Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | literacki, literatura | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 8028 przypisów.
księżna Ferrary — Eleonora a. Leonora d'Este (1537–1581), znana jako ukochana poety Torquata Tassa. [przypis edytorski]
księżna Januszowa (…) z córką — matka Anny Marii Radziwiłłówny, Katarzyna Potocka, zmarła w 1642 r., a w 1645 r. Radziwiłł ożenił się z córką hospodara mołdawskiego, Marią Lupu (natomiast siostra Marii, Roksana, została później synową Bohdana Chmielnickiego). Anna Maria nie była zatem córką, lecz pasierbicą księżnej. [przypis edytorski]
księżna Montmorency — Marie-Félicie des Ursins (1600–1666), żona Henriego II de Montmorency; po śmierci męża straconego za zdradę stanu w 1632 zamieszkała w klasztorze. [przypis edytorski]
księżna Montrose — szkocki tytuł szlachecki; zapewne chodzi o Violet Hermione Graham (1854–1940), żonę Douglasa Grahama (1852–1925), księcia Montrose. [przypis edytorski]
księżna Murat — potomkini napoleońskiego marszałka Joachima Murata i Karoliny Bonaparte, najmłodszej siostry Napoleona I; Napoleon I Bonaparte w 1808 nadał Joachimowi Muratowi królestwo Neapolu (z formalnym tytułem króla Neapolu i Sycylii, mimo że nie kontrolował Sycylii); zostało ono utracone w 1815, wraz ze śmiercią Murata, na rzecz jego rywala, Ferdynanda I Burbona, pierwszego z dynastii Burbonów Sycylijskich, rządzących zjednoczonym Królestwem Obojga Sycylii (tj. Sycylii i Neapolu) aż do jego włączenia do zjednoczonych Włoch (1861); potomkowie Murata zaliczani są do najwyższej arystokracji francuskiej. [przypis edytorski]
księżna Murat — potomkini napoleońskiego marszałka Joachima Murata i Karoliny Bonaparte, najmłodszej siostry Napoleona I; Napoleon I Bonaparte w 1808 nadał Joachimowi Muratowi królestwo Neapolu (z formalnym tytułem króla Neapolu i Sycylii, mimo że nie kontrolował Sycylii); zostało ono utracone w 1815, wraz ze śmiercią Murata, na rzecz jego rywala, Ferdynanda I Burbona, pierwszego z dynastii Burbonów Sycylijskich, rządzących zjednoczonym Królestwem Obojga Sycylii (tj. Sycylii i Neapolu) aż do jego włączenia do zjednoczonych Włoch (1861); potomkowie Murata zaliczani są do najwyższej arystokracji francuskiej. [przypis edytorski]
księżna Witoldowa — Anna Światosławowna, księżniczka smoleńska (zm. 1418) [przypis edytorski]
księżn (daw.) — dziś popr. forma D. lm: księżnych; podobnie dalej księżny, dziś M. lm: księżne. [przypis edytorski]
księżnej de Longueville — Anne Geneviève de Bourbon (1619–1679); siostra Kondeusza. [przypis edytorski]
księżniczka Asturii — córka króla Hiszpanii, Filipa IV, Maria Teresa zw. Austriaczką (1638–1683), która w 1660 r. poślubiła Ludwika XIV, króla Francji. [przypis edytorski]
Księżniczka czardasza — operetka Emmericha Kálmána z 1915 r. [przypis edytorski]
księżniczka Januszówna — Anna Maria Radziwiłłówna (1640–1667), od 1665 r. żona Bogusława Radziwiłła. [przypis edytorski]
księżniczka Maria — Maria Krystyna Albertyna (1779–1851), jedyna córka księstwa, od 1797 żona Karola Emanuela (1770–1800) ks. Carignano, babka Wiktora Emanuela IX (1820–1878), pierwszego króla zjednoczonych Włoch. [przypis edytorski]
księżniczka Matylda — Matylda Letycja Bonaparte (1820–1904), córka byłego króla Westfalii Hieronima, najmłodszego brata Napoleona I, i jego drugiej żony, Katarzyny Wirtemberskiej. [przypis edytorski]
księżniczka Palatynatu, bratowa Ludwika XIV — Elżbieta Charlotta z Palatynatu (1652–1722), niem. księżniczka Palatynatu Reńskiego, żona księcia Orleanu; opisując zdarzenia i osoby z dworu Ludwika XIV w swoich listach do Niemiec, nie przebierała w słowach. [przypis edytorski]
księżniczkę Bonaparte, o której mówiono, że się zaręczyła z synem króla greckiego — Maria Bonaparte (1882–1962), jedyna córka księcia Rolanda Napoleona Bonapartego; od 1907 żona księcia Jerzego, syna greckiego króla Jerzego I. [przypis edytorski]
księżny (daw.) — dziś popr. forma D. lp: księżnej. [przypis edytorski]
księżyca (…) na młodziku — tzn. w nowiu. [przypis edytorski]
księżyc — w oryginale pojawia się tu liczba mnoga. [przypis edytorski]
ksieni (daw.) — księżna. [przypis edytorski]
ksieni kanoniczek — przełożona zakonu Zgromadzenia Sióstr Kanoniczek Świętego Ducha. [przypis edytorski]
ksieni — przełożona klasztoru, przeorysza. [przypis edytorski]
ksieni — przełożona klasztoru. [przypis edytorski]
ksieni — przełożona. [przypis edytorski]
ksieni — przeorysza, przełożona klasztoru. [przypis edytorski]
ksieni — tu: przełożona klasztoru. [przypis edytorski]
ks. Józef Stanek ps. „Rudy” (1916–1944) — ksiądz, błogosławiony Kościoła Katolickiego, święcenia przyjął w 1941 r., kapelan Armii Krajowej, w powstaniu w Zgrupowaniu „Kryska”, zamordowany przez Niemców 23 września. [przypis edytorski]
ks.ks. — skrót od: książęta. [przypis edytorski]
k'sobie (daw.) — do siebie. [przypis edytorski]
ksobie (daw.) — do siebie. [przypis edytorski]
k'sobie (daw.) — ku sobie, do siebie. [przypis edytorski]
k'sobie (daw.) — ku sobie; do siebie. [przypis edytorski]
k'sobie (daw.) — ku sobie. [przypis edytorski]
k'sobie (daw.) — skrócone: ku sobie, do siebie. [przypis edytorski]
k'sobie (gw.) — ku sobie; do siebie. [przypis edytorski]
k sobie ją przyma (starop.) — do siebie ją przyjmuje. [przypis edytorski]
k'sobie — ku sobie, do siebie. [przypis edytorski]
k'sobie (starop. forma) — ku sobie, do siebie; przychodzi k'sobie: dochodzi do siebie (tj. tu: budzi się z omdlenia). [przypis edytorski]
k'sobie (starop. forma) — ku sobie; do siebie; przyjść k'sobie: dojść do siebie. [przypis edytorski]
k stołu (starop.) — do stołu, dla stołu; tu: przy stole; zawżdy k jego stołu byli: zawsze siadywali u jego stołu. [przypis edytorski]
k'studzieńce (daw.) — ku studzience, do studzienki. [przypis edytorski]
k'swej myśli (starop.) — po swej myśli; zgodnie ze swą wolą. [przypis edytorski]
ksyw (gw.) — daw. krzyw, tu: winny. [przypis edytorski]
kształcić (daw.) — kształtować. [przypis edytorski]
Kształt Aresa (…) Posejdona — w tłum. Dmochowskiego: „Marsa postać, a siłę i piersi Neptuna”. [przypis edytorski]
kształt (starop.) — oboczna forma pisowni występująca w staropolszczyźnie XVI w. u Reja: kstałt. [przypis edytorski]
kształt (starop.) — oboczna forma pisowni występująca w staropolszczyźnie XVI w. u Reja: kstałt; znaczenie tu: sposób. [przypis edytorski]
kształt — starop. pisownia także: kstałt. [przypis edytorski]
kształt — tu: pozór. [przypis edytorski]
kształt — tu: uroda. [przypis edytorski]
kształty (…) uświęcone snycerską powagą — tj. kształt jej głowy przypominał idealne proporcje dzieł wielkich rzeźbiarzy. [przypis edytorski]
kszyk — bekas; gatunek ptaka wędrownego. [przypis edytorski]
k'tamtej (daw.) — ku tamtej, do tamtej. [przypis edytorski]
kteis (gr.) — kobiecy organ płciowy. [przypis edytorski]
ktemu a. k'temu (starop.) — do tego. [przypis edytorski]
ktemu a. k'temu (starop. forma) — do tego; tu: ponadto, w dodatku. [przypis edytorski]
ktemu a. k'temu (starop.) — ku temu; do tego; tu: w dodatku. [przypis edytorski]
k'temu a. ku temu (daw.) — do tego. [przypis edytorski]
ktemu (daw.) — dlatego. [przypis edytorski]
k'temu (daw.) — do tego; po temu. [przypis edytorski]
k'temu (daw.) — do tego. [przypis edytorski]
k'temu (daw.) — do tego. [przypis edytorski]
ktemu (daw.) — do tego. [przypis edytorski]
ktemu (daw.) — do tego. [przypis edytorski]
ktemu (daw.) — do tego. [przypis edytorski]
ktemu (daw.) — do tego. [przypis edytorski]
ktemu (daw.) — do tego. [przypis edytorski]
k'temu (daw.) — do tego w tym celu. [przypis edytorski]
k'temu (daw.) — ku temu; do tego. [przypis edytorski]
k'temu (daw.) — ku temu, do tego. [przypis edytorski]
ktemu (daw.) — przy tym. [przypis edytorski]
k'temu (daw.) — skrócone: ku temu, do tego. [przypis edytorski]
ktemu (daw.) — tu: dlatego. [przypis edytorski]
k'temu — do tego, dla tego; w tym celu. [przypis edytorski]
k'temu — do tego. [przypis edytorski]
ktemu — do tego. [przypis edytorski]
k'temu przyszło (daw.) — do tego doszło. [przypis edytorski]
k temu (starop.) — do tego; tu: w dodatku. [przypis edytorski]
k'temu (starop.) — do tego; tu: w dodatku. [przypis edytorski]
Ktezjasz z Knidos, gr. Ktesias (V w. p.n.e.) — grecki lekarz i historyk; lekarz króla perskiego Artakserksesa II, jako autor znany gł. z 23-tomowego dzieła Dzieje Persji (Persica), w wielu kwestiach sprzecznego z Dziejami Herodota, oraz z monografii opisującej Indie, zachowanych tylko we fragmentach. [przypis edytorski]
Ktezyfon — staroż. miasto nad Tygrysem, ok. 30 km od ob. Bagdadu; od I w. p.n.e. stolica państwa Partów, od 226 stolica imperium perskiego (do podboju arabskiego w VII w.). [przypis edytorski]
Ktimena — siostra Odyseusza. [przypis edytorski]
Ktistes — w oryg.: κτίστην. [przypis edytorski]
którąm ja porastał — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: którą ja porastałem. [przypis edytorski]
którąm kochał — którą kochałem. [przypis edytorski]
którąm kochał — przykład konstrukcji z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: którą kochałem. [przypis edytorski]
którą może kłaść za inszych siła (starop.) — [para], która warta jest tyle, ile innych wielu; którą może kłaść: którą można porównać. [przypis edytorski]
którąm (…) poznał — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika: którą poznałem. [przypis edytorski]
którąm spędził — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: którą spędziłem. [przypis edytorski]
którąm umiłował — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: którą umiłowałem. [przypis edytorski]
którąm widział — inaczej: którą widziałem (przykład konstrukcji z ruchomą końcówką czasownika). [przypis edytorski]
Którąm (…) wyścignął — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika: którą wyścignąłem. [przypis edytorski]
którąm zasłyszał — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika: którą zasłyszałem. [przypis edytorski]
którąm zawsze kochał, czcił, szanował i ubóstwiał — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: którą zawsze kochałem, czciłem, szanowałem i ubóstwiałem. [przypis edytorski]
którąm (…) znała (starop.) — konstrukcja z przestawną końcówką czasownika; inaczej: którą znałam. [przypis edytorski]
którąm znał — inaczej: którą znałem (konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika). [przypis edytorski]
którą rozumiem bydź dotąd prawdziwą (starop. forma) — którą [jak] dotąd uważam za prawdziwą. [przypis edytorski]
którąśmy jechali — inaczej: którą jechaliśmy (konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika). [przypis edytorski]
którąśmy opuścili — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika: którą opuściliśmy. [przypis edytorski]
którąśmy przebywali — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: którą przebywaliśmy. [przypis edytorski]
