Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 477 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia

Według języka: wszystkie | polski


Znaleziono 4825 przypisów.

asygnacja (z łac.) — dokument, pisemne zlecenie wydania pieniędzy lub innych świadczeń. [przypis edytorski]

asylum (łac.) — azyl, schronienie. [przypis edytorski]

atavis edite regibus (łac.) — potomek dawnych władców. [przypis edytorski]

atencja (daw., z łac. attentio: uwaga) — względy, poważanie, szacunek. [przypis edytorski]

atencja (daw., z łac.) — względy, poważanie, szacunek. [przypis edytorski]

atencja (przestarz., z łac.) — względy, szczególna uwaga; szacunek, poważanie; czynić, składać atencję: okazywać komuś szacunek w widoczny sposób, składać komuś uszanowanie, przychodzić z wizytą. [przypis edytorski]

atencja (z łac. attentio: uwaga; przestarz.) — poważanie, szacunek, względy. [przypis edytorski]

atencyje (z łac.) — tu: konkury, pretendowanie do ręki panny. [przypis edytorski]

atentować (z łac.) — traktować uważnie, tu: zajmować się kimś. [przypis edytorski]

atentowanie (z łac. attentare: napastować, zaczepiać, występować przeciw) — występowanie (w sprawie); tu: reprezentowanie. [przypis edytorski]

a tergo (łac.) — od tyłu. [przypis edytorski]

a tergo (łac.) — w plecy, z tyłu. [przypis edytorski]

atestat (z łac.) — świadectwo. [przypis edytorski]

atheromatoza (z łac. atheromatosis) — miażdżyca tętnic. [przypis edytorski]

atque iterum (łac.) — i na odwrót. [przypis edytorski]

atrium (łac.) — centralne pomieszczenie w domu rzymskim, bez okien, z czworokątnym otworem w dachu, pod którym znajdował się basen na wodę deszczową. [przypis edytorski]

atrium (łac.) — centralne pomieszczenie w domu rzymskim, bez okien, z otworem w pułapie i basenem na wodę deszczową. [przypis edytorski]

atrium (łac.) — wewnętrzny dziedziniec lub centralne pomieszczenie w rzymskim domu. [przypis edytorski]

atrium (łac.) — wewnętrzny dziedziniec lub centralne pomieszczenie w rzymskim domu. [przypis edytorski]

Atrophia et anaemia organorum. Mors. (łac.) — Zanik i anemia organów. Śmierć. [przypis edytorski]

Attendite popule mens legem meam (łac.) — słuchaj, ludu mój, nauki mojej. [przypis edytorski]

attinet (łac.) — dotyczy. [przypis edytorski]

auctor unius libri (łac.) — autor jednej książki (jednego dzieła). [przypis edytorski]

auctor unius libri (łac.) — autor jednej książki. [przypis edytorski]

audacem fortuna juwat (z łac.) — odważnym los sprzyja. [przypis edytorski]

Audaces fortuna iuvat (łac., przysł.) — śmiałym szczęście sprzyja. [przypis edytorski]

Audaces fortuna iuvat, timidosque repellit (łac.) — Fortuna sprzyja śmiałym, bojaźliwych odtrąca. [przypis edytorski]

audaces fortuna juvat (łac.) — odważnym los sprzyja. [przypis edytorski]

audiatur et altera pars (łac.) — należy wysłuchać również drugiej strony. [przypis edytorski]

audiatur et altera pars (łac.) — wysłuchajmy i drugiej strony. [przypis edytorski]

audiatur et altera pars! (łac.) — wysłuchaj też drugiej strony; zasada z prawa rzymskiego. [przypis edytorski]

audio, audire (łac.) — słyszeć; słuchać (IV koniugacja). [przypis edytorski]

aufugite vos daemones (łac.) — uciekajcie wy demony. [przypis edytorski]

augusta (z łac.) — sierpnia. [przypis edytorski]

Augustinae confessionis (łac.) — wyznania augsburskiego; Wyznanie Augsburskie, księga napisana przez Filipa Melanchtona i ogłoszona na sejmie Rzeszy w Augsburgu 25 czerwca 1530 roku, stanowi podstawę luteranizmu. [przypis edytorski]

auriga (łac.) — woźnica. [przypis edytorski]

aurum potabile (łac.) — złoto pitne. [przypis edytorski]

aurum sublimum (łac.) — czyste złoto. [przypis edytorski]

Auscautus deus incolumitatis et aegritudinis (łac.) — Auscautus, bóg słabości i choroby. [przypis edytorski]

auskultacja (z łac.) — osłuchiwanie; rodzaj badania lekarskiego polegającego na słuchaniu, zazwyczaj z pomocą specjalnej słuchawki, jak pracują narządy wewnętrzne (takie jak np. serce czy płuca). [przypis edytorski]

aut libri aut liberi (łac.) — albo książki, albo dzieci. [przypis edytorski]

Aut nihil, aut bene (łac., przysł.) — albo nic, albo dobrze (powinno się mówić o zmarłych). [przypis edytorski]

Autobiographia Literaria (łac.) — autobiografia literacka. [przypis edytorski]

autorament (z łac.) — tu: pokrój. [przypis edytorski]

auxilia (łac.) — wsparcie. [przypis edytorski]

auxilium (łac.) — pomoc. [przypis edytorski]

auxilium (łac.) — pomoc; tu B. lm auxilia. [przypis edytorski]

auxilium (z łac.) — pomoc. [przypis edytorski]

Ave (łac.) — bądź pozdrowiona. [przypis edytorski]

Ave Maria, gratia plena, Dominus tecum (łac.) — Zdrowaś Mario, łaskiś pełna, Pan z tobą (początkowe słowa jednej z modlitw chrześcijańskich). [przypis edytorski]

Ave Maria, gratia plena (łac.) — Zdrowaś Mario, łaskiś pełna. [przypis edytorski]

Ave-Maria-gratias-plena (łac.) — Zdrowaś Mario, łaskiś pełna; początkowe słowa katolickiej modlitwy maryjnej. [przypis edytorski]

Ave Maria gratias plena (łac.) — zdrowaś Mario, łaskiś pełna. [przypis edytorski]

Ave Maria (łac.) — Zdrowaś Mario; pierwsze słowa modlitwy Pozdrowienie anielskie. [przypis edytorski]

Ave Maria (łac.) — zdrowaś Mario; początkowe słowa katolickiej modlitwy maryjnej. [przypis edytorski]

Ave Maria (łac.) — „Zdrowaś Mario”, początkowe słowa modlitwy Pozdrowienie anielskie. [przypis edytorski]

Ave Maria (łac.) — Zdrowaś Mario. [przypis edytorski]

Ave Maria, Mater Dei (łac.) — Zdrowaś Mario, Matko Boga. [przypis edytorski]

Ave Maria (rel., łac.) — Zdrowaś Mario, modlitwa chrześcijańska. [przypis edytorski]

Ave! […] Morituri te salutant (łac.) — Witaj… pozdrawiają cię idący na śmierć (tradycyjny okrzyk gladiatorów na widok cesarza). [przypis edytorski]

Ave (…) salutant! (łac.) — Witaj, cezarze, władco! Idący na śmierć pozdrawiają cię! — zwyczajowy zwrot, którym gladiatorzy witali cesarza. [przypis edytorski]

Ave, stella… (łac.) — Witaj, gwiazdo… (odniesienie do tytułu Maryi jako przewodniczki i opiekunki żeglarzy: Stella Maris, tj. Gwiazda Morza). [przypis edytorski]

Ave triumphator! (łac.) — Witaj, triumfatorze. [przypis edytorski]

Ave, właśc. Ave Maria (łac.) — Zdrowaś Mario a. Pozdrowienie anielskie, modlitwa za wstawiennictwem Marii, Matki Jezusa. [przypis edytorski]

aviti sanguinis ultor (łac.) — mściciel krwi dziada. [przypis edytorski]

azylum (daw., z łac. asylum) — azyl, miejsce bezpiecznego schronienia. [przypis edytorski]

bacillus ridiculentus (łac.) — bakcyl śmiechu. [przypis edytorski]

bakałarz (z łac. baccalarius) — osoba posiadająca pierwszy stopień naukowy w dziedzinie sztuk wyzwolonych (łac. artium baccalaureus), czyli bakalaureat; daw. pot. nauczyciel. [przypis edytorski]

bakalarus (z łac. średniow.: baccalarius) — bakałarz (osoba, która uzyskała najniższy stopień naukowy na uniwersytecie), nauczyciel. [przypis edytorski]

banita (z łac.) — człowiek skazany na wygnanie, wygnaniec. [przypis edytorski]

banit (z łac.) — dziś popr.: banita; człowiek skazany na wygnanie, wygnaniec. [przypis edytorski]

banit (z łac.) — dziś popr. banita, wygnaniec. [przypis edytorski]

bannitus (łac.) — wygnany, skazany wyrokiem sądu na wygnanie; tu M. lm banniti. [przypis edytorski]

barbari (łac., wł.) — barbarzyńcy. [przypis edytorski]

barbarus (łac.) — barbarzyńca, człowiek nieokrzesany, niecywilizowany. [przypis edytorski]

barbarus (łac.) — barbarzyńca; przen.: człowiek nieokrzesany, niecywilizowany. [przypis edytorski]

barbarus (łac.) — człowiek prymitywny, niecywilizowany. [przypis edytorski]

beati possidentes (łac.) — szczęśliwi posiadacze. [przypis edytorski]

Beati quorum remissae sunt iniquitates (łac.) — Szczęśliwy ten, komu została odpuszczona nieprawość; Psalm 32 (31). [przypis edytorski]

Beatryks (z łac. Beatrix) — dziś popr.: Beatrycze, imię żeńskie pochodzenia włoskiego. [przypis edytorski]

beatus ille qui procul negotiis (łac.) — szczęśliwy, kto z daleka prowadzi interesy. [przypis edytorski]

beatus possidens (łac.) — szczęśliwy posiadacz. [przypis edytorski]

Beatus qui amat (łac.) — szczęśliwy, kto kocha. [przypis edytorski]

Beatus qui intelligit super egentum (łac.) — Szczęśliwy, kto myśli o biednym; Psalm 41. [przypis edytorski]

beatus qui tenet (łac.) — błogosławiony ten, kto posiada. [przypis edytorski]

beatus qui tenet (łac.) — szczęśliwy, kto posiada. [przypis edytorski]

bello et pace (łac.) — na wojnie i w czasie pokoju. [przypis edytorski]

bellum omnium contra omnes (łac.) — wojna wszystkich przeciw wszystkim. [przypis edytorski]

benedicamus (łac.) — tu: błogosławieństwo; od słów kończących łac. mszę: „benedicamus Domino (…)”, tj. niech nam Bóg błogosławi. [przypis edytorski]

Benedicat te omnipotens Deus (łac.) — niech cię błogosławi Bóg wszechmogący. [przypis edytorski]

benedicite (łac.) — błogosławione; początek modlitwy: Benedicite omnia opera Domini, tj. „Błogosławione wszystkie dzieła Pańskie”. [przypis edytorski]