Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | polityczny | portugalski | potocznie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 529 przypisów.
dyscypułowie (starop., z łac.) — uczniowie. [przypis redakcyjny]
dysekcja (z łac.) — operacja rozcięcia ciała w celu zbadania jego budowy; sekcja. [przypis edytorski]
dysekować (z łac.) — przeprowadzać sekcję, rozcinać ciało w celach badawczych; przen.: badać drobiazgowo. [przypis edytorski]
dysekować (z łac.) — robić dysekcję, przeprowadzać sekcję, rozcinać ciało w celach badawczych; badać drobiazgowo. [przypis edytorski]
dysertacja (z łac. dissertatio) — daw. rozumowanie, dyskusja, roztrząsanie jakiegoś problemu, badanie; dziś: rozprawa naukowa. [przypis edytorski]
dysjunkcja (z łac.) — rozłączenie. [przypis edytorski]
dyskordia (z łac.) — niezgoda, skłócenie. [przypis edytorski]
dyskursa (z łac.) — dyskusje, rozprawy. [przypis redakcyjny]
dyskurs (z łac.) — rozmowa, dyskusja, przemowa. [przypis edytorski]
dyskurs (z łac.) — rozmowa. [przypis edytorski]
dyskwizycja (łac.) — dochodzenie, spór. [przypis redakcyjny]
dysocjacja (z łac.) — oddzielenie. [przypis edytorski]
dysocjacja (z łac.) — rozstanie. [przypis redakcyjny]
dysonans (z łac.) — brak harmonii. [przypis edytorski]
dysonans (z łac.; muz.) — współbrzmienie dwóch dźwięków dających wrażenie niezgodności; tutaj przen.: sprzeczność, rozbieżność. [przypis edytorski]
dyssekcja (z łac.) — analiza, rozbiór gramatyczny i logiczny wiersza. Dziś wyraz używany wyłącznie w znaczeniu medycznym. [przypis edytorski]
dystrakcja (z łac.) — rozerwanie, niepokój. [przypis redakcyjny]
dystrybucja (z łac.) — rozdział dóbr, rozprowadzenie. [przypis redakcyjny]
dystyngwować (z łac.) — odróżniać, podkreślać różnicę. [przypis redakcyjny]
dystynkcja (daw., z łac.) — rozróżnienie. [przypis edytorski]
dysymilacja (z łac.) — rozpodobnienie, odpodobnienie. [przypis edytorski]
dysymiluje (z łac.) — ukrywa, przemilcza. [przypis redakcyjny]
dyszkant a. dyskant (z łac., muz.) — najwyższy głos w utworach muzycznych do XVI wieku. [przypis edytorski]
dywinatorski (z łac.) — zdolny do przewidywania przyszłości. [przypis edytorski]
dywulgować (z łac.) — objaśnić, rozgłosić. [przypis redakcyjny]
dywulgować (z łac.) — ujawniać. [przypis edytorski]
dyzgust (łac.) — przykrość, niesmak. [przypis redakcyjny]
dyzgust (z łac.) — niechęć, wstręt. [przypis edytorski]
dzień feralny (z łac.) — dzień niepomyślny, fatalny, w którym wszelkie przedsięwzięcia kończą się niepowodzeniem lub nieszczęściem. Wiara w dni feralne, uznawana przez niektóre religie, była dość rozpowszechniona w owej epoce, choć oficjalnie uważana już za przesąd i wyśmiewana w literaturze (patrz: Małżeństwo z kalendarza Franciszka Bohomolca, Zabobonnik Franciszka Zabłockiego i inne). [przypis redakcyjny]
