Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | celtycki | chemiczny | dawne | francuski | frazeologia, frazeologiczny | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | łacina, łacińskie | literacki, literatura | matematyka | medyczne | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rzadki | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | włoski | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | français | Deutsch | polski
Znaleziono 10225 przypisów.
Wprawdzie nie wyszła Bakchosowi naprzeciw (…) lecz widać było, ile ją ten spokój kosztuje — to znaczy, że hamowała się całym wysiłkiem woli, by nie biec naprzeciw Dionizosa. [przypis tłumacza]
wprawdzie — Użyte zamiast: po prawdzie, w istocie; [naprawdę; red. WL]. [przypis redakcyjny]
wprawić w coś — doprowadzić do czegoś, nauczyć czegoś. [przypis redakcyjny]
wprawić w sieć (starop.) — nagonić do sieci; złapać w sieć. [przypis edytorski]
W prawie angielskim, obok wieczystego prawa własności, istniały również pewne formy własności ograniczonej w czasie. W. Pańko, O prawie własności i jego współczesnych funkcjach, Katowice 1984, s. 113. [przypis autorski]
w prawie byłabyś — miałabyś prawo. [przypis edytorski]
w prawiech — dziś popr. forma Msc.lm: w prawach. [przypis edytorski]
wprawnymi ruchy (daw.) — dziś: wprawnymi ruchami. [przypis edytorski]
wprawuje (daw. forma) — wprawia. [przypis edytorski]
w prędkości — w zdenerwowaniu. [przypis edytorski]
w predykamencie — w tym uważaniu; predykament (z łac. praedicamentum), wyraz utworzony przez neolatynistów na oznaczenie arystotelesowskiej kategorii, najogólniejszego pojęcia, pod które można podciągać wszelkie szczegóły naszej wiedzy (w filozofii Arystotelesa było ich początkowo 10, następnie 8. [przypis redakcyjny]
w pretorskim krześle — pretor to wyższy rzymski urzędnik, sprawujący władzę sądową i zastępujący konsula pod jego nieobecność. [przypis edytorski]
w prochu się tarzał po ziemi… — Iliada XXII 414–415, żal Priama po śmierci Hektora i zbezczeszczeniu jego ciała przez Achillesa. [przypis edytorski]
w prochu (…) zaorał — pustelnikiem, o którym tu mowa, może być Diogenes z Synopy, współtwórca szkoły cynizmu słynący z tego, że zamieszkał w beczce. Anegdota mówi, że podczas spotkania z Aleksandrem Wielkim filozof grzebał w rozsypanych kościach, a na pytanie, co robi, odrzekł, że szuka kości książąt, które jednak nie różnią się niczym od innych. W ten sposób Diogenes wskazał na równość ludzi po śmierci, wobec której wszyscy są tylko prochem. [przypis edytorski]
w promiennych oczach (…) które bez przerwy na gryfa patrzały — Dlaczego Beatrycze, kiedy poeta już był oczyszczonym od grzechu, bez przerwy patrzała na gryfa, a nie na niego? Łatwo się domyślić, że patrzała na Zbawiciela, błagając go o miłosierdzie i przedłużenie stanu łaski dla swojego byłego kochanka. [przypis redakcyjny]
w Prorokach — tj. w biblijnych księgach proroków. [przypis edytorski]
wprost dla ciekawości chciałbym przegrać sprawę. — Widzimy stąd, iż Alcest, bądź co bądź, musi być człowiekiem zamożnym, aby sobie pozwalać na takie doświadczenia. [przypis tłumacza]
wprost — dziś raczej: prosto. [przypis edytorski]
wprost lustra — dziś popr.: na wprost lustra. [przypis edytorski]
wprost naprzeciw — dziś popr.: wprost przyjemnie. [przypis edytorski]
wprost — tu: wręcz. [przypis edytorski]
Wprowadzenie historyczne do „Listów Peruwianki” — Wprowadzenie to zostało napisane przez Antoine'a Breta (1717–1792). [przypis tłumacza]
wprowadzić w świat córkę — w XIX w. nie było przyjęte, by kobiety z zamożniejszych warstw społecznych same zarabiały na swoje utrzymanie, każda musiała więc znaleźć dobrze sytuowanego męża. Dlatego rodzice dbali, aby ich córka doskonaliła salonowe umiejętności (taniec, gra na fortepianie, prowadzenie błyskotliwych rozmów po francusku itp.). Kiedy osiągnęła odpowiedni wiek, kupowali jej kosztowne stroje i zaczynali bywać z nią na balach, w teatrze (który był wówczas także formą spotkań towarzyskich) i w kurortach. Musieli także przygotować dla niej pokaźną sumę jako posag. [przypis edytorski]
wprowadził swój ustrój we wszystkich tamtejszych miastach, (…) także w Mitylenie — Metymnę zajął Kallikratidas (zob. ust. 2), ale potem pewnie przeszła na stronę Aten. Lizander zajął całą wyspę i najważniejsze miasto Lesbos, obsadzone przez Ateńczyków, i wszędzie wprowadził ustrój oligarchiczny. [przypis tłumacza]
wprowadzoną została — dziś popr. forma z imiesłowem w mianowniku: została wprowadzona (a. wprowadzona została). [przypis edytorski]
Wprowadzone tu [w Moich współczesnych] rozróżnienie między alkoholem wesołym (vin gai) a alkoholem smutnym (vin triste), to rozróżnienie między normalną (zasadniczo) rolą narkotyków i używek a tą rolą, jaką przypisywali im moderniści — alkohol smutny to „alkohol ludzi, którzy przychodzą na świat obarczeni jakimś przekleństwem, ludzi niezdolnych do życia bez tej fatalnej protezy, jaką jakiśkolwiek środek narkotyczny stanowi… Dla tych ludzi jedynie, ludzi urodzonych pod znakiem straszliwego Saturna i trucicielskiego Księżyca, których dusze szatan pławi w ciemnym morzu melancholii, szarpiącej tęsknoty i bezustannego, dławiącego smutku, alkohol staje się — nałogiem… Omamem i złudzeniem chwilowa ulga w cierpieniu — szalbierczy środek, który na chwilę łagodzi ból, by go jeszcze więcej spotęgować” (Moi współcześni. Wśród swoich, s. 53–54, 56). [przypis autorski]
w Prusiech — dziś popr. forma Ms.: w Prusach; Prusy (hist.) — kraina między Litwą a dolnym biegiem Wisły, na terenach dzisiejszej Warmii, Kujaw i Pomorza. [przypis redakcyjny]
w Prusiech — dziś popr. forma Ms.: w Prusach. [przypis edytorski]
w Prusiech — dziś popr. forma Ms.: w Prusach. [przypis redakcyjny]
w Prusiech — dziś popr. forma: w Prusach. [przypis edytorski]
w Prusiech — dziś popr.: w Prusach. [przypis edytorski]
wpryśnięte — tu raczej: wstrzyknięte. [przypis edytorski]
wprząc — zmusić kogoś do prac, obowiązków; tu forma imiesłowu przym. M.lp r.ż.: wprzężona. [przypis edytorski]
w przechodzie — przechodząc. [przypis edytorski]
w przeciągu dni trzech — dziś popr.: w ciągu trzech dni. [przypis edytorski]
w przeciągu krótkiego czasu — dziś popr.: w ciągu krótkiego czasu. [przypis edytorski]
w przeciągu lat — dziś popr.: w ciągu lat. [przypis edytorski]
w przeciągu tego czasu — dziś popr.: w tym czasie. [przypis redakcyjny]
w przecięciu (daw.) — przeciętnie, średnio. [przypis edytorski]
w przeciwstawieniu do konkretnych ugrupowań (…) specjalny rodzaj zazębiania się w procesy historyczne — K. Mannheim, Das Problem der Generationen, „Kölner Vierteljahrshefte für Soziologie” 1928, s. 170 nn., 310 nn. [przypis autorski]
w (…) przecudnej pełni różnomiennych natur — w oryginale niem.: in der ganzen Herrlichkeit ihrer Naturen, tj. w całej wspaniałości ich natur (właściwych im charakterów). [przypis edytorski]
w przeddzień niedzieli kwietniej — w sobotę przed niedzielą palmową; tj. tu: 5 kwietnia 1091 r. [przypis edytorski]
w przedmowie pierwszej — nie odnaleziono żadnych śladów tej pierwszej przedmowy. [przypis edytorski]
W przedsieniach jego (…) stał u wnijścia posąg Cezara-Boga, na sto dziesięć stóp wysoki — Swetoniusz [Żywot Nerona 31, gdzie podano wysokość 120 stóp]. [przypis autorski]
w przedwieczór — w oryg. niem. am Vorabend: w przededniu. [przypis edytorski]
w przegony (daw.) — w zawody; ścigać się. [przypis edytorski]
w przekonaniu o prawdziwości tego drugiego dusza nasza daje się w błąd wprowadzić, jakoby i tamto pierwsze prawdą było. A przykładem na to jest ów ustęp z „Niptrów” — Homer, Odyseja XIX 164–260. [Arystoteles wskazuje na scenę, która poprzedza mycie nóg: Odyseusz opowiada Penelopie, że jest Kreteńczykiem, który kiedyś spotkał jej męża, i na dowód prawdziwości swoich słów opisuje jej ubiór Odyseusza; Penelopa ze zgodnego z prawdą opisu ubioru wnioskuje, że poprzedzająca ten opis opowieść jest prawdziwa; stanowi to przykład wprowadzenia w błąd przez użycie pewnego prawdziwego elementu, jednak tutaj zmylona została postać utworu, a nie jego odbiorca; red. WL] [przypis tłumacza]
w przekonaniu, że ten dzień jest początkiem wolności dla Hellady — około 25 kwietnia 404. Arystokraci uważali cały rozwój polityczny demokracji ateńskiej za szkodliwy. Ich ideałem była wolność każdego państewka i trzymanie się Sparty, gdy tymczasem demokracja dążyła do stworzenia wielkiego państwa i gdyby takie przykłady jak nadanie prawa obywatelstwa Samijczykom były wcześniejsze i częstsze, byliby Ateńczycy zorganizowali wielkie państwo, ostali się w wojnie peloponeskiej i wiele więcej dodali do skarbu kultury światowej, niż to uczynili. [przypis tłumacza]
W przekreślonych po w. 145 wierszach brulionu pozorne zainteresowanie się książkami wyraża autor z dosadniejszą ironią: Jejmość moja uczona; nawet na stoliku, / Nawet na gotowalni swoje księgi mieści. / (I. Krasicki, Satyry i listy, s. 102). [przypis redakcyjny]
w przek (starop.) — w poprzek. [przypis redakcyjny]
W przepastnych głębiach duszy piękny ogród ma… — Ajschylos, Siedmiu przeciw Tebom 592–594. [przypis edytorski]
W przeprowadzonej przeze mnie analizie typowych dla poezji Baczyńskiego słów-kluczy brakuje hasła wiatr, co stanowi niewątpliwy defekt tej analizy (por. K. Wyka, Krzysztof Baczyński (1921–1944), Kraków 1961, s. 59–64). [przypis autorski]
W przesłance większej mówi się o jestestwie, które może być pomyślanym w całej pełni, więc również i tak, jakby mogło zostać danym w oglądzie. W przesłance mniejszej zaś jest mowa o nim o tyle jeno, o ile ono rozważa samo siebie jako podmiot (…) — w dwu przesłankach myślenie wzięto w zupełnie odmiennym znaczeniu: w przesłance większej, jak ono rozciąga się na przedmiot w ogóle (zatem i tak jakby mogło zostać danym w oglądzie); a w przesłance mniejszej tylko, jak się ono zachowuje w odniesieniu do samowiedzy, przy czym tedy nie myśli się o żadnym przedmiocie, lecz wyobrażonym zostaje tylko odnoszenie się do Siebie, jako podmiotu (jako forma myślenia). W pierwszej mówi się o rzeczach, które nie mogą być pomyślane inaczej tylko jako podmioty; w drugiej zaś nie o rzeczach, lecz o myśleniu (odrywającym się od wszelkiego przedmiotu), w którym Ja zawsze służy za podmiot świadomości; stąd w wyniku nie może stać: nie mogę inaczej istnieć tylko jako podmiot; lecz jeno: mogę w myśleniu o mojej egzystencji użyć siebie tylko u podmiot sądu, a to jest zdaniem identycznym, które po prostu nic a nic nie wypowiada o sposobie mojego istnienia. [przypis autorski]
wprzód (daw.) — najpierw. [przypis edytorski]
wprzód (daw.) — najpierw, wcześniej. [przypis edytorski]
wprzód (daw.) — najpierw, z początku. [przypis edytorski]
wprzód (daw.) — wcześniej, dawniej. [przypis edytorski]
wprzód (daw.) — wcześniej. [przypis edytorski]
wprzód — daw. zanim. [przypis edytorski]
wprzód — najpierw. [przypis edytorski]
wprzód (…) niżeliś zapragnął (daw.) — konstrukcja z partykułą -li i przestawną końcówką czasownika; inaczej: wprzód niż zapragnąłeś. [przypis edytorski]
w przód (starop. forma ort.) — wprzód, najpierw, na przodzie. [przypis edytorski]
wprzód (starop.) — tu: z przodu. [przypis edytorski]
w przód (starop.) — z przodu; najpierw. [przypis edytorski]
wprzód — wcześniej, najpierw. [przypis edytorski]
Wprzód więc nim zajdą siedmiorakie gwiazdy — Litwini mieli właściwy sobie sposób oznaczania pór roku, miesięcy i godzin. Ob. Kotzebue t. I, k. 52 do 68: Schilderung der alten Preussen. Konstelacja tu wspomniana w ich języku nazywa się retis [tj. sito; red. WL]. [przypis autorski]
Wprzód (…) w piękne spoglądając oczy — Poeta w oczach Beatrycze jak w zwierciadle widzi odbity punkt światła, o którym niżej będzie mowa i obraca się, żeby bezpośrednio mógł go widzieć. [przypis redakcyjny]
wprzód, wprzódy (daw.) — najpierw. [przypis edytorski]
wprzódy (daw., gw.) — najpierw, wcześniej. [przypis edytorski]
wprzódy (daw., gw.) — wcześniej. [przypis edytorski]
wprzódy (daw.) — najpierw. [przypis edytorski]
wprzódy — dawniej, wcześniej. [przypis edytorski]
wprzódy (daw.) — przedtem, wcześniej. [przypis edytorski]
wprzódy (daw.) — wcześniej, dawniej. [przypis edytorski]
wprzódy (daw.) — wcześniej; najpierw. [przypis edytorski]
wprzódy (daw.) — wcześniej, najpierw. [przypis edytorski]
wprzódy (daw.) — wcześniej. [przypis edytorski]
wprzódy (daw.) — wcześniej, uprzednio. [przypis edytorski]
wprzódy — najpierw. [przypis edytorski]
wprzódy (przestarz.) — dziś: wcześniej, poprzednio. [przypis edytorski]
wprzódy, przódy a. wprzód (daw.) — wcześniej; najpierw. [przypis edytorski]
wprzódy — wcześniej, kiedyś. [przypis edytorski]
wprzódy — wcześniej. [przypis edytorski]
wprzódy — wcześniej. [przypis edytorski]
wprzódy — wcześniej, uprzednio. [przypis edytorski]
wprzódziej (daw.) — wcześniej, najpierw. [przypis edytorski]
wprzódziej (daw.) — wcześniej. [przypis edytorski]
wprzódziej (daw.) — wcześniej, uprzednio. [przypis edytorski]
wprzódzi (gw.) — wcześniej, najpierw. [przypis edytorski]
w przodku (daw.) — w straży przedniej. [przypis edytorski]
wprzody a. wprzódy — wcześniej, dawniej. [przypis edytorski]
wprzody (starop.) — wprzódy, najpierw. [przypis edytorski]
W przychylnej postaci — tu: przy pozorach przychylności. [przypis redakcyjny]
w przydatku (daw.) — dodatkowo. [przypis edytorski]
w przydatku (daw.) — na dodatek, na dokładkę. [przypis edytorski]
w przymierze — tu: na zgodę. [przypis edytorski]
W przypisach gwiazdką oznaczono wyrazy, które są używane do dziś, ale których znaczenie w Pieśniach jest odmienne od znaczenia obecnego. [przypis edytorski]
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi pierwsze, Pieśń I (Byś wszystko złoto posiadł, które - powiadają...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi pierwsze, Pieśń III (Dzbanie mój pisany...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi wtóre, Pieśń III (Nie wierz Fortunie, co siedzisz wysoko...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi wtóre, Pieśń II (Nie dbam, aby zimne skały...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi pierwsze, Pieśń II (Serce roście patrząc na te czasy!)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi wtóre, Pieśń I (Przeciwne chmury słońce nam zakryły...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi wtóre, Pieśń IV (W twardej kamiennej wieży i za troistemi...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi pierwsze, Pieśń IV (Złota to strzała i krom wszego jadu była...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi wtóre, Pieśń IX (Nie porzucaj nadzieje...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi pierwsze, Pieśń VI (Acz mię twa droga, miła, barzo boli...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi pierwsze, Pieśń VIII (Gdzieśkolwiek jest, Bożeć pośli dobrą godzinę...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi wtóre, Pieśń VIII (Nie frasuj sobie, Mikołaju, głowy...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi wtóre, Pieśń VII (Słońce pali, a ziemia idzie w popiół prawie...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi pierwsze, Pieśń VII (Trudna rada w tej mierze, przyjdzie sie rozjechać...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi wtóre, Pieśń VI (Królewno lutnie złotej i rymów pociesznych...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi pierwsze, Pieśń V (Kto ma swego chleba...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi pierwsze, Pieśń XIII (O piękna nocy nad zwyczaj tych czasów...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi wtóre, Pieśń XIII (Panu dzięki oddawajmy...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi pierwsze, Pieśń XII (Muszę wyznać, bo sie już nie masz na co chować...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi wtóre, Pieśń XII (Nie masz, i po drugi raz nie masz wątpliwości...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi wtóre, Pieśń XI (Stateczny umysł pamiętaj zachować...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi pierwsze, Pieśń XI (Stronisz przede mną, Neto nie tykana...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi pierwsze, Pieśń XIV (Patrzaj, jako śnieg po górach sie bieli...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi wtóre, Pieśń XIV (Wy, którzy Pospolitą Rzeczą władacie...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi wtóre, Pieśń XIX (Jest kto, co by wzgardziwszy te doczesne rzeczy...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi pierwsze, Pieśń X (Kto mi dał skrzydła, kto mię odział pióry...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi wtóre, Pieśń X (Może kto ręką sławy dostać w boju...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi pierwsze, Pieśń XVIII (Czołem za cześć, łaskawy mój panie sąsiedzie...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi wtóre, Pieśń XVIII (Ucieszna lutni, w której słodkie strony)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi wtóre, Pieśń XVII (Niegodzien tego ten świat zawikłany...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi pierwsze, Pieśń XVII (Słońce już padło, ciemna noc nadchodzi...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi pierwsze, Pieśń XVI (Królom moc na poddane i zwierzchność dana...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi wtóre, Pieśń XVI (Nic po tych zbytnich potrawach, nic po tym...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi pierwsze, Pieśń XV (Nie za staraniem ani prze mą sprawę...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi wtóre, Pieśń XV (Nie zawżdy Apollo strzela)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi pierwsze, Pieśń XXIII (Nieźle czasem zamilczeć, co człowieka boli...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi wtóre, Pieśń XXIII (Nie zawżdy, piękna Zofija...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi wtóre, Pieśń XXII (Proszę, jesli sie z tobą co śpiewało...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi pierwsze, Pieśń XXII (Rozumie mój, prózno sie masz frasować...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi wtóre, Pieśń XXI (Srogie łańcuchy na swym sercu czuję...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi pierwsze, Pieśń XXI (Ty spisz, a ja sam na dworze...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi wtóre, Pieśń XXIV (Niezwykłym i nie leda piórem opatrzony...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi pierwsze, Pieśń XXIV (Zegar, słyszę, wybija...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi wtóre, Pieśń XX (Jaką, rozumiesz, zazdrość zjednałeś sobie...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
W przypisach gwiazdką oznaczono wyrazy, które są używane do dziś, ale których znaczenie w Trenach jest odmienne od znaczenia obecnego. [przypis edytorski]
Jan Kochanowski, Treny, Tren III. (Wzgardziłaś mną, dziedziczko moja ucieszona...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Treny, Tren II. (Jeślim kiedy nad dziećmi piórko miał zabawić...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Treny, Tren IV. (Zgwałciłaś, niepobożna śmierci, oczy moje...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Treny, Tren I. (Wszytki płacze, wszytki łzy Heraklitowe)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Treny, Tren IX. (Kupić by cię, mądrości, za drogie pieniądze...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Treny, Tren VIII. (Wielkieś mi uczyniła pustki w domu moim...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Treny, Tren VII. (Nieszczęsne ochędóstwo, żałosne ubiory...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Treny, Tren VI. (Ucieszna moja śpiewaczko, Safo słowieńska...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Treny, Tren V. (Jako oliwka mała pod wysokim sadem...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Treny, Tren XI. (Fraszka cnota! - powiedział Brutus porażony...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Treny, Tren XIII. (Moja wdzięczna Orszulo, bodaj ty mnie była...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Treny, Tren XII. (Żaden ojciec podobno barziej nie miłował...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Treny, Tren XIV. (Gdzie te wrota nieszczęsne, któremi przed laty...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Treny, Tren XIX albo Sen. (Żałość moja długo w noc oczu mi nie dała...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Treny, Tren X. (Orszulo moja wdzięczna, gdzieś mi się podziała?...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Treny, Tren XV. (Erato złotowłosa i ty, wdzięczna lutni...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Treny, Tren XVIII. (My, nieposłuszne, Panie, dzieci Twoje...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
W przypisach gwiazdką oznaczono wyrazy, które są używane do dziś, ale których znaczenie w utworze jest odmienne od znaczenia obecnego. [przypis edytorski]
Jan Kochanowski, Fragmenta albo pozostałe pisma, Pieśń III (Oko śmiertelne Boga nie widziało...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Fragmenta albo pozostałe pisma, Pieśń II (Nie ma świat nic trwałego, a to barzo k rzeczy...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Fragmenta albo pozostałe pisma, Pieśń I (Pewienem tego, a nic sie nie mylę...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Fragmenta albo pozostałe pisma, Pieśń IV (Kiedy by kogo Bóg był swymi słowy...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Fragmenta albo pozostałe pisma, Pieśń IX (Kto mi wiary dać nie chce, daj ją oku swemu...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Fragmenta albo pozostałe pisma, Pieśń VI (Co by ty, urodziwa Hanno, na to dała...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Fragmenta albo pozostałe pisma, Pieśń VII (Bodaj ci złe dni!)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Fragmenta albo pozostałe pisma, Pieśń VIII (Kiedy sie rane zapalają zorza...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jan Kochanowski, Fragmenta albo pozostałe pisma, Pieśń V (Panie, jako barzo błądzą...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
W przypuszczeniu, że odwieczna, zastarzała nienawiść proletariatu do wyzyskiwaczy i prześladowców… — Mielgunow, op. cit., s. 19–20. [przypis autorski]
