Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | literacki, literatura | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 8007 przypisów.
kukawka (gw.) — kukułka. [przypis edytorski]
kukiełeczka a. kukiełka — tu: bułka pszenna w kształcie lalki. [przypis edytorski]
kukiełeczka — tu: ciasto w formie ludzkiej figurki. [przypis edytorski]
kukiełka — bułka a. ciasto w kształcie laleczki. [przypis edytorski]
kukiełka — ciasto w kształcie ludzkiej figurki. [przypis edytorski]
kukiełka (daw.) — słodka bułka. [przypis edytorski]
kukiełka — słodka bułka. [przypis edytorski]
kukla (daw.) — bułka; bochen chleba. [przypis edytorski]
kukluksy — od nazwy Ku Klux Klan, rasistowskiej organizacji funkcjonującej w USA, powstałej po zakończeniu wojny secesyjnej. [przypis edytorski]
Ku-Klux-Klan — rasistowska organizacja funkcjonująca w USA, powstała po zakończeniu wojny secesyjnej. [przypis edytorski]
Ku-Klux-Klan — rasistowska organizacja funkcjonująca w USA, powstała po zakończeniu wojny secesyjnej, walcząca o utrzymanie supremacji białych protestantów. [przypis edytorski]
Kuk — mowa prawdopodobnie o firmie Cook Paint and Varnish Company, amerykańskiej wytwórni farb z Kansas City, działającej w latach 1913–1991. [przypis edytorski]
kuksa — wymierza kuksańca, szturcha. [przypis edytorski]
Kukuljević-Sakcinski, Ivan (1816–1889) — chorwacki historyk, pisarz i polityk, jeden z przywódców ruchu iliryjskiego. [przypis edytorski]
Kukulnik — własc. Nestor Wasiliewicz Kukolnik (1812–1868), rosyjski poeta i powieściopisarz. [przypis edytorski]
kukuruza — dziś: kukurydza. [przypis edytorski]
kukuruza (ros.) — kukurydza. [przypis edytorski]
kukurydzowa kasza — dziś: kasza kukurydziana. [przypis edytorski]
kułak — bogaty chłop rosyjski zatrudniający w swoim gospodarstwie pracowników najemnych; w ideologii rewolucyjnej kułacy byli wrogami klasowymi jako wyzyskiwacze; w ZSRR za kułaków, a tym samym za wrogów ludu, uznawano chłopów niechętnych władzy lub stawiających opór przy przejmowaniu ich ziemi przez kołchozy w okresie przymusowej kolektywizacji wsi (1929–1934). [przypis edytorski]
kułak (daw.) — cios, uderzenie zaciśniętą pięścią. [przypis edytorski]
kułak (daw.) — pięść. [przypis edytorski]
kułaki — pięści. [przypis edytorski]
kułak — mocno zaciśnięta dłoń, pięść. [przypis edytorski]
kułak — mocno zaciśnięta dłoń; pięść. [przypis edytorski]
kułakować — bić, okładać pięściami. [przypis edytorski]
kułakować (daw.) — bić, okładać kułakami, tj. pięściami. [przypis edytorski]
kułak — pięść; mocno zaciśnięta dłoń. [przypis edytorski]
kułak — pięść. [przypis edytorski]
kułak — pięść; tu: cios pięścią. [przypis edytorski]
kułak — pięść; tu: cios zadany pięścią. [przypis edytorski]
kułak — tu: pięść. [przypis edytorski]
kułak — tu: pięść, także cios zadany pięścią. [przypis edytorski]
kułak (z ros. кулак: pięść) — bogaty chłop rosyjski zatrudniający w swoim gospodarstwie pracowników najemnych; w ideologii rewolucyjnej kułacy byli wrogami klasowymi jako wyzyskiwacze; w ZSRR za kułaków, a tym samym za wrogów ludu, uznawano chłopów niechętnych władzy lub stawiających opór przy przejmowaniu ich ziemi przez kołchozy w okresie przymusowej kolektywizacji wsi (1929–1934). [przypis edytorski]
kułan, częściej: onager a. osioł azjatycki, Equus hemionus (biol.) — dziki ssak z grupy osłów, opisany i sklasyfikowany w 1775 przez niem. zoologa Petera Pallasa. [przypis edytorski]
Kułunda — wieś w południowej Syberii; ob. ośrodek administracyjny rejonu kułundińskiego, wchodzącego w skład syberyjskiego Kraju Ałtajskiego, w Rosji. [przypis edytorski]
kula bilardu — dziś popr.: kula bilardowa. [przypis edytorski]
kulać się — turlać się. [przypis edytorski]
kula dum-dum (wojsk.) — amunicja wykorzystująca pociski bez płaszcza, które deformują się podczas penetracji celu. [przypis edytorski]
Kula, Leopold (1896–1919) — ps. „Lis”, major Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari; zmarł 7 marca 1919 roku wskutek ran odniesionych w trakcie przeprowadzania ataku na zajęty przez Ukraińców Torczyn. [przypis edytorski]
kulas (daw., gw.) — noga. [przypis edytorski]
kulas (gw.) — kończyna;; noga a. ręka. [przypis edytorski]
kulas (gw.) — kończyna, noga a. ręka. [przypis edytorski]
kulas (gw.) — kończyna; noga a. ręka. [przypis edytorski]
kulas (gw.) — kończyna; noga a. ręka; wyciągać kulasy: szybko iść. [przypis edytorski]
kulas (gw.) — kończyna; tu: noga. [przypis edytorski]
kulas (gw.) — kończyna; tu: ręka. [przypis edytorski]
kulas (gw.) — kończyna, zwykle noga, tu: ręka. [przypis edytorski]
kulas (gw.) — noga. [przypis edytorski]
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
kulas — niestarannie zapisana litera. [przypis edytorski]
ku lasu — dziś popr. forma C. lp: ku lasowi. [przypis edytorski]
kula — tu: przedni, wysoki element siodła. [przypis edytorski]
kulbaczenie — siodłanie konia. [przypis edytorski]
kulbaczyć (daw.) — siodłać konia. [przypis edytorski]
kulbaczyć — siodłać. [przypis edytorski]
kulbaka — rodzaj siodła o wysokich łękach (elementach z przodu i tyłu siodła), co ułatwiało jeźdźcowi walkę szablą, chroniąc go przed utratą równowagi i upadkiem. [przypis edytorski]
kulbaka — rodzaj siodła. [przypis edytorski]
kulbaka — rodzaj siodła z wysokimi łękami (czyli przednią i tylną częścią stelażu siodła). [przypis edytorski]
kulbaka — siodło. [przypis edytorski]
kulbaka — wysokie siodło, przeważnie wojskowe. [przypis edytorski]
kulbaka — wysokie siodło przeważnie wojskowe. [przypis edytorski]
kulbaka — wysokie siodło, przeważnie wojskowe. [przypis edytorski]
kulbaka — wysokie siodło. [przypis edytorski]
kulbaka — wysokie siodło, zazwyczaj wojskowe. [przypis edytorski]
kulbaka — wysokie siodło z szerokimi łękami tj. wygiętymi łukowato do góry częściami stelażu ograniczającymi siodło z przodu i z tyłu. [przypis edytorski]
kulbaka (z wł.) — siodło, dawniej drewniane, używane przez Tatarów. [przypis edytorski]
kulebiaka (ros.) — dziś popr.: kulebiak; duży, pieczony pieróg nadziewany farszem z mięsa lub ryb z dodatkiem ryżu, grzybów a. kapusty. [przypis edytorski]
kuler lokal — zapis spolszczonej wymowy wyrażenia fr. couleur local: koloryt lokalny. [przypis edytorski]
kulfon (pot.) — o literze, znaku, napisanym niestarannie, krzywo. [przypis edytorski]
kulgać się (z ros.) — turlać się, toczyć. [przypis edytorski]
kuli (ang.) — dziś popr.: kulis, niskopłatny robotnik azjatycki. [przypis edytorski]
kulik a. kulig — zabawa polegająca na przejażdżce saniami, odwiedzaniu wszystkich sąsiadów i przyłączaniu ich do orszaku. [przypis edytorski]
kulik (gw.) — mały snop słomy. [przypis edytorski]
kulik — niewielki ptak brodzący o długim dziobie. [przypis edytorski]
kulisa — dekoracja teatralna w formie kotary lub ścianki. [przypis edytorski]
kulis — azjatycki robotnik. [przypis edytorski]
kulis — niskopłatny robotnik azjatycki. [przypis edytorski]
kulis — niskopłatny robotnik azjatycki. [przypis edytorski]
kulis — niskopłatny robotnik azjatycki, tragarz. [przypis edytorski]
kulisowo — o kompozycji malarskiej: w taki sposób, że bliższe plany zasłaniają dalsze. [przypis edytorski]
kulis — tragarz. [przypis edytorski]
kulis — w południowo-wschodniej Azji: robotnik wykonujący najgorzej płatne prace, zwykle tragarz; kulisowie: dziś popr. M. lm: kulisi. [przypis edytorski]
kulis — w południowo-wschodniej Azji: robotnik wykonujący najgorzej płatne prace, zwykle tragarz. [przypis edytorski]
Kulisz, Pantełejmon Ołeksandrowycz (1819–1897) — ukraiński pisarz, poeta, etnograf i tłumacz; autor pierwszej ukraińskiej powieści historycznej: Czorna rada (Czarna rada; 1857). [przypis edytorski]
kulki s. 374 — patrz rozdział XVIII: „Widział sieć miliona kanalików (…) dźwięczała mu w duszy muzyka panteistyczna wysnuta z kulek, które w nim już dawno płynęły”. [przypis edytorski]
kulomiot (daw.) — karabin maszynowy. [przypis edytorski]
kulon — ptak wędrowny, żyje na stepach i suchych ugorach w pobliżu rzek, kiedyś licznie występujący w Polsce, dziś bardzo rzadki. [przypis edytorski]
Kulparków — zakład dla chorych umysłowo w dzielnicy Lwowa. [przypis edytorski]
kulsza — kość biodrowa. [przypis edytorski]
kultura oryniacka — prehistoryczna kultura funkcjonująca także na ziemiach polskich ok. 40–20 tys. lat temu. [przypis edytorski]
Kulturbund (niem.) — Związek Kultury; stowarzyszenie kulturalne, działające w NRD od 1945 r. [przypis edytorski]
Kulturkampf (niem.: walka o kulturę) — tendencja polityczno-społeczna w Niemczech w latach 70. XIX w., inspirowane przez kanclerza Bismarcka dążenie do ograniczenia wpływów kościoła katolickiego w Niemczech, połączone z germanizacją Słowian na terenie Prus. [przypis edytorski]
kulturny — dziś popr. kulturalny; może to być rodzaj żartu językowego autora. [przypis edytorski]
kulturträger (niem.) — dosłownie: szerzyciel kultury; osoba uzurpująca sobie prawo do narzucania innym społeczeństwom swojej narodowej kultury i zasad. [przypis edytorski]
kulturtregerstwo (z niem. Kulturträger: szerzyciel kultury) — narzucanie innym narodom swojej kultury i zasad (zwykle ironicznie o zaborczej polityce Niemiec prowadzonej pod pretekstem krzewienia kultury). [przypis edytorski]
kuluary — tu: korytarz, przejście. [przypis edytorski]
kuluar (z fr.) — korytarz. [przypis edytorski]
kuluar (z fr.) — tu: korytarz; pomieszczenie na zewnątrz sali reprezentacyjnej (sali obrad, sali widowiskowej, widowni teatru), pełniące funkcje komunikacyjne i rekreacyjne w czasie przerw w obradach, imprezach, przedstawieniach. [przypis edytorski]
kumać się — bratać się; por. daw. kum: sąsiad a. kuzyn. [przypis edytorski]
kumać się (daw.) — stowarzyszać się, przyjaźnić. [przypis edytorski]
kuma (daw.) — matka chrzestna w stosunku do ojca chrzestnego i rodziców dziecka albo matka dziecka w stosunku do rodziców chrzestnych; pot.: dobra znajoma, sąsiadka; tu: baba, wiejska kobieta. [przypis edytorski]
