Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | czeski | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | holenderski | ironicznie | łacina, łacińskie | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 7825 przypisów.

Cornelius, Hans (1863–1947) — filozof, neokantysta. [przypis edytorski]

Cornelius, Hans (1863–1947) — niemiecki filozof, łączył filozofię pozytywistyczną w duchu Avenariusa z neokantyzmem. [przypis edytorski]

Cornelius, Hans (1863–1947) — niemiecki filozof zaliczany do neokantystów. [przypis edytorski]

Cornelius, Hans (1863–1947) — właśc. Johannes Wilhelm Cornelius; niem. filozof neokantysta, profesor uniwersytetu we Frankfurcie nad Menem (od 1928 r. emerytowany); do jego studentów należeli Max Horkheimer i Theodor Adorno. Witkacy korespondował z Corneliusem. [przypis edytorski]

Cornelius, Hans, właśc. Johannes Wilhelm Cornelius (1863–1947) — niem. filozof neokantysta, profesor uniwersytetu we Frankfurcie nad Menem (od 1928 r. emerytowany); do jego studentów należeli Max Horkheimer i Theodor Adorno; Witkacy korespondował z Corneliusem. [przypis edytorski]

Cornelius, Johannes Wilhelm (1863–1947) — niemiecki filozof, neokantysta; Witkiewicz uważał go za swojego mistrza. [przypis edytorski]

Corneliusz — prawdopodobnie jeden z malarzy niemieckich nazwiskiem Cornelius: Peter von Cornelius (1783–1867), ilustrator utworów romantycznych, m.in. Fausta Goethego oraz autor obrazów apokaliptycznych wizji; Fritz von Cornelius (1869–1909), pejzażysta. [przypis edytorski]

Cornouailles (fr.), Kornwalia — kraina w płd.-zach. części Anglii. [przypis edytorski]

corny (gw.) — czarny. [przypis edytorski]

co równego (starop.) — coś małego. [przypis redakcyjny]

Co robisz zdradziecko, to najbardziej nieprawe — Hurree Babu, wielki zawsze amator kalamburów, wyraża to z kiepska po angielsku: Trea-son most base, [tj.] czyniąc ze zdrady (treason) syna (son). [przypis tłumacza]

Co roku pretor sporządzał listę, czyli spis tych, których wybierał, iżby pełnili obowiązek sędziów za jego urzędowaniaAlbum judicum. [przypis autorski]

Coro — mała zatoka na płd. od półwyspu Paraguana, ograniczającego od wschodu Zat. Wenezuelską. [przypis edytorski]

coroner (ang.) — koroner, urzędnik sądowy w krajach anglosaskich prowadzący śledztwo w sprawach nagłych, gwałtownych śmierci, które nastąpiły w sposób nienaturalny, w podejrzanych okolicznościach. [przypis edytorski]

Corot, Jean-Baptiste-Camille (1796–1875) — francuski malarz, przedstawiciel realizmu. [przypis edytorski]

Corot, Jean Baptiste Camille (1796–1875) — malarz francuski, wybitny pejzażysta, wywarł znaczący wpływ na impresjonistów. [przypis edytorski]

co rozum poznaje w istocie jako stanowiące — Por. Cz. II, Tw. 7, Przyp. (na pocz.); Tw. 10, Dow.; Tw. 19; Tw. 1 i 2 Cz. II; List 9 (dawniej 27) § 8. [przypis redakcyjny]

corpis delicti (łac., prawn.) — dowód rzeczowy. [przypis edytorski]

Corpo della Madonna! (wł.) — Matko Najświętsza. [przypis tłumacza]

corpo di Bacco (wł.) — dosł. na ciało Bachusa (przekleństwo). [przypis edytorski]

Corpo di Bacco! (wł.) — Na Bachusa! [przypis edytorski]

Corpo di Bacco — włoskie przekleństwo. [przypis edytorski]

corpo di Bacco — włoskie przekleństwo. [przypis edytorski]

Corpo di Dio! (wł.) — na Boga! [przypis redakcyjny]

Corpoream (…) laborat — Lucretius, De rerum natura, III, 176. [przypis tłumacza]

Corporis humani fabrica (łac. O budowie ludzkiego ciała) — główna praca Vesaliusa, przełomowe dzieło na temat ludzkiej anatomii, napisane na podstawie prowadzonych przez niego uniwersyteckich wykładów z towarzyszącymi sekcjami; siedmiotomowy, ilustrowany wieloma szczegółowymi rycinami, dokładny opis budowy ciała ludzkiego. [przypis edytorski]

corps á corps (fr.) — ciało przeciw ciału (o walce: wręcz). [przypis edytorski]

corps de ballet (fr.) — zespół tancerek i tancerzy danego baletu lub teatru, z wyjątkiem solistów, występujący na scenie jako jedna grupa. [przypis edytorski]

corpus delicti (łac.) — dowód przestępstwa. [przypis edytorski]

corpus delicti (łac.) — dowód przestępstwa; tu B. lm corpora delicti: dowody przestępstwa. [przypis edytorski]

corpus delicti (łac.) — dowód rzeczowy. [przypis edytorski]

corpus delicti (łac.) — dowód rzeczowy świadczący o popełnieniu przestępstwa. [przypis edytorski]

corpus delicti (łac.) — przedmiot przestępstwa; dowód rzeczowy przestępstwa. [przypis edytorski]

corpus delicti — łac. przedmiot przestępstwa; dowód rzeczowy. [przypis edytorski]

corpus delicti — (łac.) przedmiot przestępstwa. [przypis edytorski]

corpus iuris — (Latin) the body of laws. [przypis edytorski]

Corpus Regni Poloniae (łac.) — dosł. Ciało Królestwa Polskiego. Wyrażona w dziele Jana Długosza w wieku XV idea integralności terytorium państwa. [przypis edytorski]

corpus (z łac.) — szyk środkowy wojska, centrum. [przypis redakcyjny]

cor ranae (łac.) — serce żaby. [przypis edytorski]

correct (fr.) — poprawny. [przypis edytorski]

correct (fr.) — poprawny; tu: bez zarzutu. [przypis edytorski]

corredor (hiszp.) — krużganek, galeria; korytarz. [przypis edytorski]

corregidor — stanowisko w administracji Hiszpanii łączące w sobie obowiązki burmistrza i sędziego. [przypis edytorski]

corregidor — wysoki urząd w dawnej Hiszpanii, łączący funkcje administracyjne i sądownicze. [przypis edytorski]

Corregio, właśc. Antonio Allegri (1489–1534) — włoski malarz okresu dojrzałego renesansu. [przypis edytorski]

Corregio, właśc. Antonio Allegri da Correggio (1489–1534) — czołowy malarz szkoły parmeńskiej włoskiego renesansu. [przypis edytorski]

correspondance des arts (fr.) — pokrewieństwo sztuk. [przypis edytorski]

correspondance des mots (fr.) — pokrewieństwo słów. [przypis edytorski]

correspondere (łac.) — znosić się. [przypis redakcyjny]

corrida (hiszp.) — walka byków. [przypis edytorski]

Corriemuir — miejscowość na jednej z wysp Orkadów (Orkney Islands), archipelagu usytuowanego na płn. od wybrzeży Szkocji, na granicy Morza Północnego i Oceanu Atlantyckiego. [przypis edytorski]

Corrientes — miasto w płn.-wsch. Argentynie, nad rzeką Paraną. [przypis edytorski]

Corrumpunt bonos mores conoquia prava (łac.) — 1 Kor 15, 33; cytat z Meandra: „Złe rozmowy psują dobre obyczaje”. [przypis tłumacza]

Corruptibile (…) cogitantem — Augustinus Aurelius, De civitate Dei, XII, 15. [przypis tłumacza]

corruptio optimi pessima (łac.) — zepsucie najlepszego jest najgorsze. [przypis edytorski]

Corso — tu zapewne: Via del Corso, centralna ulica Rzymu przechodząca przez starożytną część miasta. [przypis edytorski]

Corso Vittorio Emanuele II — główna ulica Rzymu, biegnąca ze wschodu na zachód; przebita w 1886, nazwana na cześć Wiktora Emanuela II, pierwszego króla zjednoczonych Włoch. [przypis edytorski]

corso (wł.) — aleja, bulwar; szeroka, reprezentacyjna ulica, służąca spacerom i konnym przejażdżkom, spotkaniom towarzyskim, autoprezentacji itp. W XVIII i XIX w. corso (a. Korso) pełniło ważną funkcję w życiu społecznym miast. [przypis edytorski]

corso (wł.) — aleja spacerowa. [przypis edytorski]

Corso (wł.) — rodzaj wina produkowanego w XV–XVI w.; z kontekstu wynika, że było ono dość pośledniego gatunku. [przypis edytorski]

corso (wł.) — tu: pochód miejski z ukwieconymi pojazdami. [przypis edytorski]

Cortés, Hernán (1485–1547) — hiszpański konkwistador, w latach 1519–1521 zdobywca Meksyku. [przypis edytorski]

corte — był to zbrojny oddział mający za zadanie czuwać nad bezpieczeństwem publicznym, żandarmi i agenci policji roku 1500. Dowodził nimi kapitan, nazywany bargello, który był osobiście odpowiedzialny za wykonanie rozkazów gubernatora Rzymu (prefekta policji). [przypis autorski]

Cortegiano, Ragionamento delle cortiCortegiano (Dworzanin, 1508–1516): sławne dzieło Castiglionego, wpływowe w kręgach dworskich XVI w., zajmujące się etykietą, zachowaniem i moralnością; Ragionamento delle corti (Traktat o dworach, 1538): dialog autorstwa Aretina, wytykający wady pleniące się na dworach włoskich. [przypis edytorski]

Corte — miasto w centralnej części Korsyki; w latach 1755–1769 było stolicą jedynego niepodległego państwa korsykańskiego, Republiki Korsykańskiej. [przypis edytorski]

Corte Savella, Torre di Nonna — historyczne więzienia rzymskie. [przypis edytorski]

Corte Savella — więzienie specjalnego trybunału tej samej nazwy, który sądził sprawy dostojników kościelnych i ich krewnych. [przypis redakcyjny]

Cortez, Ferdynand , właśc. Hernán Cortés (ok. 1485–1547) — hiszpański konkwistador, zdobywca Meksyku; swoją samowolną akcję zbrojną przeciwko imperium Azteków rozpoczął na czele zaledwie kilkuset żołnierzy. [przypis edytorski]

Cortigiano (wł.: Dworzanin) — najsłynniejsze dzieło włoskiego dyplomaty i pisarza Baldassare Castiglionego (1478–1529), przekładane na różne języki i parafrazowane. [przypis edytorski]

cortijo (hiszp.) — wiejski dwór, posiadłość z domem i zabudowaniami gospodarczymi. [przypis edytorski]

corvo (port.) — wrona a. kruk. [przypis edytorski]

co rychlej (daw.) — jak najszybciej. [przypis edytorski]

Corydon — książka André Gide'a zawierająca cztery dialogi w obronie homoseksualizmu, w formie wzorowane na dialogach sokratejskich Platona, wyd. w 1924. [przypis edytorski]

co rzadka (daw.) — co rzadkie, co się rzadko zdarza. [przypis edytorski]

coś brakuje — dziś popr.: czegoś brakuje. [przypis edytorski]

coście (…) dopuścili — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: co [którzy] dopuściliście. [przypis edytorski]

coście mi dotąd zachowały — czegoście dotąd przestrzegały. [przypis redakcyjny]

coście widzieli (daw.) — konstrukcja z ruchoma końcówką czasownika; inaczej: co widzieliście. [przypis edytorski]

coście (…) wzieni (gw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika, inaczej: co wzięliście; co pan wziął. [przypis edytorski]

coście ziemskie wzieni na się — co wzięliście na siebie ziemskiego (tj. należącego do spraw ziemskich). [przypis edytorski]

cościś (gw.) — coś. [przypis edytorski]

coś, co trwa wciąż i jest, słowo stężone w ciało. — w rękopisie ten wers brzmiał: coś, co trwa wciąż i jest, bo prawdą z pustki się stało — [przypis edytorski]

coś dziwnego (Corneille) — [por.] Medea, II. 6; Rodoguna I, 5: „je ne sais quoi”. [przypis tłumacza]

Coś ją osłaniał tarczą swej opieki — w wersji Felińskiego: „I tarczą swojej zasłaniał opieki”. [przypis edytorski]

coś jej brakuje — dziś popr.: czegoś jej brakuje. [przypis edytorski]

coś lo głupik desek (gw.) — że dla głupich desek. [przypis edytorski]

coś musiało być wytworzone przez bóstwo bezpośrednio — Por. List 64 (dawniej 63) § 8. [przypis redakcyjny]

cośmy (…) czekali (daw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika, dziś: co (…) czekaliśmy. [przypis edytorski]

cośmy pozwolili im i daliśmy, jako w Lemburgu — w Lemburgu (we Lwowie) Karaimi mieli swą osiadłość na ulicy, która się do dziś dnia Zarwańską nazywa. [przypis autorski]

Coś na kształt Danta tercetów niejasnych, do których trzeba dodawać komentarz — Dante Alighieri (1265–1321) w Boskiej Komedii zamieścił wiele niejasnych nawiązań do znanych sobie osób. [przypis edytorski]