Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | biologia, biologiczny | botanika | celtycki | chemiczny | dawne | francuski | frazeologia, frazeologiczny | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | łacina, łacińskie | literacki, literatura | matematyka | medyczne | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | rodzaj nijaki | rosyjski | rzadki | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | wulgarne | żartobliwie

Według języka: wszystkie | Deutsch | polski


Znaleziono 7191 przypisów.

waść (daw.) — skrócona forma grzecznościowego „wasza miłość”. [przypis edytorski]

waść (daw.) — skrót od: waszmość; starop. pot. zwrot grzecznościowy. [przypis edytorski]

waść — skrót od daw. formy grzecznościowej: wasza miłość. [przypis edytorski]

waść — skrót od daw. formy grzecznościowej: wasza miłość; używany popularnie między szlachtą i mający wydźwięk poufałości. [przypis edytorski]

waść — skrót od daw. formy grzecznościowej: wasza miłość; używany w stosunku do szlachty szaraczkowej i mieszczan a. poufale pomiędzy szlachtą. [przypis edytorski]

Waścin — pański; por. Waść, tj. Wasza Miłość, daw. zwrot grzecznościowy. [przypis edytorski]

Waśkiewicz, Andrzej (1941–2012) — poeta, krytyk, redaktor czasopisma „Autograf”. [przypis edytorski]

waśń — spór, kłótnia. [przypis edytorski]

wasąg — czterokołowy odkryty powóz z bokami z plecionki wiklinowej. [przypis edytorski]

wasąg — prosty, czterokołowy powóz odkryty używany przez chłopów, bez resorów lub na półresorach poprzecznych, z nadwoziem drabinkowym opartym bezpośrednio na osiach. [przypis edytorski]

wasąg — prosty, czterokołowy powóz odkryty używany przez chłopów; bez resorów lub na półresorach poprzecznych, z nadwoziem drabinkowym opartym bezpośrednio na osiach. [przypis edytorski]

wasąg — wóz czterokołowy, odkryty, używany do przewozu osób i bagaży. [przypis edytorski]

wasąg — wóz gospodarski, dość prymitywny powóz czterokołowy bez resorów, z nadwoziem drabinkowym lub w kształcie wiklinowego kosza, opartym bezpośrednio na osiach. [przypis edytorski]

wasąg — wóz gospodarski, dość prymitywny powóz czterokołowy bez resorów, z nadwoziem drabinkowym lub w kształcie wiklinowego kosza, opartym bezpośrednio na osiach; używany w Polsce do pocz. XX wieku. [przypis edytorski]

wasąg — wóz używany na wsi zarówno do przewozu osób, jak towarów. [przypis edytorski]

wasąg — wóz z burtami plecionymi z wikliny. [przypis edytorski]

wasąg (z niem. Fassung) — czterokołowy powóz bez resorów (w Polsce używany do początków XX w.) lub wóz gospodarski. [przypis edytorski]

wasąg (z niem. Fassung) — wóz gospodarski, dość prymitywny powóz czterokołowy bez resorów, z nadwoziem drabinkowym lub w kształcie wiklinowego kosza, opartym bezpośrednio na osiach; używany w Polsce do pocz. XX wieku. [przypis edytorski]

wasążek — mały wasąg, prosty wóz konny o burtach wyplatanych z wikliny. [przypis edytorski]

wasal — ktoś zobowiązany do służby wojskowej u feudała w zamian za ziemię i opiekę. [przypis edytorski]

wasal (łac. vassus: sługa; z celt. gwas) — w średniowieczu człowiek wolny oddający się w opiekę seniorowi, otrzymujący od niego lenno i zobowiązany wobec seniora do posłuszeństwa i świadczenia służby zbrojnej; tu przen.: poddany. [przypis edytorski]

wasal — lennik, poddany, który w zamian za otrzymane dobra zobowiązany byl służyć władcy. [przypis edytorski]

wasal — rycerz bądź szlachcic, który złożył komuś hołd i przysięgę na wierność, obiecując mu pomoc i wsparcie, a w zamian otrzymując lenno (posiadłość ziemską). [przypis edytorski]

wasal — rycerz, który złożył przysięgę wierności księciu lub królowi i zobowiązał się do służby wojskowej u niego w zamian za ziemię i opiekę. [przypis edytorski]

wasal — w średniowieczu: człowiek wolny oddający się w opiekę seniorowi, otrzymujący od niego lenno i zobowiązany wobec seniora do posłuszeństwa i świadczenia służby zbrojnej. [przypis edytorski]

wasal — w średniowieczu człowiek wolny oddający się w opiekę seniorowi, otrzymujący od niego lenno i zobowiązany wobec seniora do posłuszeństwa i świadczenia służby zbrojnej. [przypis edytorski]

wasan a. asan (daw.) — skrót od: waszmość pan; starop. pot. zwrot grzecznościowy. [przypis edytorski]

wasan (daw.) — asan, waćpan. [przypis edytorski]

wasa, wasę (gw.) — wasza, waszę (dziś popr. B. lp: waszą); wymowa s zamiast š („sz”), c zamiast č („cz”) i z tam, gdzie piszemy ż (ale nie rz), nazywa się mazurzeniem i jest charakterystyczna dla gwar Małopolski i Mazowsza. [przypis edytorski]

Was befehlen Sie, mein Schatz (niem.) — Co pani rozkaże, mój skarbie. [przypis edytorski]

was brennt. (niem.) — co się pali. [przypis edytorski]

Was denn? (niem.) — No co? [przypis edytorski]

Was fur ein Uniform ist das? (niem.) — Jaki to jest mundur? [przypis edytorski]

was gefällig für den letzten der Schwarzen Schlangen (niem.) — co łaska dla ostatniego z Czarnych Wężów. [przypis edytorski]

was gibt's (niem.) — co nowego, co słychać. [przypis edytorski]

was (gw.) — wasz (mąż). [przypis edytorski]

Was hast du gesprochen… (niem.) – Coś rozmawiał? Nie wiesz, że rozmowa zakazana? [przypis edytorski]

Washington, George (1732–1799) — amerykański polityk i wojskowy, pierwszy prezydent Stanów Zjednoczonych, jeden z tzw. ojców założycieli. [przypis edytorski]

Washington, George (1732–1799) — pierwszy prezydent Stanów Zjednoczonych, jeden z tzw. ojców założycieli. [przypis edytorski]

Wasiłło, Andrzéj Wasiło — Andrzej z Krakowa a. Andrzej Polak, pierwszy biskup wileński (od 1386 r.). [przypis edytorski]

Wasilewska, Wanda (1905–1964) — polska działaczka socjalistyczna i komunistyczna, pisarka; autorka m.in. powieści społecznej Ojczyzna (1935), opisującej losy rodziny folwarcznej od początku XX w. do czasów powstania utworu. [przypis edytorski]

wasilki (reg.) — bławatki. [przypis edytorski]

Wasindźkaś okrutna (daw.) — jest pani okrutna. [przypis edytorski]

wasisdas (z niem. was ist das: co to jest) — tu: zasuwany lufcik w oknie sklepowym, przez który piekarz rozmawiał z klientami i wydawał towar. [przypis edytorski]

Was ist das Lipiniec (niem.) — co to jest Lipiniec. [przypis edytorski]

Was ist das? (niem.) — co to jest? [przypis edytorski]

was ist das (niem.) — co to jest; tu: co to znaczy [przypis edytorski]

Was ist denn das? (niem.) — co to jest? [przypis edytorski]

Was ist des Deutschen Vaterland (niem.) — „Czym jest niemiecka ojczyzna”, niemiecka pieśń patriotyczna Ernsta Moritza Arndta (1813), popularna w XIX wieku wśród ludności niemieckiej pragnącej utworzenia jednego zjednoczonego państwa niemieckiego. W jej tekście wymieniane są kolejne kraje i regiony niemieckojęzyczne z pytaniem, czy któryś z nich jest ojczyzną wszystkich Niemców. Pieśń była jednocześnie skierowana przeciwko Francji, zawierając słowa: „To ojczyzna Niemców (…) Gdzie każdy Francuz nazywany jest wrogiem”. [przypis edytorski]

Was ist los? Das Schlimmste ist zu befürchten (niem.) — Co się dzieje? Należy obawiać się najgorszego. [przypis edytorski]

Was ist los? (niem.) — Co jest?, Co się stało? [przypis edytorski]

Was ist los? (niem.) — Co się dzieje? [przypis edytorski]

Was ist los? (niem.) — co się dzieje? [przypis edytorski]

Was meinst du? (niem.) — Co myślisz? [przypis edytorski]

was? (niem.) — co? [przypis edytorski]

Wasn't I right saying a miracle was going to happen (ang.) — Czyż nie miałem racji mówiąc, że zdarzy się cud? [przypis edytorski]

was ociec mój chował pod biczem, ale ja was będę chował pod kijem — 1 Krl 12, 11. [przypis edytorski]

Wasser! Es brennt! (niem.) — Wody! Pali się! [przypis edytorski]

Wasserintellekt (niem.) — wodnisty intelekt; rozwodniony umysł. [przypis edytorski]

Wassermann, Jakub (1873–1934) — pisarz niemiecki, autor m.in. autobiografii Moje życie jako Niemiec i Żyd (1921). [przypis edytorski]

Wasserpolacke (niem., żart., neol.) — rozwodnieni Polacy. [przypis edytorski]

Wasserpolak (z niem.: wodny a. rozwodniony Polak) — niemiecki termin stosowany przez Prusaków na określenie ludności mówiącej dialektem śląskim, zamieszkującej Górny i Dolny Śląsk; od XIX w. pejoratywny, używany także na określenie polskojęzycznych mieszkańców Warmii, Mazur i Kaszub. [przypis edytorski]

wasserpolskie narzecze — tak nazywano dialekt typowy dla ludności terenów pogranicza niemiecko-polskiego, szczególnie Śląska, a także Warmii, Mazur oraz Kaszub. [przypis edytorski]

wasser-zupka (z niem. Wasser: woda) — wodnista zupka. [przypis edytorski]

was sind das: Juden (niem.) — co to jest: Żydzi. [przypis edytorski]

w assystencji — dziś: w asyście; w towarzystwie. [przypis edytorski]

W Astapie, mieście hiszpańskim (…) — Tytus Liwiusz, Dzieje Rzymu od założenia miasta, XXVIII, 22–23. [przypis edytorski]

Was Teufel wollen doch die Damen da?… (niem.) — Czego Panie chcą do diabła! [przypis edytorski]

w Astrachanie — dziś popr. forma Msc.lp: w Astrachaniu. [przypis edytorski]

Was? Was… pfui, tun Sie es ja nicht. Wie sind Sie darauf gekommen (niem.) — Co? Co… fuj, niech pan tego nie robi. Jak pan do tego doszedł? [przypis edytorski]

Was wir arbeiten? (niem., zniekszt.) — Przy czym będziemy pracować? [przypis edytorski]

Wasyl, częściej Wasylko Romanowicz (1203–1269) — książę włodzimierski, brat Daniela Halickiego (Daniłła), prawnuk polskiego króla Bolesława Krzywoustego. [przypis edytorski]

Wasyl IV Szujski (1552–1612) — car rosyjski (1606–1610), ostatni władca moskiewski z rodu Rurykowiczów; po niepowodzeniach w wojnie z Dymitrem Samozwańcem II, wspieranym przez oddziały polskiej szlachty, oraz klęsce pod Kłuszynem (1610) został obalony i uwięziony; po wkroczeniu wojsk polskich do Moskwy uznał prawa polskiego królewicza Władysława Wazy do tronu rosyjskiego, wydany przez bojarów Polakom, został wywieziony razem z rodziną do Polski. [przypis edytorski]

wasże — konstrukcja z partykułą -że; znaczenie: czy was, czyż was. [przypis edytorski]

wasże — konstrukcja z partykułą -że; znaczenie: czy was. [przypis edytorski]

wasza familija (ros.) — pańskie nazwisko [przypis edytorski]

wasza sprawiedliwość wzejdzie jako słońce przed oblicznością moją — por. Iz 58, 8. [przypis edytorski]

wasza — tu: wasza żona. [przypis edytorski]

wasza Uprzejmość i Wierność — tytuł grzecznościowy, jakim król zwraca się do szlachty. [przypis edytorski]

waszę — dziś popr.: waszą. [przypis edytorski]

waszę — dziś: waszą. [przypis edytorski]

waszę (starop. forma) — waszą. [przypis edytorski]

wasze a. waszeć (daw.) — skrócona forma grzecznościowa: waszmość, tzn. wasza mość, wasza miłość. [przypis edytorski]

wasze a. waszeć (daw.) — waszmość; skrócona forma grzecznościowa. [przypis edytorski]

wasze — a. waszeć, skrócona forma grzecznościowa: waszmość tzn. wasza mość, wasza miłość. [przypis edytorski]

wasze — a. waszeć: waszmość; skrócona forma grzecznościowa. [przypis edytorski]

Wasze błagorodie (ros.) — wielmożny panie; tytuł stosowany w carskiej armii przy zwracaniu się do oficerów do podpułkownika włącznie. [przypis edytorski]

Wasze błagorodje (ros.) — wielmożny panie; tytuł stosowany w carskiej armii przy zwracaniu się do oficerów do podpułkownika włącznie. [przypis edytorski]

waszeć (daw.) — skrócona forma grzecznościowa używana pomiędzy szlachtą: waszmość (wasza miłość). [przypis edytorski]

waszeć (daw.) — skrócona forma grzecznościowa: waszmość, tzn. wasza mość, wasza miłość. [przypis edytorski]

waszeć (daw.) — tytuł grzecznościowy; mieć pozór waszeci: wyglądać jak wielki pan. [przypis edytorski]

waszeć (daw.) — zwrot grzecznościowy, skrót od: wasza miłość. [przypis edytorski]

waszeć (daw.) — zwrot grzecznościowy: szanowny pan. Skrót od wasza miłość. [przypis edytorski]