Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geografia, geograficzny | grecki | gwara, gwarowe | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | norweski | polski | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | ukraiński | włoski | wojskowy | żartobliwie

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 2344 przypisów.

imainacja (daw.) — imaginacja; wyobraźnia. [przypis edytorski]

imainacja (daw.) — imaginacja; wyobraźnia; tu: wyobrażenie. [przypis edytorski]

imainacja — dziś: imaginacja; wyobraźnia; wyobrażenie. [przypis edytorski]

imainować a. imaginować (z łac. imaginare) — wyobrażać sobie. [przypis edytorski]

imainować sobie (z łac.) — wyobrażać sobie. [przypis edytorski]

imainować (z łac.) — popr. imaginować, wyobrażać. [przypis edytorski]

imainować (z łac.) — wyobrażać sobie. [przypis edytorski]

imający — chwytający. [przypis edytorski]

imał się swego dzieła — wziął się za a. zabrał się do swojego dzieła. [przypis edytorski]

imam — w szyizmie, jednym z głównych odłamów islamu: pochodzący z rodu Mahometa święty i przewodnik całej wspólnoty religijnej; imamom przypisuje się nieomylność. [przypis edytorski]

imanie się czegoś (daw.) — chwytanie się czegoś, branie się za coś. [przypis edytorski]

ima się miecza — chwyta za miecz. [przypis edytorski]

i ma to być statutem obwarowane — Czego tu autor żąda, obwarowały konstytucje anni 1676 tit: Trybunał koronny. Corrumpens judicem actor [strona korumpująca sędziego — Red.WL] sprawę traci, a corruptus [skorumpowany — Red.WL] od sądu relegowany, incapax [niezdolny — Red.WL] na potem wszelkich funkcyj deklarowany być ma; i konstytucje anni 1699 tit: De corrupto Konstytucja także anni 1726 tit: Ażeby; w której się wyraża: Corruptus judex [skorumpowany sędzia — Red.WL] w. ks. lit. przy wróceniu wziętej korrupcji, cum poena triplicis pensionis delatori adjudicanda, ab activitate in perpetuum et privatione officii, [z karą potrójnej pensji przysądzoną oskarżycielowi […] i z pozbawieniem urzędu — Red.WL] jakiegożkolwiek ministerii, czyli urzędu, a podaniem onego królowi, czyli województwu pro vacanti [jako wakującego — Red.WL] za upomnieniem się stron in subsequenti judicio [następnym wyrokiem — Red.WL] karany być ma. K. 1726. tit: De corrupto. Przyp. drug. wyd. [przypis edytorski]

im Aufstreich — Überbieten bei Versteigerungen. [przypis edytorski]

imbecilé (fr.) — głupia; idiotka. [przypis edytorski]

imbecile (fr.) — imbecyl; gamoń. [przypis edytorski]

imbecilitas praecox (łac.) — określenie niewystępujące we współczesnej medycynie, oznaczające przedwczesną degenerację umysłową. [przypis edytorski]

imberbis iuvenis custode remoto (łac.) — w młodym wieku pozbawiony opieki. [przypis edytorski]

imbier — dziś: imbir (łac. Zingiber officinale). [przypis edytorski]

imbier — dziś: imbir. [przypis edytorski]

imbierowy — dziś: imbirowy. [przypis edytorski]

Imbonatus i BartoloniBartoloni: zapewne raczej Giulio Bartolocci (1613–1687), włoski hebraista z zakonu cystersów, autor czterotomowej pracy bibliograficznej Bibliotheca Magna Rabbinica, której ostatni tom opracował jego uczeń Imbonatus (właśc. Carlo Giuseppe Imbonati), autor późniejszego dodatku do tego dzieła pt. Bibliotheca latino-hebraica. [przypis edytorski]

im breiten Kreis Sie schaffen! (niem.) — powiedzie się panu w szerokich kręgach! [przypis edytorski]

imbroglio (wł.) — dosł. zamieszanie, zamęt; tu: zawiła intryga sceniczna. [przypis edytorski]

imbroglio (wł.) — dosł.: zamieszanie, zamęt; tu: zawiła intryga sceniczna. [przypis edytorski]

imbroglio — zawikłana sytuacja. [przypis edytorski]

Imbros — syn sojusznika Troi Mentora, mąż córki Priama. [przypis edytorski]

Imbros — wyspa na Morzu Trackim, w pobliżu cieśniny Dardanele. [przypis edytorski]

imbuyaOcotea porosa, drzewo o twardym drewnie rosnące w płd. Brazylii. [przypis edytorski]

imć (daw.) — skrócona forma grzecznościowego „jej/jego miłość”, „jej-/jegomość”. [przypis edytorski]

imć (daw.) — skrócona forma grzecznościowego „jej/jego miłość”, zwykle używana przed nazwiskiem, tytułem lub innym określeniem osoby. [przypis edytorski]

imć (daw.) — skrócona forma starop. zwrotu grzecznościowego: jej/jego miłość, jejmość/jegomość, stawianego przeważnie przed nazwiskiem lub tytułem. [przypis edytorski]

imć — skrót od wyrażenia grzecznościowego jego miłość, stawianego przeważnie przed nazwiskiem. [przypis edytorski]

Imci (daw.) — skrót od Jego Mości. [przypis edytorski]

imci (daw.) — tu: tytuł grzecznościowy pary małżeńskiej; liczba mnoga od „imć” oznaczającego „jejmość” lub „jegomość” („jej/jego miłość”). [przypis edytorski]

imci — skrót od: jegomości. [przypis edytorski]

imci właśc. imć — skrót od starop. wyrażenia grzecznościowego stawianego przeważnie przed nazwiskiem lub tytułem: jego miłość. [przypis edytorski]

imci, właśc. imć — skrót od wyrażenia grzecznościowego jego miłość, stawianego przeważnie przed nazwiskiem. [przypis edytorski]

imem dłużej milczał — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: im dłużej milczałem. [przypis edytorski]

im engen Hause — im Grab. [przypis edytorski]

imfamia (z łac.) — hańba, niesława, pozbawienie praw. [przypis edytorski]

Imhotep (ok. XXVIII w. p.n.e) — wezyr faraona Dżesera, twórca piramidy schodkowej w Sakkarze; w późniejszej tradycji uznawany za autora tekstów mądrościowych i lekarza, czczony jako bóg architektury, matematyki i medycyny, patron skrybów. [przypis edytorski]

imia suszczestwitielnoje (…) miestoimienije (ros.) — rzeczownik, przymiotnik, zaimek. [przypis edytorski]

imię a. imienie — tu daw.: majątek, posiadłość. [przypis edytorski]

imię (daw.) — rzeczownik. [przypis edytorski]

imię (daw.) — tu: mienie, majątek. [przypis edytorski]

imię — tu: nazwisko. [przypis edytorski]

imie — dziś popr. pisownia: imię. [przypis edytorski]

Imienia Bożego daremnie nie bierz, ani fałszywie używaj — 2 Mojż 20, 7. [przypis edytorski]

i mienić, i muszą się psować — muszą się zmieniać i psuć. [przypis edytorski]

imienie (daw.) — majątek ziemski. [przypis edytorski]

imienie (daw.) — mienie, majątek, bogactwo. [przypis edytorski]

imieniem całey osady — dziś: w imieniu całej osady. [przypis edytorski]

imieniem (daw.) — dziś: w imieniu. [przypis edytorski]

imieniem — dziś: w imieniu. [przypis edytorski]

imieniem króla (daw.) — dziś: w imieniu króla. [przypis edytorski]

imieniem — tu: w imieniu. [przypis edytorski]

imieniowi (daw. forma) — dziś C.lp: imieniu. [przypis edytorski]

imieniowi (daw. forma) — dziś: imieniu. [przypis edytorski]

imieniowi — dziś: imieniu. [przypis edytorski]

imieniowi — dziś popr. forma C. lp: imieniu. [przypis edytorski]

imieniowi (gw.) — popr. forma C. lp: imieniu. [przypis edytorski]

imieniowi — popr. forma C. lp: imieniu. [przypis edytorski]

imienno (z ros.) — właśnie. [przypis edytorski]

imie się (starop.) — forma 3.os.lp: chwyci się. [przypis edytorski]

imie się (starop. forma) — trzyma się. [przypis edytorski]

imie (starop.) — imię. [przypis edytorski]

imiona (daw.) — posiadłości, majątki. [przypis edytorski]

imiona stołu królewskiego — chodzi o królewszczyzny, dobra ziemskie należące do króla. [przypis edytorski]

imiona — tu: mienie; majątki ziemskie. [przypis edytorski]

imiona — tu: mienie; własność. [przypis edytorski]

imionnik — odmiana pamiętnika, zeszycik do wpisywania aforyzmów i wierszy okolicznościowych. [przypis edytorski]

imiony — dziś popr. forma N. lm: imionami. [przypis edytorski]

imiony wielkimi stolicę onę nadał — mowa o darowiznach z tzw. Donacji Konstantyna, sfałszowanego dokumentu cesarza Konstantyna Wielkiego, w którym rzekomo przekazuje on papieżowi Sylwestrowi I Pałac Laterański, Rzym, Italię i całą zachodnią część państwa rzymskiego. Używany w średniowieczu dla poparcia politycznych roszczeń papiestwa, dokument ten w rzeczywistości powstał na przełomie VIII i IX w., zaś fałszerstwo wykazano w XV w. Przyparty do muru Skarga, zarzut powoływania się na to fałszerstwo skomentował: „Co sie tycze darowizny Konstantego, iż Rzymu Papieżowi ustąpił: o czym ten krzywolog wiele kart popluskał […] Na to mu tylko powiemy […]: Kto dał, ten dał. Papieże tego i Kościół źle nie nabył, ani wydarł” (Na treny i lament Theophila Orthologa, Do Rusi Gręckiego [!] Nabożeństwa, Przestroga, Kraków 1610, s. 46). [przypis edytorski]

imitacja — rzecz naśladująca inną, podróbka. [przypis edytorski]

imitatywny (daw.) — naśladowczy. [przypis edytorski]

Imka, w której jest basen krytyImka: spolszczenie ang. YMCA, skrótu nazwy międzynarodowej organizacji Young Men's Christian Association (Związek Chrześcijańskiej Młodzieży Męskiej). YMCA w 1933 wybudowała w Jerozolimie budynek mający stanowić ośrodek życia kulturalnego, sportowego i społecznego, mieszczący m.in. pierwszy w mieście kryty basen i pierwszą prawdziwą salę gimnastyczną. [przypis edytorski]

immanentnie — w sposób sobie właściwy, w swej wewnętrznej istocie. [przypis edytorski]