Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | portugalski | pospolity | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rzadki | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy | wulgarne | zdrobnienie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 812 przypisów.
opoka (daw.) — skała. [przypis edytorski]
opole (daw.) — terytorium kilku gmin współdziałających ze sobą. [przypis edytorski]
opona (daw.) — kiedyś tkanina ozdobna, zasłona. [przypis edytorski]
opona (daw.) — płachta; por. opończa. [przypis edytorski]
opona (daw.) — tkanina ochronna a. ozdobna. [przypis edytorski]
opona (daw.) — tkanina ochronna a. ozdobna (w tym drugim znaczeniu też: tapiseria). [przypis edytorski]
opona (daw.) — tkanina, zasłona. [przypis redakcyjny]
opona (daw.) — tu: zasłona. [przypis edytorski]
opona (daw.) — zasłona, draperia. [przypis edytorski]
opona (daw.) — zasłona, kotara. [przypis edytorski]
opona (daw.) — zasłona; okrycie, powłoka. [przypis edytorski]
opona (daw.) — zasłona; ozdobna tkanina okrywająca coś. [przypis edytorski]
opona (daw.) — zasłona (por.: opinać). [przypis edytorski]
opona (daw.) — zasłona (por. opończa). [przypis edytorski]
opona (daw.) — zasłona. [przypis edytorski]
opona (daw.) — zasłona, tkanina. [przypis edytorski]
opona (daw.) — zasłona, tu zapewne: opończa. [przypis edytorski]
opowiedzieć (daw.) — tu: ogłosić. [przypis edytorski]
o pożytkoch (daw.) — forma Msc.lm, dziś popr.: o pożytkach. [przypis edytorski]
oprawić (daw.) — przyprawić. [przypis edytorski]
oprymować (daw.) — gnębić. [przypis edytorski]
oprymować (daw., z łac.) — uciskać, gnębić, prześladować. [przypis edytorski]
oprzętka (daw.) — pracownica doglądająca i karmiąca świnie i kury. [przypis edytorski]
ops (daw.) — rozpusta. [przypis edytorski]
opuścił był (daw.) — forma czasu zaprzeszłego; znaczenie: opuścił wcześniej, uprzednio (przed wydarzeniami a. czynnościami wyrażonymi formą zwykłego czasu przeszłego). [przypis edytorski]
opuszczał kuchnią (daw.) — dziś: (…) kuchnię. [przypis edytorski]
opuszka (daw.) — futrzane obszycie brzegów stroju. [przypis edytorski]
opuszyć (daw.) — futrem obszyć. [przypis redakcyjny]
opyt (daw.) — pytanie, badanie, śledztwo. [przypis redakcyjny]
opyt (daw.) — wypytywanie się. [przypis edytorski]
oraz (daw.) — naraz, jednocześnie. [przypis edytorski]
oraz (daw.) — także, oprócz tego. [przypis edytorski]
oraz (daw.) — także. [przypis edytorski]
Jędrzej Kitowicz, Opis obyczajów i zwyczajów za panowania Augusta III
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jędrzej Kitowicz, Opis obyczajów i zwyczajów za panowania Augusta III
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jędrzej Kitowicz, Opis obyczajów i zwyczajów za panowania Augusta III
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jędrzej Kitowicz, Opis obyczajów i zwyczajów za panowania Augusta III
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jędrzej Kitowicz, Opis obyczajów i zwyczajów za panowania Augusta III
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
oraz (daw.) — także; zarówno. [przypis edytorski]
oraz (daw.) — tu: razem. [przypis edytorski]
oraz (daw.) — tu: także. [przypis edytorski]
ordynacja (daw.) — zalecenie lekarskie, porada lekarska. [przypis edytorski]
ordynans (daw.) — rozkaz. [przypis edytorski]
ordynans (daw.) — rozkaz, zarządzenie, polecenie. [przypis edytorski]
ordynans (daw.) — tu: rozkaz lub zarządzenie. [przypis edytorski]
ordynans (daw.) — tu: rozkaz; za ordynansem: z rozkazu. [przypis edytorski]
ordynans (daw.) — żołnierz pracujący dla oficera w charakterze służącego. [przypis edytorski]
ordynans (z łac., daw.) — rozkaz. [przypis edytorski]
ordynans (z łac., daw.) — rozkaz. [przypis redakcyjny]
ordynariuszka (daw.) — pracownica folwarku, odbierająca część zapłaty w formie ordynariów, tj. w płodach rolnych. [przypis edytorski]
ordynarny (daw.) — pospolity, zwykły. [przypis edytorski]
ordynarny (daw.) — zwykły. [przypis edytorski]
ordynaryjnie (daw.) — zwyczajnie. [przypis edytorski]
ordynaryjność (daw.) — ordynarność, prostactwo. [przypis edytorski]
ordynaryjny (daw.) — ordynarny. [przypis edytorski]
ordynat (daw.) — spadkobierca, jedyny dziedzic majątku rodowego. [przypis edytorski]
ordynat (daw.) — właściciel ordynacji: wielkiego, niepodzielnego rodowego majątku ziemskiego, przechodzącego z ojca na syna. [przypis edytorski]
ordynat (daw.) — właściciel ordynacji: wielkiego, niepodzielnego rodowego majątku ziemskiego, przechodzącego z ojca na syna. [przypis edytorski]
ordynek (daw.) — szyk, porządek. [przypis edytorski]
ordynek (daw.) — tu: porządek. [przypis edytorski]
ordynek (daw.) — ustalony porządek. [przypis edytorski]
ordynować (daw.) — przepisywać lekarstwa, udzielać porad lekarskich, przyjmować pacjentów. [przypis edytorski]
orężnie (daw.) — zbrojnie. [przypis edytorski]
orężny (daw.) — uzbrojony. [przypis edytorski]
Orfeus (daw., z łac. Orpheus) — dziś popr.: Orfeusz, niezrównany tracki śpiewak i poeta, jego muzyka miała poruszać nawet dzikie zwierzęta i uspokajać wzburzone morze. [przypis edytorski]
orfika (daw.) — dziś: orfizm, staroż. grecki nurt religijny o charakterze mistycznym, wywodzący swoje początki od mitycznego poety Orfeusza; charakteryzował się m.in. wiarą w istnienie boskiej i nieśmiertelnej duszy ludzkiej, uwięzionej w ciele, oraz we wcielanie się duszy po śmierci w inne ciała (wędrówka dusz). [przypis edytorski]
orfika (daw.) — orfizm. [przypis edytorski]
orkanny (neol., daw.) — huraganowy; właściwy orkanowi, tj. porywistej wichurze. [przypis edytorski]
ornamenta (daw.) — ornamenty, ozdoby. [przypis edytorski]
orta (daw.) — drobna moneta, bita w wielu europejskich krajach. [przypis edytorski]
orzydle (daw.) — część koszuli pod szyją, przód kołnierza. [przypis edytorski]
ośm (daw.) — dziś: osiem. [przypis edytorski]
ośm (daw.) — osiem. [przypis edytorski]
ośmdziesięcioletni (daw.) — dziś: osiemdziesięcioletni. [przypis edytorski]
ośmdziesięciu (daw.) — dziś: osiemdziesięciu. [przypis edytorski]
ośmkroć sto (daw.) — osiemset. [przypis edytorski]
ośmnaście (daw.) — dziś: osiemnaście. [przypis edytorski]
ośmnastoletni (daw.) — dziś: osiemnastoletni. [przypis edytorski]
ośmnastu (daw.) — dziś: osiemnastu. [przypis edytorski]
oświtnąć (daw.) — zaświtać, rozwidnić się. [przypis edytorski]
osada (daw.) — załoga. [przypis edytorski]
osędzić się (daw.) — zestarzeć; por. sędziwy. [przypis edytorski]
osędzielizna a. sędzielizna (daw.) — szadź lub szron na gałęziach; por. sędziwy (daw.): siwy. [przypis edytorski]
osęka (daw.) — bosak, drzewce z hakiem. [przypis edytorski]
osęka (daw.) — bosak. [przypis edytorski]
osęk (daw.) — drąg zakończony hakiem. [przypis edytorski]
osiągnienie (daw.) — osiągnięcie. [przypis edytorski]
osiąść na koszu (daw.) — doznać zawodu, znaleźć się w kłopotliwej sytuacji. [przypis edytorski]
osiadłość (daw.) — posiadłość, majątek. [przypis edytorski]
osiadłość (daw.) — posiadłość, majątek ziemski. [przypis edytorski]
osiedzieć się (daw.) — pozostać, przetrwać w danym miejscu a. na danym stanowisku. [przypis edytorski]
osieł (daw.) — dziś popr.: osioł. [przypis edytorski]
osieść (daw.) — dziś: osiąść. [przypis edytorski]
osimsetny a. ośmsetny (daw.) — dziś: osiemsetny. [przypis edytorski]
oskoma (daw.) — apetyt, chęć zjedzenia lub wypicia czegoś. [przypis edytorski]
oskoma (daw.) — apetyt, ochota. [przypis edytorski]
oskoma (daw.) — apetyt, przen.: chęć, ochota na coś. [przypis edytorski]
oskoma (daw., gw.) — apetyt, chęć zjedzenia lub wypicia czegoś. [przypis edytorski]
oskoma (daw.) — ochota, apetyt. [przypis edytorski]
oskominy a. oskoma (daw.) — apetyt. [przypis edytorski]
osława (daw.) — niesława, utrata reputacji. [przypis edytorski]
osława (daw.) — niesława, zła sława. [przypis edytorski]
osława (daw.) — [tu:] dobra sława [zwykle: zła]. [przypis redakcyjny]
osława (daw.) — zła sława. [przypis redakcyjny]
osławiać (daw.) — obmawiać, rozpowszechniać o kimś złe a nieprawdziwe informacje. [przypis edytorski]
