Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 472 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | chemiczny | chiński | czeski | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 10729 przypisów.
krakowski Kazimierz — dzielnica Krakowa, daw. zamieszkiwana prawie wyłącznie przez ludność żydowską. [przypis redakcyjny]
krakuska — rodzaj czapki (rogatywki ozdobionej piórami). [przypis edytorski]
kralka — dama kierowa. [przypis redakcyjny]
kralka (daw.) — królowa w kartach. [przypis edytorski]
Kralován (węg.), Kraľovany (słow.) — Królewiany, wieś w płn. Słowacji, położona na daw. trasie kolejowej prowadzącej z południa przez Orawę na Podhale: przez Królewiany, Suchą Górę (Suchą Horę), Podczerwone i Nowy Targ. [przypis edytorski]
krama — dziś: kram; sklep, stoisko. [przypis edytorski]
kramarz (daw.) — handlarz. [przypis edytorski]
kramarz — handlarz. [przypis edytorski]
krambambula a. krampampula (z niem.) — rodzaj słodkiej wódki na korzeniach i cytrynie. [przypis redakcyjny]
kramika — dziś: kramiku. [przypis edytorski]
kramikarska uczciwość — uczciwość drobnych handlarzy, sprzedających towary w kramiku, na straganie, rozłożone na stole lub ławie. [przypis edytorski]
Kramik — w źródle scenę „Kramik” poprzedza scena w bójki karczmie, gdzie Woyzeck zostaje pokonany przez Tamburmajora. [przypis edytorski]
kramną barwę — róż nabyty w kramie, barwiczkę. [przypis redakcyjny]
kramnego — sklepowego, nie domowej roboty. [przypis redakcyjny]
Kramnica — podłużna skała wapienna, znajdująca się w zachodniej części Pienin Spiskich. [przypis edytorski]
kramny (daw.) — pochodzący z kramu; kupny. [przypis edytorski]
kram (pot.) — tu: stos porozrzucanych drobiazgów, nieład drobnych przedmiotów, rupiecie. [przypis edytorski]
kram (pot.) — tu: stos porozrzucanych drobiazgów; nieład drobnych przedmiotów; rupiecie. [przypis edytorski]
kram — stragan, stolik, z którego sprzedaje się towary. [przypis edytorski]
kram — tu: zamęt, kłopot. [przypis edytorski]
Krańcowy indywidualizm, pogarda rzeczywistości i skłonność do marzycielstwa (…) cechy charakterystyczne, wspólne Słowackiemu i artystom końca dziewiętnastego i początku dwudziestego wieku — I. Matuszewski, Słowacki i nowa sztuka (modernizm), Warszawa 1911, t. II, s. 155–156. [przypis autorski]
Krańcowy punkt południowego Krymu, leży Ałuszta u wstępu iście rajskiej doliny. »Dwa okoliczne wąwozy stanowią jeden nieprzerwany ciąg ogrodów i winnic, urozmaiconych gdzieniegdzie grupami wysmukłych cyprysów i ogromnych włoskich topoli«. Dzisiejsza wieś Ałuszta stoi na gruzach zamku Alustan, zbudowanego w VI w. przez Justyniana I, i słynie z obfitości win i wybornych owoców (Rzętkowski, 183). [przypis redakcyjny]
Kranaidzi (mit. gr.) — potomkowie Kranaosa, mitycznego króla ateńskiego, następcy założyciela miasta, Kekropsa. [przypis edytorski]
kraniologia (z gr.: kranion: czaszka) — dział anatomii porównawczej zajmujący się budową czaszki. [przypis edytorski]
krankenbaum — z niem. Krankenbau; szpital obozowy, w gwarze obozowej stosowane było również pojęcie „rewir”. [przypis edytorski]
Krankenbau (niem.) — szpital obozowy, w gwarze obozowej stosowane było również pojęcie „rewir”. [przypis edytorski]
Krankenmann, Ernst (1895–1941) — jeden z najbrutalniejszych kapo w obozie Auschwitz-Birkenau, znany z duszenia więźniów poprzez przyciskanie im kija do szyi lub skakania po ich klatce piersiowej. [przypis edytorski]
krank (niem.) — chory. [przypis edytorski]
krank (z niem.) — choroba. [przypis edytorski]
Krannon — pięć godzin drogi na południe od Larysy. [przypis tłumacza]
kran — równa się połowie franka. [przypis autorski]
Kransfordya — zapewne omyłka zam. Trasfordia oryginału, Strafford. [przypis redakcyjny]
Krapaelin, Emil (1856–1926) — niemiecki lekarz psychiatra, twórca klasyfikacji chorób psychicznych. [przypis edytorski]
kraść kogoś (daw.) — okradać kogoś. [przypis edytorski]
kraść — okraść. [przypis redakcyjny]
kraśnieć — czerwienić się a. pięknieć. [przypis edytorski]
kraśnieć — czerwienieć; daw. także: przyciągać wzrok barwą, pięknością (daw. krasny: czerwony, jaskrawy; ładny, piękny). [przypis edytorski]
kraśnieć — czerwienieć; rumienić się. [przypis edytorski]
kraśno — z dużą ilością okrasy, tj. tłuszczu. [przypis edytorski]
kraśny a. krasny (daw.) — czerwony; piękny. [przypis edytorski]
kraśny a. krasny (daw., gw.) — piękny; kolorowy; czerwony. [przypis edytorski]
kraśny a. krasny (daw., gw.) — piękny. [przypis edytorski]
kraśny a. krasny (daw.) — piękny; jaskrawy; czerwony. [przypis edytorski]
kraśny — a. krasny: jaskrawoczerwony, kolorowy; piękny, urodziwy. [przypis edytorski]
kraśny a. krasny — jasnoczerwony; także: piękny. [przypis edytorski]
kraśny — czerwony. [przypis edytorski]
kraśny (daw.) — czerwony. [przypis edytorski]
kraśny (daw., gw.) — piękny. [przypis edytorski]
kraśny (daw.) — kolorowy, barwny a. czerwony. [przypis edytorski]
kraśny (daw.) — piękny a. czerwony, rumiany. [przypis edytorski]
kraśny (daw.) — piękny. [przypis edytorski]
kraśny (daw.) — tu: czerwony. [przypis edytorski]
kraśny (daw.) — tu: piękny. [przypis edytorski]
kraśny — dziś popr. pisownia: krasny, tj. czerwony a. barwny. [przypis edytorski]
kraśny — kolorowy; czerwony; piękny. [przypis edytorski]
kraśny — krasny, czerwony. [przypis edytorski]
kraśny — krasny, jaskrawoczerwony a. piękny. [przypis edytorski]
kraśnym a. krasny (daw.) — piękny; jaskrawy; czerwony. [przypis edytorski]
kraśny — piękny, kolorowy. [przypis edytorski]
kraśny — piękny, ładny. [przypis edytorski]
kraśny — piękny. [przypis edytorski]
kraśny — piękny. [przypis redakcyjny]
kraśny — piękny, strojny. [przypis edytorski]
kraśny (reg.) — czerwony. [przypis edytorski]
kraśny — tu: czerwony. [przypis edytorski]
kraśny — tu: kolorowy. [przypis edytorski]
kraśny — tu: piękny. [przypis edytorski]
krasa (daw.) — jaskrawa czerwień. [przypis edytorski]
krasa (daw.) — piękno. [przypis edytorski]
krasa (daw.) — piękność. [przypis redakcyjny]
krasa (daw.) – piękno, uroda. [przypis edytorski]
krasa (daw.) — piękno, uroda. [przypis edytorski]
krasa (daw.) — uroda, piękno. [przypis edytorski]
krasa (daw.) — uroda. [przypis edytorski]
krasa (gw.) — krowa maści czerwono-białej lub czarno-białej. [przypis redakcyjny]
krasa — piękno. [przypis edytorski]
krasa — piękność. [przypis edytorski]
krasa — uroda, piękno. [przypis edytorski]
krasa — uroda, piękno. [przypis edytorski]
krasawica (daw.) — piękność, piękna kobieta. [przypis edytorski]
krasawica (daw.) — piękność. [przypis edytorski]
krasawica — piękna kobieta. [przypis edytorski]
krasawica — piękność, piękna kobieta. [przypis edytorski]
krasawica — piękność. [przypis edytorski]
krasawiec (daw.) — piękny. [przypis edytorski]
krasawiec (z ros.) — piękność męska. [przypis autorski]
krasić — czerwienić a. ozdabiać. [przypis edytorski]
krasić — czerwienić a. upiększać, ozdabiać. [przypis edytorski]
krasić (daw.) — upiększać. [przypis edytorski]
krasić — dodawać do potrawy okrasę, czyli tłuszcz. [przypis edytorski]
krasić — ozdabiać, upiększać. [przypis edytorski]
krasić (poet.) — zdobić, upiększać. [przypis edytorski]
krasić — zdobić, stroić. [przypis redakcyjny]
Krasicki, Ignacy (1735–1801) — biskup warmiński i arcybiskup gnieźnieński, radaktor „Monitora”, wszechstronny autor oświeceniowy: poematów heroikomicznych, bajek, satyr, komedii, powiastek filozoficznych, encyklopedii, a także pierwszej polskiej powieści (przełomowe Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki z 1776 roku). [przypis edytorski]
Krasicki, Ignacy (1735–1801) — biskup warmiński i arcybiskup gnieźnieński, redaktor „Monitora”, wszechstronny autor oświeceniowy: poematów heroikomicznych, bajek, satyr, komedii, powiastek filozoficznych, encyklopedii, a także pierwszej polskiej powieści (Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki z 1776 roku). [przypis edytorski]
Krasicki, Ignacy (1735–1801) — biskup warmiński i arcybiskup gnieźnieński, redaktor „Monitora”, wszechstronny autor oświeceniowy: poematów heroikomicznych, bajek, satyr, komedii, powiastek filozoficznych, encyklopedii, a także pierwszej polskiej powieści (przełomowe Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki z 1776 roku). [przypis edytorski]
Krasicki, Ignacy (1735–1801) — biskup warmiński od 1767, arcybiskup gnieźnieński od 1795, prymas Polski od 1795 r. aż do śmierci; jako poeta, prozaik, publicysta i encyklopedysta jeden z głównych przedstawicieli polskiego oświecenia, autor Bajek i przypowieści. [przypis edytorski]
Krasicki, Ignacy (1735-1801) — poeta, prozaik, komediopisarz i publicysta, przedstawiciel oświecenia, od 1766 biskup warmiński. [przypis edytorski]
Krasicki, Ignacy (1735–1801) — poeta, prozaik, komediopisarz i publicysta, przedstawiciel oświecenia, od 1766 biskup warmiński. [przypis edytorski]
Krasicki, Ignacy (1735–1801) — poeta, prozaik, komediopisarz. [przypis edytorski]
