itd., są wytworami umysłu, zespołami subiektywnych wrażeń. [przypis edytorski]
solipsyzm (z łac. solus ipse: ja sam) — stanowisko filozoficzne, według którego istnieje tylko „ja” poznające; względnie, w wersji mniej radykalnej: tylko istnienie własnego „ja” można ponad wszelką wątpliwość udowodnić. [przypis edytorski]
solitudo (łac.) — samotność. [przypis edytorski]
soluta sessio ad cras (łac.) — odroczono posiedzenie do jutra. [przypis redakcyjny]
soluta sessione (łac.) — po zamknięciu posiedzenia. [przypis redakcyjny]
solutionem continuitatis (łac.) — forma Acc. sing. (B.lp): rozwiązanie trwałe (ciągłe); w chirurgii określenie stosowane na określenie rozcięcia tkanek. [przypis edytorski]
solvitur (łac.) — rozwiązana, zakończona (sesja sądu do oznaczonego czasu). [przypis edytorski]
Sommia (…) Thessala (łac.) — „Śniarstwo, czary magików, cuda, prorokinie,/ Upiory, nocne duchy i wiedźmy tesalskie” (Horatius, Epistulae, II, 2, 208; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
somnabulka (z łac.) — lunatyczka. [przypis redakcyjny]
somnia vigilantium (łac.) — sny głodnego; por. Iz 29:8. [przypis edytorski]
Somnium Scipionis (łac.) — Sen Scypiona, fragment szóstej księgi De Re Publica Cycerona, przedstawiający wizję zaświatów. [przypis edytorski]
Somnum suum (łac.) — Ps 75, 5: „Swój sen”. [przypis tłumacza]
sonat anagrammatice (łac.) — brzmi przez przestawienie liter (Michael). [przypis redakcyjny]
sortem (łac.) — cząstkę. [przypis redakcyjny]
sotto voce (łac.) — podniesionym głosem. [przypis edytorski]
spacyfikować (z łac. pacificatio: przywracanie spokoju, od: pax, pacis: pokój) — przywrócić spokój, uspokoić. [przypis edytorski]
sparsim (łac.) — osobno, oddzielnie. [przypis redakcyjny]
sparsim (łac.) — osobno. [przypis redakcyjny]
sparteni, właśc. sparteini (łac.) — sparteina, substancja roślinna stosowana przy chorobach serca. [przypis edytorski]
specialiter (łac.) — osobliwie. [przypis redakcyjny]
specialiter (łac.) — szczególnie. [przypis redakcyjny]
specialiter (łac.) — w szczególności. [przypis redakcyjny]
species facti (łac.) — stan naprawy. [przypis edytorski]
species (łac.) — kształty. [przypis redakcyjny]
species (łac.) — rodzaj, gatunek. [przypis edytorski]
spectaculum (łac.) — widowisko. [przypis redakcyjny]
spectra (łac.) — zjawy. [przypis redakcyjny]
spectrum (łac.) — zjawisko, widziadło. [przypis redakcyjny]
Speculum magiae albae (łac.) — zwierciadło białej magii, tytuł książki. [przypis autorski]
Speculum Saxonum (łac.) — Zwierciadło Sasów (a. saskie); średniowieczny spis prawa zwyczajowego Saksonii, obejmujący przepisy prawa ziemskiego, karnego, procesowego i prywatnego, elementy prawa kanonicznego i prawa lennego; stało się podstawą prawa miejskiego na Węgrzech, w Czechach i Polsce; w 1506 r. wydrukowane w tłumaczeniu na polski w Statucie Łaskiego, w 1535 r. decyzją króla Zygmunta Starego stało się prawem obowiązującym w sądach miejskich i wiejskich. [przypis edytorski]
specyfik (z łac. specificus: swoisty) — tu: specyficzna, swoista cecha. [przypis edytorski]
spektator (z łac. a. z fr.) — widz. [przypis edytorski]
