Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | francuski | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | łacina, łacińskie | matematyka | medyczne | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzymski | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | włoski | żeglarskie

Według języka: wszystkie | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 3844 przypisów.

ranion — dziś popr.: raniony. [przypis edytorski]

rankor (daw.) — gniew, żal, złość. [przypis edytorski]

rankor (daw.) — gniew, zwada. [przypis edytorski]

rankor (daw.) — silne uczucie gniewu, złości, żalu; silne pragnienie czegoś. [przypis edytorski]

rankor (daw.) — uraza, żal, zawziętość. [przypis edytorski]

rankor (daw.) – uraza, złość, gniew. [przypis edytorski]

rankor (daw.) — wściekłość, uraza, gniew. [przypis edytorski]

rankor — gniew, złość, zapalczywość. [przypis edytorski]

rankor — wściekłość, uraza, gniew; także neutralnie: zapał. [przypis edytorski]

rankor (z łac.) — gniew, uraza. [przypis edytorski]

ranku — dziś popr. forma D. lp: ranka. [przypis edytorski]

rannemi — dziś popr.: rannymi. [przypis edytorski]

ranność (neol.) — tu: potencjalna podatność na zranienie. [przypis edytorski]

ransza — szałas, chata. [przypis edytorski]

ranunkuł — rodzaj kwiatu o barwie żółtej lub pomarańczowej. [przypis edytorski]

rany (starop.) — wczesny; tu: poranny. [przypis edytorski]

Rapacki, Wincenty (1840–1924) — polski aktor, dyrektor teatru, literat reżyser teatralny, jeden z prekursorów tworzenia realistycznych postaci scenicznych. [przypis edytorski]

rapa — próg rzeczny. [przypis edytorski]

rapax, rapacis (łac.) — zachłanny, drapieżny, chciwy; tu forma lm rapaces: chciwi, drapieżni. [przypis edytorski]

rapcia — pasek z taśmy lub rzemienia do noszenia szabli. [przypis edytorski]

rapcie — paski podtrzymujące szablę. [przypis edytorski]

rapeć — rzemień lub taśma podtrzymująca szablę. [przypis edytorski]

rapier — biała broń o prostej klindze, zdatna do cięć, choć wykonywano nią głównie pchnięcia. [przypis edytorski]

rapier — broń biała, dłuższa od szabli, o prostej, obusiecznej klindze, z osłoną dłoni (koszem); w Polsce stosowana głównie przez wojska cudzoziemskiego pochodzenia, np. rajtarów, dragonów. [przypis edytorski]

rapier — broń biała o długiej obosiecznej klindze. [przypis edytorski]

rapier — broń biała z prostą, obusieczną klingą, zazwyczaj stosowana jednak do zadawania pchnięć. [przypis edytorski]

rapier — broń o długiej, prostej, obosiecznej klindze, zazwyczaj stosowana jednak głównie do zadawania pchnięć; popularna w XVI–XVII w. [przypis edytorski]

rapier — broń o długiej rękojeści, używana w XVI i XVII w. [przypis edytorski]

rapier — długa broń obosieczna z osłoną dłoni w kształcie kosza drucianego. [przypis edytorski]

rapierzysko — zgrub. od rapier: długa broń obosieczna z osłoną dłoni w kształcie kosza drucianego. [przypis edytorski]

rapir (daw.) — dziś popr.: rapier, długa broń obosieczna z osłoną dłoni w kształcie kosza drucianego. [przypis edytorski]

rapir (daw.) — rapier, długa broń obosieczna z osłoną dłoni w kształcie kosza drucianego, zazwyczaj stosowana głównie do zadawania pchnięć. [przypis edytorski]

rapir — dziś popr.: rapier, broń biała o prostej klindze, zdatna do cięć, choć wykonywano nią głównie pchnięcia. [przypis edytorski]

Rapisardi, Mario (1844–1912) — włoski poeta; autor m.in. poematu Lucifero (1877), w którym tytułowy Lucyfer (łac.: niosący światło) symbolizuje racjonalizm i postęp pokonujący wszelkie przesądy, książki publicznie spalonej na rozkaz arcybiskupa sycylijskiej Katanii. [przypis edytorski]

raporta — dziś popr. forma M. lm: raporty. [przypis edytorski]

raporta — dziś popr.: raporty. [przypis edytorski]

raporter (fr. rapporteur) — sprawozdawca. [przypis edytorski]

Rappahannock — rzeka we wsch. części stanu Wirginia w Stanach Zjednoczonych; miejsce licznych działań wojennych podczas wojny secesyjnej. [przypis edytorski]

rapport (fr.) — łączność, związek. [przypis edytorski]

rapsod (daw.) — śpiewak a. poeta. [przypis edytorski]

rapsodia (muz.) — utwór instrumentalny o swobodnej formie oparty na motywach muzyki ludowej. [przypis edytorski]

rapsod — pieśń opiewająca bohaterów, fragment epopei. [przypis edytorski]

rapsod — poetycki utwór epicki opiewający dzieje bohatera lub doniosłe wydarzenia historyczne; fragment epopei. [przypis edytorski]

rapsod — poetycki utwór epicki opiewający dzieje bohatera lub doniosłe wydarzenia historyczne. [przypis edytorski]

rapsod — tu: podniosły utwór epicki. [przypis edytorski]

rapsod — tu: podniosły utwór poezji epickiej. [przypis edytorski]

rapsod — tu: poetycki utwór epicki opiewający dzieje bohatera lub doniosłe wydarzenia historyczne; fragment epopei. [przypis edytorski]

rapsod — tu: wędrowny śpiewak w staroż. Grecji, recytujący poematy epickie, własne lub cudze, głównie epopeje Homera. [przypis edytorski]

rapsod — wędrowny śpiewak w staroż. Grecji, recytujący poematy epickie, własne lub cudze, głównie epopeje Homera. Czy jeden Rotszyld, jak wieszcz nad Helladą, czy też brzęczących kompania rapsodów: w 1795 niemiecki filolog Friedrich Wolf w dziele Prolegomena zu Homer poddał w wątpliwość, że przypisywane Homerowi eposy były dziełem pojedynczej osoby, co zapoczątkowało nowożytny spór o tę tzw. kwestię homerycką. [przypis edytorski]

rapsod — wędrowny śpiewak w staroż. Grecji, recytujący poematy epickie, własne lub cudze, głównie epopeje Homera. [przypis edytorski]

rapsody — dziś popr. forma: rapsodowie. [przypis edytorski]

raptawy (gw. podhalańska) — ospowaty; tu zapewne raczej: taki jak u „żaby raptawej”, tj. ropuchowaty. [przypis edytorski]

rapt — napad, najazd, porwanie, zdarzenie gwałtowne. [przypis edytorski]

raptularz (daw.) — księga do prowadzenia notatek. [przypis edytorski]

raptularz (daw.) — notatnik. [przypis edytorski]

raptularz (daw., z łac.) — podręczny notatnik. [przypis edytorski]

raptus (daw.) — człowiek gwałtowny. [przypis edytorski]

raptusowy — porywczy, gwałtowny. [przypis edytorski]

raptus puellae (łac.) — porwanie dziewicy. [przypis edytorski]

rapt (z łac. raptus) — porwanie. [przypis edytorski]

rara avis (łac.) — dosł.: rzadki ptak, biały kruk; tu: rzadki okaz. [przypis edytorski]

raritates et mirabilia (łac.) — rzadkości i cudowności. [przypis edytorski]

raróg — drapieżny ptak z rodziny sokołów, ceniony w sokolnictwie, w Polsce rzadki. [przypis edytorski]

raróg — ptak drapieżny z rodziny sokołów; tu: dziwadło, błazen. [przypis edytorski]

raróg — ptak drapieżny z rodziny sokołowatych o charakterystycznym upierzeniu, białym z czarnymi plamkami. [przypis edytorski]

raróg — ptak z rodziny sokołowatych. [przypis edytorski]

raro, divinissimo, adorando (wł.) — rzadki, najbardziej boski, uwielbiony. [przypis edytorski]

rarytet — rzadkość, osobliwość; dziś popr. rarytas. [przypis edytorski]

rarytet — rzadkość, tu: niezwykła piękność. [przypis edytorski]

rarytny a. rarytni (daw., z łac.) — rzadki, szczególny, wyjątkowy. [przypis edytorski]

rasa (daw.) a. haras — daw. lekka tkanina wełniana; od fr. miasta Arras. [przypis edytorski]

rasa (daw.) a. haras — daw. lekka tkanina wełniana. [przypis edytorski]

rasceta — linia na przegubie na zgięciu dłoni. [przypis edytorski]

raskolnicy (z ros.) — dosł: rozłamowcy; dawne, pejoratywne określenie staroobrzędowców, starowierców. [przypis edytorski]

raskolnicy (z ros.) — dosł: rozłamowcy; dawne, pejoratywne określenie staroobrzędowców, starowierców, wyznania powstałego wskutek rozłamu (cs. raskoł) w Rosyjskim Kościele Prawosławnym, spowodowanego reformą liturgiczną patriarchy Nikona z lat 1652–1656. Starowiercy nie uznali reformy, zostali potępieni jako heretycy i pozbawieni praw obywatelskich, władze Rosji prowadziły ich masowe prześladowania; pełnię praw obywatelskich uzyskali dopiero w 1905. [przypis edytorski]

Rasmussen, Knud (1879–1933) — podróżnik i pisarz duński; autor Nye Maunesker, Eskimo Folk Tales i in. [przypis edytorski]

rasowszy — dziś tylko: bardziej rasowy. [przypis edytorski]

raspiekancja (ros. pot.) — surowa nagana. [przypis edytorski]

Raspiutę — fonetyczny zapis wymowy fr. nazwiska Rasputin; Grigorij Jefimowicz Rasputin (1869–1916) od 1905 r. był faworytem rodziny cara Rosji Mikołaja II; chłop z pochodzenia, uznany za mnicha, choć nigdy nie złożył ślubów, cieszył się sławą świątobliwego mędrca, jasnowidza, proroka i uzdrowiciela (umiał podobno zatamować krwotok u chorego na hemofilię carewicza Aleksego); poprzez carycę Aleksandrę zyskał duży wpływ na politykę państwową, co doprowadziło do zawiązania spisku na jego życie. Otruty i raniony z broni palnej w pierś najpierw próbował udusić swego mordercę, księcia Jusupowa, a następnie zaczął uciekać; znów został kilkakrotnie postrzelony i powalony, roztrzaskano mu głowę pałką, związano i utopiono w Newie. Sekcja zwłok wykazała, że w momencie wrzucenia do rzeki Rasputin żył jeszcze. [przypis edytorski]

Rasselas — ang. The History of Rasselas, Prince of Abissinia, dzieło Samuela Johnsona (1709–1784), opublikowane w 1759 r. [przypis edytorski]

Rasselas — właśc. The History of Rasselas, Prince of Abissinia (Historia Rasselasa, księcia Abisynii; 1759), dydaktyczno-moralizatorski utwór Samuela Johnsona. [przypis edytorski]

rassurez-vous (fr.) — uspokójcie się; bądźcie spokojni. [przypis edytorski]

Ras Tafari Makonnen — imię chrzestne cesarza Etiopii Haile Selassie I, od którego pochodzi nazwa synkretycznego ruchu millenarystyczno-mesjanistycznego religijnego powstałego na Jamajce w latach 30. XX w. [przypis edytorski]