Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 472 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | chemiczny | chiński | czeski | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 1171 przypisów.
kole (daw., gw.) — koło, wokół, obok. [przypis edytorski]
kole (daw., gw.) — koło, wokół. [przypis edytorski]
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
kole (daw., gw.) — koło, wokół, przy. [przypis edytorski]
kole (daw., gw.) — wokół, koło. [przypis edytorski]
kole (daw., gw.) — wokół. [przypis edytorski]
koleją (daw.) — kolejno, jeden po drugim. [przypis edytorski]
koleją (daw.) — kolejno, po kolei. [przypis edytorski]
koleją (daw.) — po kolei, kolejno. [przypis edytorski]
kolejką a. koleją (daw.) — po kolei, jeden z drugim. [przypis edytorski]
kolenda (daw.) — dziś: kolęda; datek zbierany przez księży pod koniec roku kalendarzowego. [przypis edytorski]
kolenda (daw.) — dziś: kolęda. [przypis edytorski]
kolenda (daw.) — dziś: kolęda; tu: świadczenia w naturze pobierane przez duchowieństwo katolickie pod koniec roku. [przypis edytorski]
kolera a. cholera (daw.) — złość, wściekłość, furia, gniew. [przypis edytorski]
kolera (daw.) — cholera, gniew. [przypis redakcyjny]
kolera (daw.) — gniew. [przypis edytorski]
kolera (daw.) — gniew. [przypis redakcyjny]
koleria, właśc. kolera (daw.) — cholera, gniew. [przypis edytorski]
koleśno (daw.) — w kolasach; kolasa to odkryty powóz konny bez resorów. [przypis edytorski]
kolet (daw.) — kurtka. [przypis redakcyjny]
koligacić się (daw.) — wchodzić w związki pokrewieństwa. [przypis edytorski]
kolonista (daw.) — chłop pracujący na roli po uwłaszczeniu. [przypis edytorski]
koloryzować (daw.) — kłamać, zwł. upiększając rzeczywistość. [przypis edytorski]
Kolumba jaje (daw.) — dziś: jajko Kolumba, określenie prostego rozwiązania pozornie trudnego zagadnienia, pochodzące od zadania, jakie rzekomo postawiono przed Kolumbem podczas uczty: jak postawić jajko w pionie. Kolumb rozwiązał problem, nadtłukując skorupkę. [przypis edytorski]
kolumbryna (daw.) — kolubryna, duże działo ładowane od przodu. [przypis edytorski]
koma (daw.) — przecinek. [przypis edytorski]
koma (daw.) — tu: przecinek. [przypis edytorski]
kombatant (daw.) — wojownik, żołnierz. [przypis edytorski]
kombinezka (daw.) — jednoczęściowa bielizna damska, halka przedłużona doszytymi szortami. [przypis edytorski]
Tadeusz Dołęga-Mostowicz, Bracia Dalcz i S-ka, Bracia Dalcz i S-ka, tom drugi
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
komediant (daw.) — aktor; tu: pogardliwe określenie aktora. [przypis edytorski]
komeraż (daw.) — intryga, plotka. [przypis edytorski]
komeraż (daw.) — złośliwa plotka, obgadywanie. [przypis edytorski]
komeraż (daw.) — złośliwa plotka. [przypis edytorski]
komiega a. komięga (daw.) — statek używany przez flisaków do spławiania zboża: pozbawiony masztów, czworoboczny i dość obszerny środek transportu rzecznego; krypa. [przypis edytorski]
komiliton (z łac., daw.) — towarzysz broni. [przypis edytorski]
komin (daw.) — piec kuchenny. [przypis edytorski]
komin (daw.) — piec z paleniskiem do gotowania. [przypis edytorski]
komorą żyć (daw.) — nie mieć własnego domu; tułać się po domach innych (sypiając w ich komorach). [przypis edytorski]
komora (daw.) — izba, komnata, pokój mieszkalny; także: pomieszczenie służące jako skład, magazyn. [przypis edytorski]
komora (daw.) — izba, pokój. [przypis edytorski]
komora (daw.) — izba, pokój; także: pomieszczenie przeznaczone do przechowywania rzeczy. [przypis edytorski]
komora (daw.) — izba, pokój; także: pomieszczenie przeznaczone do przechowywania rzeczy, służące jako skład, magazyn. [przypis edytorski]
komora (daw.) — izba, pokój; także: pomieszczenie przeznaczone do przechowywania rzeczy, służące jako skład, magazyn. [przypis edytorski]
komora (daw.) — pokój; szczególnie pomieszczenie przeznaczone do przechowywania rzeczy (garderoba, spiżarnia) a. osobista komnata, w której się przebierano itp. [przypis edytorski]
komora (daw.) — pomieszczenie magazynowe. [przypis edytorski]
komora (daw.) — pomieszczenie przeznaczone do przechowywania rzeczy, służące jako skład, magazyn. [przypis edytorski]
komora (daw.) — tu: pokój, komnata. [przypis edytorski]
komora (daw.) — urząd celny. [przypis edytorski]
komora (daw.) — w dawnych wiejskich domach było to małe pomieszczenie mieszkalne lub miejsce, gdzie przechowywano np. żywność. [przypis edytorski]
komorne towarzysze (daw.) — pokojowcy, służący na dworze królewskim. [przypis edytorski]
komornik (daw.) — urzędnik dworski opiekujący się pokojami i sprzętami. [przypis edytorski]
komosić się (daw.) — rzucać, ciskać się. [przypis redakcyjny]
kompania (daw.) — stowarzyszenie zakładane w celu prowadzenia handlu za granicą. [przypis edytorski]
kompania (daw.) — towarzystwo. [przypis edytorski]
kompania (daw.) — towarzystwo, towarzysze. [przypis edytorski]
kompars (daw.) — aktor występujący w roli drugoplanowej. [przypis edytorski]
kompars (daw., z fr.) — aktor występujący w roli drugoplanowej, statysta. [przypis edytorski]
kompartyment (daw.) — wydzielona, zamknięta część czegoś, np. przedział w wagonie. [przypis edytorski]
kompartyment (daw.) — wydzielona, zamknięta część czegoś; przedział. [przypis edytorski]
komparycja (daw.) — wstępna część dokumentu sądowego wymieniająca strony procesowe. [przypis edytorski]
kompleksja (daw.) — budowa ciała. [przypis edytorski]
kompleksja (daw.) — charakter, osobowość, konstrukcja psychiczna. [przypis edytorski]
komplimenta (daw.) — dziś: komplementy. [przypis edytorski]
kompliment (daw.) — dziś popr. forma: komplement. [przypis edytorski]
kompliment (daw.) — komplement. [przypis edytorski]
komplot (daw.) — spisek. [przypis edytorski]
komponista (daw.) — kompozytor. [przypis edytorski]
komput (daw.) — liczba. [przypis redakcyjny]
komput (daw.) — liczba, zwł. wojska. [przypis edytorski]
komu, którym gwoli (daw.) — ze względu na kogo. [przypis edytorski]
komunik (daw.) — jazda, kawaleria. [przypis edytorski]
komunik (daw.) — jazda, kawaleria. [przypis redakcyjny]
komunik (daw.) — jazda, kawalerzyści. [przypis redakcyjny]
komunik (daw.) — jeździec, kawalerzysta. [przypis redakcyjny]
komunikiem iść (daw.) — jechać konno, wierzchem; komunik (daw.) — jeździec, kawalerzysta. [przypis redakcyjny]
komunikiem iść (daw.) — jechać konno wierzchem, w siodle; komunik (daw.) — jeździec, kawalerzysta. [przypis redakcyjny]
komunikować (daw.) — łączyć się, być połączonym. [przypis edytorski]
komunnik (daw.) — konnica. [przypis redakcyjny]
komunny (daw.) — konny. [przypis redakcyjny]
komysz (daw.) — zarośla; kryjówka. [przypis redakcyjny]
komysz (daw.) — zarośla, krzaki; kryjówka; zwykle w lm: komysze. [przypis edytorski]
komysze (daw.) — kryjówki, tu: siedziby. [przypis edytorski]
komysze (daw.) — tu: kryjówka, siedziba. [przypis edytorski]
kończyna (daw.) — koniec, kraniec. [przypis edytorski]
kończyna (daw.) — koniec, kraniec; tu: końcówka. [przypis edytorski]
kończyna (daw.) — kraniec, koniec, skraj. [przypis edytorski]
kończyna (daw.) — kraniec, skraj. [przypis edytorski]
koncent (daw.) — harmonia. [przypis redakcyjny]
koncent (daw., z łac.) — współbrzmienie, harmonia, muzyka. [przypis redakcyjny]
koncepista a. koncypient (daw.) — urzędnik niskiego szczebla, referent. [przypis edytorski]
koncept (daw.) — dowcipny pomysł. [przypis edytorski]
koncept (daw.) — pomysł. [przypis edytorski]
koncept (daw.) — tu: dowcip. [przypis edytorski]
koncept (daw.) — żart; pomysł. [przypis edytorski]
koncept (daw.) — żart, pomysł. [przypis edytorski]
koncept (daw.) — żart. [przypis edytorski]
koncept-praktykant (daw.) — aplikant biurowy. [przypis edytorski]
koncyl (daw., z łac. concilium: zebranie, rada) — sobór lub synod: zgromadzenie biskupów Kościoła w celu ustalenia spraw doktrynalnych i ustanowienia przepisów kościelnych. [przypis edytorski]
koncylium (daw., z łac.) — sobór. [przypis edytorski]
koncypient (daw.) — urzędnik niskiego szczebla, referent. [przypis edytorski]
kondel (daw., gw.) — kundel; tu: wyzwisko. [przypis edytorski]
