Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | chemiczny | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | pospolity | potocznie | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | rosyjski | rzadki | środowiskowy | staropolskie | techniczny | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy | żeglarskie | zoologia

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 6445 przypisów.

Tu kończy się komedia Szekspira. W pierwotnej sztuce, którą on obrobił, następujący znajduje się — komentarz J. I. Krawszewskiego. [przypis edytorski]

Tu kończy się pierwsza część Pieśni Selmy, a rozpoczyna część druga. [przypis redakcyjny]

Tu koniec karty w rękopisie wydarty. (Przyp. p. Małec.). [przypis redakcyjny]

tuk — reginalizm poznański: szpik kostny. [przypis edytorski]

tuk — szpik kostny. [przypis edytorski]

tułaczy — μετανάστης, in exilio agens, fern von der Heimath leben m sste (Cl.), j[pominięto tłum. na rosyjski]. [przypis tłumacza]

TułaczŻyd wieczny tułacz, 10-tomowa powieść Eugène Sue (właśc. Marie-Joseph Seue) (1804–1857), wyd. 1844–1845. [przypis edytorski]

Tuła — miasto w europejskiej części Rosji, ok. 200 km na płd. od Moskwy; w XIX w. ośrodek jubilerstwa oraz produkcji samowarów. [przypis edytorski]

Tuła — miasto w Rosji środkowej, nad rzeką Upą. [przypis redakcyjny]

Tuła — miasto w Rosji środkowej, ok. 200 km od Moskwy, w XIX w. stolica guberni, ważny ośrodek metalurgii i przemysłu zbrojeniowego, słynna także z produkcji samowarów. [przypis edytorski]

tułowu — dziś: tułowia. [przypis edytorski]

tułowy — dziś popr. forma: tułowia. [przypis edytorski]

tułowy — tułowia (lm od: tułów); tu przen.: ciała. [przypis edytorski]

tułub (daw.) — ciało, trup, zwł. bezgłowy. [przypis edytorski]

tułub (ros. тулуп) — kożuch, szuba; tu: sutanna, ornat. [przypis edytorski]

tułub (ros. тулуп, z tur. tulup: skóra, futro) — kożuch. [przypis edytorski]

tułup — długi kożuch z rękawami. [przypis edytorski]

tułup — długi kożuch z rękawami. Tu przen. zam.: tułów. [przypis redakcyjny]

tułupy (ros.) — długie kożuchy, zazwyczaj nie kryte suknem. [przypis redakcyjny]

tułup (z ros. тулуп: szuba, długie futro) — tu: okrycie zimowe, palto. [przypis edytorski]

Tu las był rzadszy (…) — fragm. IV księgi Pana Tadeusza A. Mickiewicza zatytułowanej Dyplomatyka i łowy. [przypis edytorski]

tu l'as voulu (fr.) — chciałeś tego. [przypis edytorski]

Tu l'as voulu (fr.) — chciałeś tego. [przypis edytorski]

Tulczyn, majętność Potockich, gdzie „oko” widza tak dalece jest „znarowione”, przywykłe do „przedmiotów z każdej miary znacznych”, godnych uwagi, podziwienia, iż mu potem wszystkie „średności”, wszystko, co jest miernym i nieosobliwym, zdaje się „niesmaczne”, mniej powabne. Nigdy nadto nie można rozbierać wyrażeń Trembeckiego i porównywać z mową pospolitą, przez co okazuje się, na czym prawdziwe poetyckie wydanie zależy. W przytoczonych tu kilku wierszach (ob. wiersz 22–25) ileż znajduje się rzeczy godnych uwagi! Przymiotniki „znarowiony”, „znaczny” w nowym i niepospolitym znaczeniu użyte; „średność”, rzeczownik szczęśliwie z przymiotnika zrobiony; „niesmaczny oku”: metafora od zmysłu smakowania do widzenia przeniesiona, a wszystkie te odmiany nie są skutkiem przypadku, ale głębokiej znajomości sztuki i natury języka. Epitety, czyli przymiotniki, częstokroć do wiersza tylko dla zapełnienia miejsca albo dla rymu wścibiane, u Trembeckiego zawsze są koniecznie potrzebne i zawsze wiele znaczą. Tak w następnym wierszu:

Pędzę, z utrudzonego nie zstępując konia.

Utrudzenie konia wyraża pośpiech, z jakim poeta biegł oglądać okolice Zofijówki.

[przypis redakcyjny]

tulec a. tuł (starop.) — także: tula, tuleja; kołczan. [przypis edytorski]

tuleja — osłona ręki u dołu kopii. [przypis redakcyjny]

Tu leży ciało (…) zmarło w roku i dniu swego zgonu — Popularny koncept francuski uwieczniony w piosence o panu de la Palisse. [przypis tłumacza]

Tu litość żyje wtenczas, gdy zamarła — Sens rozciąglejszy tego zdania zda mi się być taki: że w tym tylko żyje prawdziwa litość na błędy i cierpienia bliźnich naszych, którzy jeszcze w czasie z jednych się poprawić, a drugie zakończyć mogą, jeżeli zupełnie zamarłą jest dla tych, co cierpią piekielne kary w wieczności. [przypis redakcyjny]

Tuliusz Marcelinus (…) powiada Seneka (…) — Seneka, Listy moralne do Lucyliusza, LXXVII. [przypis tłumacza]

Tullianum — najniższa część więzienia, leżąca pod ziemią, z jedynym otworem w pułapie. Tam umarł z głodu Jugurta. [przypis redakcyjny]

Tullus Hostilius — legendarny trzeci król Rzymu. [przypis edytorski]

Tullus Hostiliusz (673–642 p.n.e) — legendarny trzeci król Rzymu, zdobywca Alba Longa, znany z bogactwa. [przypis edytorski]

Tuln — miasto nad Dunajem na płn. od Wiednia; miejsce przeprawy wojsk Sobieskiego. [przypis redakcyjny]

Tuluza — miejscowość i gmina we Francji, stolica regionu Oksytania. [przypis edytorski]

tumak — kuna leśna, niewielki ssak drapieżny z rodziny łasicowatych. [przypis edytorski]

tuman — chmura, kłęby gęstego dymu, mgły lub oparów. [przypis edytorski]

Tuman czy co? — zastanawia się czy dobrze widzi, czy coś mu wzroku nie mami; tuman: mgła a. kurzawa. [przypis edytorski]

tuman — gęsta mgła, chmura. [przypis redakcyjny]

tumanić (pot.) — zwodzić, oszukiwać, ogłupiać kogoś. [przypis edytorski]

tuman — kłąb czegoś sypkiego (np. płatów śniegowych) lub lotnego (pary wodnej) unoszący się w powietrzu i powodujący jego nieprzejrzystość. [przypis edytorski]

tuman — kłęby czegoś sypkiego (np. płatów śniegowych) lub lotnego (pary wodnej) unoszące się w powietrzu i powodujące jego nieprzejrzystość; poet.: mgła, opary. [przypis edytorski]

tuman — mgła, opary; kłąb czegoś sypkiego (np. kurzu) lub lotnego (pary wodnej) unoszący się w powietrzu i powodujący jego nieprzejrzystość. [przypis edytorski]

tuman puścić — chcieć w kogo co wmówić, zamydlić oczy. [przypis redakcyjny]

tuman — tu: kłąb. [przypis edytorski]

tuman — unoszący się w powietrzu kłąb kurzu bądź kropel wody. [przypis edytorski]

tuman — unoszący się w powietrzu kłąb kurzu lub kropel wody. [przypis edytorski]

tuman — wymysł, zmyślenie dla otumanienia kogoś. [przypis redakcyjny]

tuman (z ros.) — mgła; „puszczać tuman” znaczy tu „kłamać”. [przypis edytorski]

tum (archit.) — średniowieczna nazwa katedry lub kolegiaty. [przypis edytorski]

Tum (…) belli — Ovidius, Tristia, III, 10, 67. [przypis tłumacza]

tum — budynek kościelny wyższej rangi, katedra lub kolegiata, wybudowana w okresie średniowiecza. [przypis edytorski]

tum (daw.) — kościół, świątynia. [przypis edytorski]

tum (daw.) — średniowieczny kościół katedralny lub kolegiata. [przypis edytorski]

Tum (…) expectorat (łac.) — „Tak przerażenie pozbawia mnie wszelkiej przytomności” (Ennius u Cycerona [w:] Cicero, Tusculanae quaestiones [wyd. też pod tytułem: Tusculanae disputationes], III, 26; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]

tum ją zobaczył — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: tu ją zobaczyłem. [przypis edytorski]

tum — kościół, katedra. [przypis edytorski]

Tum (…) omnes — Vergilius, Aeneida, V, 720. [przypis tłumacza]

tumor (daw.) — guz uciskający sąsiednie tkanki, nowotwór. [przypis edytorski]

tumor (łac.) — guz nowotworowy. [przypis edytorski]

tumor paedagogicus, właśc. timor paedagogicus (łac.) — gra słów, zamiast timor paedagogicus: lęk przed nauczycielem (tj. szacunek dla autorytetu), dowcipny autor listu pisze tumor: guz. [przypis edytorski]

Tum porro (…) rerum — Lucretius, De rerum natura, V, 223. [przypis tłumacza]

tum — średniowieczna katedra. [przypis edytorski]

tum św. Szczepana — gotycka katedra św. Szczepana, jeden z symboli Wiednia, najważniejsza świątynia w stolicy Austrii. [przypis edytorski]

tumski (daw.) — (o kościele) katedralny a. kolegiacki. [przypis edytorski]

tum (starop.) — kościół kolegiacki lub katedralny. [przypis redakcyjny]

tum — staropolskie określenie katedry lub kolegiaty. [przypis edytorski]

tum (…) trząsł — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika: tu trząsłem. [przypis edytorski]

Tumu a. Atum — bóg stwórca, bóstwo solarne powiązane z Re. [przypis edytorski]

tumulandi (łac.) — dosł. mający być pogrzebani; nieboszczycy. [przypis redakcyjny]

tumult (daw.; z łac. tumultus: zgiełk, rozruch) — zamieszki (często na tle wyznaniowym); zamieszanie, zamęt; tu forma zdr.: tumulcik. [przypis edytorski]

tumult (daw., z łac. tumultus: zgiełk, zamęt, starcie) — rozruchy, zamieszki. [przypis edytorski]

tumult — zamieszanie. [przypis edytorski]

tumult — zamieszanie, zgiełk spowodowany wieloma osobami będącymi w ruchu. [przypis edytorski]

tumult — zamieszki, zgiełk. [przypis edytorski]