Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | czeski | dawne | filozoficzny | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rzadki | staropolskie | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy | żeglarskie

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 7935 przypisów.

nie stało — nie starczyło. [przypis edytorski]

Niestałość i dziwaczność. — Żyć jedynie ze swej pracy (…) — Wedle tradycji, której ślad znajduję się jeszcze w Emilu Rousseau'a, ks, III. [przypis tłumacza]

nie stał o to — nie dbał o to. [przypis edytorski]

nie stało — zabrakło. [przypis edytorski]

Nie stanę (…) jak lwica na tarle — mowa o tarle do sera; tarła takie miały trzonek zazwyczaj artystycznie wyrobiony; ulubioną formą była zgięta lwica, jako rękojeść. [przypis tłumacza]

nie stanie (daw.) — nie będzie; zabraknie. [przypis edytorski]

nie stanie (daw.) — nie starczy, nie będzie. [przypis edytorski]

nie stanie (daw.) — zabraknie, nie będzie. [przypis edytorski]

nie stanie (daw.) — zabraknie, nie starczy. [przypis edytorski]

nie stanie — nie będzie stać. [przypis edytorski]

nie stanie sejmik — zerwie go. [przypis redakcyjny]

nie starczyć się w słowie (daw.) — nie dotrzymać słowa. [przypis edytorski]

nie starczy w słowie — nie dotrzymuje słowa. [przypis edytorski]

nie (starop. forma) — dziś B.lm: (między) nich. [przypis edytorski]

niestateczny (starop.) — niestały, zmienny. [przypis edytorski]

niestatek (daw.) — niedostatek. [przypis edytorski]

niestatek (daw.) — niestateczność, nieustatkowanie; niepokój. [przypis edytorski]

niestatek — niestateczność, lekkomyślność. [przypis redakcyjny]

niestatek — niestateczność, zmienność. [przypis edytorski]

niestatek (starop.) — niestateczność, lekkomyślność. [przypis edytorski]

nie statkować (daw.) — nie wystarczać, tu: nie nadążać. [przypis edytorski]

nie stawa a. nie staje — brak, nie starcza. [przypis edytorski]

nie stawać — brakować, nie starczać. [przypis edytorski]

nie stawać czegoś — brakować czegoś. [przypis edytorski]

nie stawać czegoś (daw.) — nie starczać, brakować. [przypis edytorski]

nie stawać (daw.) — brakować czego. [przypis edytorski]

nie stawać (daw.) — brakować. [przypis edytorski]

nie stawać (daw., gw.) — nie starczać. [przypis edytorski]

nie stawać (daw.) — nie dostawać; nie starczać; brakować. [przypis edytorski]

nie stawać (daw.) — nie starczać, nie wystarczać. [przypis edytorski]

nie stawać (daw.) — nie starczyć. [przypis edytorski]

nie stawać (daw.) — nie wystarczać, brakować. [przypis edytorski]

nie stawa (daw.) — nie starcza. [przypis edytorski]

nie stawa (starop. forma) — nie starcza; braknie. [przypis edytorski]

Niestety, choć byłem pewny (…) Albertyna była przy mnie — akapit poprzednio następował po słowach Tak czy inaczej, przepełniała mnie radość. [przypis tłumacza]

Niestety nie ma w polskim języku na to odpowiedniego słowa. Na myśl o słowie „miłosny” przechodzi normalnego (?) człowieka dreszcz wstrętu — „płciowy” zaś jest słowem zanadto cielesnym. [przypis autorski]

niestety — niestety — w poprzednich wyd. Bibl. Nar. „niestety”. [przypis redakcyjny]

niestetysz (starop. forma ort.) — niestety; niestetyż. [przypis edytorski]

niestetysz (starop. forma ort.) — niestetyż (forma z partykułą wzmacniającą -że, skróconą do -ż); niestety. [przypis edytorski]

niestetysz (starop. forma ort.) — niestetyż; niestety. [przypis edytorski]

niestetysz (starop.) — niestety (ew. konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że, skróconą do -ż: niestetyż). [przypis edytorski]

Nie stój z dala ode mnie, bo klęska jest blisko, a nie ma wspomożyciela — Ps, 22, 12 (cytat za Biblią Tysiąclecia). [przypis edytorski]

nie stoi o gwinee — nie dba o pieniądze. [przypis edytorski]

nie stoi o tę godność (daw.) — nie zależy mu na tej godności. [przypis edytorski]

nie stoi za jaje (daw., przysł.) — nie jest nic warte. [przypis edytorski]

nie stoję o nię (gw., daw.) — nie dbam [o nią; WL]. [przypis autorski]

nie stoję o to prawo — nie dbam o to prawo. [przypis edytorski]

nie stoję (…) o wdzięczność (daw.) — nie zależy mi na wdzięczności. [przypis edytorski]

niestosunek (daw.) — brak odpowiedniości, należytej proporcji. [przypis edytorski]

niestosunek (daw.) — brak proporcji. [przypis edytorski]

niestworność (daw.) — niesforność, niezgoda. [przypis edytorski]

niesubordynacja (z łac.) — nieposłuszeństwo. [przypis edytorski]

nieswarny — niekłótliwy; por. swarzyć się, swary. [przypis edytorski]

nieswojo — niemiło, niespokojno. [przypis autorski]

Nie, Symonidesie, że większość ludzi (…) temu się bynajmniej nie dziwię — autor naśladuje tu swobodę potocznej rozmowy, nie bardzo krępującej się logiką. Zdanie miało brzmieć: Nie dziwię się, że…. ale dziwi mnie, że ty tego nie rozumiesz. [przypis tłumacza]

nie syte (starop. forma ort.) — dziś popr.: niesyte. [przypis edytorski]

nieszanowny — tu: nieoszczędzający się. [przypis redakcyjny]

Nieszawa — polskie miasto, położone w województwie kujawsko-pomorskim. [przypis edytorski]

nie szczędząc czasem słów zachwytu. (…) zapomniała, że jest na gruncie (…) rywalki — [Komentarz autora z Uwag.] Motywy bezpośrednie działające czasem wbrew właściwemu psychologicznemu schematowi sytuacji. Por. [rozdz. XVII Komedia triumfalna rozważania zaczynające się od: „A tymczasem właśnie dla niego komedia, aby go zadowoliła, musiała być prawdą!”; red. WL] autonomia okoliczności. [przypis autorski]

nieszczęście rozpoczęło się w Monachium, podówczas bowiem po raz pierwszy ofiara stanęła samotna — chodzi o układ podpisany w Monachium 30 września 1938 r. przez szefa rządu Wielkiej Brytanii, Neville'a Chamberlaina wespół z reprezentującymi: Francję Édouardem Daladierem, Włochy Benito Mussolinim i Niemcy Adolfem Hitlerem; układ monachijski (zwany też dyktatem monachijskim) stanowił porozumienie dotyczące przyłączenia do III Rzeszy Niemieckiej części terytoriów Czechosłowacji, mianowicie Kraju Sudetów, na pograniczu z Niemcami i Austrią, zamieszkanego w większości przez ludność niemiecką. Czechosłowacja, której terytorium i suwerenność stanowiły przedmiot obrad i decyzji, nie była reprezentowana; po uzgodnieniu procedur i terminów oderwania regionu sudeckiego od Czechosłowacji (tj. pozbawienia jej 40% potencjału ekonomicznego oraz naturalnej linii obrony w razie niemieckiej agresji), wezwano ją do wysłania do Monachium swojego delegata, którego rola ograniczyła się do przeczytania i podpisania tekstu postanowień wręczonego mu przez premiera Chamberlaina. [przypis edytorski]

Nieszczęście własne moje przewyższa nadzieje — Racine, Andromacha, akt V, scena 5. [przypis edytorski]

nieszczęścióm — dziś popr. pisownia C. lm: nieszczęściom. [przypis edytorski]

Nieszczęśliwa Ravenno!… — Francuzi oblegali Rawennę jeszcze przed bitwą. Po zwycięstwie Francuzów miasto było gotowe się poddać. Ale nim jeszcze ukończono rokowania, wpadła pewna część francuskiego wojska do miasta i dopuściła się straszliwych okrucieństw. To samo spotkało niedługo przedtem Brescję (Bressa w tł. Kochanowskiego), gdy tymczasem Rimini, Faenca i inne pobliskie miasta dobrowolnie się poddały. [przypis redakcyjny]

nieszczęśliwego Araba, ojca zadżumionych — bohatera poematu Juliusza Słowackiego pt. Ojciec zadżumionych. [przypis edytorski]

nieszczęśliwej (…) dla Francji wojnie 1870–71 — mowa o wojnie francusko-pruskiej, w której Francja została pokonana i utraciła dominującą pozycję w Europie na rzecz nowo powstałego państwa: zjednoczonych Niemiec. [przypis edytorski]

nieszczęśliwe położenia (…) kiedy obywatel nie może być doskonale wolny, jeśli niewolnik nie jest całkowicie niewolnikiem. Takie było położenie Sparty — obywatelami staroż. Sparty byli tylko spartiaci, członkowie klasy panującej, od dzieciństwa szkoleni do służby wojskowej, którym prawo zabraniało pracy zarobkowej, a podstawą utrzymania była działka rolna przyznawana każdemu obywatelowi wraz z przypisanymi do niej helotami, tj. niewolnikami państwowymi, którymi stawali się mieszkańcy krajów podbitych. [przypis edytorski]

nieszczęśliwość — dziś: nieszczęście. [przypis edytorski]

nieszczęśliwości — dziś: nieszczęścia. [przypis edytorski]

nieszczęśliwszam — skrócenie od: nieszczęśliwsza [jeste]m. [przypis edytorski]

Nieszczęśliwym jest poeta, który dostrzega obiektywnie istniejącą poezję i odtwarza ją w sferze materialnej, a więc takiej, która musi ulec zagładzie. Błogosławionym zaś jest ten poeta, którego samo życie jest poezją. [przypis redakcyjny]

Nieszczęsny, kto częściami do mogiły wrastał — słowa Starca z Widowiska, cz. I Dziadów Adama Mickiewicza. [przypis edytorski]

nieszczere zapewnienia przyjaźni obu władców świataAntoniusz mówi (II, 3): „Do Egiptu podążę. Choć zawieram dla świętego / Spokoju to małżeństwo, hen na wschodzie / Ojczyzna mej rozkoszy”. — Nieszczerość zaś Cezara wyraźnie widać ze sceny 2 aktu III, gdzie naprzód grozi Antoniuszowi na wypadek porzucenia Oktawii, a na jego zapewnienia odpowiada lakonicznie: „Rzekłem”. Trudno nie zdawać sobie sprawy, że Cezar naprzód dobrze wie, co nastąpi, i czeka na to z wyrachowaniem zimnego dyplomaty. [przypis tłumacza]

nieszczyry (starop. forma) — dziś popr.: nieszczery. [przypis edytorski]

nieszkodliwość, którą Arystoteles koniecznie łączy ze śmiesznością — por. Arystotelesa dzieło O poezji, rozdział V. [przypis redakcyjny]

nie szkodni (daw.) — nie stratni. [przypis redakcyjny]

Nie szkodzi, gdy za rękę jaszczurka go chwyta — św. Pawłowi z Dziejów Apost. 24. [przypis redakcyjny]

Nie szkodził tobie w tym głębokim zmroku — Aluzja tu jest do pierwszej pieśni, w której poeta zbłąkany w lesie namiętności po raz pierwszy ujrzał wschodzące słońce prawdy, księżyc przypomina tu słaby odblask tegoż słońca, które jego od dłuższego błądzenia uratowało; rozum, choć przytępiony, nie w całej pełni rozwinięty, przecież zdolny powstrzymywać nas od najniewłaściwszych kroków. [przypis redakcyjny]

Nie szkodzi wiernej(…) — znaczenie: wiernej miłości nie szkodzi odległość („dalekość”). [przypis edytorski]

nieszlachcicowi — nieszlachcicowi zakazane było nabywanie, posiadanie i trzymanie w zastawie dóbr na prawie ziemskim od r. 1496 (statut Jana Olbrachta), zaostrzonym w r. 1538. [przypis redakcyjny]

nieszlachcicy — dziś popr.: nieszlachcice. [przypis edytorski]

nieszowski — dziś: nieszawski; w Nieszawie od XIII w. znajdował się gród krzyżacki. [przypis edytorski]

nieszpór a. nieszpory — nabożeństwo wieczorne (ostatnie w ciągu dnia) w kościele katolickim. [przypis edytorski]

nieszpór a. nieszpory (z łac. vespera: wieczór) — wieczorne nabożeństwo w kościołach chrześcijańskich, tradycyjnie odprawiane o zachodzie słońca. [przypis edytorski]

nieszpór — dziś: nieszpory; nabożeństwo wieczorne w kościele katolickim. [przypis edytorski]