Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 472 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła

Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie

Według języka: wszystkie | polski


Znaleziono 2229 przypisów.

płochy (daw.) — niestały, niepewny. [przypis edytorski]

płochy (daw.) — niestały w uczuciach, tu: lekkomyślny. [przypis edytorski]

płochy (daw.) — niestały, zmienny w uczuciach. [przypis edytorski]

płomię (daw.) — dziś rzecz. r.m.: (ten) płomień. [przypis edytorski]

płomię (daw.) — płomień. [przypis edytorski]

płomię (daw.) — płomień; tu: rumieniec. [przypis edytorski]

płonić się (daw.) — czerwienić się; zwracać uwagę swoją czerwoną barwą. [przypis edytorski]

płonić się (daw.) — rumienić się. [przypis edytorski]

płonka (daw.) — młode drzewko owocowe; tu przen. [przypis edytorski]

płonka (daw.) — roślina, która nie owocuje. [przypis edytorski]

płonny a. płony (daw.) — bezowocny, jałowy. [przypis edytorski]

płonny (daw.) — jałowy, bez znaczenia. [przypis edytorski]

płonny (daw.) — jałowy, pozbawiony znaczenia; tu: błahy. [przypis edytorski]

płonny (daw.) — jałowy, pusty. [przypis edytorski]

płonny (daw.) — nieurodzajny. [przypis edytorski]

płony a. płonny (daw.) — jałowy, bezcelowy. [przypis edytorski]

płony (daw.) — bezpłodny, jałowy. [przypis edytorski]

płony (daw., gw.) — jałowy, bezowocny; tu: niepożywny. [przypis edytorski]

płony (daw.) — jałowy; daremny; dziś: płonny. [przypis edytorski]

płony (daw.) — jałowy, próżny. [przypis edytorski]

płosa (daw., gw.) — działka ziemi uprawnej, pole. [przypis edytorski]

płowić (daw.) — czynić szarym, płowym. [przypis redakcyjny]

płowy (daw.) — (o włosach) jasny. [przypis edytorski]

płużyć (daw.) — dogadzać; dawać zadowolenie. [przypis edytorski]

płużyć (daw.) — opłacać się, służyć, sprzyjać. [przypis edytorski]

płużyć (daw.) — opływać w dostatki, pozostawać w dobrobycie. [przypis edytorski]

płużyć (daw.) — popłacać, sprzyjać. [przypis redakcyjny]

płużyć (daw.) — przynosić korzyść. [przypis edytorski]

płużyć (daw.) — przynosić korzyść. [przypis edytorski]

płużyć (daw.) — służyć, działać dobroczynnie, wspomagać. [przypis edytorski]

płużyć (daw.) — służyć komuś, działać na czyjąś korzyść. [przypis edytorski]

płużyć (daw.) — służyć. [przypis edytorski]

płużyć (daw.) — służyć, sprzyjać, dogadzać. [przypis edytorski]

płużyć (daw.) — służyć, sprzyjać. [przypis edytorski]

płużyć (daw.) — sprzyjać, dobrze czynić, pracować dla dobra czegoś a. kogoś. [przypis edytorski]

płużyć (daw.) — sprzyjać, godzić się. [przypis redakcyjny]

płużyć (daw.) — sprzyjać, tu: przydawać się. [przypis edytorski]

płużyć komu a. czemu (daw.) — służyć, sprzyjać. [przypis edytorski]

płużyć komu (daw.) — służyć, sprzyjać. [przypis edytorski]

płużyć komuś (daw.) — służyć komuś, sprzyjać, działać na czyjąś korzyść. [przypis edytorski]

plaga (daw.) — zwykle w lm: uderzenie batem lub kijem; baty. [przypis edytorski]

plagi (daw.) — bicie, rózgi. [przypis edytorski]

plagi (daw.) — uderzenia batem, kijem, rózgą itp. [przypis edytorski]

plagi (daw.) — uderzenia, zwł. batem. [przypis edytorski]

planeta (…) pozbawiony (daw.) — dziś r.ż.: ta planeta. [przypis edytorski]

planety tego (daw., r.m.) — dziś popr. D. lp: planety tej (r.ż.). [przypis edytorski]

planta (daw.) — plan. [przypis edytorski]

plaskury (daw.) — praszczury, prawnuki. [przypis redakcyjny]

plażyć (daw., gw.) — podobać się, służyć, iść na zdrowie. [przypis edytorski]

plażyć (daw.) — podobać się. [przypis edytorski]

plebański (daw.) — księży, proboszczowski. [przypis edytorski]

plecyma (daw.) — dziś popr. forma: (za) plecami. [przypis edytorski]

plecyma (daw., gw.) — dziś popr.: plecami. [przypis edytorski]

pleczysty (daw.) — o szerokich plecach, dobrze zbudowany. [przypis edytorski]

pleczysty (daw.) — o szerokich plecach, silny. [przypis edytorski]

plejzerowany (daw.) — ranny, zraniony. [przypis edytorski]

plemić (daw.) — wydawać plony, rodzić, płodzić, rozmnażać; plemić się: plenić się, mnożyć się. [przypis edytorski]

plenność (daw.) — zdolność do wydawania dużego plonu, płodność. [przypis edytorski]

plenny (daw.) — owocny. [przypis edytorski]

pleskać (daw.) — klaskać. [przypis edytorski]

pletnia (daw.) — pleciony bicz z bydlęcej skóry, narzędzie chłosty; tu: ilość uderzeń pletnią. [przypis edytorski]

pleurezja (daw.) — zapalenie opłucnej. [przypis edytorski]

plewka (daw., gw.) — błonka. [przypis edytorski]

plikę (daw.) — dziś r.m.: plik. [przypis edytorski]

plon (daw.) — łup. [przypis edytorski]

pluch, właśc. plucha (daw.) — flejtuch, brudas. [przypis edytorski]

pludry (daw.) — krótkie spodnie. [przypis edytorski]

pludry (daw.) — spodnie; czerwone pludry — pogardliwe określenie żołnierzy; w XIX w. mundury wojskowe miały jeszcze jaskrawe kolory. [przypis edytorski]

pludry (daw.) — spodnie; szczególnie: krótkie, sięgające do kolan lub do połowy ud spodnie z bufiastymi nogawkami i pionowymi rozcięciami odsłaniającymi tkaninę podszewki, element daw. dworskiej mody męskiej. [przypis edytorski]

pludry (daw.) — spodnie; zwykle sięgające do kolan lub tuż za kolano. [przypis edytorski]

pludry (daw., z niem.) — krótkie spodnie, często bufiaste, z rozcięciami, ukazującymi podszewkę. [przypis redakcyjny]

pludry (daw.; z niem. Pluderhosen) — krótkie, bufiaste spodnie z pionowymi rozcięciami ukazującymi podszewkę, sięgające do połowy ud lub do kolan. Moda na pludry pojawiła się w XVI w. w Niemczech; wkrótce stały się popularne w całej Europie. Stanowiły element daw. stroju dworskiego, jak również ubioru żołnierskiego. W Polsce w XVII–XVIII w. nazywano tak każde spodnie sięgające powyżej kolan; por. pumpy. [przypis redakcyjny]