Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 477 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | biologia, biologiczny | czeski | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | pogardliwe | polski | portugalski | pospolity | potocznie | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie

Według języka: wszystkie | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 2759 przypisów.

fazendeiros (port.) — rolnicy. [przypis edytorski]

fazender (z port. fazendeiro) — właściciel dóbr ziemskich, farmer. [przypis edytorski]

Fazis — ob. Rioni, główna rzeka zachodniej Gruzji, starożytnej Kolchidy. [przypis edytorski]

fazy — chodzi tutaj o trzy wyróżnione przez Kierkegaarda fazy rozwoju ludzkiej osobowości: estetyczną, etyczną i religijną. [przypis edytorski]

F… cz — Szmul Farbarowicz, ojciec autora. [przypis edytorski]

fécondité (fr.) — płodność. [przypis edytorski]

fécondité (fr.) — rozrodczość; płodność. [przypis edytorski]

fée blanche (fr.) — biała wróżka. [przypis edytorski]

fée (fr.) — czarodziejka, wróżka. [przypis edytorski]

(fr. fin) — fonetyczny zapis słowa: koniec; por. fin de siécle: koniec wieku (prąd w sztuce schyłku XIX stulecia). [przypis edytorski]

Félix Faure (1841–1899) — prezydent Francji w latach 1895–1899. [przypis edytorski]

Félix Mayol (1872–1941) — piosenkarz, autor i wykonawca setek piosenek; niepotwierdzone, ale powracające plotki dotyczyły jego orientacji seksualnej. [przypis edytorski]

féminin (fr.) — kobiecy, żeński. [przypis edytorski]

Fénelon (1651–1715) — fr. dostojnik kościelny, teolog i pisarz, pochowany w Cambrai jako jego arcybiskup. [przypis edytorski]

Fénelon, François (1651–1715) — francuski pisarz, pedagog i duchowny. [przypis edytorski]

Fénelon, François, właśc. François de Salignac de la Mothe (1651–1715) — francuski teolog, pedagog, pisarz i kaznodzieja; prekursor idei oświecenia; znany szczególnie jako autor powieści Przygody Telemaka (1699). [przypis edytorski]

Fénelon, François, właśc. François de Salignac de la Mothe (1651–1715) — fr. arcybiskup katolicki, teolog, poeta i pisarz; znany szczególnie jako autor skierowanego przeciw monarchii absolutnej dzieła Przygody Telemaka (1699). [przypis edytorski]

Fénelon, François właśc. François de Salignac de la Mothe (1651–1715) — fr. duchowny, teolog, pedagog, pisarz i kaznodzieja; prekursor idei oświecenia; znany szczególnie jako autor powieści Przygody Telemaka (1699). [przypis edytorski]

Fénelon, François właśc. François Salignac de la Mothe (1651–1715) — francuski teolog, pedagog, pisarz i kaznodzieja; prekursor idei oświecenia; autor powieści Historia Telemaka. [przypis edytorski]

Féré, Charles (1852–1907) — francuski lekarz neurolog i psychiatra. [przypis edytorski]

féroces (fr.) — okrutnicy. [przypis edytorski]

Feacy — baśniowy lud żeglarski, przedstawiany jak wyidealizowani Grecy. [przypis edytorski]

Feaj a. Feja — nadmorskie miasto w Elidzie. [przypis edytorski]

Feb a. Febus (mit. gr., mit. rzym.) — zlatynizowana forma słowa Fojbos (gr.: promienny), przydomka Apolla, boga światła i słońca, opiekuna sztuk, patrona poetów i pieśniarzy; jako promienny bóg słońca utożsamiany z Heliosem przemierza dzienne niebo na złotym rydwanie. [przypis edytorski]

Feb a. Febus (mit. gr., mit. rzym.) — zlatynizowana forma słowa Fojbos (gr.: promienny), przydomka Apolla, boga światła i słońca, opiekuna sztuk, patrona poetów i pieśniarzy. [przypis edytorski]

Feb a. Febus (mit. gr., mit. rzym.) — zlatynizowana forma słowa Fojbos (gr.: promienny), przydomka Apolla, boga światła i słońca, opiekuna sztuk, patrona poetów i pieśniarzy. [przypis edytorski]

Feb a. Febus (mit. gr., mit. rzym.) — zlatynizowana forma słowa Fojbos (gr.: promienny), przydomka Apolla, boga światła i słońca, opiekuna sztuk, patrona poetów i pieśniarzy. [przypis edytorski]

Feb a. Febus (mit. gr.) — przydomek Apolla, boga sztuki, muzyki, piękna, przewodnika muz, mieszkającego na Parnasie i zsyłającego natchnienie. [przypis edytorski]

Feb a. Febus (mit. gr.) — przydomek Apollina (znaczący z gr. tyle co: „Jaśniejący”), przewodnika dziewięciu muz, boga sztuki, wróżbiarstwa i gwałtownej śmierci. [przypis edytorski]

Feb a. Febus (mit. gr., z gr. Fojbos: promienny) — przydomek Apolla, boga światła i słońca, wróżbiarstwa i gwałtownej śmierci, opiekuna sztuk, patrona poetów i pieśniarzy. [przypis edytorski]

Feb a. Febus (mit. gr.) — zlatynizowana forma słowa Fojbos (gr.: promienny), przydomka Apolla, boga światła i słońca, opiekuna sztuk, patrona poetów i pieśniarzy. [przypis edytorski]

Feb a. Febus (mit. gr.) — zlatynizowana forma słowa Fojbos (gr.: promienny), przydomka Apolla, boga światła i słońca, opiekuna sztuk, patrona poetów i pieśniarzy. [przypis edytorski]

Feb a. Febus (mit. gr.) — zlatynizowana forma słowa Fojbos (gr.: promienny), przydomka Apolla, boga światła i słońca, opiekuna sztuk, patrona poetów i pieśniarzy. [przypis edytorski]

Feb a. Febus (mit. gr.) — zlatynizowana forma słowa Fojbos (gr.: promienny), przydomka Apolla, boga światła i słońca, opiekuna sztuk; tu: uosobienie boga słońca, który miał objeżdżać na swym ognistym rydwanie ziemię (tu pod imieniem rzym. bogini Tellus a. Tellury). Trzydzieści razy Feba rumaki obiegły Krąg Tellury i przestwór Neptuna: tzn. minęło trzydzieści lat. [przypis edytorski]

Feb a. Febus (mit. rzym.) — odpowiednik Apolla w mit. gr., bóg światła (tu: synonim słońca); monolog Filona pełen jest dość chaotycznych i pomieszanych odniesień do mitologii, ogólnie mających dotyczyć miłości. [przypis edytorski]

Feba, latorośl palmy — kiedy Latona była w ciąży z Zeusem, zazdrosna Hera zabroniła wszystkim ziemiom świata użyczyć jej miejsca dla połogu. Uczyniła to jednak pływająca wyspa Ortygia, na której wyrosła wówczas palma, pod która Latona urodziła Apollina i Artemidę. Od tego czasu wyspa nazywała się Delos. [przypis edytorski]

Feba ptak — jastrzębie i sokoły z powodu szybkiego lotu były poświęcone Apollonowi. [przypis edytorski]

Febe (gr. Foibe: jaśniejąca) — imię jednej z tytanid, córki Uranosa i Gai, matki Latony. Przypisywano jej założenie wyroczni delfickiej, którą miała ofiarować Apollinowi. [przypis edytorski]

Febe (mit. gr.) — imię kilku postaci z gr. wierzeń, tu: Artemida, tj. Diana, dziewicza bogini łowów. [przypis edytorski]

Febe — przen. księżyc (od imienia postaci mitologicznej). [przypis edytorski]

Feb (gr.: promienny) — przydomek Apolla. [przypis edytorski]

feblesa (neol., z fr. faiblesse) — słabość, choroba, złe samopoczucie. [przypis edytorski]

Feb (mit. gr.) — Apollo, bóg światła, życia i śmierci. Tu prezentowany jako bóg słońca, powożący świetlistym rydwanem. [przypis edytorski]

Feb (mit. gr.) — przydomek Apolla, boga światła i słońca, opiekuna sztuk (z gr. Fojbos: promienny). [przypis edytorski]

Feb (mit. gr.) — przydomek Apolla, boga słońca i muzyki. [przypis edytorski]

Feb (mit. gr.) — przydomek Apolla, boga słońca, sztuki, wróżbiarstwa i gwałtownej śmierci, przewodnika dziewięciu muz. [przypis edytorski]

Feb (mit. gr.) — przydomek Apolla, boga słońca, sztuki, wróżbiarstwa i gwałtownej śmierci, przewodnika dziewięciu muz. [przypis edytorski]

Feb (mit. gr.) — przydomek Apollina, boga słońca. [przypis edytorski]

Feb (mit. gr.) — przydomek Apollina, przewodnika dziewięciu muz, boga sztuki, wróżbiarstwa i gwałtownej śmierci. [przypis edytorski]

Feb (mit. gr.) — przydomek Apollina. [przypis edytorski]

Feb — przydomek Apolla. [przypis edytorski]

Feb — przydomek Apollina. [przypis edytorski]

febra a. gorączka bagienna (daw.) — malaria, tropikalna choroba pasożytnicza przenoszona przez komary, objawiająca się nawracającą gorączką i silnymi dreszczami. [przypis edytorski]

febra błotna (daw.) — malaria, tropikalna choroba pasożytnicza przenoszona przez komary, objawiająca się nawracającą gorączką i silnymi dreszczami. [przypis edytorski]

febra — choroba, do której objawów należą dreszcze i gorączka. [przypis edytorski]

febra — choroba tropikalna. [przypis edytorski]

febra — daw. po prostu gorączka. [przypis edytorski]

febra — gorączka połączona z silnym dreszczami, malaria; dziś popr. forma D.lm: febr. [przypis edytorski]

febra — malaria, tropikalna choroba pasożytnicza przenoszona przez komary, objawiająca się nawracającą gorączką i silnymi dreszczami. [przypis edytorski]

febra — malaria, tropikalna choroba pasożytnicza przenoszona przez komary, objawiająca się nawracającą gorączką i silnymi dreszczami; dawniej również ogólnie: gorączka, której towarzyszą dreszcze. [przypis edytorski]

febra — tu: gorączka, dreszcze. [przypis edytorski]

febra — tu ogólnie: gorączka z silnymi dreszczami. [przypis edytorski]

febris aurea (łac.) — gorączka złota. [przypis edytorski]

febris (łac.) — gorączka. [przypis edytorski]

Febris quartana — febra czwartaczka, czyli gorączka wzmagająca się co czwarty dzień. [przypis edytorski]

Februarii (łac.) — lutego. [przypis edytorski]

febryczny — taki jak w febrze, tropikalnej chorobie zakaźnej objawiającej się gorączką połączoną z silnymi dreszczami. [przypis edytorski]

Febus a. Feb (mit. grec.) — przydomek Apollina, przewodnika dziewięciu muz, boga sztuki, wróżbiarstwa i gwałtownej śmierci. [przypis edytorski]

Febus a. Feb (mit. grec.) — przydomek Apollina, przewodnika dziewięciu muz, boga sztuki, wróżbiarstwa i gwałtownej śmierci. [przypis edytorski]

Febus a. Feb (mit. gr.) — przydomek Apolla, boga słońca. [przypis edytorski]

Febus a. Feb (z gr. Fojbos: promienny; mit. gr.) — przydomek Apolla, boga światła i słońca, wróżbiarstwa i gwałtownej śmierci, opiekuna sztuk, patrona poetów i pieśniarzy; jego atrybutami były łuk i lira. [przypis edytorski]

Febus — Apollo; w mit. gr. bóg piękna, patron sztuki, muzyki i poezji, zsyłający natchnienie; przebywał na Parnasie w otoczeniu muz; syn Zeusa i Leto, bliźniaczy brat Artemidy; patronował także jasnowidztwu, opiekun wyroczni. [przypis edytorski]

Febus (mit. grec.) — przydomek Apollina, przewodnika dziewięciu muz, boga sztuki, wróżbiarstwa i gwałtownej śmierci. [przypis edytorski]

Febus (mit. gr. i rzym.) — przydomek Apollina, boga piękna, życia i śmierci. [przypis edytorski]

Febus (mit. gr., , mit. rzym.) — zlatynizowana forma słowa Fojbos (gr.: promienny), przydomka Apolla, boga światła i słońca. [przypis edytorski]

Febus (mit. gr.) — przydomek Apollina, przewodnika dziewięciu muz, boga sztuki, wróżbiarstwa i gwałtownej śmierci. [przypis edytorski]

Febus — przydomek Apolla, boga słońca. [przypis edytorski]

Febus — przydomek Apollina, przewodnika dziewięciu muz, boga sztuki, wróżbiarstwa i gwałtownej śmierci. [przypis edytorski]

Feb… ustrzelił — staroż. Grecy przypisywali nagłą śmierć lub zarazę strzałom Apollina bądź Artemidy. [przypis edytorski]

Febus — z gr. „Jaśniejący”, przydomek Apollina, boga poezji i sztuki. [przypis edytorski]

fechmistrz — mistrz fechtunku, czyli sztuki walki bronią białą (szablą, szpadą, floretem); mistrz szermierki. [przypis edytorski]

Fechner, Gustav Theodor (1801–1887) — niemiecki fizyk, filozof i psycholog, twórca psychofizyki, inicjator eksperymentalnych badań nad zjawiskami psychicznymi; tu mowa o jego spekulacjach teologicznych w dziele Drei Motiven und Gründen des Glaubens (1863). [przypis edytorski]

Fechner, Gustav Theodor (1801–1887) — niemiecki fizyk, filozof i psycholog, twórca psychofizyki, inicjator eksperymentalnych badań nad zjawiskami psychicznymi; ujął w matematyczną formę podstawowe prawo psychofizyki (prawo Webera-Fechnera), głoszące, że przyrost wrażenia, jako subiektywnie odczuwana różnica, rośnie proporcjonalnie do logarytmu intensywności bodźca. [przypis edytorski]

Fechner, Gustav Theodor (1801–1887) — przyrodnik i filozof niem., jeden z twórców psychofizyki i estetyki doświadczalnej (zapoczątkował eksperymentalne badania zjawisk psychicznych, zajmował się galwanistyką oraz badaniem procesów elektrochemicznych); główne dzieła: Nanna, oder über das Seelenleben der Pflanzen (Nanna, czyli o życiu duchowym roślin, 1848), Elemente der Psychophysik (1860), Vorschule der Aesthetik (1876). [przypis edytorski]

fechtmistrz — szermierz a. nauczyciel szermierki. [przypis edytorski]