Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | chemiczny | chiński | czeski | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie

Według języka: wszystkie | polski


Znaleziono 1173 przypisów.

kontramarkarnia (daw.) — szatnia; od kontramarka (daw.): znaczek, numerek otrzymywany przy oddawaniu ubrania na przechowanie personelowi w teatrze, sali koncertowej itp. [przypis edytorski]

kontrowersja (daw.) — różnica zdań, rozbieżność stanowisk a. sądów; polemika, spór, dyskusja. [przypis edytorski]

kontusz (daw.) — staropolski strój męski. [przypis edytorski]

konwikcja (daw., z łac.) — przekonanie. [przypis edytorski]

konwikcja (daw., z łac.) — wykazanie, udowodnienie komuś winy; pewność, przekonanie co do czegoś. [przypis edytorski]

kopasz (daw.) — dziś popr. forma: kopiesz. [przypis edytorski]

kopercaki (gw.) a. koperczaki (daw.) — zaloty; „palić koperczaki” oznacza „zalecać się”. [przypis edytorski]

koperczaki (daw.) — zaloty; palić koperczaki: zalecać się. [przypis edytorski]

koperczaki (daw.) — zaloty; stroić koperczaki: zalecać się. [przypis edytorski]

kopieniak (daw., z węg. köpenyeg) — peleryna, płaszcz bez rękawów. [przypis edytorski]

korab (daw.) — łódź, okręt. [przypis edytorski]

korab (daw.) — okręt, statek, łódź. [przypis edytorski]

korab (daw.) — okręt, statek. [przypis edytorski]

korbacz (daw.) — bat, bicz; uderzenie biczem. [przypis edytorski]

korbacz (daw.) — bicz z długim rzemieniem. [przypis edytorski]

korcy (daw.) — dziś D. lm.: korców; korzec: daw. jednostka objętości produktów sypkich (ziarna, mąki itp.), licząca w XIX w. ok. 128 litrów i podzielna na 32 garnce. [przypis edytorski]

korcy (daw.) — dziś forma D.lm.: korców; korzec: daw. jednostka objętości produktów sypkich (ziarna, mąki itp.), licząca w XIX w. ok. 128 litrów i podzielna na 32 garnce. [przypis edytorski]

kordiał (daw.) — lek wzmacniający serce a. trunek. [przypis edytorski]

kordiał (daw.) — lek wzmacniający (szczególnie serce; łac. cor cordis: serce, cordialis: serdeczny); szlachetny trunek. [przypis edytorski]

kordiał (daw.) — lek wzmacniający (szczególnie serce; łac. cor, cordis: serce, cordialis: serdeczny); szlachetny trunek. [przypis edytorski]

kordiał (daw.) — mocny trunek lub lek na serce. [przypis edytorski]

kordiał (daw.) — wzmacniający trunek lub lekarstwo w płynie. [przypis edytorski]

kordiał (daw.; z łac. cor, cordis: serce) — mocny trunek; niegdyś: przyrządzana na ziołach nalewka uważana za lek wzmacniający serce. [przypis edytorski]

kordialny (daw.) — serdeczny. [przypis edytorski]

korduan (daw.) — kurdyban, garbowana skóra zdobiona wytłoczeniami, malowana we wzory i złocona a. srebrzona, używana daw. jako obicie mebli. [przypis edytorski]

kornet (daw.) — znaczek, sztandar. [przypis redakcyjny]

kornie (daw.) — z szacunkiem. [przypis edytorski]

kornutański (daw.) — zdradzany przez żonę; rogacz. [przypis edytorski]

korny (daw.) — skrócone: pokorny; por. korzyć się przed kim. [przypis edytorski]

korowaj (daw.) — świąteczne pieczywo; ciasto. [przypis edytorski]

korowaj (z daw. ukr.) — poczęstunek weselny. [przypis redakcyjny]

korporacyj (daw.) — dziś popr. forma D.lm: korporacji. [przypis edytorski]

korpulencja (daw.) — otyłość. [przypis edytorski]

koryfej (daw.) — koryfeusz, przewodnik chóru w teatrze starogreckim; przen.: lider, przodownik nowych działań w jakimś środowisku, zwłaszcza artystycznym lub naukowym. [przypis edytorski]

korzec (daw.) — naczynie służące do pomiaru zboża, tu: przen. w nawiązaniu do wersetu z Ewangelii św. Mateusza: „Nikt nie zapala światła i nie stawia go w ukryciu ani pod korcem, lecz na świeczniku, aby jego blask widzieli ci, którzy wchodzą”. [przypis edytorski]

kośba (daw.) — koszenie. [przypis edytorski]

kośba (daw.) — żniwo, tu przenośnie: wojna, walka. [przypis edytorski]

kość pacierzowa (daw.) — kręgosłup. [przypis edytorski]

kościarz (daw.) — człowiek zbierający kości, handlujący kośćmi. [przypis edytorski]

kosa (daw.) — długie, splecione włosy; warkocz. [przypis redakcyjny]

kosa (daw., gw.) — warkocz. [przypis edytorski]

kosa (daw.; tu forma D. lm: kós) — warkocz. [przypis edytorski]

kosisty (daw.) — uzbrojony w kosę. [przypis edytorski]

kosołapy (daw.) — o krótkich rękach. [przypis edytorski]

kostera (daw.) — gracz w kości, hazardzista. [przypis edytorski]

kostera (daw.) — ryzykant, hazardzista, szuler, awanturnik. [przypis edytorski]

kosterski (daw.) — typowy dla graczy w kości, hazardzistów. [przypis edytorski]

kosterstwo (daw.) — hazard; częste granie w kości lub w karty, rujnujące grającego lub nieuczciwe. [przypis edytorski]

kostyra (daw.) — gracz w kości, hazardzista. [przypis edytorski]

kosy (daw.) — krzywy, także: zezowaty. [przypis edytorski]

kosy (daw.) — tu: warkocze. [przypis edytorski]

koszałka (daw.) — wiklinowy koszyk z przykrywką, służący zwykle do noszenia jedzenia. [przypis edytorski]

kosz (daw.) — odmowa na propozycję zawarcia związku. [przypis edytorski]

koszta położyć (daw.) — ponieść koszty. [przypis edytorski]

kosztur (daw.) — narzędzie do sadzenia drzewek, por. kostur. [przypis edytorski]

koszykowe (daw.) — przywłaszczona przez kogoś część pieniędzy, jakie otrzymał na zrobienie zakupów. [przypis edytorski]

kotczy (daw.) — powóz, kareta. [przypis edytorski]

kot (daw.) — mieszek na pieniądze. [przypis redakcyjny]

kot (daw.) — tu: zając. [przypis redakcyjny]

kotuch (daw.) — zagroda na ptaki domowe, kojec. [przypis edytorski]