Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | filozoficzny | fizyka | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | staropolskie | szwedzki | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | żeglarskie

Według języka: wszystkie | English | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 11089 przypisów.

stolica biskupia świętego Marcina — św. Marcin był w IV w. biskupem w Tours. [przypis edytorski]

stolica Boża i Barankowa — por. Ap 22, 3 (w nowszych tłumaczeniach: tron Boga i Baranka). [przypis edytorski]

stolice (starop. forma) — dziś Msc.lp: [w] stolicy. [przypis edytorski]

stolic — Lwów był wówczas stolicą województwa ruskiego. [przypis edytorski]

stolic przedniejszych królestwa — tj. Wrocławia, Krakowa i Sandomierza. [przypis edytorski]

stolika, przy którym ja, H., siedzę — odniesienie do szkicu umieszczonego w źródle. [przypis edytorski]

stolnica (daw.) — blat stołu. [przypis edytorski]

stolnikowa — żona stolnika, dawnego tytularnego urzędnika ziemskiego (jego tytuł pochodził z czasów średniowiecza, kiedy dworski stolnik miał obowiązek zajmowania się stołem królewskim). [przypis edytorski]

stolnik — urzędnik dworski opiekujący się kuchnią. [przypis edytorski]

stonas (lenk.) — visuomenės sluoksnis pagal kilmę. [przypis edytorski]

Stonehenge — budowla z wielkich głazów ustawionych w kręgu, pochodząca z epoki neolitu i brązu, znajdująca się w płd. Anglii. [przypis edytorski]

Stones of Venice — trzytomowy traktat o sztuce i architekturze weneckiej autorstwa angielskiego historyka sztuki Johna Ruskina, opublikowany po raz pierwszy w latach 1851–1853. [przypis edytorski]

stonia (lenk.) — arklių tvartas, arklidė. [przypis edytorski]

„Sto nowych nowel” (fr. Cent nouvelles nouvelles) — zbiór stu opowiadań, wzorowany na Dekameronie Boccaccia. Powstał w 1462 r. na dworze i z inspiracji księcia Burgundii, Filipa III Dobrego, autorstwo pozostaje przedmiotem sporu. [przypis edytorski]

stooki strażnik pawi — Argos (gr. Ἄργος, łac. Argus), w mit. gr. olbrzym o stu wiecznie czuwających oczach, postawiony przez Herę na straży jałówki, w którą została zamieniona nimfa Io, z którą miał miejsce Zeus. Ostatecznie Argos został przechytrzony przez Zeusa: w celu wykradzenia kochanki gromowładny wysłał boga kupców i złodziei, Hermesa, ten uśpił Argosa grą na flecie, a następnie odciął strażnikowi głowę. Hera przeniosła oczy Argosa na ogon poświęconego tej bogini ptaka, pawia. [przypis edytorski]

stopa (ang. foot, lm feet) — ang. miara długości, dziś ok. 30,48 cm (daw. w Europie 27–35 cm). Sześć stóp to ok. 180-190 cm; w XIX i na początku XX w., zwłaszcza w trudnych warunkach północnych, ludzie rzadko osiągali tak wysoki wzrost. [przypis edytorski]

stopa — anglosaska jednostka długości, ok. 30 cm. [przypis edytorski]

stopa — anglosaska miara długości wynosząca ok. 30,5 cm; 40 stóp to ok. 12 m. [przypis edytorski]

stopa — anglosaska miara długości wynosząca ok. 30,5 cm; 74 stopy to ok. 22,55 m. [przypis edytorski]

stopa — anglosaska miara długości wynosząca ok. 30,5 cm; sześć stóp to ok. 180 cm. [przypis edytorski]

stopa — anglosaska miara długości wynosząca ok. 30 cm. [przypis edytorski]

stopa — ang. miara długości wynosząca ok. 30,5 cm; sześć stóp to ok. 180. [przypis edytorski]

stopa — daw. bryt. jednostka długości, mierząca 0,3048 m i dzieląca się na 12 cali. [przypis edytorski]

stopa — daw. miara długości, niecałe 30 cm. Mężczyźni mierzący ponad 6 stóp, tj. więcej niż 180 cm, należeli dawniej do rzadkości. [przypis edytorski]

stopa — daw. miara długości, ok. 30 cm. [przypis edytorski]

stopa — daw. miara długości, równa ok. 30,5 cm. [przypis edytorski]

stopa — dawna jednostka długości, równa ok. 30 cm; 11.000 stóp to ok. 3,3 km. [przypis edytorski]

stopa — dawna miara długości, niecałe 30 cm. [przypis edytorski]

stopa — dawna miara długości, nieco ponad 30 cm. [przypis edytorski]

stopa — dawna miara długości, ok. 30 centymetrów. [przypis edytorski]

stopa — dawna miara długości; stopa brytyjska liczyła 12 cali, tj. 30,48 cm; sześć stóp bez jednego lub dwóch cali to ok. 178–180 cm. [przypis edytorski]

stopa — jednostka miary długości; ok. 30,5 cm. [przypis edytorski]

stopa — jednostka miary długości, równa ok. 30,48 cm. [przypis edytorski]

stopa — jednostka miary długości, równa ok. 30 cm. [przypis edytorski]

stopa — miara długości, równa ok. 30,5 cm. [przypis edytorski]

stopa — miara długości w krajach anglosaskich, równa ok. 30 cm. [przypis edytorski]

stopa — najmniejsza jednostka miary rytmicznej wiersza, w wersyfikacji antycznej: określony układ sylab długich i krótkich. [przypis edytorski]

stopa reńska — daw. miara długości, równa 0,31 m. [przypis edytorski]

stopa — tu: dawna jednostka długości (ok. 0,3 m). [przypis edytorski]

stopa — tu: klasyczna miara wiersza; dalej żart: Dionizos rozumie stopę jako część ciała. [przypis edytorski]

stopa — tu: klasyczna miara wiersza; dalej żart. gra słów nawiązująca również do stopy jako części ciała. [przypis edytorski]

stopa — tu: krok; przen.: postępek. [przypis edytorski]

stopa — tu: najmniejsza jednostka miary rytmicznej wiersza albo dawna miara długości, wynosząca ok. 30 cm. [przypis edytorski]

stoperczyć (gw.) — rozpierać się; tu: stroszyć, wystawiać. [przypis edytorski]

stopniami (daw.) — stopniowo. [przypis edytorski]

stopniowie — dziś popr.: stopniowo. [przypis edytorski]

stopniowy — tu: posiadający stopień oficerski. [przypis edytorski]

stopochodne (biol.) — ssaki, które podczas poruszania się opierają się na całych powierzchniach stóp i dłoni. [przypis edytorski]

Stopy jej delikatne, ziemi nawet nie trącą… — Homer, Iliada XIX 92–93. [przypis edytorski]

stopy ołtarza — podnóże ołtarza. [przypis edytorski]

storavojosi (lenk.) — stengėsi. [przypis edytorski]

stora — zasłona okienna z grubego materiału. [przypis edytorski]

Storch, Heinrich Friedrich von (1766–1835) — ekonomista niemiecko-rosyjski; autor pracy Cours d'économie politique ou exposition des principes qui déterminent la prospérité des nations (St. Petersburg 1815). [przypis edytorski]

storów — dziś popr. forma D.lm: stor; stora — ciężka zasłona, kurtyna. [przypis edytorski]

Storting — jednoizbowy parlament Królestwa Norwegii. [przypis edytorski]

Storting (norw. Stortinget) — jednoizbowy parlament Królestwa Norwegii, funkcjonujący 1814 r.; najwyższy organ władzy politycznej w Norwegii, posiadający władzę ustawodawczą oraz sprawujący kontrolę nad rządem. [przypis edytorski]

story (daw.) — zasłony. [przypis edytorski]

stośmy im razy mówili — sto razy im mówiliśmy. [przypis edytorski]

stos a. sztos (daw., z niem.) — uderzenie, cios, pchnięcie. [przypis edytorski]

stosować — tu: podporządkować czemuś. [przypis edytorski]

stosu dla nich nie potrzeba, zakopać ich w ziemi — według wierzeń słowiańskich tylko spalenie ciała otwierało duszom drogę w zaświaty. [przypis edytorski]

stosunek Antoniusza do KleopatryKleopatra VII Filopator (69–30 p.n.e.), ostatnia królowa Egiptu, słynna z urody i uroku osobistego, była kochanką rzymskiego polityka i wodza Gajusza Juliusza Cezara (100–44 p.n.e.), a po jego śmierci kochanką jego bliskiego współpracownika Marka Antoniusza (83–30 p.n.e.). [przypis edytorski]

stosunki towarzyskie (daw.) — relacje społeczne. [przypis edytorski]

stosunki — tu: stosunki miłosne, miłostki (w oryg. niem. Verhältnissen). [przypis edytorski]

stos Volty — a. ogniwo Volty; rodzaj ogniwa galwanicznego czyli ogniwa wytwarzającego prąd dzięki reakcjom chemicznym zachodzącym między elektrodą a elektrolitem. Alessandro Volta (1745–1827) skonstruował swoje ogniwo w 1801 r., używając jako elektrod płytek cynkowej i miedzianej zanurzonych elektrolicie z roztworu wodnego kwasu siarkowego. Siła elektromotoryczna (różnica potencjałów elektrod, gdy przez ogniwo nie płynie prąd) ogniwa Volty wynosi ok. 1,1 V. [przypis edytorski]

stos Volty — ogniwo galwaniczne, wynalazek Alessandra Volty. [przypis edytorski]

stos Volty — ogniwo galwaniczne, wytwarzające prąd dzięki reakcjom chemicznym zachodzącym między elektrodą a elektrolitem, wynalazek Alessandra Volty. [przypis edytorski]

stosy Hiszpanii — Żydzi hiszpańscy zostali zmuszeni do przejścia na katolicyzm pod groźbą wygnania. Później Święta Inkwizycja często skazywała konwertytów na śmierć za potajemne praktykowanie religii żydowskiej. [przypis edytorski]

stovyla (brus.) — statula. [przypis edytorski]

stowarzysyła — wymowa s zamiast š („sz”), c zamiast č („cz”) i z tam, gdzie piszemy ż (ale nie rz), nazywa się mazurzeniem i jest charakterystyczna dla gwar Małopolski i Mazowsza. [przypis edytorski]

Stowe, Harriet Beecher (1811–1896) — amerykańska pisarka i działaczka społeczna; sławę przyniosła jej powieść Chata wuja Toma opisująca życie czarnoskórych niewolników. [przypis edytorski]

stożkowa kula (karabinu) — używane w broni palnej wydłużone pociski o stożkowym wierzchołku (w odróżnieniu od powszechnych wcześniej pocisków o kształcie kulistym). [przypis edytorski]

stożyć się (neol. od rzecz. stóg) — nawarstwiać się, tworzyć pagórki, zaspy. [przypis edytorski]

stożyć się (neol.) — tu zapewne: rzucać zarys w kształcie stożka. [przypis edytorski]

stożyć się — układać się w stóg, kopiec. [przypis edytorski]