Przypisy

rozpaczny (daw.) — rozpaczliwy. [przypis edytorski]

rozparać (daw.) — rozcinać, rozpruwać. [przypis edytorski]

rozparać (daw.) — zniszczyć, rozdzielić. [przypis edytorski]

rozpatrzyć się (daw.) — rozeznać się. [przypis edytorski]

rozpierzchnęły (daw.) — dziś popr. forma: rozpierzchły. [przypis edytorski]

rozpierzchniony (daw.) — dziś popr.: rozpierzchnięty. [przypis edytorski]

rozpierzchniony (daw.) — rozproszony. [przypis edytorski]

rozpłakany (daw.) — zapłakany. [przypis edytorski]

rozporać (daw.) — rozpruć. [przypis edytorski]

rozporze (daw.) — rozedrze, rozpruje. [przypis edytorski]

rozporzyć (daw.) — zniszczyć. [przypis edytorski]

rozposażyć (daw.) — wyposażyć. [przypis edytorski]

rozpowiadać (daw.) — opowiadać szczegółowo. [przypis edytorski]

rozpowić (daw.) — rozwinąć z powicia; powicie: to, w co owinięto niemowlę. [przypis edytorski]

rozpuknąć a. rozpuknąć się (daw.) — pęknąć, rozpaść się. [przypis edytorski]

rozpuknąć się (daw.) — pęknąć; por. wyrażenie: śmiać się do rozpuku. [przypis edytorski]

rozruchać (daw., gw.) — rozruszać, poruszyć. [przypis edytorski]

rozruchane (daw., gw.) — rozruszane; ruszające się. [przypis edytorski]

rozruchany (daw.) — rozruszany, pobudzony. [przypis edytorski]

rozruszenie (daw.) — zburzenie, zniszczenie. [przypis edytorski]

rozsądek (daw.) — tu: decyzja, orzeczenie, rozstrzygnięcie. [przypis edytorski]

rozsądek (daw.) — tu: wyrok, orzeczenie. [przypis edytorski]

rozsierdzić się (daw.) — rozgniewać się. [przypis edytorski]

rozsierdzić się (daw.) — rozzłościć się, rozgniewać. [przypis edytorski]

rozsierdzić się (daw.) — zezłościć się. [przypis edytorski]

rozsuć się (daw.) — rozsypać się. [przypis edytorski]

rozszafować (daw.) — rozdzielić, zarządzić. [przypis edytorski]

rozszerzon (daw.) — tu: forma krótsza przymiotnika r.m., z końcówką zerową, użyta w celu utrzymania rytmu jedenastozgłoskowca. [przypis edytorski]

rozterka (daw.) — spór, konflikt. [przypis edytorski]

rozterka (daw.) — spór. [przypis edytorski]

rozterk (daw.) — spór, konflikt. [przypis edytorski]

rozterk (daw.) — spór. [przypis edytorski]

roztoczony (daw.) — zepsuty, zgniły; por. daw. toczyć: rozkładać od wewnątrz, pożerać itp. [przypis edytorski]

roztruchan (daw.) — kielich, naczynie do picia. [przypis edytorski]

roztruchan (daw.) — tu: puchar. [przypis edytorski]

roztruchan (daw.) — wielki i bogato zdobiony kielich, puchar. [przypis edytorski]

roztrucharz (daw.) — handlarz końmi. [przypis edytorski]

roztwierać (daw.) — otwierać. [przypis edytorski]

roztworzyć (daw.) — otworzyć. [przypis edytorski]

roztworzysty (daw.) — otwarty, szeroki, rozłożysty. [przypis edytorski]

roztyrk (daw.) — rozdział, rozłam; por. dziś: rozterka. [przypis edytorski]

Rozumiecie może, com jest ślepa albo głucha (daw.) — myślicie pewnie, że jestem ślepa albo głucha. [przypis edytorski]

rozumiecież (daw.) — konstrukcja z partykułą -że, skróconą do -ż; znaczenie: czy rozumiecie, czyż rozumiecie. [przypis edytorski]

rozumiecież (daw.) — konstrukcja z partykułą -że, skróconą do -ż; znaczenie: czy rozumiecie, czyż rozumiecie. [przypis edytorski]

rozumienie (daw.) — tu: poszanowanie, troska. [przypis edytorski]

rozumież się (daw.) — konstrukcja z partykułą -że, skróconą do -ż; znaczenie: czy rozumie się, czyż rozumie się. [przypis edytorski]

rozweselon (daw.) — tu: forma krótsza przymiotnika r.m., z końcówką zerową, użyta w celu utrzymania rytmu jedenastozgłoskowca. [przypis edytorski]

rozwierać (daw.) — dziś: otwierać. [przypis edytorski]

rozwierać (daw.) — otwierać. [przypis edytorski]

rozwierać (daw.) — otwierać [przypis edytorski]

rozwieść kontrybucyją (daw.) — położyć koniec daninom. [przypis edytorski]

rozżarty (daw.) — zażarty, nieustępliwy. [przypis edytorski]

rozżarty (daw.) — zły, rozjuszony, wściekły. [przypis edytorski]

rozzuć się (daw.) — zdjąć buty. [przypis edytorski]

ruchać (daw., gw.) — ruszać. [przypis edytorski]

ruchać (daw.) — ruszać. [przypis edytorski]

ruchać się (daw., gw.) — ruszać się, poruszać się. [przypis edytorski]

ruchać się (daw., gw.) — ruszać się. [przypis edytorski]

ruchawka (daw.) — pospolite ruszenie, żołnierze pospolitego ruszenia. [przypis edytorski]

ruczaj (daw., poet.) — potok, strumień. [przypis edytorski]

ruczaj (daw.) — strumień. [przypis edytorski]

ruczaj (daw.) — strumyk. [przypis edytorski]

rudel (daw.) — ster. [przypis edytorski]

rudel (daw.) — ster statku. [przypis edytorski]

rudel (daw.) — ster; tu: wiosło. [przypis edytorski]

rudel (daw.) — ster; wiodło sterowe. [przypis edytorski]

rudel (daw.) — ster, wiosło sterowe. [przypis edytorski]

rudel (daw.; z niem. Ruder) — ster w konstrukcji statku wodnego; także: wiosło. [przypis edytorski]

rufian (daw.) — minister libidinis. [przypis edytorski]

rufian (daw.) — stręczyciel. [przypis edytorski]

rugi (daw.; z niem. Rüge: nagana, staroniem. rouge: oskarżenie) — procedura służąca kontrolowaniu ważności mandatów poselskich w sejmie. [przypis edytorski]

rumacja (daw.) — tu: ruina; od starop. rum: wolne miejsce, wolne przejście; rumowisko, gruz. [przypis edytorski]

rumacja (daw., z łac.) — przymusowe usunięcie z posiadłości, eksmisja. [przypis edytorski]

rumbarbarum (daw.) — rabarbar; korzeń rabarbaru stosowano jako środek przeczyszczający i rozwalniający. [przypis edytorski]

rum (daw.) — gruz. [przypis edytorski]

rum (daw.) — gruz, tu: pich i kamienie. [przypis edytorski]

rum (daw.) — ładownia, część statku przeznaczona do przewozu ładunku. [przypis edytorski]

rum (daw.) — rumor, hałas, zamieszanie. [przypis edytorski]

rumstek (daw.) — rumsztyk, potrawa z płata wołowego mięsa. [przypis edytorski]

ruń (daw.) — wschodzące zboże; ogólnie: nisko, w zwarty sposób rosnąca roślinność. [przypis edytorski]

Rusin (daw.) — dziś: Ukrainiec, względnie Białorusin. [przypis edytorski]

Rusin (daw.) — Ukrainiec a. Białorusin. [przypis edytorski]

Rusini (daw.) — historyczna nazwa narodów wschodniosłowiańskich na ziemiach dawnej Rusi Kijowskiej, od poł. XIX w. nazywanych Ukraińcami (mieszkańcy ziem ruskich włączonych do Korony) lub Białorusinami (mieszkańcy ziem ruskich w Wielkim Księstwie Litewskim). [przypis edytorski]

Russo (daw.) — właśc. Jean-Jacques Rousseau (1712–1778). [przypis edytorski]

rusy (daw.) — jasny. [przypis edytorski]

ruszać (daw.) — dotykać (niemile), urażać. [przypis edytorski]

ruszyć (daw.) — tu: dotknąć kogoś, urazić. [przypis edytorski]

rutyniczny (daw.) — szablonowy, tradycyjny, wykonany w sposób nienowoczesny. [przypis edytorski]

rybaczy (daw.) — dziś: rybacki. [przypis edytorski]

rybałt (daw.) — wędrowny śpiewak a. aktor. [przypis edytorski]

rybitwa a. rybitw (daw.) — rybak. [przypis edytorski]

rybitwa (daw.) — rybak. [przypis edytorski]

rychła (daw.) — szybka. [przypis edytorski]

rychło (daw., gw.) — szybko. [przypis edytorski]

rychło (daw.) — prędko, wkrótce, niebawem; -li (daw.) — partykuła wyrażająca pytanie czy; czekały, rychłoli i im koniec przyjdzie — czekały, czy prędko i one umrą. [przypis edytorski]

rychło (daw.) — szybko, niebawem, nagle. [przypis edytorski]

rychło (daw.) — szybko. [przypis edytorski]

rychło (daw.) — szybko, wkrótce. [przypis edytorski]

rychło (daw.) — wkrótce. [przypis edytorski]

rychłoli (daw.) — czy prędko; jak prędko; kiedy. [przypis edytorski]