Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła

Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie

Według języka: wszystkie | polski


Znaleziono 1985 przypisów.

płużyć (daw.) — służyć komuś, działać na czyjąś korzyść. [przypis edytorski]

płużyć (daw.) — służyć. [przypis edytorski]

płużyć (daw.) — służyć, sprzyjać, dogadzać. [przypis edytorski]

płużyć (daw.) — służyć, sprzyjać. [przypis edytorski]

płużyć (daw.) — sprzyjać, dobrze czynić, pracować dla dobra czegoś a. kogoś. [przypis edytorski]

płużyć (daw.) — sprzyjać, tu: przydawać się. [przypis edytorski]

płużyć komu a. czemu (daw.) — służyć, sprzyjać. [przypis edytorski]

płużyć komu (daw.) — służyć, sprzyjać. [przypis edytorski]

płużyć komuś (daw.) — służyć komuś, sprzyjać, działać na czyjąś korzyść. [przypis edytorski]

plaga (daw.) — zwykle w lm: uderzenie batem lub kijem; baty. [przypis edytorski]

plagi (daw.) — bicie, rózgi. [przypis edytorski]

plagi (daw.) — uderzenia batem, kijem, rózgą itp. [przypis edytorski]

plagi (daw.) — uderzenia, zwł. batem. [przypis edytorski]

planeta (…) pozbawiony (daw.) — dziś r.ż.: ta planeta. [przypis edytorski]

planety tego (daw., r.m.) — dziś popr. D. lp: planety tej (r.ż.). [przypis edytorski]

planta (daw.) — plan. [przypis edytorski]

plażyć (daw., gw.) — podobać się, służyć, iść na zdrowie. [przypis edytorski]

plażyć (daw.) — podobać się. [przypis edytorski]

plebański (daw.) — księży, proboszczowski. [przypis edytorski]

plecyma (daw.) — dziś popr. forma: (za) plecami. [przypis edytorski]

plecyma (daw., gw.) — dziś popr.: plecami. [przypis edytorski]

pleczysty (daw.) — o szerokich plecach, dobrze zbudowany. [przypis edytorski]

pleczysty (daw.) — o szerokich plecach, silny. [przypis edytorski]

plejzerowany (daw.) — ranny, zraniony. [przypis edytorski]

plemić (daw.) — wydawać plony, rodzić, płodzić, rozmnażać; plemić się: plenić się, mnożyć się. [przypis edytorski]

plenność (daw.) — zdolność do wydawania dużego plonu, płodność. [przypis edytorski]

plenny (daw.) — owocny. [przypis edytorski]

pleskać (daw.) — klaskać. [przypis edytorski]

pletnia (daw.) — pleciony bicz z bydlęcej skóry, narzędzie chłosty; tu: ilość uderzeń pletnią. [przypis edytorski]

pleurezja (daw.) — zapalenie opłucnej. [przypis edytorski]

plewka (daw., gw.) — błonka. [przypis edytorski]

plikę (daw.) — dziś r.m.: plik. [przypis edytorski]

plon (daw.) — łup. [przypis edytorski]

pluch, właśc. plucha (daw.) — flejtuch, brudas. [przypis edytorski]

pludry (daw.) — krótkie spodnie. [przypis edytorski]

pludry (daw.) — spodnie; czerwone pludry — pogardliwe określenie żołnierzy; w XIX w. mundury wojskowe miały jeszcze jaskrawe kolory. [przypis edytorski]

pludry (daw.) — spodnie; szczególnie: krótkie, sięgające do kolan lub do połowy ud spodnie z bufiastymi nogawkami i pionowymi rozcięciami odsłaniającymi tkaninę podszewki, element daw. dworskiej mody męskiej. [przypis edytorski]

pludry (daw.) — spodnie; zwykle sięgające do kolan lub tuż za kolano. [przypis edytorski]

pludry (daw., z niem. Pluderhosen) — krótkie spodnie, sięgające do kolan lub do połowy ud, z bufiastymi nogawkami i pionowymi rozcięciami odsłaniającymi tkaninę podszewki. [przypis edytorski]

pludry (daw.; z niem. Pluderhosen) — krótkie spodnie, sięgające do kolan lub do połowy ud, z bufiastymi nogawkami i pionowymi rozcięciami odsłaniającymi tkaninę podszewki. Moda na pludry pojawiła się w XVI w. w Niemczech; wkrótce stały się popularne w całej Europie. [przypis edytorski]

plugawiec (daw.) — osoba budząca wstręt zachowaniem lub wyglądem. [przypis edytorski]

plumaż (daw., z fr. plumage) — upierzenie, pióra. [przypis edytorski]

pluśnij wiosłem a puść się (daw.) — konstrukcja z „a” w funkcji spójnika łącznego, dziś: pluśnij wiosłem i puść się. [przypis edytorski]

pluta (daw.) — szaruga, dżdżysta pogoda. [przypis edytorski]

plwać (daw.) — pluć. [przypis edytorski]

pójdźcie (daw.) — dziś w zdaniu rozkazującym: chodźcie tu. [przypis edytorski]

pójdź sam (daw.) — chodź tu. [przypis edytorski]

pójdźże (daw.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że. [przypis edytorski]

pójść w smak (daw.) — spodobać się. [przypis edytorski]

pókim dobrą (daw.) — dziś z M.: pókim dobra. [przypis edytorski]

póki stołu stawa (daw.) — póki starczy stołu. [przypis edytorski]

pókiż (daw.) — jak długo, do jakiego czasu. [przypis edytorski]

pókiż (daw.) — tu: dokąd, pokąd. [przypis edytorski]

pół czwarta a. półczwarta (daw.) — trzy i pół. [przypis edytorski]

półczwarta (daw.) — trzy i pół; zwrot jeszcze niekiedy spotykany. [przypis edytorski]

półdrabek (daw., gw.) — belka w drabinie, podtrzymująca szczeble. [przypis edytorski]

półgęsek (daw.) — połowa tylnej części gęsi bez nogi i bez kości, obszyta w gęsią skórę i uwędzona. [przypis edytorski]

półkopieniak (daw.) — krótsza odmiana kopieniaka, sięgająca nieco poniżej pasa; kopieniak: daw. okrycie wierzchnie bez rękawów. [przypis edytorski]

półkornecie (daw.) — mniej bogaty, nieco niższy rodzaj kornetu, kobiecego nakrycia głowy w postaci wysokiego czepca. [przypis edytorski]

półkoszek (daw.) — uplecione z wikliny dwie, duże połówki kosza włożone na wóz. [przypis edytorski]

półkoszek (daw.) — wiklinowa plecionka w kształcie podłużnego kosza bez jednej ścianki, wstawiana na tylną lub przednią połówkę wozu i wyścielająca jego ścianę szczytową, burty i dno; także wóz wyścielony takimi plecionkami. [przypis edytorski]

półkoszki (daw.) — burty wozu, plecione z wikliny. [przypis edytorski]

półkoszki (daw.) — uplecione z wikliny burty wozu. [przypis edytorski]

półkwaterek (daw.) — naczynie o pojemności 1/8l. [przypis edytorski]

pół ósma (daw.) — siedem i pół. [przypis edytorski]

półósma (daw.) — siedem i pół. [przypis edytorski]

półowa (daw.) — dziś: połowa. [przypis edytorski]

półpiąta (daw.) — pięć bez połowy; cztery i pół. [przypis edytorski]

półpiętej (daw.) — tj. cztery i pół; półpiętej stopy: ok. 135 cm. [przypis edytorski]

półświątek (daw.) — pomniejsze święto; dzień pracujący, ale w jakiś sposób szczególny. [przypis edytorski]

półsiódma (daw.) — sześć i pół. [przypis edytorski]

półsiódmej (daw.) — sześć i pół (siedem bez połówki). [przypis edytorski]

półsiodmy a. półsiodma (daw.) — sześć i pół. [przypis edytorski]

półszorek (daw.) — rodzaj dawnej uprzęży. [przypis edytorski]

półtorasta (daw.) — sto pięćdziesiąt. [przypis edytorski]

półtorasta (daw.) — sto pięćdziesiąt (sta: daw. D. wyrazu sto). [przypis edytorski]

półtrzecia sta (daw.) — dwieście pięćdziesiąt; półtrzecia: dwa i pół. [przypis edytorski]

półwozie (daw.) — wózek dwukołowy, dwukółka. [przypis edytorski]

pobieżyć (daw.) — podążyć, pójść. [przypis edytorski]

pobieżyć (daw.) — podążyć. [przypis edytorski]

poblakować (daw.) — blaknąć, tracić barwy; także: tracić wartość. [przypis edytorski]