Przypisy

miasto (starop.) — zamiast. [przypis redakcyjny]

miasto* (starop.) — zamiast. [przypis redakcyjny]

Międzyziemne Morze (starop.) — Morze Śródziemne. [przypis redakcyjny]

mię ledwie staje (starop.) — ledwie żyję. [przypis redakcyjny]

mieć po woli (starop.) — mieć w swojej mocy. [przypis redakcyjny]

mieć przed kim (starop.) — przewyższać kogo. [przypis redakcyjny]

miedzy insze (starop.) — między innych, pośród innych. [przypis redakcyjny]

miejsce swe osiędzie (starop.) — zajmie godne siebie (czy: należne sobie) miejsce. [przypis redakcyjny]

mienić (starop.; tu forma 3 os. lm: mienią) — mówić, nazywać. [przypis redakcyjny]

mierny (starop.) — [tu:] dobrze mierzący do celu [o oku]. [przypis redakcyjny]

mierzieć (starop.) — przykro być; [odstręczać]. [przypis redakcyjny]

mierziony (starop.) — obmierzły, obrzydły. [przypis redakcyjny]

mierzkało (starop.) — zmierzchało. [przypis redakcyjny]

mieszanina (starop.) — [zamieszanie; tu:] bitwa bezładna; [oną mieszaniną: w tej bezładnej bitwie; red. WL]. [przypis redakcyjny]

mieszek (starop.) — worek. [przypis redakcyjny]

mieszek (starop.) — worek [tu: na pieniądze; sakiewka]. [przypis redakcyjny]

mieszkany (starop.) — [tu:] zamieszkany, zamieszkiwany; kraje od ludzi mieszkane: kraje zamieszkiwane przez ludzi. [przypis redakcyjny]

miłosnik (starop.) — zalotnik, kochanek. [przypis redakcyjny]

minąć kogo (starop.) — [tu:] przewyższyć. [przypis redakcyjny]

mir (starop.; tu forma D. lp: mira) — pokój, przymierze. [przypis redakcyjny]

Mir (…) wypowiedział (starop.) — zerwał pokój. Obecnie „wypowiada się” wojnę; wówczas mówiono: wypowiadam pokój, opowiadam wojnę. [przypis redakcyjny]

misterstwo (starop.) — trafność, najlepszy sposób. [przypis redakcyjny]

mistrować (starop.) — celować; [wieść prym; być najlepszym]. [przypis redakcyjny]

mistrz (starop.) — [tu:] nauczyciel. [przypis redakcyjny]

mitręga (starop.) — [tu:] rozpusta. [przypis redakcyjny]

mkły (starop.) — szybki. [przypis redakcyjny]

młóto (starop.) — wywary od piwa. [przypis redakcyjny]

moie imię (…) słyszałeś mianować (starop.) — łacińska konstrukcja accusativi cum infinitivo; [znaczenie: jeśli moje imię słyszałeś wymówione (mianowane); red. WL]. [przypis redakcyjny]

moszcz (starop.) — wino niewytrawne. [przypis redakcyjny]

może (starop.) — [tu:] można; I może tak rzec, że na nich jechała: i tak rzec można, że na nich jechała ([na nich, tj. na Tankreda,] którego Klorynda jeszcze nie zna). [przypis redakcyjny]

może (starop.) — [tu:] można. [przypis redakcyjny]

musadek (starop.) — stalka do ostrzenia. [przypis redakcyjny]

musi (starop.) — [tu:] musi się, trzeba. [przypis redakcyjny]

mytnik (starop.) — cło pobierający. [przypis redakcyjny]

myto (starop.) — cło, często zapłata sług. [przypis redakcyjny]

myto (starop.) — zapłata. [przypis redakcyjny]

nabezpieczniej (starop.) — najśmielej. [przypis redakcyjny]

nachyły (starop.) — nachylony ku ucieczce, zmieszany. [przypis redakcyjny]

nachyły (starop.) — podeszły. [przypis redakcyjny]

nachylony (starop.) — nachylony ku ucieczce, zmieszany [w szyku]. [przypis redakcyjny]

nacją (starop.) — naród. [przypis redakcyjny]

na czas (starop.) — na pewien czas, na chwilę, tymczasowo. [przypis redakcyjny]

nacz ćwiczy się (starop.) — do czego [się] sposobi. [przypis redakcyjny]

nacz (starop.) — do czego. [przypis redakcyjny]

nacz (starop.) — na co. [przypis redakcyjny]

nadać się (starop.) — [tu: nadarzyć się, przydarzyć się]; skoroć się nada : [jeśli się] nadarzy sposobność. [przypis redakcyjny]

nadany (starop.) — obdarzony. [przypis redakcyjny]

nadbladło (…) żołnierzom (starop.) — [żołnierze] zbledli nieco ze strachu. [przypis redakcyjny]

nadeprzod mieć (starop.) — [mieć] pierwszeństwo, przewagę. [przypis redakcyjny]

nad wolą* (starop.) — wbrew woli. [przypis redakcyjny]

nadziewać się (starop.) — spodziewać [się]. [przypis redakcyjny]

nadziewać się (starop.) — spodziewać się. [przypis redakcyjny]

nadziewać się (starop.) — spodziewać [się; tu: korzyści]. [przypis redakcyjny]

nadziewając się (starop.) — spodziewając się. [przypis redakcyjny]

nagi (starop.) — [tu:] bez zbroi. [przypis redakcyjny]

na grzegorze albo na wasiłki rozmyślał (starop.) — na spadki po krewnych [liczył]. [przypis redakcyjny]

na harce (starop.) — na pierwsze starcie się. [przypis redakcyjny]

na harcu (starop.) — w utarczce. [przypis redakcyjny]

najeźnik (starop.) — harcerz, wojownik. [przypis redakcyjny]

na kolebkach (starop.) — w powozach. [przypis redakcyjny]

nakowalnia (starop.) — kowadło. [przypis redakcyjny]

nakugluje się (starop.) — nażartuje. [przypis redakcyjny]

nalegać kogo (starop.) — dziś: nalegać na kogo a. na co. [przypis redakcyjny]

na liczbie nie zostali (starop.) — nie byli winni. [przypis redakcyjny]

na mą ciężką żałość (starop.) — abym ciężko żałował. [przypis redakcyjny]

na male (starop.) — na małym. [przypis redakcyjny]

nama (starop.; C. daw. liczby podwójnej) — mnie i tobie. [przypis redakcyjny]

namięższe (starop.) — najgrubsze. [przypis redakcyjny]

namilszy (starop.) — najmilszy. [przypis redakcyjny]

nam k woli (starop.) — dla nas. [przypis redakcyjny]

namniej (starop.) — wcale; wcale nie. [przypis redakcyjny]

Nam nie lza, jedno (starop.) — jedyne, co możemy zrobić to. [przypis redakcyjny]

na nięś się śmiała (starop.) — do niej się śmiałaś. [przypis redakcyjny]

na nogach pan (starop.) — nóg pewnych, nieutykający. [przypis redakcyjny]

na ocel (starop.) — na wszelki przypadek, jak koń na gołoledź na ocel, czyli w podkowy z bródkami okuty. [przypis redakcyjny]

na ocel (starop.) — z brodką na podkowach, by się nie pośliznąć. [przypis redakcyjny]

na oczu woyska (starop.) — zamiast niewłaściwej dzisiejszej formy: na oczach wojska (dualis [tj. liczba podwójna]: na oczu). [przypis redakcyjny]

naosobniejszy (starop.) — najlepszy. [przypis redakcyjny]

na pieczy (starop.) — na względzie. [przypis redakcyjny]

na pieczy (starop.) — w opiece (por. współczesne: mieć pieczę nad czymś). [przypis redakcyjny]

na pożartek (starop.) — [na] pośmiewisko, żart. [przypis redakcyjny]

napraszczać (starop.) — prostować. [przypis redakcyjny]

naprawić (starop.) — przyrządzić, usposobić. [przypis redakcyjny]

na przekazie (starop.) — [na] przeszkodzie. [przypis redakcyjny]

na przekazie (starop.) — na przeszkodzie. [przypis redakcyjny]

na równej rzeczy przestać (starop.) — na małej rzeczy [przestać; poprzestawać na małym; red. WL]. [przypis redakcyjny]

na równej rzeczy (starop.) — na małej rzeczy. [przypis redakcyjny]

na równym (starop.) — na małym. [przypis redakcyjny]

na rokowanie (starop.) — dla umów. [przypis redakcyjny]

naśladować kogo (starop.) — iść za kim; [iść w czyjeś ślady; red. WL]. [przypis redakcyjny]

na skazę (starop.) — na zgubę. [przypis redakcyjny]

nasnadniejszy (starop.) — najłatwiejszy. [przypis redakcyjny]

nastrzępiona prawda (starop.) — wymyślona rzecz. [przypis redakcyjny]

na suszy został (starop.) — był ocalony. [przypis redakcyjny]

nasuwień (starop.) — zwierzchnia szata, delia. [przypis redakcyjny]

na szańc (starop.) — na los, na niebezpieczeństwo. [przypis redakcyjny]

naszladować* (starop.) — iść za kimś, iść śladem, tropić. [przypis redakcyjny]

naszychtować główkę (starop.) — umysł rozweselić. [przypis redakcyjny]

naszychtować (starop.) — napełnić. [przypis redakcyjny]

naszychtowany (starop.) — napiętnowany. [przypis redakcyjny]