Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 472 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | portugalski | potocznie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rzadki | rzymski | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 829 przypisów.
Amor (z łac.) — w mit. rzym. bóg miłości. Utożsamiany z greckim Erosem. Symbol miłości zmysłowej, cielesnej. [przypis edytorski]
amplecti (łac.) — objąć, zaszczycić. [przypis redakcyjny]
analgeticum (łac.) — analgetyk, środek znieczulający. [przypis edytorski]
anathema (łac.) — anatema, ekskomunika, uroczysta klątwa kościelna. [przypis edytorski]
a natura crudeles (łac.) — z natury okrutni. [przypis redakcyjny]
a natura locorum (łac.) — w naturze miejsc, tj. w niedostępnych miejscach. [przypis redakcyjny]
ancilla dramaturgica (łac.) — niewolnica (służąca) dramaturgiczna. [przypis edytorski]
anestheticum (łac.) — środek znieczulający. [przypis edytorski]
Angelos Custodes (łac.) — Anioły Stróże. [przypis edytorski]
Angelum Praesidem (łac.) — Anioła Obrońcę. [przypis edytorski]
anguł (z łac. angulus: kąt, róg) — załamanie, występ muru, rodzaj bastionu. [przypis edytorski]
angus (łac.) — baranek; tu: Baranek boży. [przypis edytorski]
angustia (łac.) — trudne położenie, kłopoty. [przypis redakcyjny]
anihilować (z łac.) — unieważnić, znieść, zniweczyć. [przypis redakcyjny]
anima bruta (z łac. anima: dusza oraz brutum: zwierzę) — duch pierwotny; dusza zwierzęca. [przypis edytorski]
Anima eius (łac.) — dusza jego; słowa modlitwy za zmarłych. [przypis redakcyjny]
animal faber (łac.) — dosł. zręczne zwierzę, zwierzę twórcze; tu: analogia do terminu homo faber. [przypis tłumacza]
animalia (łac.) — zwierzęta. [przypis edytorski]
animalia (łac.) — zwierzęta. [przypis redakcyjny]
animal impudens (łac.) — zwierzę bezwstydne. [przypis edytorski]
animalkule (z łac. animalcule) — dosł. małe zwierzątka (forma zdrobniała tworzona poprzez użycie sufiksu -culum); daw. termin wprowadzony w XVII w. przez holenderskiego badacza van Leeuwenhoeka na określenie mikroskopijnych organizmów, obejmujący bakterie, pierwotniaki i in. [przypis edytorski]
animal metaphysicum (łac.) — zwierzę metafizyczne; w opozycji do klasycznej definicji człowieka podkreślającej, że jest stworzeniem rozumnym (animal rationale). [przypis edytorski]
Anima naturaliter christiana (łac.) — dusza z natury chrześcijańska; używane w znaczeniu: dusza z natury jest chrześcijańska; skrócona wersja cytatu z Tertuliana, Apologetyk XVII 6: O testimonium animae naturaliter christianae! (O świadectwo duszy, z natury swej chrześcijańskiej!). [przypis edytorski]
anima nostra rationalis (łac.) — dusza nasza rozumna. [przypis redakcyjny]
anima spiritualis (z łac. anima: dusza oraz spiritualis: duchowy, nadprzyrodzony, niematerialny) — dusza niematerialna, duchowa; dusza wyższa. [przypis edytorski]
animo perfido et subdolo avaritiam et libidinem occultant, ex ancipiti temporum mutatione pendentes, tamquam cum fortuna fidem stare oporteat (łac.) — umysłem zdradzieckim i podstępnym pokrywają chciwość i rozwiązłość, zależąc od wątpliwej przemiany okoliczności, jak gdyby wierność od losu zależała. [przypis redakcyjny]
animować (z łac.) — ożywiać. [przypis edytorski]
animusz (z łac.) — duch, umysł. [przypis redakcyjny]
aniwersarz (z łac.) — rocznica. [przypis edytorski]
An licitum sit (łac.) — „Czy wolno jest”. [przypis tłumacza]
annihilat (łac.) — niweczy. [przypis redakcyjny]
anni (łac.) — roku. [przypis edytorski]
anni (łac.) — roku. [przypis redakcyjny]
anniwersarz (łac.) — święto obchodzone co roku, tu: imieniny. [przypis edytorski]
Anno Domini (łac.) — Roku Pańskiego. [przypis edytorski]
anno domini (łac.) — roku Pańskiego. [przypis edytorski]
Anno Domini (łac.) — roku Pańskiego. [przypis redakcyjny]
Anno Domini MCDXCII (łac.) — roku Pańskiego 1492. [przypis autorski]
anno (łac.) — roku. [przypis edytorski]
anno (łac.) — roku. [przypis redakcyjny]
annuere (łac.) — potakiwać. [przypis redakcyjny]
anteacta (łac.) — przeszłość. [przypis redakcyjny]
ante Agamemnona (łac.) — przed Agamemnonem. [przypis edytorski]
antecedanei saeculi (łac.) — dawnego wieku. [przypis redakcyjny]
antecessor (łac.) — poprzednik. [przypis edytorski]
antecessor (z łac.) — poprzednik. [przypis redakcyjny]
ante fores (łac.) — przede drzwiami. [przypis redakcyjny]
Antemurale Christianitatis (łac.) — przedmurze chrześcijaństwa. [przypis edytorski]
antemurale Christianitatis (łac.) — przedmurzem chrześcijaństwa. [przypis redakcyjny]
antenat (z łac.) — przodek. [przypis edytorski]
ante omnia (łac.) — przede wszystkim. [przypis edytorski]
ante omnia (łac.) — przede wszystkim. [przypis redakcyjny]
ante Peiperum (łac.) — przed Peiperem. [przypis edytorski]
ante rem, in re, post rem (łac.) — przed rzeczą, w rzeczy, po rzeczy. [przypis edytorski]
ante saecula (łac.) — przed wiekami. [przypis redakcyjny]
ante sessionem (łac.) — przed posiedzeniem. [przypis redakcyjny]
ante triduum (łac.) — przed trzema dniami. [przypis redakcyjny]
anticipando (łac.) — antycypując; z wyprzedzeniem mających nastąpić wydarzeń. [przypis edytorski]
anticipative prophetia (łac.) — poprzednie proroctwo, przepowiednia. [przypis redakcyjny]
antipapa (łac., wł.) — antypapież; osoba powołana na tron papieski nieprawnie; podczas tzw. wielkiej schizmy zachodniej (1378–1417) do tytułu głowy Kościoła katolickiego rościło sobie pretensje dwóch papieży jednocześnie, w Awinionie i w Rzymie, popieranych przez różne grupy kardynałów i różne państwa europejskie. [przypis edytorski]
antiqua alba (łac.) — starożytna alba, tj. długa biała szata. [przypis redakcyjny]
antiquitates (łac.) — starożytności. [przypis redakcyjny]
antiquo modo (łac.) — starym sposobem, według starych zwyczajów. [przypis edytorski]
antiquo usu practicatum (łac.) — dawnym zwyczajem uświęcone. [przypis redakcyjny]
antiquus (łac.) — dawny, starożytny; tu D. lm antiquorum: starożytnych. [przypis edytorski]
antistes (łac.) — biskupem. [przypis redakcyjny]
antydot (z łac.) — antidotum, odtrutka. [przypis edytorski]
antykamera (z łac.) — przedpokój, poczekalnia. [przypis edytorski]
Apage, apage Satanas! (łac.) — precz, precz, szatanie. [przypis redakcyjny]
Apage, Satana (łac.) — precz, szatanie. [przypis redakcyjny]
Apage satanas! (łac.) — dosłownie: idź precz szatanie. [przypis edytorski]
Apage, satanas (łac.) — idź precz, szatanie. [przypis redakcyjny]
Apage satanas! (łac.) — Precz, szatanie! [przypis redakcyjny]
aparament (z łac. średniow.) — sprzęt, urządzenie. [przypis redakcyjny]
aparencja (z łac.) — okazałość. [przypis redakcyjny]
a parte ad totum (łac.) — od części do całości. [przypis edytorski]
a partibus nostris (łac.) — po naszej stronie. [przypis redakcyjny]
aparycja (z łac. aparitio: ukazanie się, zjawienie się) — tu: ktoś wyjątkowy, kto się ukazał; zjawisko. [przypis edytorski]
apelacja (z łac.) — odwołanie. [przypis edytorski]
apertura (daw., z łac.) — otwór. [przypis redakcyjny]
aplikować (z łac.) — tu: narzucać się. [przypis edytorski]
a pofentioribus oppressus, desiderat iustitiam (łac.) — od możniejszych ciemiężony, oczekuje sprawiedliwości. [przypis redakcyjny]
Apollo Salvator (łac.) — Apollo Zbawca. [przypis edytorski]
a posteriori (łac.) — dosł. z następstwa; w następstwie faktu, na podstawie doświadczenia. [przypis edytorski]
a posteriori (łac.) — z następstwa, na podstawie faktów; tu: od skutku do przyczyny. [przypis edytorski]
aposterioryczny (z łac.) — dokonywany po fakcie. [przypis edytorski]
apostrophe (łac.) — zwrot. [przypis redakcyjny]
apparet (łac.) — widać. [przypis redakcyjny]
appellabilitatem (łac.) — przy wstępnej rozprawie przyznano odwołalność. [przypis redakcyjny]
Appendix (łac.) — dodatek. [przypis edytorski]
apponemus curam (łac.) — dołożymy starania. [przypis redakcyjny]
apprecando felicem eventum (łac.) — życzące szczęśliwego skutku. [przypis redakcyjny]
aprehensja (tu z ang., z łac.) — postrzeganie, pojmowanie; pojęcie, idea. [przypis edytorski]
aprensja a. aprehensja (z łac.) — zmartwienie pochodzące ze zbytecznego przejmowania się czymś. [przypis redakcyjny]
a priori (łac.) — z góry, z założenia. [przypis edytorski]
a priori (łac.) — z góry, z założenia. [przypis edytorski]
a priori (łac.) — z góry, z założenia. [przypis edytorski]
a priori (łac.) — z założenia. [przypis edytorski]
a priori (łac.) — z założenia, z góry. [przypis edytorski]
aprobacja (z łac.) — zgoda, poparcie; aprobacją — dziś popr. forma B. lp: aprobację. [przypis edytorski]
