Przypisy

commilitones meruerunt (łac.) — towarzysze zasłużyli. [przypis redakcyjny]

commissorium (łac.) — zlecenie. [przypis redakcyjny]

communem iniuriam et commune bonum (łac.) — wspólną krzywdę i wspólne dobro. [przypis redakcyjny]

commune periculum Concordia propulsare (łac.) — wspólne niebezpieczeństwo zgodą odeprzeć. [przypis redakcyjny]

communicationis documentorum (łac.) — przedłożenia (uwiadomienia) dokumentów (dowodów). [przypis redakcyjny]

communis regula: quisquis ad vitam editur, ad mortem destinatur (łac.) — powszechne prawo: ktokolwiek na świat przychodzi, przeznaczono mu umrzeć. [przypis redakcyjny]

communitatis (łac.) — wspólnoty, zgromadzenia. [przypis redakcyjny]

Co mnie i tobie, niewiasto? — słowa, które według Ewangelii św. Jana z Nowego Testamentu wypowiedział Jezus do swojej matki podczas uczty weselnej w Kanie Galilejskiej, kiedy gospodarzom zabrakło wina (por. J 2, 4, w tłum. Biblii Tysiąclecia: „Jezus Jej odpowiedział: »Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Czyż jeszcze nie nadeszła godzina moja«”). [przypis redakcyjny]

co mówi [Pliniusz] o (…) Wenerze Skopasa — Pliniusz, I, p. 727. [przypis redakcyjny]

Co moi temu zrobili ludowi, że na nich prawa tak dzikie stanowi? — Kiedy obydwa stronnictwa gwelfów czarnych i białych powróciły z wygnania, jedna familia Ubertich, z której krwi pochodził Farinata, wyłączona była z tej łaski politycznej. [przypis redakcyjny]

compages frustatim — całość (państwa) w kawałki. [przypis redakcyjny]

comparello a. compare (wł.) — kum. [przypis redakcyjny]

comparere (łac.) — stanąć. [przypis redakcyjny]

comparuit (łac.) — stanął. [przypis redakcyjny]

compeditus — człowiek, który pracował ze skutymi nogami. [przypis redakcyjny]

compellere (łac.) — zmusić. [przypis redakcyjny]

compendium (łac.) — zarys. [przypis redakcyjny]

competens rekompensa — odpowiednie odszkodowanie. [przypis redakcyjny]

complices (łac.) — wspólnicy. [przypis redakcyjny]

compluvium — otwór w dachu pochylającym się nawewnątrz, przez który woda spadała do impluvium (patrz str. 140). [przypis redakcyjny]

componitur orbis (…) (łac.) — świat układa się na wzór króla; rozkazy nie potrafią tak nagiąć ludzkich umysłów jak życie panującego. [przypis redakcyjny]

Com sie razów — ilem się razy. [przypis redakcyjny]

comte (fr.) — hrabia. [przypis redakcyjny]

co nam jeden filozof nowszych czasów rzeczywiście chciał wykazać — rozumie się, że mam tu na myśli siebie samego i że tylko z powodu koniecznego incognito nie mogłem mówić w pierwszej osobie. [przypis redakcyjny]

con amore (wł.) — z upodobaniem. [przypis redakcyjny]

co napadnie — co popadnie. [przypis redakcyjny]

Co nazwa „Sowi” (…) oznacza, nie rozstrzygamy — nazwa może wcale nie litewska, mimochodem przypominamy nazwę księcia litewskiego z rodu Riuszków w r. 1219, Plikosowa, tj. łysy „sowa”? (por. nazwę kraiku Plikabartów, tj. Łysych Bortów). [przypis redakcyjny]

concernit notitiam (łac.) — należy do wiadomości. [przypis redakcyjny]

concernunt notitiam (łac.) — dochodzą wiadomość; docierają do mnie. [przypis redakcyjny]

Conciergèrie — więzienie. [przypis redakcyjny]

Concierge (fr.) — dozorca. [przypis redakcyjny]

concludetur (łac.) — postanowi się. [przypis redakcyjny]

conclusum (łac.) — postanowienie. [przypis redakcyjny]

conclusum (łac.) — postanowione. [przypis redakcyjny]

conclusum (łac.) — postanowiono. [przypis redakcyjny]

conclusum (łac.) — skończyło się na tym. [przypis redakcyjny]

conclusum (łac.) — stanęło na tym. [przypis redakcyjny]

conclusum (łac.) — uchwalono. [przypis redakcyjny]

conclusum (łac.) — wywnioskowano. [przypis redakcyjny]

concussisset (…) non occupasset (łac.) — byłoby zachwiało… nie uprzedziła. [przypis redakcyjny]

condigne (łac.) — godnie. [przypis redakcyjny]

conditionaliter (łac.) — pod warunkiem. [przypis redakcyjny]

conditorium — grobowiec. [przypis redakcyjny]

condottiere — kondotier, we Włoszech w okresie renesansu dowódca oddziału najemnego wojska na służbie miasta albo księcia. [przypis redakcyjny]

conferre in ulteriori tractu (łac.) — pomówić o dalszym ciągu. [przypis redakcyjny]

confessata authentica (łac.) — zeznania autentyczne. [przypis redakcyjny]

Confessions d'un enfant du siècle — Spowiedź dziecięcia wieku Musseta. [przypis redakcyjny]

Confessions (…) Elle et lui (…) Lui et elle — wszystkie wymienione utwory osnute są na „epizodzie weneckim” [Alfreda] Musseta i George Sand. Powieść Elle et lui (Ona i on) jest pióra George Sand; Lui et elle (On i ona) jest repliką Pawła Musset, brata poety. [przypis redakcyjny]

confoederati (łac.) —- sprzymierzeni. [przypis redakcyjny]

conformiter (łac.) — tak samo, zgodnie. [przypis redakcyjny]

confortatori (wł.) — dosł.: pocieszający; duchowni odprowadzający skazańców na miejsce kaźni. [przypis redakcyjny]

Con fuoco! Piu di fuoco (wł.) — Z ogniem! Więcej ognia. [przypis redakcyjny]

congressus (łac.) — zjazd; towarzystwo; najazd. [przypis redakcyjny]

Co nie jest do istności — to, czego nie możemy zaliczyć do rzeczy istniejących; to, czego się nie da wymierzyć ani zliczyć. [przypis redakcyjny]

co niosą na drągach — ponieważ jest ciężka, wypakowana pieniędzmi. [przypis redakcyjny]

coniunctio armorum (łac.) — złączenie broni. [przypis redakcyjny]

connaisseurs des affaires d'amour (fr.) — znawcy spraw miłosnych. [przypis redakcyjny]

conrad — Joseph Conrad (1857–1924), marynarz i pisarz. [przypis redakcyjny]

conscientia (łac.) — świadomość. [przypis redakcyjny]

conscientiam generis humani aboleri arbitrabantur (łac.) — sądzili, że sumienie rodu ludzkiego zamarło. [przypis redakcyjny]

conscientia mille testes (łac.) — sumienie to tysiąc świadków. [przypis redakcyjny]

conscii (łac.) — poczuwający się do winy. [przypis redakcyjny]

conscii (łac.) — świadomi. [przypis redakcyjny]

conscios facti obstrinxerat iuramento — wspólników zamachu zobowiązał przysięgą. [przypis redakcyjny]

consecro (łac.) — poświęcam. [przypis redakcyjny]

consentire (łac.) — przystać. [przypis redakcyjny]

consequenter (łac.) — w następstwie. [przypis redakcyjny]

consequentia (łac.) — konieczny wniosek. [przypis redakcyjny]

consequi (łac.) — nastąpić. [przypis redakcyjny]

conservare (łac.) — zachować. [przypis redakcyjny]

conservatio (łac.) — uratowanie. [przypis redakcyjny]

conservationem (łac.) — o zachowanie. [przypis redakcyjny]

consilia (łac.) — narady. [przypis redakcyjny]

consilia (łac.) — rady. [przypis redakcyjny]

consiliarii Placentini — doradcy przypochlebni; dosł. „doradcy z Placencji”, od placere: podobać się, przeciwstawiani consiliarii Veronenses, tj. „doradcom z Werony”, od verum: prawda, qui verum dicunt: którzy mówią prawdę (królowi). [przypis redakcyjny]

consiliariorum subiecta (łac.) — osoby doradców. [przypis redakcyjny]

consilii generalis (łac.) — walnej rady. [przypis redakcyjny]

consiliis (łac.) — radom. [przypis redakcyjny]

consilio (łac.) — radą. [przypis redakcyjny]

consilio — w radzie. [przypis redakcyjny]

consilium bellicum (łac.) — narada wojenna. [przypis redakcyjny]

consilium (łac.) — poradę. [przypis redakcyjny]

consilium (łac.) — rada. [przypis redakcyjny]

consilium (łac.) — rady. [przypis redakcyjny]

consilium malum consultori pessimum (łac.) — zła rada dla doradcy najgorsza. [przypis redakcyjny]

consilium salubre (łac.) — rada zbawienna. [przypis redakcyjny]

Consolatio servitutis (łac.) — pociecha niewoli. [przypis redakcyjny]

consommation (fr.) — najniższa obowiązująca konsumpcja, uprawniająca do zajęcia miejsca w restauracji czy kawiarni. [przypis redakcyjny]

conspectus (łac.) — widok. [przypis redakcyjny]

conspirationes (łac.) — spiski. [przypis redakcyjny]

constantiam (łac. forma B.lp) — stałość. [przypis redakcyjny]

constantiam (łac.) — stałość. [przypis redakcyjny]

constantissime negare crimen (łac.) — upornie zaprzeczać występku tego. [przypis redakcyjny]

constantissimum propositum (łac.) — nieodmienne postanowienie. [przypis redakcyjny]

consternati (łac.) — potrwożeni. [przypis redakcyjny]

consternatus (łac.) — zmartwiony. [przypis redakcyjny]

constituemus (łac.) — postanowimy. [przypis redakcyjny]

constituere (łac.) — postanowić. [przypis redakcyjny]

„Constitutionner” — francuski dziennik liberalno-burżuazyjny ukazujący się od 1815 r. [przypis redakcyjny]

constitutum (łac.) — postanowione. [przypis redakcyjny]